Παλλαντιανή αρχιτεκτονική

Η Παλλαντιανή αρχιτεκτονική είναι ευρωπαϊκή τάση αρχιτεκτονικής προερχόμενη από και εμπνευσμένη από τα σχέδια του Βενετού αρχιτέκτονα Αντρέα Παλλάντιο (1508–1580). Αυτή που αναγνωρίζεται ως Παλλαντιανή αρχιτεκτονική σήμερα είναι μια εξέλιξη των αρχικών εμπνεύσεων του Παλλάντιο. Το έργο του Παλλάντιο βασιζόταν πολύ στη συμμετρία, την προοπτική και τα στοιχεία της επίσημης κλασσικής αρχιτεκτονικής ναών των Ελλήνων και των Ρωμαίων. Από τον 17ο αιώνα η ερμηνεία της κλασσικής αρχιτεκτονικής από τον Παλλάντιο υιοθετήθηκε ως το στιλ γνωστό σαν Παλλαντιανισμός. Συνέχισε να αναπτύσσεται μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα.

Μία βίλλα με προστεθειμένη σκεπαστή βεράντα με αέτωμα, από το Βιβλίο IV τωνΤεσσάρων βιβλίων της Αρχιτεκτονικής του Παλλάντιο, σε μια Αγγλική μετάφραση που εκδόθηκε στο Λονδίνο, 1736.

Σχέδιο της Βίλλα Ροτόντα του Παλλάντιο. Χαρακτηριστικά του σπιτιού θα ενσωματώνονταν σε πολυάριθμα σπίτια Παλλαντιανού ρυθμού σε όλη την Ευρώπη κατά τους επόμενους αιώνες.

Ο Παλλαντιανισμός έγινε βραχύβια δημοφιλής στη Βρετανία κατά τα μέσα του 17ου αιώνα, αλλά η άνθησή του ανακόπηκε από τον Εμφύλιο Πόλεμο και την επιβολή της λιτότητας που ακολούθησε. Στις αρχές του 18ου αιώνα επέστρεψε στη μόδα, όχι μόνο στην Αγγλία αλλά επίσης, με ευθεία επιρροή από τη Βρετανία, στην Πρωσσία. Ο Κόμης Φραντσέσκο Αλγκαρότι πιθανόν έγραψε στον Μπέρλινγτον από το Βερολίνο ότι πρότεινε στον Φρειδερίκο τον Μέγα να υιοθετηθεί στην Πρωσσία το αρχιτεκτονικό στιλ που ο Μπέρλινγκτον είχε εισαγάγει στην Αγγγλία but Knobelsdorff's opera house on the Unter den Linden, based on Campbell's Wanstead House, had been constructed from 1741. Αργότερα τον ίδιο αιώνα, όταν η τάση άρχισε να χάνει την εύνοια της Ευρώπης, γνώρισε μια ευδοκιμία στις Βρετανικές αποικίες στη Βόρεια Αμερική, με κορωνίδα παραδείγματα όπως το Ντρέιτον Χολ στη Νότια Καρολίνα, την βιβλιοθήκη Ρέντγουντ στο Νιούπορτ του Ρόουντ Άιλαντ, την Κατοικία Μόρις-Ζουμέλ στην πόλη της Νέα Υόρκης, το Χάμοντ-Χάργουντ Χάουζ στην Αννάπολις του Μέριλαντ, και το Μοντιτσέλλο και το Πόπλαρ Φόρεστ του Τόμας Τζέφερσον στη Βιρτζίνια.

Η τάση συνέχισε να είναι δημοφιλής στην Ευρώπη κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα, όπου συχνά εφαρμοζόταν στον σχεδιασμό δημόσιων και δημοτικών κτιρίων. Από το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα ήταν σε αντιπαλότητα με την Γοτθική αναβίωση, της οποίας οι οπαδοί, όπως ο Αουγκούστους Πούγκιν, ενθυμούμενοι τις καταβολές του Παλλάντιο στους αρχαίους ναούς, τον θεώρησαν πολύ παγανιστικό για την Προτεσταντική και την Αγγλοκαθολική λατρεία Παρόλα αυτά, ως αρχιτεκτονική τάση συνεχίζει να είναι δημοφιλής και να εξελίσσεται· τα αετώματα της, η συμμετρία και οι αναλογίες είναι ξεκάθαρα εμφανείς στο σχεδιασμό πολλών σύγχρονων κτιρίων σήμερα.

Η αρχιτεκτονική του Παλλάντιο

"Αληθινός Παλλαντιανισμός" στη Βίλα Γκόντι από τον Παλλάντιο στα Τέσσερα Βιβλία της Αρχιτεκτονικής. Οι εκτεταμένες πτέρυγες είναι αγροτικά κτίρια και δεν είναι μέρος της βίλλας. Τον 18ο αιώνα έγιναν σημαντικό μέρος του Παλλαντιανισμού—βλέπε φωτογραφία του Αββαείου Γουόμπερν κάτω.

Τα κτίρια που σχεδίασε εξ ολοκλήρου ο Παλλάντιο βρίσκονται όλα στη Βενετία και το Βένετο, με μια εξαιρετικά πλούσια συστοιχία από palazzi στη Βιτσέντσα, φημισμένη τώρα στους οδηγούς ως Πόλη το Παλλάντιο. Περιλαμβάνουν βίλλες, και εκκλησίες όπως το Redentore in Venice.

Αναφορές

• Ackerman, Jaaes S. (1994). Palladio (series "Architect and Society").
• Edward Chaney (2006). "George Berkeley's Grand Tours: The Immaterialist as Connoisseur of Art and Architecture", in The Evolution of the Grand Tour: Anglo-Italian Cultural Relations Since the Renaissance (2nd ed.). Routlege. ISBN 0-7146-4474-9.
• Copplestone, Trewin (1963). World Architecture. Hamlyn.
• Dal Lago, Adalbert (1966). Ville Antiche. Milan: Fratelli Fabbri.
• Frampton, Kenneth. (2001). Studies in Tectonic Culture. MIT Press. ISBN 0-262-56149-2.
• Halliday, E" E. (1967). Cultural History of England. London: Thames and Hudson.
• Jackson-Stops, Gervase (1990). The Country House in Perspective. Pavilion Books Ltd.
• Kostof, Spiro. A History of Architecture. New York: Oxford University Press.
• Lewis, Hilary, and John O'Connor (1994). Philip Johnson: The architect in His Own Words. New York: Rizzoli International Publications.
• Marten Paolo (1993). Palladio. Koln: Benedikt Taschen Verlag GmbH. (Photos of Palladio's surviving buildings)
• Reed, Henry Hope, and Joseph C. Farber (1980). Palladio's Architecture and Its Influence. New York: Dover Publications.
• Ruhl, Carsten (2011). Palladianism: From the Italian Villa to International Architecture, European History Online. Mainz: Institute of European History. Retrieved: May 23, 2011.
• Tavernor, Robert (1979). Palladio and Palladianism (series "World of Art").
• Watkin, David (1979). English Architecture. London: Thames and Hudson.
• Wittkower, Rudolf. Architectural Principles in the Age of Humanism.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Chiswick House
• Holkham Hall
• (Αγγλικά), (Ιταλικά) International center for the study of the architecture of Andrea Palladio (CISA)
• Palladian Architecture in England
• The Center for Palladian Studies in America, Inc.
• Palladio's Villas
• Thomas Jefferson's architecture
• Woburn Abbey
• Wallington Hall – National Trust
• The Palladian Way long distance walk
• «Palladianism Style Guide». British Galleries. Victoria and Albert Museum. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2007.