Ρούι Βιτόρια
Ο Ρούι Κάρλος Πίνιο ντα Βιτόρια (πορτογαλικά: Rui Carlos Pinho da Vitória, 16 Απριλίου 1970 - ) είναι Πορτογάλος πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως μέσος και νυν προπονητής ποδοσφαίρου. Είναι ο τωρινός προπονητής του Παναθηναϊκού.
Ο Βιτόρια ως προπονητής της Σπαρτάκ Μόσχας, το 2021. | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 16 Απριλίου 1970[1] | ||
Τόπος γέννησης | Αλβέρκα ντο Ριμπατέζο, Πορτογαλία | ||
Ύψος | 1,80 μ.[2] | ||
Θέση | Μέσος | ||
Ομάδες νέων | |||
1986–1988 | Αλβέρκα | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1988–1990 | Φανιόες | ||
1990–1996 | Βιλαφρανκουένσε | ||
1996–1997 | Αλβέρκα | 18 | (1) |
1997–1999 | Βιλαφρανκουένσε | ||
1999–2001 | Σεϊσάλ | 26 | (0) |
2001–2002 | Κάζα Πία | 11 | (1) |
2002–2003 | Αλκοτσετένσε | ||
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
2002–2004 | Βιλαφρανκουένσε | ||
2004–2006 | Νέοι Μπενφίκα | ||
2006–2010 | Φάτιμα | ||
2010–2011 | Πάσος Φερέιρα | ||
2011–2015 | Βιτόρια Γκιμαράες | ||
2015–2019 | Μπενφίκα | ||
2019–2020 | Αλ Νασρ | ||
2021 | Σπαρτάκ Μόσχας | ||
2022–2024 | Αίγυπτος | ||
2024- | Παναθηναϊκός | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ). |
Ως προπονητής, πιο αξιοσημείωτα είναι τα 3,5 χρόνια του στην Μπενφίκα, με την οποία κέρδισε επτά μεγάλα τρόπαια, τα οποία περιλαμβάνουν δύο συνεχόμενους τίτλους Πριμέιρα Λίγα.
Σταδιοδρομία ως ποδοσφαιριστής
ΕπεξεργασίαΚατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Βιτόρια έπαιξε για πέντε συλλόγους και δεν αγωνίστηκε ποτέ σε υψηλότερη από την τρίτη κατηγορία (τέσσερις σεζόν).[3] Αποσύρθηκε ως παίκτης το 2003, σε ηλικία 32 ετών.[3]
Σταδιοδρομία ως προπονητής
ΕπεξεργασίαΠρώτα χρόνια και Φάτιμα
ΕπεξεργασίαΑφού ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως προπονητής με την Ο.Ν. Βιλαφρανκέσε, ο Βιτόρια μετακόμισε το 2004 στην Μπενφίκα, όπου πέρασε δύο σεζόν με ομάδα Κ19.[3]
Το 2006, υπέγραψε συμβόλαιο με την Φάτιμα, βοηθώντας την ομάδα να προβιβαστεί στη Σεγούντα Λίγα στην πρώτη του σεζόν, ακολουθούμενο από άμεσο υποβιβασμό την επόμενη σεζόν. Το 2008-09, πάλι ως πρωταθλητής, οδήγησε ξανά την ομάδα στη Σεγούντα Λίγα.[3]
Πάσος ντε Φερέιρα
ΕπεξεργασίαΣτις 2 Ιουνίου 2010, ο Βιτόρια αντικατέστησε τον Ουλίσες Μοράις στο τιμόνι της Πάσος ντε Φερέιρα. Στην πρώτη του σεζόν στην Πριμέιρα Λίγα, οδήγησε την ομάδα στην 7η θέση στο πρωτάθλημα, καταφέρνοντας επίσης να φτάσει στον τελικό του Τάσα ντα Λίγκα, το οποίο κέρδισε η Μπενφίκα με 2-1.[3]
Βιτόρια Γκιμαράες
ΕπεξεργασίαΣτα τέλη Αυγούστου 2011, ο Βιτόρια αντικατέστησε τον Μανουέλ Μασάδο ως προπονητής της Βιτόρια Γκιμαράες.[4] Στη δεύτερη σεζόν του, οδήγησε το σύλλογο στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πορτογαλίας εναντίον της Μπενφίκα (2-1), την πρώτη κατάκτηση στην ιστορία του συλλόγου.[5] Αργότερα, στις 10 Αυγούστου 2013, ήταν φιναλίστ στο Σούπερ Καπ Πορτογαλίας, χάνοντας με 3-0 από την Πόρτο.
