Πάολο Αντρεάνι

Ιταλός αεροστατιστής

Ο Πάολο Αντρεάνι (ιταλικά: Paolo Andreani‎‎, 27 Μαΐου 176311 Μαΐου 1823) ήταν Ιταλός αεροστατιστής που πραγματοποίησε την πρώτη πτήση με αερόστατο πάνω από το Ιταλικό έδαφος. Ακόμη πραγματοποίησε εξερεύνηση στις Μεγάλες Λίμνες στη Βόρεια Αμερική.

Πάολο Αντρεάνι
Αναμνηστικό μετάλλιο που αναπαριστά τον Πάολο Αντρεάνι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Paolo Andreani
Γέννηση27 Μαΐου 1763 (1763-05-27)
Μιλάνο, Δουκάτο του Μιλάνου
Θάνατος11 Μαΐου 1823 (59 ετών)
Νίκαια, Βασίλειο της Σαρδηνίας
ΕθνικότηταΙταλός
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταευγενής, αεροστατιστής, περιηγητής, συγγραφέας
Γνωστός γιαΠρώτη πτήση αεροστάτου στην Ιταλία
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αντρεάνι γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 27 Μαΐου 1763. Πατέρας του ήταν ο Τζοβάννι Πιέτρο Πάολο Αντρεάνι (1705–1772) και μητέρα του η Κλεμεντίνε Σορμάνι (1733–1763). Η οικογένεια του πατέρα του προέρχεται από την αριστοκρατία του 13ου αιώνα, και ο ίδιος έγινε Κόμης το 1748.[2] Ο Αντρεάνι ήταν το μικρότερο παιδί της οικογένειας και ο πατέρας τους απεβίωσε το 1772, όταν τέθηκαν στη φροντίδα ενός φύλακα.[3]

Το ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων του Αντρεάνι ξεκίνησε από μικρή ηλικία.[4][5] Στα δεκαπέντε του έγινε μέλος της «Λογοτεχνικής Ακαδημίας Αρκαδία».[6] Τα επιστημονικά ενδιαφέροντα του υπερίσχυσαν όταν ξεκίνησε τα πειράματα με αερόστατα που βασιζόταν στην είδηση της πτήσης των αδελφών Μονγκολφιέ. Ο Αντρεάνι έθεσε ως στόχο την επανάληψη του συμβάντος στην Ιταλία, στη Βίλα Σορμάνι στο Μονκούκο, χωριό που πλέον βρίσκεται στο δήμο του Μπρουγκέριο. Η πτήση των αδελφών Μονγκολφιέ έλαβε χώρα στη Γαλλία στις 21 Νοεμβρίου 1783.[7]

 
Η Βίλα Σορμάνι σήμερα στο Μπρουγκέριο
 
Το μετάλλιο του Αυτοκράτορα έδειχνε το αερόστατο στη μία του πλευρά

Η πρώτη μη επανδρωμένη πτήση αεροστάτου που παρακολούθησε ο Αντρεάνι έλαβε χώρα το 1784 όταν αερόστατο θερμού αέρα που κατασκεύασαν οι αδελφοί Γκέρλι ανυψώθηκε λίγα μέτρα στον αέρα.[8] Το μικρό αερόστατο είχε κατασκευαστεί από τους τρεις εκ των αδελφών Γκέρλι, οι οποίοι ήταν έμπειροι κτίστες και μηχανικοί. Ο Αντρεάνι τους ανέθεσε την κατασκευή ενός μεγαλύτερου αεροστάτου. Χάρη στη διάμετρο των 23 μέτρων (75 πόδια), ο Αντρεάνι πραγματοποίησε την πρώτη πτήση με αερόστατο όταν ήταν μόλις 20 ετών. Το επιστρωμένο με ύφασμα χαρτιού αερόστατο διέθετε καλάθι επιβατών από πλέγμα λυγαριάς. Ο θερμός αέρας δημιουργούνταν με την καύση ξύλου σημύδας, οινοπνεύματος και νεφτιού. Η κατασκευή του αεροστάτου διήρκεσε λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες και ζύγιζε περίπου 1.300 κιλά (2.900 λίβρες) όταν οι δεξαμενές καυσίμων ήταν γεμάτες και μετέφερε τρεις επιβάτες. Η πρώτη πτήση έλαβε χώρα στις 25 Φεβρουαρίου 1784 όταν ο Αντρεάνι, ο Αγκοστίνο Γκέρλι και ο Τσαρλς Γκέρλι πέταξαν για 25 λεπτά με ασφάλεια.[9]

