Ούγος Α΄ της Καμπανίας
Ο Ούγος Α΄ της Καμπανίας (Hugues Ier de Champagne, περί το 1074 - 1125), κόμης της Καμπανίας (1093 - 1125) ήταν ο τρίτος γιος του Θεοβάλδου Γ΄ κόμη του Μπλουά και της Αδέλας του Βαλουά.
Ούγος Α΄ της Καμπανίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hugues Ier de Champagne (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1074 |
Θάνατος | 1126 (πιθανώς) Παλαιστίνη |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κωνσταντία της Γαλλίας (από 1094)[1] Ισαβέλλα της Βουργουνδίας |
Τέκνα | Όντο Α΄ του Σαμπλίτ |
Γονείς | Θεοβάλδος Γ΄ του Μπλουά και Adela de Valois[2] |
Αδέλφια | Όντο Ε΄ του Τρουά Στέφανος Β΄ του Μπλουά Philip of Champagne |
Οικογένεια | Οίκος του Μπλουά |
Σχετικά πολυμέσα | |
Biograf;ia
ΕπεξεργασίαΟ δευτερότοκος αδελφός του Όντο Ε΄ κόμης του Τρουά απεβίωσε το 1093, αφήνοντας στον Ούγο την κομητεία του Τρουά, την οποία ο Ούγος έκανε το κέντρο της αυλής του.[3] Ο Ούγος ένωσε τρεις γειτονικές κομητείες, δημιουργώντας την κομητεία της Καμπανίας στο πρόσωπό του. Αν και α επίσημα έγγραφα της εποχής του τον αναφέρουν σαν "κόμη του Τρουά", σύγχρονα έγγραφα αναφέρουν τόσο τον ίδιο όσο και τους διαδόχους του σαν "κόμη της Καμπανίας".[4] Το πρώτο καταγεγραμμένο έγγραφο της εποχής του (1094) αναφέρει σχετικά με δωρεές μεγάλων εκτάσεων γης, που επρόκειτο να παραχωρήσει το 1115 στον μοναχό Βερνάρδο του Κλαιβρώ στο Σιτώ, προκειμένου να ιδρύσει το Κιρστεσιανό μοναστήρι του Κλαιρβώ στην άγρια κοιλάδα του Ωμπ, όπου ο Βερνάρδος διορίστηκε ηγούμενος. Τα έγγραφα του Ούγου αναφέρουν την νέα ίδρυση του αββαείου στο Κλαιρβώ, στο οποίο παραχωρήθηκαν δάση, κατοικίδια, αμπελώνες, ξυλεία και πολλές πηγές. Ένα γράμμα, το οποίο έχει διασωθεί σήμερα από τον Βερνάρδο στον Ούγο (1125), αναφέρει, ότι ο Ούγος πήγε για τρίτη φορά να πολεμήσει στους Αγίους Τόπους μαζί με τους Ναΐτες Ιππότες, αφήνοντας την έγκυο σύζυγό του και τον γιο του Όντο/Εύδη, τον οποίο ποτέ δεν αναγνώρισε.[5]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΚληρονόμο του τελικά όρισε τον ανιψιό του Θεοβάλδο Β΄ της Καμπανίας. Οι δυο εγγονοί του Ούγου -και γιοι του Όντο/Εύδη Α΄- Όντο/Εύδης Β΄ του Σαμπλίτ και Γουλιέλμος Α΄ του Σαμπλίτ ήταν σημαντικές ιστορικές προσωπικότητες στην Δ΄ Σταυροφορία. [6] Ο Ούγος νυμφεύτηκε στον πρώτο του γάμο την Κωνσταντία των Καπετιδών, κόρη του Φιλίππου Α΄ της Γαλλίας και της Μπέρτας της Ολλανδίας και είχε τέκνο:
- Μανασσής, που απεβίωσε νέος.
Νυμφεύτηκε σε δεύτερο γάμο του την Ισαβέλλα των Ιβρέα, κόρη του Στεφάνου Α΄ κόμη της Βουργουνδίας και ανιψιά του πάπα Καλλίστου Β΄. Είχε έναν γιο:
- Όντο/Εύδης Α΄, νυμφεύτηκε τη Σύβιλλα ντε Λα Φερτ-συρ-Λ'Ωμπ και είχε τέκνα:
- Όντο/Εύδης Β΄ απεβ. 1204, από τους ηγέτες της Δ΄ Σταυροφορίας.
- Γουλιέλμος Α΄ δεκαετία του 1160-1209, πρίγκιπας της Αχαΐας. Είναι ο ιδρυτής του πριγκιπάτου.
Ο Ούγος έγινε Ναΐτης ιππότης (1125), την εποχή που το τάγμα συνίστατο από 12 ιππότες. Ο πρώτος μεγάλος διδάσκαλος των Ναΐτών Ούγος ντε Παιν ήταν υποτελής του Ούγου· συμμετείχαν μαζί σε εκστρατεία στα Ιεροσόλυμα (1114). [7][8]
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ p11359.htm#i113589. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Theodore Evergates, The Aristocracy in the County of Champagne, 1100–1300, (University of Pennsylvania Press, 2007), 7.
- ↑ C. West, 'Count Hugh of Troyes and the Territorial Principality in early Twelfth-Century Europe', English Historical Review 127 (2012), 523-548, open access
- ↑ http://www.templiers.net/saint-bernard/index.php?page=lettres-de-bernard
- ↑ George Finlay, A History of Greece: Mediaeval Greece and the empire of Trebizond, A.D. 1204 (Clarendon press, 1877) p. 175
- ↑ Jochen Schenk, Templar Families: Landowning Families and the order of the Temple in France, c. 1120-1307, (Cambridge University Press, 2012), 96.
- ↑ Karen Ralls, The Templars and the Grail: Knights of the Quest, (Quest Books, 2003), 46.
Πηγές
Επεξεργασία- C. West, 'Count Hugh of Troyes and the Territorial Principality in early Twelfth-Century Europe', English Historical Review 127 (2012)
- George Finlay, A History of Greece: Mediaeval Greece and the empire of Trebizond, A.D. 1204 (Clarendon press, 1877)
- Jochen Schenk, Templar Families: Landowning Families and the order of the Temple in France, c. 1120-1307, (Cambridge University Press, 2012)
- Karen Ralls, The Templars and the Grail: Knights of the Quest, (Quest Books, 2003)
- Theodore Evergates, The Aristocracy in the County of Champagne, 1100–1300, (University of Pennsylvania Press, 2007)