Μπενφίκα
ΕπεξεργασίαΣτις 15 Ιουνίου 2015, η πρωταθλήτρια Μπενφίκα ανακοίνωσε την πρόσληψη του Βιτόρια με τριετές συμβόλαιο.[6] Ξεκίνησε τη σεζόν χάνοντας από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας με 1-0 για το Σούπερ Καπ Πορτογαλίας.[7] Παρά την προβληματική αρχή, η Μπένφικα εξασφάλισε τρίτο τίτλο Πριμέιρα Λίγα, και το 35ο συνολικά, με μια νίκη με 4-1 επί της ΚΝ Νασιονάλ στο Στάδιο ντα Λουζ την τελευταία αγωνιστική, δημιουργώντας ένα ρεκόρ πρωταθλήματος 88 βαθμών σε 34 αγώνες.[8] Επίσης, με την νίκη με 1-0 επί της Μποαβίστα, η Μπενφίκα κατέγραψε ρεκόρ 11 συνεχόμενων εκτός έδρας νικών σε όλες τις διοργανώσεις.[9] Επιπλέον, οδήγησε την ομάδα στα προημιτελικά του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ 2015-16 και στο έβδομος τρόπαιο του Τάσα ντα Λίγκα, με νίκη με 6-2 επί της Μαρίτιμο. Αργότερα εκείνη τη σεζόν, έλαβε το βραβείο του Κορυφαίου Προπονητής της Πριμέιρα Λίγα.[10]
Ο Βιτόρια ξεκίνησε τη σεζόν 2016-17 κερδίζοντας το πρώτο του Σούπερ Καπ Πορτογαλίας, στην τρίτη προσπάθειά του, με νίκη με 3-0 επί της Μπράγκα. Ως εκ τούτου, κατάφερε να κερδίσει και τα τέσσερα μεγάλα τρόπαια στην Πορτογαλία.[11] Στις 23 Οκτωβρίου 2016, ξεπέρασε το 43χρονο ρεκόρ του Τζίμι Χάγκαν με 15 συνεχόμενες εκτός έδρας νίκες, επιτυγχάνοντας την 16η νίκη καθώς η Μπενφίκα νίκησε την Μπελενένσες με 2-0.[12] Αργότερα, στις 7 Απριλίου 2017, ανανεώθηκε το συμβόλαιό του για δύο ακόμη σεζόν,[13] πριν ολοκληρώσει τη σεζόν με κατακτήσεις της Πριμέιρα Λίγα, του Κυπέλλου Πορτογαλίας και του Σούπερ Καπ Πορτογαλίας, κερδίζοντας έτσι το δεύτερο τρεμπλ της Μπενφίκα στην ιστορία μετά τον Λάγιος Μπαρότι το 1980-81.
Την επόμενη σεζόν, ο Βιτόρια κέρδισε το Σούπερ Καπ Πορτογαλίας[14] και οδήγησε την Μπένφικα στη 2η θέση στην Πριμέιρα Λίγα και στην χειρότερη εκστρατεία της ομάδας στο καμπάνια στο ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ,[15] η οποία περιελάμβανε την μεγαλύτερη ήττα του συλλόγου στη διοργάνωση, με 5-0 από τη Βασιλεία.[16]
Στις 4 Ιανουαρίου 2019, μετά από μια σειρά κακών αποτελεσμάτων κατά τη διάρκεια της σεζόν 2018-19, με αποτέλεσμα την πρώτη ήττα της Μπενφίκα από την Πορτιμονένσε,[17] το συμβόλαιο του Βιτόρια διακόπηκε από το σύλλογο.[18]
Αλ Νασρ
ΕπεξεργασίαΜέσα σε μια εβδομάδα από την απόλυσή του από την Μπενφίκα, ο Βιτόρια προσλήφθηκε με συμβόλαιο 18 μηνών από την Αλ Νασρ Ριάντ, η οποία ήταν δεύτερη στο Πρωτάθλημα Σαουδικής Αραβίας.[19] Ο σύλλογος από το Ριάντ ολοκλήρωσε τη σεζόν με την κατάκτηση του πρωταθλήματος.[20] Αργότερα οδήγησε την Αλ Νασρ στα ημιτελικά του ΑΦΚ Τσάμπιονς Λιγκ 2020, όπου έχασε από την Περσέπολις Τεχεράνης στη διαδικασία των πέναλτι.[21]
Στις 27 Δεκεμβρίου 2020, ο Βιτόρια έφυγε από το σύλλογο με αμοιβαία συμφωνία. Κατά τη στιγμή της αποχώρησής του, η Αλ Νασρ ήταν 15η στη βαθμολογία, με 8 βαθμούς σε 10 αγώνες.[22]
Σπαρτάκ Μόσχας
ΕπεξεργασίαΣτις 24 Μαΐου 2021, ο Βιτόρια προσλήφθηκε στη ρωσική Σπαρτάκ Μόσχας, με διετές συμβόλαιο.[23]