Η δημόσια επίδειξη προγραμματίστηκε στις 13 Μαρτίου 1784 στη Βίλα Σορμάνι στο Μονκούκο (πλέον μέρος της σύγχρονης πόλης του Μπρουγκέριο).[10] Ο Ιωσήφ Β΄ των Αψβούργων προσκλήθηκε να παρακολουθήσει το συμβάν, αλλά σύμφωνα με αναφορές απέρριψε την πρόσκληση μιας και δεν ήθελε να παρακολουθήσει μια πιθανή αυτοκτονία. Αντ' αυτού, ο Αυτοκράτορας ενθάρρυνε την ακύρωση της πτήσης.[11] Παρά την προτροπή του Αυτοκράτορα, πλήθος ευγενών και διανοούμενων συγκεντρώθηκε για να παρακολουθήσει τον Αντρεάνι και τους δύο χωρικούς να ανυψώνονται σε ύψος 1.537 μέτρων (5.043 πόδια) ενώ το αερόστατο ταξίδεψε σε απόσταση 8 χιλιομέτρων (5 μίλια).[9]

Στις 28 Μαρτίου ο Αντρεάνι έγινε αποδέκτης ενθουσιωδών επευφημιών στη Σκάλα του Μιλάνου. Ο Αυτοκράτορας συμμετείχε στους εορτασμούς μέσω της έκδοσης μεταλλιου που μνημονεύει το συμβάν. Ο Αντρεάνι εμφανίζεται στη μία πλευρά του μεταλλίου, ενώ στην άλλη βρίσκεται το αερόστατό του.[12] Το Σεπτέμβριο του 1784, έλαβε χώρα η πρώτη πτήση αεροστάτου υδρογόνου στη Βρετανία και ο αεροναύτης ήταν ένας άλλος Ιταλός, ο Βιντσέντζο Λουνάρντι.[13]

Εξερευνητής

Επεξεργασία

Ο Αντρεάνι ήταν πλέον αναγνωρισμένος αεροναύτης αλλά έγινε γνωστός και ως περιηγητής και εξερευνητής. Συνάντησε τον γεωλόγο Μπαρτέλεμι Φαουζάς ντε Σαιντ-Φοντ στο Παρίσι και τον συνάντησε ξανά στην Αγγλία, όπου ο Φαουζάς ήταν αποφασισμένος να επισκευτεί τη νήσο Στάφα στη Σκωτία για να παρατηρήση τη δομή των βράχων εκεί. Η ομάδα αποτελούνταν από τον Φαουζάς, τον Αντρεάνι και τον Αμερικανό πολυμαθή Ουίλλιαμ Θόρντον.[14] Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο Φαουζάς απέδειξε πως το Σπήλαιο Φινγκάλς είχε ηφαιστιακή προέλευση.[15] Κατά την επιστροφή τους μέσω της Αγγλίας, συνάντησαν τον Τζέιμς Βατ, και παρακολούθησαν τα πειράματα του Τζόζεφ Πρίστλι τα οποία εμφάνιζαν νέα αέρια από το νερό.[14]

Ο Αντρεάνι συνέγραψε έκθεση σχετικά με το μεταγενέστερο ταξίδι του από το Μιλάνο στο Παρίσι το 1784. Το 1790 έθεσε ως στόχο μια πενταετή αποστολή για την ανακάλυψη γαιών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά. Προχώρησε με συστατικές επιστολές προς τον Τζορτζ Ουάσινγκτον, τον Τζέιμς Μάντισον και τον Τόμας Τζέφερσον.[16] Η πρώτη του επιστημονική εργασία καταγράφει τη συνάντηση του με τους Ιροκουά. Χρησιμοποιώντας κανό στους ποταμούς Χάντσον και Μόχωκ και γύρω από τις Μεγάλες Λίμνες, αυτός και η ομάδα του ταξίδεψαν πάνω από 5.000 χιλιόμετρα (3.100 μίλια) και συνάντησαν έξι διαφορετικούς γηγενείς Αμερικανικούς λαούς. Πιο συγκεκριμένα, τεκμηρίωσε τις επαφές του με τους Ονέιντα και Οναντάγκα.[17] Μετέφερε συστατική επιστολή στον ηγέτη των Μόχωκ, Τζόζεφ Μπραντ, αλλά πιο συγκεκριμένα βοηθούνταν από τον Σάμιουελ Κίρκλαντ, ιεραπόστολο της περιοχής, μιας και ο Αντρεάνι είχε συστατική επιστολή προς τον Κίρκλαντ από τον Στρατηγό Φίλιπ Σούιλερ.[18]

Ο Αντρεάνι έγραψε επίσης για τις συναντήσεις τους με Γερμανούς, Ολλανδούς, Σέικερ, Ιρουκουά και Άγγλους Νεοϋορκέζους. Οι αναφορές του στους Ονέιντα περιλαμβάνουν μια απεικόνιση η οποία θεωρείται ως η πρώτη καταγεγραμμένη εικόνα μιας ράβδου λακρός.[17] Οι σημειώσεις που κράτησε σώζονται. Μεταφράστηκαν, σχολιάστηκαν, επιμελήθηκαν και αναδημοσιεύθηκαν το 1996[18] και το 2006.[17] Ο Αντρεάνι εξελέγη μέλος της Αμερικανικής Φιλοσοφικής Εταιρείας, μιας οργάνωσης επιφανών ακαδημαϊκών διεθνούς αναγνώρισης, στις 20 Ιανουαρίου 1792.[16]

