Πακλιταξέλη

Η πακλιταξέλη είναι ουσία η οποία χρησιμοποιείται ως φάρμακο για τη θεραπεία πολλών μορφών καρκίνου (χημειοθεραπεία), όπως καρκίνο των ωοοθηκών, καρκίνο του μαστού, καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, σάρκωμα Καπόσι, καρκίνο του πνεύμονα και καρκίνο του παγκρέατος. Πωλείται με το εμπορικό όνομα Taxol και χορηγείται μέσω ενδοφλέβιας έγχυσης. Συνήθεις ανεπιθυμήτες ενέργειες είναι η απώλεια των μαλλιών, οι αλλεργικές αντιδράσεις, το μούδιασμα και οι μυικοί πόνοι, και η διάρροια. Σοβαρές παρενέργειες αποτελούν τα καρδιακά προβλήματα, ο αυξημένος κίνδυνος λοίμωξης και η πνευμονική φλεγμονή, ενώ υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι μπορεί να προκαλέσεις ανωμαλίες στο έμβρυο όταν χορηγείται κατά την κύηση.

Πακλιταξέλη
Γενικά
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος	C₄₇H₅₁NO₁₄
Μοριακή μάζα	853,331 Ατομική μονάδα μάζας
Αριθμός CAS	33069-62-4
Αριθμός EINECS	608-826-9
PubChem CID	36314
ChemSpider ID	10368587
Φυσικές ιδιότητες
Χημικές ιδιότητες
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Η πακλιταξέλη είναι παράγοντας αντι-μικροσωληνίσκων, που προάγει τη συνάθροιση μικροσωληνίσκων από διμερή τουμπουλίνης και σταθεροποιεί τους μικροσωληνίσκους μέσω αποτροπής του αποπολυμερισμού. Αυτή η σταθεροποίηση έχει ως αποτέλεσμα την αναστολή της φυσιολογικής δυναμικής αναδιοργάνωσης του δικτύου μικροσωληνίσκων, που είναι απαραίτητη για τη ζωτικής σημασίας ενδιάμεση φάση και τις μιτωτικές κυτταρικές λειτουργίες.

Η πακλιταξέλη ανακαλύφθηκε το 1971 όταν απομονώθηκε από το κωνοφόρο δέντρο Taxus brevifolia (Taxaceae) που είναι ενδημικό της Νότιας Αμερικής. Η χρήση της εγκρίθηκε το 1993 και συμπεριλαμβάνεται στον Πρότυπο Κατάλογο Βασικών Φαρμάκων του ΠΟΥ.