Το συμβόλαιο του Βιτόρια τερματίστηκε με αμοιβαία συμφωνία στις 15 Δεκεμβρίου 2021, καθώς η ομάδας ήτα 9η στο πρωτάθλημα, με την χειρότερη απόδοση να είναι η ήττα με 7-1 από τη Ωστόσο, οι Ρώσοι γίγαντες ήταν 9th στο πρωτάθλημα, με χαμηλό βαθμό να είναι η ήττα 7-1 από τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.[24]
Αίγυπτος
ΕπεξεργασίαΣτις 12 Ιουλίου 2022, ο Βιτόρια έγινε ο προπονητής της Εθνικής Αιγύπτου, υπογράφοντας τετραετές συμβόλαιο.[25] Στις 4 Φεβρουαρίου 2024, απολύθηκε από τη θέση του μετά τον αποκλεισμό από το γύρο των 16 του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής 2023, χωρίς να καταγράψει νίκη κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης.[26]
Διακρίσεις
ΕπεξεργασίαΩς προπονητής
ΕπεξεργασίαΦάτιμα[3]
- Τρίτη Κατηγορία Πορτογαλίας: 2008–09
Βιτόρια Γκιμαράες
- Κύπελλο Πορτογαλίας: 2012-13
Μπενφίκα
- Πριμέιρα Λίγα: 2015-16, 2016-17
- Κύπελλο Πορτογαλίας: 2016-17
- Τάσα ντα Λίγκα: 2015-16
- Σούπερ Καπ Πορτογαλίας: 2016, 2017
Αλ Νασρ
- Πρωτάθλημα Σαουδικής Αραβίας: 2018-19
- Σούπερ Καπ Σαουδικής Αραβίας: 2019
Ατομικές
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Αγγλικά) «Rui Vitória: Summary». Soccerway. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2022.
- ↑ (Αγγλικά) «Rui Vitória». bdfutbol.com. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Rui Vitória: 14 anos de carreira sem ser despedido e uma Taça». Maisfutebol (στα Πορτογαλικά). 11 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2015.
Um percurso como médio que terminou aos 32 anos
- ↑ «V. Guimarães: Rui Vitória assina até final da época» (στα πορτογαλικά). Diário de Notícias. 30 August 2011. https://www.dn.pt/desporto/futebol-nacional/interior/v-guimaraes-rui-vitoria-assina-ate-final-da-epoca-1966698.html. Ανακτήθηκε στις 11 February 2013.
- ↑ «Guimarães claim famous cup win». PortuGOAL. 26 Μαΐου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2015.
- ↑ «Comunicado» [Ανακοίνωση] (PDF). Μπενφίκα (στα Πορτογαλικά). CMVM. 15 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2024.
- ↑ «No reencontro com o "Judas", Benfica perde a Supercopa para o Sporting» (στα πορτογαλικά). Globo Esporte. 9 August 2015. http://globoesporte.globo.com/futebol/futebol-internacional/futebol-portugues/noticia/2015/08/no-reencontro-com-o-judas-benfica-perde-supercopa-para-o-sporting.html. Ανακτήθηκε στις 11 September 2017.
- ↑ Piedade, Luís (15 May 2016). «Benfica secure 35th Portuguese crown». UEFA. http://www.uefa.com/memberassociations/news/newsid=2365173.html. Ανακτήθηκε στις 17 May 2016.
- ↑ Rui Vitória entra na história do Benfica O Jogo (in πορτογαλική)
- ↑ 10,0 10,1 «"Nós treinadores não vivemos de prémios individuais mas estou muito orgulhoso" – Rui Vitória» (στα πορτογαλικά). A Bola. 15 July 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 July 2016. https://web.archive.org/web/20160715225951/https://www.abola.pt/clubes/ver.aspx?t=3&id=621958. Ανακτήθηκε στις 15 July 2016.
