Βικιπαίδεια

Οι ξύπνιοι μάγκες γελάνε τελευταίοι

Αμερικανική ταινία του Ρόμπερτ Ντέι

Οι ξύπνιοι μάγκες γελάνε τελευταίοι (τίτλος στα αγγλικά: The Man with Bogart's Face = Ο Άνθρωπος με το Πρόσωπο του Μπόγκαρτ και εναλλακτικός τίτλος Sam Marlowe, Private Eye = Ιδιωτικός ντετέκτιβ Σαμ Μάρλοου) είναι μια αμερικανική κωμωδία του 1980, που κυκλοφόρησε από την 20th Century Fox και βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Άντριου Φέναντι, ο οποίος είναι επίσης σεναριογράφος και παραγωγός της ταινίας.

Οι ξύπνιοι μάγκες γελάνε τελευταίοι
ΣκηνοθεσίαRobert Day[1]
ΣενάριοΆντριου Φέναντι
ΠρωταγωνιστέςΡόμπερτ Σάκι, Βίκτορ Μπουόνο, Ιβόν ντε Κάρλο, Χέρμπερτ Λομ, Μάικ Μαζούρκι, Μισέλ Φίλιπς, Τζορτζ Ραφτ, Μίστι Ρόου, Σίμπιλ Ντάνινγκ, Φράνκο Νέρο, Ολίβια Χάσεϊ, Ρίτσαρντ Μπακαλιάν, Γκρεγκ Πάλμερ, Τζέι Ρόμπινσον, Χένρι Γουίλκοξ, Βίκτορ Σεν Γιανγκ, Joe Theismann, Μάρτιν Κόσλεκ, Φίλιπ Μπέικερ Χολ, Λάρι Πενέλ, Τζέιμς Μπέικον, Πίτερ Μαμάκος[2] και Γουόλι Ρόουζ[2]
ΜουσικήΤζορτζ Ντάνινγκ
ΦωτογραφίαRichard C. Glouner
Διανομή20th Century Fox
Πρώτη προβολή1980
Διάρκεια106 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Περίληψη υπόθεσης

Επεξεργασία

Ένας άντρας που αυτοαποκαλείται Σαμ Μάρλοου (Ρόμπερτ Σάκι) αλλοιώνει το πρόσωπό του για να μοιάζει με αυτό του ειδώλου του, Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και στη συνέχεια ανοίγει ένα γραφείο ερευνών. Στην αρχή, αυτός και η γραμματέας του, η Δούκισσα (Misty Rowe) έχουν ελάχιστη δουλειά, αλλά τα πράγματα αρχίζουν να βελτιώνονται όταν, με αφορμή έναν πυροβολισμός, δημοσιεύεται στην εφημερίδα μια φωτοργαφία του Σαμ. Κάποιοι αδίστακτοι, οι οποίοι συμπτωματικά μοιάζουν επίσης με χαρακτήρες σε ταινίες του Μπόγκαρτ (τους οποίους ενσαρκώνουν οι Βίκτωρ Μπουόνο, Χέρμπερτ Λομ και Μισέλ Φίλιπς), ψάχνουν ένα ανεκτίμητο ζευγάρι από μπλε ζαφείρια που ονομάζεται τα Μάτια του Αλεξάνδρου (από ένα άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου), ενώ ο Μάρλοου και η Δούκισσα βρίσκονται στο κέντρο της υπόθεσης.

