Πύλη:Μεσαίωνας
Μεσαίωνας ονομάζεται η χρονική περίοδος του Δυτικού Κόσμου που διαδέχεται την περίοδο της Αρχαιότητας και τελειώνει με την περίοδο της Αναγέννησης. Διήρκεσε περίπου 1000 χρόνια, από την κατάλυση του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους (476 μ.Χ.) και το θάνατο του Ιουστινιανού Α' (565 μ.Χ.), του τελευταίου βυζαντινού αυτοκράτορα που διαπνεόταν από το όραμα της αναβίωσης της παλαιάς Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της παγκόσμιας κυριαρχίας της, ως και την εποχή της κατάληψης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους (1453 μ.Χ.) και την ανακάλυψη της Αμερικής (1492 μ.Χ.) από τον Κολόμβο.
Οι Ιππότες του Ναού ή Ναΐτες (Αγγλ. Templars) γνωστοί και ως Φτωχοί Συστρατιώτες του Χριστού και του Ναού του Σολομώντα (Λατ. Pauperes commilitones Christi Templique Solomonici) αποτέλεσαν το πρώτο μοναστικό στρατιωτικό τάγμα στην ιστορία.
Το τάγμα αυτό ιδρύθηκε στον απόηχο της Α' Σταυροφορίας, το 1118 μ.Χ με σκοπό να βοηθήσει το χριστιανικό νεοϊδρυθέν Βασίλειο της Ιερουσαλήμ να διατηρηθεί ενάντια των μουσουλμάνων γειτόνων του και να εξασφαλίσει την ασφαλή και ελεύθερη προσέλευση του μεγάλου αριθμού των Ευρωπαίων προσκυνητών που συνέρρεαν στην Ιερουσαλήμ, μετά την κατάκτησή της από τους Σταυροφόρους. Το όνομά τους παραπέμπει στο ιστορικό αρχηγείο τους που βρίσκεται σε ένα τμήμα του Όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ, περιοχή που ονομαζόταν Templum Salomonis. Η ονομασία αυτή πιθανολογείται ότι προέρχεται από το γεγονός ότι στο Όρος του Ναού βρισκόταν ο περίφημος Ναός του Σολομώντα που χτίστηκε περίπου το 950 π.Χ και που αργότερα καταστράφηκε και ξαναχτίστηκε αρκετές φορές. Το τμήμα αυτό οι Ιππότες του Ναού μετονόμασαν σε Templum Domini, δηλαδή «Ναό του Θεού».
Πίνακας του Pieter Brueghel der Ältere
"Ο Θρίαμβος του Θανάτου" (περ. 1562) αντανακλά την κοινωνική αναστάτωση και τον τρόμο που ακολούθησε την Μαύρη Πανώλη που καταρράκωσε την μεσαιωνική Ευρώπη.
- Βουλγάτα ή Βουλγκάτα είναι η λατινική μετάφραση της Αγίας Γραφής που έγινε στο τέλος του 4ου αιώνα μ.Χ. από τον Ιερώνυμο κατ' εντολή του Πάπα Δάμασου Α΄ και υιοθετήθηκε από τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία;
- με τον όρο Κιπτσάκ εννοείται η χαλαρή συνομοσπονδία τουρκικών φύλων που κατείχε περί τα μέσα του 11ου αιώνα την αχανή, ευρασιατική στέπα, που εκτείνεται από την επικράτεια βόρεια της Αράλης και δυτικά ως την επικράτεια βορείως της Μάυρης θάλασσας στη σημερινή Ρωσία και Ουκρανία;