- ↑ «Rui Vitória faz o pleno de títulos internos» [Ο Ρούι Βιτόρια κέρδισε όλους τους εγχώριους τίλους] (στα Πορτογαλικά). Maisfutebol. 8 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ Rui Vitória fez cair recorde com 43 anos SAPO Desporto (in πορτογαλική)
- ↑ «Rui Vitória renova contrato até 2019/2020» [Ο Ρούι Βιτόρια ανανέωσε το συμβόλαιο του μέχρι το 2019/2020]. Μπενφίκα (στα Πορτογαλικά). 7 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2017.
- ↑ «Só o PSG tem mais títulos do que o Benfica desde 2013» (στα πορτογαλικά). SAPO Desporto. 7 August 2017. https://desporto.sapo.pt/futebol/primeira-liga/artigos/so-o-psg-tem-mais-titulos-do-que-o-benfica-desde-2013. Ανακτήθηκε στις 28 August 2017.
- ↑ Simões, Luís Miroto (5 December 2018). «Águia confirma cenário negro: pior prestação lusa de sempre na Champions» (στα πορτογαλικά). Record. https://www.record.pt/futebol/futebol-nacional/liga-nos/benfica/detalhe/aguia-confirma-cenario-negro-pior-prestacao-lusa-de-sempre-na-champions. Ανακτήθηκε στις 5 May 2018.
- ↑ Holyman, Ian· Machado, Carlos (5 Δεκεμβρίου 2017). «UEFA Champions League – Basel–Benfica». UEFA. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2018.
- ↑ Sampaio, Inês Braga; Freitas, Marília (4 January 2019). «Os números que explicam a saída de Rui Vitória do Benfica» (στα πορτογαλικά). Rádio Renascença. https://rr.sapo.pt/especial/136187/os-numeros-que-explicam-a-saida-de-rui-vitoria-do-benfica. Ανακτήθηκε στις 7 January 2019.
- ↑ «Comunicado» [Ανακοίνωση] (PDF). CMVM. 4 Ιανουαρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2024.
- ↑ «Rui Vitória confirmado no Al Nassr» (στα πορτογαλικά). Diário de Notícias. 10 January 2019. https://www.dn.pt/desportos/interior/rui-vitoria-confirmado-no-al-nassr-10422579.html. Ανακτήθηκε στις 14 February 2019.
- ↑ Correia, Francisco (16 May 2019). «Al-Nassr de Rui Vitória sagra-se campeão da Arábia Saudita» (στα πορτογαλικά). Público. https://www.publico.pt/2019/05/16/desporto/noticia/al-nassr-rui-vitoria-sagrase-campeao-arabia-saudita-1872998. Ανακτήθηκε στις 12 November 2019.
- ↑ «Vitoria confident bright future awaits Al Nassr after AFC Champions League run». AFC. 4 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «فيتوريا يفتح باب الإقالات في الدوري» (στα αραβικά). Arriyadiah. 28 December 2020. https://arriyadiyah.com/713785. Ανακτήθηκε στις 17 December 2021.
- ↑ «Rui Vitoria is the New Spartak Manager!». ΦΚ Σπαρτάκ Μόσχας. 24 Μαΐου 2021.
- ↑ Gillen, Sean (15 December 2021). «Official: Rui Vitória fired by Spartak Moscow amid fan support [video»]. PortuGOAL. https://portugoal.net/portuguese-abroad/2385-official-rui-vitoria-fired-by-spartak-moscow-amid-fan-support-video. Ανακτήθηκε στις 17 December 2021.
- ↑ «OFFICIAL: Rui Vitória named Egypt new manager on four-year deal». KingFut. 12 Ιουλίου 2022.
- ↑ «OFFICIAL: Rui Vitoria sacked as Egypt head coach». KingFut. 4 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ «Melhor treinador da Liga 2016/2017 é Rui Vitória» (στα πορτογαλικά). SAPO Desporto. 7 July 2017. https://desporto.sapo.pt/futebol/primeira-liga/artigos/melhor-treinador-da-liga-20162017-e-rui-vitoria. Ανακτήθηκε στις 29 January 2018.
- ↑ «Vitória, Hamdallah pick up the best awards of March». Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2019.
- ↑ «فيتوريا وجونز وإدواردو يحصدون جوائز الأفضلية لشهر أكتوبر». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2024.
- ↑ «فيتوريا وحمد الله وغروهي يحصدون جوائز أفضلية شهر أغسطس». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Rui Vitória στο Wikimedia Commons