Διανομή

Επεξεργασία
  • Ρόμπερτ Σάκι - Σαμ Μάρλοου
  • Φράνκο Νέρο - Χακίμ
  • Μισέλ Φίλιπς - Τζίνα
  • Ολίβια Χάσεϊ - Έλσα
  • Χέρμπερτ Λομ - κύριος Ζίμπρα
  • Μίστι Ρόου - Δούκισσα
  • Βίκτωρ Μπουόνο - Αναστάς
  • Σίμπιλ Ντάνινγκ - Σίνθια
  • Ρίτσαρντ Μπακαλιάν - υπολοχαγός Μπουμπέρα

Πρωτότυπο μυθιστόρημα

Επεξεργασία

Η ταινία βασίστηκε στο πρώτο μυθιστόρημα του Φέναντι, ο οποίος το έγραψε μέσα σε 23 ημέρες. Ο Φέναντι ήταν 30 χρόνια συγγραφέας και παραγωγός τηλεοπτικών εκπομπών και ταινιών και πάντα ενδιαφερόταν να κάνει το βιβλίο του ταινία. [3]

Τον Ιούνιο του 1976, ανακοινώθηκε ότι το βιβλίο του Φέναντι θα εκδιδόταν τον επόμενο Ιανουάριο και ότι θα ακολουθούσε κινηματογραφική μεταφορά. [4] «Ό,τι και να είχε ο συγγραφέας στο μυαλό του δεν βγαίνει πολύ καλά», έγραψε ο κριτικός βιβλίων της εφημερίδας New York Times, προσθέτοντας ότι «η σύλληψη και η γραφή είναι αρκετά πρώιμες». [5] Η εφημερίδα Los Angeles Times ανέφερε ότι ο Φέναντι "γράφει καλά". [6]

Παραγωγή

Επεξεργασία

Ο Φέναντι πήγε την ταινία στον Μελ Σάιμον, ο οποίος συμφώνησε να δώσει 4 εκατομμύρια δολάρια. [4] Ο Φέναντι λέει ότι το γύρισμα τελείωσε χωρίς να χρειαστούν όλα αυτά τα χρήματα και επέστρεψε 400.000 δολάρια στον Σάιμον. «Είμαι παιδί της Κρίσης, δεν πιστεύω στη σπατάλη χρημάτων», είπε. [3]

Η ταινία γυρίστηκε τον Μάιο του 1979 με ανεξάρτητη χρηματοδότηση από την εταιρεία Melvin Simon Productions. [7] Τον Σεπτέμβριο του 1979, όταν η ταινία τελείωνε, η 20th Century Fox συμφώνησε να παραλάβει όλες τις ταινίες της Melvin Simon από το 1979 και το 1980 σε ένα πακέτο αξίας 10 εκατομμυρίων δολαρίων. [8] [9] Είχαν πενήντα τοις εκατό ενδιαφέρον για το Οι ξύπνιοι μάγκες γελάνε τελευταίοι, πράγμα που σημαίνει ότι η Fox έδωσε στον Σάιμον 2 εκατομμύρια δολάρια. [4] [10]

Ο πρωταγωνιστής Ρόμπερτ Σάκι ήταν γνωστός για την ομοιότητά του με τον Μπόγκαρτ και εμφανιζόταν ως Μπόγκαρτ σε διάφορους ρόλους για πάνω από μια δεκαετία, συμπεριλαμβανομένων κάποιων διαφημίσεων και μιας παραγωγής του έργου Play It Again Sam στο Μπρόντγουεϊ. «Είμαι απλά ένας εργαζόμενος που προσπαθεί να ζήσει με ειλικρίνεια», είχε πει. «Έχω την εμφάνιση που είχα πάντα και δεν μπορώ να κάνω πολλά γι' αυτό. Ποτέ δεν έκανα πλαστική χειρουργική ούτε βαφόμουν για να μοιάζω στον Μπόγκι». [11]

Ο Φέναντι είπε ότι είχε βρει άλλο ηθοποιό για τον ρόλο, μέχρι που μπήκε ο Σάκι, μετά τον οποίο ο παραγωγός "έπαθε σοκ. Ο Μπομπ δεν χρειάζεται να κάνει μιμήσεις. Η σωματική εντύπωση είναι αρκετή. Όταν άρχισε να μιλάει, ήξερα ότι είχα τον Μπόγκαρτ". [12]

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μιας σκηνής, μια βάρκα χτύπησε τον ναρκαλιευτή του Τζον Γουέιν. [13]

Ήταν η τελευταία ταινία του Τζορτζ Ραφτ.

