Βικιπαίδεια

Νταβίντ Γκετά

Γάλλος DJ και μουσικός παραγωγός

Ο Πιερ Νταβίντ Γκετά (γεννημένος στις 7 Νοεμβρίου 1967 στο Παρίσι), γνωστός στον επαγγελματικό χώρο ως David Guetta (Νταβίντ Γκετά), είναι Γάλλος παραγωγός house μουσικής και DJ.[5]. Αρχικά ένας DJ σε νυχτερινά κέντρα της δεκαετίας του 1980 και του 1990, στη συνέχεια ίδρυσε την Gum Productions και κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο, Just a Little More Love, το 2002. Αργότερα, κυκλοφόρησε τα Guetta Blaster (2004) και Pop Life (2007). Το άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 2009 με τίτλο One Love περιελάμβανε τα hit singles (ελ: επιτυχίες)"When Love Takes Over" (σε συνεργασία με την Kelly Rowland), "Gettin' Over You" (σε συνεργασία με τον Chris Willis, τη Fergie και τους LMFAO) και το "Sexy Bitch" (σε συνεργασία με τον Akon), με το τελευταίο να γίνεται ένα από τα πέντε κορυφαία μουσικά κομμάτια στις ΗΠΑ και συνολικά τα τρία τους να φτάνουν στη θέση #1 των μουσικών επιτυχιών του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως και μία άλλη μουσική επιτυχία παγκοσμίου φήμης με το όνομα "Memories" σε συνεργασία με τον Kid Cudi που αναδείχτηκε ως μία από τις πέντε κορυφαίες μουσικές επιτυχίες σε αρκετές χώρες. Ο Γκετά έχει πουλήσει παραπάνω από τρία εκατομμύρια δίσκους και 15 εκατομμύρια singles παγκοσμίως.[6] Αυτό τον καιρό αποτελεί έναν από τους πλέον περιζήτητους μουσικούς παραγωγούς.[7]

Νταβίντ Γκετά
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		David Guetta (Γαλλικά)
ΨευδώνυμοJack Back[1]
ΓέννησηΠιερ Νταβίντ Γκετά
7 Νοεμβρίου 1967 (1967-11-07) (57 ετών)
Παρίσι[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[3]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Παρί-Ναντέρ
Ιδιότηταdisc jockey, μουσικός παραγωγός, μουσικός παραγωγός και τραγουδοποιός
ΣύζυγοςCathy Lobé (1992–2014)
ΤέκναTim Elvis Guetta και Angie Guetta
ΑδέλφιαBernard Guetta (ετεροθαλής αδελφός)
Nathalie Guetta (ετεροθαλής αδελφή)
Όργανασυνθεσάιζερ, πληκτροφόρο, πιάνο και ψηφιακός σταθμός επεξεργασίας ήχου
Είδος τέχνηςFrench House, Ηλεκτρονική χορευτική μουσική, προοδευτική house, electro house, Ηλεκτροπόπ, ντανς ποπ, χιπ χοπ, τέκνο και future rave
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (23  Νοεμβρίου 2007)[4], Grammy Award for Best Remixed Recording, Non-Classical (31  Ιανουαρίου 2010), Grammy Award for Best Remixed Recording, Non-Classical (3  Δεκεμβρίου 2010), MTV Europe Music Award for Best Electronic (2020) και MTV Europe Music Award for Best Electronic (2021)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφία

Επεξεργασία

Τα ξεκινήματά του

Επεξεργασία

Γιος Εβραίου-Μαροκινού εστιάτορα και Βελγίδας μητέρας[8], γεννήθηκε στο Παρίσι της Γαλλίας. Ξεκινά την ασχολία του με τη μουσική στην ηλικία των 17 ετών ως ντισκ τζόκεϊ σε νυχτερινά κέντρα του Παρισιού όπως το Factory. Ταυτόχρονα είναι φοιτητής σπουδάζοντας νομική[9].

