Βικιπαίδεια

Ρούπρεχτ της Βαυαρίας

Ο Ροβέρτος (Rupprecht von Bayern, 18 Μαΐου 1869 - 2 Αυγούστου 1955) από τον Οίκο των Βίττελσμπαχ ήταν διάδοχος, και τιτουλάριος βασιλιάς, της Βαυαρίας. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου διοίκησε με επιτυχία την 6η Στρατιά της Γερμανίας.

Ροβέρτος της Βαυαρίας
Ο Ροβέρτος με τη 2η σύζυγό του, Αντωνία του Λουξεμβούργου.
Διάδοχος της Βαυαρίας
Τιτουλάριος Βασιλιάς της Βαυαρίας
Περίοδος1913 - 1918
Γέννηση18 Μαΐου 1869 (1869-05-18)
Μόναχο, Βαυαρία
Θάνατος2 Αυγούστου 1955 (86 ετών)
Ανάκτορο Λόιστέττεν, Στάρνμπεργκ, Βαυαρία
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός των Θεατίνων, Μόναχο
ΣύζυγοςΜαρία Γαβριέλλα εν Βαυαρία
Αντωνία του Λουξεμβούργου
ΕπίγονοιΛεοπόλδος
Ιρμινγάρδη
Αλβέρτος
Ροδόλφος
Ερρίκος
Ιρμινγάρδη
Εδίθ
Χίλντα
Γαβριέλλα
Σοφία
ΟίκοςΒίττελσμπαχ
ΠατέραςΛουδοβίκος Γ΄ της Βαυαρίας
ΜητέραΜαρία Θηρεσία της Αυστρίας-Έστε
ΘρησκείαΚαθολικός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφία

Επεξεργασία

Παιδική ηλικία

Επεξεργασία

O Ροβέρτος Μαρία Λεοπόλδος Φερδινάνδος[1] γεννήθηκε στο Μόναχο και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Λουδοβίκου Γ΄ της Βαυαρίας και της Μαρίας Θηρεσίας της Αυστρίας-Έστε, κόρης του Φερδινάνδου Καρόλου της Αυστρίας, Πρίγκιπα της Μόντενα. Η μητέρα του ήταν απόγονος του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας και (κατά τους Ιακωβίτες) διεκδικήτρια του Στέμματος της Βρετανίας. Νέος ο Ροβέρτος είχε εκπαίδευση παραδοσιακή και συντηρητική. Πέρασε τέσσερα έτη στο δημόσιο Γυμνάσιο του Μονάχου. Εκεί υποχρεώθηκε να μάθει μία τέχνη και διάλεξε την ξυλουργική. Έμαθε ιππασία, χορό και του άρεσε ο αθλητισμός[2].

Πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Επεξεργασία

Όταν ο πάππος του Λεοπόλδος ανέλαβε αντιβασιλέας λόγω της διανοητικής ανικανότητας των ανιψιών του, έγινε φανερό ότι ο Ροβέρτος θα γινόταν κάποτε διάδοχος. Μετά το πέρας των σπουδών του μπήκε στο Σύνταγμα Πεζικού των Σωματοφυλάκων ως ανθυπολοχαγός. Το διάστημα 1889-91 σπούδασε στα Πανεπιστήμια Μονάχου και Βερολίνου. Έγινε συνταγματάρχης. Ταξίδεψε από τη Μέση Ανατολή ως την Κίνα.

Έγινε ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος της Αυστρίας. Ως υποστράτηγος του Πεζικού έγινε διοικητής της Α΄ Στρατιάς και το 1913 στρατηγός[3]. Ο πατέρας του από το 1912 είχε γίνει αντιβασιλέας και το 1912 βασιλιάς της Βαυαρίας. Τότε ο Ροβέρτος έγινε διάδοχος (kronprinz)[4].

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Επεξεργασία

Ως διοικητής της ΣΤ΄ Γερμανικής Στρατιάς στη μάχη της Λωρραίνης[1] κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αποδείχθηκε ικανός[1]. Δεν κατάφερε να διασπάσει τη γαλλική γραμμή και έμεινε στο Δυτικό μέτωπο ως τη λήξη του Πολέμου. Το 1915 πρότεινε την ένταξη της Ολλανδίας στη Γερμανία και την αύξηση των εδαφών της Ολλανδίας και της Βαυαρίας, ως εξισορρόπηση στη δύναμη της Πρωσίας[5]. Το επόμενο έτος έγινε στρατάρχης. Ήταν ίσως ο πιο ικανός στρατιωτικός. Βλέποντας την αύξηση τη υλικής υπεροχής των αντιπάλων, συμπέρανε ότι ο Πόλεμος δεν μπορούσε να κερδηθεί[6] και το 1918 παραιτήθηκε[3].