Υποδοχή

Επεξεργασία

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών του 1980 και κυκλοφόρησε στην Ευρώπη πριν από τις ΗΠΑ. [4]

Η εφημερίδα New York Times χαρακτήρισε την ταινία ως "μια έξυπνη, ευγενική και συχνά διασκεδαστική απομίμηση του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και των ρόλων που έπαιξε". [14]

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  • Το όνομα Σαμ Μάρλοου προέρχεται από δύο κινηματογραφικούς ήρως που ενσάρκωσε ο Μπόγκαρτ: τον Σαμ Σπέιντ στην ταινία Το γεράκι της Μάλτας και τον Φίλιπ Μάρλοου στην ταινία Πάθος και αίμα.
  • Σε αυτήν την ταινία εμφανίζονται οι βετεράνοι της οθόνης Τζορτζ Ραφτ (στον τελευταίο του κινηματογραφικό ρόλο), Τζέι Ρόμπινσον, Χένρι Γουίλχοξον, Βίκτωρ Σεν Γιανγκ (που είχε εμφανιστεί με τον Μπόγκαρτ στην ταινία Τα γεράκια του Ειρηνικού), Βίκτωρ Μπουόνο, Ιβόν ντε Κάρλο, Μάικ Μαζούρκι και Φράνκο Νέρο.
  • Η ταινία κέρδισε το βραβείο χειρότερος πρωτότυπος τραγουδιού στα Χρυσά Βατόμουρα για το The Man with Bogart's Face. [15] 

Άλλες εκδόσεις

Επεξεργασία

Η ταινία κυκλοφόρησε σε DVD από την εταιρεία Image Entertainment στις 10 Ιουλίου 2007.

Αναφορές

Επεξεργασία

 

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0081110/. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  3. ↑ 3,0 3,1 Tom Buckley (August 15, 1980). «George Segal sheds light on light comedy». The New York Times: σελ. C6. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Lochte, Dick (June 27, 1976). «Book notes: MacLean brews a potboiler». Los Angeles Times: σελ. l2. 
  5. ↑ Newgate Callendar (February 27, 1977). «Criminals At Large». The New York Times: σελ. 238. 
  6. ↑ Kirsch, Robert (13 May 1977). «The Book Report: A Collage of Fiction Eyes». Los Angeles Times: σελ. g8. 
  7. ↑ Schreger, Charles (May 16, 1979). «Film Clips: Gasoline: Box Office Star». Los Angeles Times: σελ. g12. 
  8. ↑ Aljean Harmetz (September 14, 1979). «Fox Plans To Handle Simon Films: Distribution Pact Covers 1979-80 A Spoof of Zorro». The New York Times: σελ. D5. 
  9. ↑ Grove, Martin A. (July 20, 1980). «Movies: At titanic cost, new prop sails on film». Chicago Tribune: σελ. d32. 
  10. ↑ Aubrey Solomon (1989). Twentieth Century Fox: A Corporate and Financial History. Scarecrow Press. σελ. 259. 
  11. ↑ Davis, Igor (April 2, 1980). «Bogart lookalike 'shweetheart' of Hollywood». The Globe and Mail (Toronto, Ontario, Canada): σελ. 13. 
  12. ↑ Vernon Scott (June 20, 1979). «Sacchi Plays It Again». The Washington Post: σελ. D7. 
  13. ↑ «John Wayne's Ship Hit Near Catalina». Los Angeles Times: σελ. oc_a3. June 5, 1979. 
  14. ↑ «Film: 'Sam Marlowe,' Nostalgic Look at the Private-eye Genre: [Review]». The New York Times: σελ. C8. October 3, 1980. 
  15. ↑ Wilson, John (2005). The Official Razzie Movie Guide: Enjoying the Best of Hollywood's Worst. Grand Central Publishing. ISBN 0-446-69334-0. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Οι_ξύπνιοι_μάγκες_γελάνε_τελευταίοι&oldid=10150202"