Ξεκινά να παίζει μουσική και να μιξάρει στο Broad, ένα γκέι νυχτερινό κέντρο διασκέδασης των Halles στο κέντρο του Παρισιού. Εκείνη την εποχή, στα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, ο DJ μίξαρε παραμένοντας κρυμμένος από τον κόσμο : «Όταν ξεκίνησα στο Παρίσι, ο DJ ήταν ανώνυμος, λιγότερο και από το τίποτα. Μια μέρα, πήγα στο Λονδίνο, και είδα πως εκεί, όπου η House μουσική σημείωνε ήδη επιτυχία, όλα τα φώτα ήταν στραμμένα πάνω του. Επένδυσα όλες μου τις οικονομίες σε δίσκους electro και, με την επιστροφή μου, έκανα μια συμφωνία με τα αφεντικά των νυχτερινών κέντρων που με προσελάμβαναν : παραιτούμαι από την αμοιβή μου αλλά, σε αντάλλαγμα, αναλαμβάνω εγώ τον προγραμματισμό μου και την προσωπική μου διαφήμιση», αναφέρει[10].

Πιάνει φιλία με τον Kien που δουλεύει επίσης στο Broad και έχει εντοπίσει το ταλέντο του στη διάρκεια των πρώτων νυχτών acid house. Με το Broad να γίνεται πολύ μικρό μπροστά στην επιτυχία των νυχτών του, ο Kien ξεκινά, την επόμενη σεζόν, τις εβδομαδιαίες νύχτες Unity στο Rex Club με τον Νταβίντ Γκετά να ηγείται οχτώ γνωστών DJ εκ των οποίων ο Ντιντιέ Σινκλαίρ.

Η πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση λαμβάνει χώρα στο FR3 στις 8 Ιανουαρίου 1991 στην εκπομπή χιουμοριστικής ψυχαγωγίας La Classe. Εκεί μιξάρει τον τίτλο Nation Rap με τον Sidney[11]. Ο Νταβίντ Γκετά και ο Kien ξεκινούν στη συνέχεια τις βραδιές Princess Of The World στο Central (το παλιό Queen) και βραδιές house.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Kien και ο Νταβίντ Γκετά αναλαμβάνουν την καλλιτεχνική διεύθυνση του νέου κλαμπ Folies Pigalle, ένα παλιό καμπαρέ του Pigalle. Ο τύπος αρχίζει να ενδιαφέρεται για τη μεγάλη αλλαγή αυτού του καμπαρέ του Pigalle, σημαντικό τόπο της πορνείας, που μετατράπηκε σε νυχτερινό κέντρο. Η συνοικία Pigalle αρχίζει σιγά σιγά να γίνεται μαγνήτης έλξης πλούσιων ατόμων και καλλιτεχνών, αφοσιωμένη στην εξεύρεση νέων μουσικών ήχων αλλά και στον πειραματισμό πάνω τους. Με αυτό τον τρόπο, η Boule Noire, το l'Élysée-Montmartre ή ακόμη το μυθικό Chat Noir του Aristide Bruant γίνονται τόσο αίθουσες συναυλιών όσο και νυχτερινά κέντρα "της μόδας", τραβόντας ένα συνεχώς αυξανόμενο κοινό. Δύο χρόνια αργότερα, ο Φιλίπ Φατιάν τους καλεί για την καλλιτεχνική διεύθυνση των εγκαινίων του Queen στα Ηλύσια Πεδία.

Ο Νταβίντ Γκετά καλεί γνωστούς DJs να έρθουν να μιξάρουν κατά τη διάρκεια αυτού του γεγονότος : τον Little Louie Vega, τον David Morales, τον DJ Pierre ή τον Roger Sanchez[12].

Το 1994, η συζυγός του Κάθι Γκέτα, εκείνη την εποχή σερβιτόρα στο Bains Douches, και ο Φρανκ Μαγιό, σερβιτόρος του Bal στο Σαιν-Τροπέ, εντάσσονται στην ομάδα των Νταβίντ και Kien για τις βραδιές του Bataclan μετατρέποντας όλα τα σαββατοκύριακα αυτή την αίθουσα συναυλιών σε μοντέρνο κλαμπ για τα δεδομένα της εποχής.
Ο Νταβίντ γίνεται διευθυντής του Pink Paradise μαζί με τη γυναίκα του, ιδιοκτήτης του Sweet Bar στο Παρίσι όπως και του εστιατορίου Tanjia στο Παρίσι.[13] Το Bataclan χρησιμεύει ως εφαλτήριο για τον Νταβίντ και την Κάθι Γκέτα γαι την αγορά του Palace. Στη συνέχεια αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση κέντρων όπως το Les Bains Douches. Το 1996, ξεκινά να οργανώνει βραδιές στο Βερολίνο.