Η περίοδος του Μεσοπολέμου

Επεξεργασία

Το 1918 ο πατέρας του απάλλαξε τους υποτελείς του από τους όρκους τους. Θεωρήθηκε το τέλος της βασιλείας στη Βαυαρία. Ακολούθησε κομμουνιστικό καθεστώς για μερικούς μήνες και ο Ροβέρτος διέφυγε στο Τιρόλο, επέστρεψε όμως το 1919. Τότε απεβίωσε η μητέρα του και τη διαδέχθηκε στη διεκδίκηση του θρόνου του Ηνωμένου Βασιλείου[7]. Το 1922 έκανε δεύτερο γάμο· την τελετή έκανε ο μετέπειτα πάπας Πίος ΙΒ΄. Το 1921 απεβίωσε ο πατέρας του και ο Ροβέρτος έμεινε διεκδικητής βασιλιάς της Βαυαρίας και αρχηγός του Οίκου των Βίττελσμπαχ. Το 1922 πρότεινε την απαγόρευση δηλητηριωδών αερίων σε πόλεμο[8]. Το 1923 ίδρυσε το Ταμείο Αποζημίωσης και συμφώνησε με την πολιτεία της Βαυαρίας να παραχωρήσει τα ανάκτορα Νόισβανσταϊν και Λίντερχοφ στον βαυαρικό λαό.

Ο Αδόλφος Χίτλερ του πρότεινε συνεργασία με υπόσχεση της αποκατάστασής του στο θρόνο, αλλά ο Ροβέρτος δεν δελεάστηκε[9] και έπειθε άλλους να μην τον ακολουθήσουν[10]. Εκμυστηρεύθηκε στον Γεώργιο Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου ότι ο Χίτλερ είναι παράφρων[11]. Το 1932 η Μεγάλη Ύφεση χειροτέρευε και μερικά κόμματα της Βαυαρίας πρότειναν στον Ροβέρτο να αναλάβει την εξουσία, αλλά οι δισταγμοί της κυβέρνησης και η τοποθέτηση του Χίτλερ ως καγκελάριου το 1933 έκαναν ανεφάρμοστο το σχέδιο. Τότε ο Χ. Τζ. Γουέλς έγραψε το βιβλίο επιστημονικής φαντασίας Η μορφή των πραγμάτων που θα έρθουν περιγράφοντας ότι στην προσπάθεια επιβολής μίας παγκόσμιας κυβέρνησης, ο πρίγκιπας Μανφρέδος της Βαυαρίας θα ηγηθεί ενάντια σε αυτήν[12]. Αυτό το έγραψε προσβλέποντας σε κάποιον απόγονο του πρίγκιπα Ροβέρτου.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Επεξεργασία

Το 1939 οι Ναζί κατάσχεσαν το ανάκτορο Λόιτστετεν και ο Ροβέρτος εξορίστηκε στη Φλωρεντία, φιλοξενούμενος του Βίκτωρα Εμμανουήλ Γ΄. Σκέφθηκε να ενωθεί η Βαυαρία με την Αυστρία[2] ή να γίνει βασιλιάς της Γερμανίας[11]. Το 1944 η Γερμανία κατέλαβε την Ουγγαρία και φυλάκισε την οικογένειά του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Το επόμενο έτος οι Αμερικανοί ελευθέρωσαν από το Νταχάου την οικογένειά του. Οι πέντε κόρες του μεταφέρθηκαν στο Λουξεμβούργο[13]. Η σύζυγός του Αντωνία δεν ανέκαμψε ποτέ και απεβίωσε εννέα έτη μετά· ετάφη στη Ρώμη.

Τα τελευταία έτη

Επεξεργασία

Το 1945 επέστρεψε στο Μόναχο· το 65% των Βαυαρών ήταν υπέρ της αποκατάστασης της μοναρχίας. Το 1954 οι 70 από τους 170 βουλευτές ήταν υπέρ του Ροβέρτου[14]. Απεβίωσε το επόμενο έτος στο ανάκτορο Λόιτστετεν και έτυχε κηδείας από την πολιτεία σαν να ήταν ενεργός βασιλιάς. Ετάφη στην Κρύπτη του Καθεδρικού των Θεατίνων στο Μόναχο κοντά στην πρώτη σύζυγό του και στον πάππο του.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Πρώτα νυμφεύτηκε το 1900 τη 2η εξαδέλφη του πατέρα του[15] Μαρία Γαβριέλλα των Βίττελσμπαχ, κόρη του Καρόλου Θεοδώρου εν Βαυαρία, και είχε τέκνα:

  • Λεοπόλδος Μαξιμιλιανός Λουδοβίκος Κάρολος (1901 - 1914), πέθανε από πολιομυελίτιδα.
  • Ιρμινγάρδη Μαρία Θηρεσία Ιωσηφίνα Καικιλία Αδελαΐδα Μιχαέλα Αντωνία Αδελγόνδη (1902 - 1903), πέθανε από διφθερίτιδα.
  • Αλβέρτος (1905 - 1996), Δούκας της Βαυαρίας.
  • θνησιγενής κόρη (1906).
  • Ροδόλφος Φρειδερίκος Ροβέρτος (1909-1912), πέθανε από διαβήτη.

