Συντεταγμένες: 36°23′50″N 25°22′45″E / 36.39722°N 25.37917°E / 36.39722; 25.37917

Η Παλαιά Καμένη, ή παλιότερα και Παλαιά Καϋμένη, είναι μικρό ηφαιστειογενές νησί στο κέντρο της καλδέρας της Σαντορίνης, το οποίο άρχισε να δημιουργείται με ηφαιστειακή έκρηξη μεταξύ 46-47 μ.Χ., με τη δημιουργία αρχικά του νησιού Θεία. Η έκταση του σήμερα είναι 0,525 τ.χλμ. και το ψηλότερο σημείο του είναι περίπου 98,5 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Κατά μήκος των ακτών εμφανίζονται πολλές θερμές πηγές και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μεγάλος αριθμός τουριστών επισκέπτεται το νησί προκειμένου να κολυμπήσουν στα κίτρινα - από το θειάφι - νερά. Η κυριότερη θερμή πηγή του νησιού βρίσκεται στον όρμο του Αγίου Νικολάου.

Παλαιά Καμένη
Χάρτης
Ύψος98,5m
ΑρχιπέλαγοςΑιγαίο Πέλαγος
Νησιωτικό σύμπλεγμαΚυκλάδες
ΧώρεςΕλλάδα Ελλάδα
Συντεταγμένες36.24°N,25.24°E
ΤύποςΗφαιστειακός δόμος
Ηφαιστειακό τόξο/ζώνηΗφαιστειακό τόξο νοτίου Αιγαίου
Τελευταία έκρηξη1954 μ.Χ

Η Νέα και η Παλαιά Καμένη έχουν ενταχθεί στο κοινοτικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000.

Ηφαιστειακή δραστηριότητα

Επεξεργασία
  • 726 μ.Χ. Έκρηξη στη βορειοανατολική πλευρά της Παλαιάς Καμένης. Εμφάνιση νησιού που γρήγορα ενώθηκε με την Παλαιά Καμένη και έτσι διαμορφώθηκαν οι Λάβες του Αγίου Νικολάου. Η έκρηξη αυτή θεωρήθηκε ως δείγμα θεϊκής οργής κατά του Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Λέοντος Γ' του Ίσαυρου, ο οποίος ήταν εικονομάχος. Οι αντίπαλοι του αυτοκράτορα χρησιμοποίησαν το γεγονός για να υποκινήσουν εξέγερση, η οποία τελικά εκδηλώθηκε το 727, τόσο στις Κυκλάδες όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Αρχηγός της επανάστασης ήταν ο τουρμάρχης της Ελλάδας Αγαλλιανός και ο Στέφανος. Οι επαναστάτες όρισαν άλλο αυτοκράτορα, έναν Κρητικό που ονομαζόταν Κοσμάς, και πλεύσανε προς την Κωνσταντινούπολη. Ο στόλος καταστράφηκε με το υγρό πυρ, στις 18 Απριλίου του 727, ενώ από τους αρχηγούς της επαναστάσεως, ο μεν Αγαλλιανός ρίχτηκε στη θάλασσα, οι δε Στέφανος και Κοσμάς παραδόθηκαν και αποκεφαλίσθηκαν.[2][3]
Αναφορές στην ηφαιστειακή δραστηριότητα της περιόδου αυτής έκαναν ο Νικηφόρος, ο Θεοφάνης και ο Γεώργιος Κεδρηνός.
  • 1457 μ.Χ. Κατάρρευση τμήματος του νησιού χωρίς, όμως, ηφαιστειακή έκρηξη.

Συνοπτικά στοιχεία ηφαιστειακής δραστηριότητας

Επεξεργασία
Έναρξη VEI* Όγκος Λάβας* (m3)
46 μ.Χ.
3
-
15(;).07.726
4(;)
5 x 107

*Ο Δείκτης Μεγέθους Ηφαιστειακής Εκρήξεως (VEI) και ο όγκος της λάβας είναι εκτιμήσεις που προέκυψαν από τη μελέτη ιστορικών πηγών.[4]

Σημερινή κατάσταση

Επεξεργασία

Έρευνα επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ, η οποία διεξήχθη το 2006, έδειξε ότι σε περίπτωση που γινόταν ηφαιστειακή έκρηξη στην περιοχή των νησιών Παλαιά και Νέα Καμένη μέσα στο 2006, αυτή θα είχε αρκετή ενέργεια για να διαρκέσει περισσότερο από 2,7 χρόνια και να φτιάξει ηφαιστειακό θόλο με ύψος 115-125 μέτρα.[5]

Στα δύο νησιά υπάρχει σήμερα ολοκληρωμένο σύστημα παρακολούθησης της σεισμικής δραστηριότητας και δεκάδων άλλων παραμέτρων, το οποίο έχει εγκατασταθεί από το Ινστιτούτο Μελέτης και Παρακολούθησης του Ηφαιστείου Σαντορίνης (Ι.Μ.Π.Η.Σ.).

Λαογραφία

Επεξεργασία

Τα παλιά χρόνια, οι κάτοικοι της Σαντορίνης θεωρούσαν ότι η Παλαιά και η Νέα Καμένη ήταν κατοικίες δαιμόνων.

Σημείωση

Επεξεργασία

Σε πολλά παλιά κείμενα υπάρχει σύγχυση μεταξύ του νησιού Ιερά και της Παλαιάς Καμένης και του νησιού Θεία και της Μικρής Καμένης. Η επικρατούσα σήμερα άποψη είναι ότι το νησί Ιερά που εμφανίστηκε το 197 π.Χ. αργότερα καταβυθίστηκε και σήμερα ταυτίζεται με τον ύφαλο Μπάγκος που βρίσκεται ανατολικά της Νέας Καμένης κοντά στον οποίο πολλά χρόνια αργότερα εμφανίστηκε η Μικρή Καμένη. Επίσης η νήσος Θεία, που αναφέρεται από αρχαίους συγγραφείς, σήμερα ταυτίζεται με την Παλαιά Καμένη.[6]

Τη χρονική περίοδο κατά την οποία στην καλντέρα της Σαντορίνης υπήρχε μόνο η Παλαιά και η Μικρή Καμένη, η Παλαιά Καμένη ονομαζόταν και Μεγάλη Καμένη, όνομα που προφανώς προερχόταν από τη σύγκριση της με την κατά πολύ μικρότερη Μικρή Καμένη.

Εικόνες από την Παλαιά Καμένη

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Γιαννίρη Η.: "Αλήθεια: τι ξέρουμε για τα θαλάσσια σεισμικά κύματα - tsunamis;" Ικαριακά και Φουρνιώτικα Νέα. Τεύχος 1. Φεβρουάριος 2006». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2008. 
  2. Θεοφάνους: Χρονογραφία. Εκδόσεις Bonn. Α., 623.
  3. Γεώργιος Κεδρηνός: Σύνοψη Ιστοριών Α, 796.
  4. Global Volcanism Program: "Santorini"
  5. Pyle D., Elliott J.: "Quantitative morphology, recent evolution, and future activity of the Kameni Islands volcano, Santorini, Greece"
  6. Fytikas M., Kolios N.,Vougioukalakis G. Thera and the Aegean World III, Vol 2, pp. 183 - 197. Institute of Geology and Mineral exploration, Athens.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία