Παντικάπαιον
Το Παντικάπαιον (γενική: του Παντικαπαίου) ήταν σημαντική αρχαιοελληνική πόλη και λιμένας στην Ταυρική (Ταυρική Χερσόνησο), κείμενη σε λόφο (Όρος Μιθριδάτης) στη δυτική πλευρά του Κιμμέριου Βόσπορου στην έξοδο της λίμνης Μαιώτιδος (σημερινή Αζοφική θάλασσα), εκεί που σήμερα είναι η πόλη Κερτς. Ιδρυτές της πόλης θεωρούνται οι Μιλήσιοι κατά τον ύστερο 7ο-πρώιμο 6ο αιώνα Π.Κ.Ε.
Άποψη του πρυτανείου του Παντικαπαίου, χρονολογούμενο από τον 2ο αιώνα π.Χ. Ο Οβελίσκος της Δόξας του Κερτς είναι ορατός στο βάθος. | |
Τοποθεσία | Κερτς, Αυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας, Ουκρανία |
---|---|
Περιοχή | Ταυρική |
Συντεταγμένες | 45°21′3″N 36°28′7″E / 45.35083°N 36.46861°EΣυντεταγμένες: 45°21′3″N 36°28′7″E / 45.35083°N 36.46861°E |
Είδος | Οικισμός |
Έκταση | 100 εκτάρια |
Ιστορία | |
Κατασκευαστής | Άποικοι από την Μίλητο |
Ίδρυση | 7ος ή 6ος αιώνας π.Χ. |
Εγκατάλειψη | π. 370 μ.Χ. |
Περίοδοι | Αρχαϊκή Εποχή |
Πολιτισμοί | Αρχαίος Ελληνικός |
Σημειώσεις | |
Κατάσταση | Ερειπωμένο |
Ιδιοκτησία | Δημόσιο |
Πρόσβαση κοινού | Ναι |
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΠρώτες αναφορές
ΕπεξεργασίαΚατά τους πρώτους αιώνες ύπαρξης της πόλης, κυριαρχούσαν τα εισαγόμενα ελληνικά προϊόντα: κεραμικά, τερακότες και μεταλλικά αντικείμενα, πιθανώς από εργαστήρια στη Ρόδο, την Κόρινθο, τη Σάμο και την Αθήνα. Η τοπική παραγωγή, μιμούμενη αυτά τα πρότυπα, εξελίχθηκε παράλληλα. Η Αθήνα κατασκεύαζε ένα ειδικό είδος κύπελλου για την πόλη, γνωστό ως σκεύος Κερτς. Οι ντόπιοι αγγειοπλάστες μιμήθηκαν τα ελληνιστικά κύπελλα, γνωστά ως γνάθια, καθώς και ανάγλυφα (Μεγαρικά κύπελλα). Η πόλη έκοβε ασημένια νομίσματα από τον 5ο αιώνα π.Χ. και χρυσά και χάλκινα από τον 4ο αιώνα π.Χ.[1]. Στη μεγαλύτερη έκτασή της, η πόλη καταλάμβανε 100 εκτάρια (250 στρέμματα)[2]. Τα Μουσεία Ερμιτάζ και Κερτς περιέχουν υλικό από την περιοχή, η οποία ακόμη βρίσκεται υπό ανασκαφή.
5ος-1ος αιώνας π.Χ.
ΕπεξεργασίαΚατά τον 5ο - 4ο αιώνα Π.Κ.Ε. η πόλη έγινε έδρα των δυναστειών των Αρχαιανακτιδών και των Σπαρτοκιδών, βασιλέων του βασιλείου του Βοσπόρου όπου και ονομαζόταν ενίοτε Βόσπορος. Την εποχή εκείνη γνώρισε μεγάλη ακμή από το σιτεμπόριο που ανέπτυξε με άλλες αρχαίες ελληνικές πόλεις. Η οικονομική της πτώση κατά τον 4ο και 3ο αιώνα Π.Κ.Ε. ήταν το αποτέλεσμα αφενός οι επιδρομές των Σαρμάτων στα βόρεια και αφετέρου το άνοιγμα νέων αγορών και του αυξανόμενου ανταγωνισμού ιδίως του αιγυπτιακού σταριού. Ο τελευταίος των Σπαρτοκιδών άφησε το βασίλειό του στον Μιθριδάτη Στ', βασιλέα του Πόντου, το 115 π.Χ. όταν κατέλαβε τη νότια Ρωσία.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Sear, David R. (1978). Greek Coins and Their Values . Τόμ. I: Europe (σελ. 168-169). Seaby Ltd., Λονδίνο. (ISBN 0 900652 46 2)
- ↑ «Panticapaeum». Internet Encyclopedia of Ukraine. Canadian Institute of Ukrainian Studies. http://www.encyclopediaofukraine.com/display.asp?linkpath=pages\P\A\Panticapaeum.htm. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2013.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Noonan, Thomas S. «The Origins of the Greek Colony at Panticapaeum», American Journal of Archaeology, Vol. 77, No. 1. (1973), 77–81.
Δικτυακοί τόποι
Επεξεργασία- Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Περσέας (Perseus Digital Library)
- Διάταγμα προς τιμήν του Διόφαντου Αρχειοθετήθηκε 2021-09-22 στο Wayback Machine., γενικά στοιχεία για τον Μιθριδάτη ΣΤ' Ευπάτορα.
- Ομοιότητες της πόλης του Παντικάπαιου και της Ατλαντίδας όπως περιγράφηκε από τον Πλάτωνα. Eagle/Wind 2005
- MA in Black Sea Cultural Studies.International Hellenic University-School of Humanities