Έπειτα νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά με την Αντωνία των Νασσάου-Βάιλμπουργκ, κόρη του Γουλιέλμου Δ΄ του Λουξεμβούργου, και είχε τέκνα:

  • Ερρίκος (1922 - 1958), Πρίγκιπας της Βαυαρίας[16].
  • Ιρμινγάρδη (1923 - 2010), παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο της Βαυαρίας.
  • Εδίθ Μαρία Γαβριέλλα Άννα (1924 - 2013), παντρεύτηκε πρώτα τον Τίτο Τομμάζο Μαρία Μπρουνέττι και έπειτα τον Γκούσταβ Κρίστιαν Σίμερτ[17].
  • Χίλντα Χιλδεγάρδη Μαρία Γαβριέλλα (1926 - 2002), παντρεύτηκε τον Χουάν Μπράντστοκ Έντγκαρ Λόκετ ντε Λοαϋθά.
  • Γαβριέλλα Αδελγόνδη Μαρία Θηρεσία Αντωνία (1927 - 2019), παντρεύτηκε τον Κάρολο, Δούκα του Κρόυ.
  • Σοφία Μαρία Θηρεσία (γενν. 1935), παντρεύτηκε τον Ιωάννη Ενγελβέρτο, Δούκα του Άρενμπεργκ.

Αναφορές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Turner, Cambrai 1917: The birth of armoured warfare, 15
  2. ↑ 2,0 2,1 Manfred Berger (2003). «Rupprecht, Maria Luitpold Ferdinand, Kronprinz von Bayern, Pfalzgraf bei Rhein, Herzog von Bayern, Franken und in Schwaben usw.». Στο: Bautz, Traugott. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL) (στα Γερμανικά). 22. Nordhausen: Bautz. cols. 1173–1186. ISBN 3-88309-133-2. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Crown Prince Rupprecht of Bavaria, 1869-1955, J. Rickard (6 November 2007)
  4. ↑ Wittelsbacher (in German) Αρχειοθετήθηκε 2015-10-23 στο Wayback Machine., Historisches Lexikon Bayerns
  5. ↑ Fischer, Fritz. Germany's War Aims in the First World War, p. 181
  6. ↑ The National Archives, UK
  7. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2017. 
  8. ↑ The New York Times, 4 January 1922
  9. ↑ «The Prince of Possibilities: Kronprinz Rupprecht von Bayern». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2008. 
  10. ↑ Irvine, Wendell C. (1931-11). «Adolf Hitler / The Man and His Ideas». The Improvement Era: σελ. 13. https://archive.org/stream/improvementera3501unse#page/n13/mode/2up. Ανακτήθηκε στις 13 November 2014. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Royals and the Reich: The Princes Von Hessen in Nazi Germany google book review, p. 72, author: Jonathan Petropoulos, accessdate: 29 April 2008
  12. ↑ H.G. Wells, The Shape of Things to Come, Book 4, Ch. 3, "Futile Insurrection" [1]
  13. ↑ "A Happy Story", Col. Albert Caswell Metts Jr., Privately Printed
  14. ↑ «Die Monarchie als Staatsform (in German)». Historisches Lexikon Bayerns. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2008. 
  15. ↑ Είναι Μαξιμιλιανός Α΄ Ιωσήφ της Βαυαρίας > Λουδοβίκα της Βαυαρίας > Κάρολος Θεόδωρος στη Βαυαρία > Μαρία Γαβριέλα δούκισσα στη Βαυαρία και
    Μαξιμιλιανός Α΄ Ιωσήφ της Βαυαρίας > Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας > Λεοπόλδος της Βαυαρίας (αντιβασιλέας) > Λουδοβίκος Γ΄ της Βαυαρίας > Ρούπρεχτ διάδοχος
  16. ↑ de Badts de Cugnac, Chantal. Coutant de Saisseval, Guy. Le Petit Gotha. Nouvelle Imprimerie Laballery, Paris 2002, p. 34 (French) ISBN 2-9507974-3-1
  17. ↑ Peerage News http://peeragenews.blogspot.co.uk/2013/05/princess-editha-marie-gabrielle-anna-of.html

Περαιτέρω μελέτη

Επεξεργασία
  • Manfred Berger (2003). "Rupprecht, Maria Luitpold Ferdinand, Kronprinz von Bayern, Pfalzgraf bei Rhein, Herzog von Bayern, Franken und in Schwaben usw.". In Bautz, Traugott. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL) (in German). 22. Nordhausen: Bautz. cols. 1173–1186. ISBN 3-88309-133-2.
  • "Crown Prince Rupprecht". Firstworldwar.com.
  • Garnett, Robert S., Jr. Lion, Eagle, and Swastika: Bavarian Monarchism in Weimar Germany, 1918-1933.
  • McFerran, Noel S. "Robert I and IV". The Jacobite Heritage.
  • McFerran, Noel S. "The Royal Family, the Nazis, and the Second World War". The Jacobite Heritage.
  • Rickard, J. "Crown Prince Rupprecht of Bavaria, 1869-1955". Historyofwar.org.
  • Sendtner, Kurt. Rupprecht von Wittelsbach, Kronprinz von Bayern. München: Richard Pflaum, 1954.
  • Weiß, Dieter J. Kronprinz Rupprecht von Bayern: Eine politische Biografie. Regensburg: Friedrich Pustet, 2007.
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Ρούπρεχτ_της_Βαυαρίας&oldid=10281334"