Επιστροφή στην Ευρώπη

Επεξεργασία

Επέστρεψε στην Ευρώπη μεταξύ 1810 και 1812[19] μέσω Καραϊβικής με σκοπό να επιστρέψει στη Λομβαρδία. Ήλπιζε πως θα έβρισκε θεραπεία για την παράλυση των ποδιών του, αλλά τα σχέδια του ματαιώθηκαν από τους οφειλέτες του και οι Αυστριακοί υποπτεύθηκαν πως έδειχνε συμπάθεια προς τα ιδανικά του Διαφωτισμού και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Απεβίωσε στις 11 Μαΐου 1823, όντας πλήρως παράλυτος και σε τρομερές συνθήκες, ως εξόριστος στη Νίκαια (όπου μετακόμισε το 1817).[20]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 114454043. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2020.
  2. «Andreani, famiglia». www.lombardiabeniculturali.it. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2017. 
  3. Dicorato, Giuseppe (2000). Paolo Andreani : aeronauta, esploratore, scienziato nella Milano dei Lumi (1763–1823). Milano: Ares. σελίδες 18–20. ISBN 8881552027. 
  4. "Interessi scientifici a parte, Paolo non tarda a palesarne altri più terreni, per le donne e il gioco, tanto da divenire già in giovane età un personaggio da cronache rosa"
  5. G. Dicorato. Paolo Andreani aeronauta, esploratore, scienziato nella Milano dei Lumi (1763–1823) (στα Ιταλικά). σελ. 21. 
  6. G. Dicorato. Paolo Andreani aeronauta, esploratore, scienziato nella Milano dei Lumi (1763–1823) (στα Ιταλικά). σελ. 23. 
  7. «The Montgolfier Brothers». www.chm.bris.ac.uk. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2017. 
  8. Giuseppe Dicorato, Paolo Andreani – Aeronauta, esploratore, scienziato nella Milano dei Lumi (1763–1823), σελ. 63.
  9. 9,0 9,1 «Paolo Andreani (1763 - 1823)». www.aerostati.it. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2017. 
  10. Giuseppe Dicorato, Paolo Andreani – Aeronauta, esploratore, scienziato nella Milano dei Lumi (1763–1823), Milano, Edizioni Ares, 2001, σελ. 67.
  11. G. Dicorato, Paolo Andreani – Aeronauta, esploratore, scienziato nella Milano dei Lumi (1763–1823), σσ. 90-91.
  12. «Milano Paolo Andreani (1763 - 1823), Aeronauta Medaglia celebrativa del primo volo umano in Italia». www.icollector.com. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2017. 
  13. Baigent, Elizabeth (2004). «Lunardi, Vincenzo (1759–1806)». Oxford Dictionary of National Biography. Oxford: Oxford University Press. 
  14. 14,0 14,1 Faujas-de-St.-Fond, Barthelemy (1799). Travels in England, Scotland, and the Hebrides: Undertaken for the Purpose of Examining the State of the Arts, the Sciences, Natural History and Manners, in Great Britain: … In Two Volumes with Plates. Translated from the French of B. Faujas Saint-Fond, ... London: James Ridgway. 
  15.   
    Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμαChisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Faujas de Saint-Fond, Barthélemy» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 10 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σσ. 205-206 https://archive.org/stream/encyclopaediabri10chisrich#page/205/mode/1up 
  16. 16,0 16,1 Hatch Wilkins, Ernest (1959). The Invention of the Sonnet and Other Studies in Italian Literature. Roma: Ed. di Storia e Letteratura. σελ. 296–. GGKEY:TYA13BN93T2. 
  17. 17,0 17,1 17,2 (Tekastiaks), translated and edited by Cesare Marino and Karim M. Tiro ; Iroquoian linguistic notes by Roy F. Wright (2006). Along the Hudson and Mohawk: The 1790 journey of Count Paolo Andreani. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0-8122-3914-0. 
  18. 18,0 18,1 Snow, Dean R.· Charles T. Gehring· William A. Starna (1996). In Mohawk Country: Early Narratives about a Native People. Syracuse: Syracuse University Press. σελ. 318–. ISBN 978-0-8156-0410-5. 
  19. G. Dicorato, Paolo Andreani aeronauta, esploratore, scienziato nella Milano dei Lumi (1763–1823), σελ. 265.
  20. G. Dicorato, Paolo Andreani aeronauta, esploratore, scienziato nella Milano dei Lumi (1763–1823). Edizioni Ares, Milano (2001), σσ. 273, 283.