Το 2002 αποτελεί ορόσημο για την καριέρα του καθώς λαμβάνει χώρα μια σημαντική αλλαγή : ξαναπουλά όλα τα νυχτερινά κέντρα των οποίων είναι ιδιοκτήτης για να ξεκινήσει καριέρα ως μουσικός παραγωγός, καθώς τα προβλήματα με τις τουαλέτες και οι κλίσεις στο αστυνομικό τμήμα για καυγάδες δεν τον ενδιέφεραν πλέον [14] [15] : "Φρίκαρα. Δεν είχα επιλέξει αυτό το επάγγελμα στο οποίο διαχειρίζεσαι προβλήματα με βουλωμένες τουαλέτες" ... "μια μέρα, κατάλαβα πως πλέον δεν το διασκέδαζα", αναφέρει[16].

Καριέρα ως DJ και ως επιχειρηματίας

Επεξεργασία

Το 2002, κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο Just A Little More Love με παραπάνω από 300.000 πωλήσεις, με σημαντικότερο κομμάτι το Love Don't Let Me Go σε συνεργασία με τον Chris Willis το οποίο γίνεται χρυσό με 376.000 αντίτυπα να πωλούνται[17]. Εκμεταλλευόμενος την αναγνωρισημότητα που έχει αποκτήσει διοργανώνει την πρώτη του βραδιά F*** Me I'm Famous με την Κάθι Γκέτα και ξεκινά να ταξιδεύει ανά την Ευρώπη. Παράλληλα, η Κάθι Γκέτα λανσάρει τη δικιά της μάρκα αξεσουάρ και ρούχων.

Το 2003, ο Νταβίντ Γκετά και ο Ζοακίμ Γκαρό συνθέτουν ένα κομμάτι με τίτλο Just for One Day (Heroes), ένα remix τραγουδιού του Ντέιβιντ Μπόουι. Το κομμάτι παίζει στα ραδιόφωνα του Ηνωμένου Βασιλείου ενώ ο Νταβίντ Γκετά δεν είχε λάβει την άδεια να remixάρει το κομμάτι. Ο Ντέιβιντ Μπόουι σύντομα ανακαλύπτει το κομμάτι στο ραδιόφωνο και επικοινωνεί με τον Νταβίντ Γκετά για την έκδοσή του σε CD single. Το 2004, ο Νταβίντ βγάζει τον τίτλο Money, το soundtrack της ταινίας People. Θα εκδώσει σε συνεργασία με τον Ζοακίμ Γκαρό ταυτόχρονα τον δίσκο με τη μουσική της ταινίας.

Το 2005, βγάζει το κομμάτι The World Is Mine που φτάνει την 16η θέση στο Top 50 της Γαλλίας [18] [19]. Παίζει επίσης για πρώτη φορά στο Sensation White στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας, όπου παρευρίσκονται περισσότερα από 45.000 άτομα.

Καταφέρνει να κάνει την είσοδό του στην κατάταξη DJ Mag Top 100 στην 39η θέση το 2005[20].

Το 2006, βγάζει ένα mashup μιξάροντας το κομμάτι του συγκροτήματος The Egg, Walking Away που είχε ήδη ρεμιξάρει ο Γερμανός DJ Tocadisco και την a capella του κομματιού του Love Don't Let Me Go. Αυτό δίνει μια δεύτερη ζωή στο κομμάτι του Νταβίντ, ξεπερνώντας την επιτυχία του πρώτου κομματιού. Πράγματι, ο τίτλος γίνεται μεγάλη επιτυχία (hit) στη διάρκεια του καλοκαιριού στο Ηνωμένο Βασίλειο δίνοντας τη δυνατότητα στον καλλιτέχνη του να γίνει γνωστός στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα ως μουσικός καλλιτέχνης ηλεκτρονικής μουσικής και οργανωτής συναυλιών ανά τον κόσμο. Ο Νταβίντ Γκετά επιλέχτηκε από τη Μαντόνα γαι να ανοίξει το πρώτο μέρος του Confessions Tour, στις 27 Αυγούστου 2006 στο Paris Bercy.

Ο Νταβίντ Γκετά είναι ο πρώτος Γάλλος καλλιτέχνης που εμαφνίζεται στο εξώφυλλο του αμερικάνικου μουσικού περιοδικού Billboard[21][22] με τίτλο : "Πώς ένας Γάλλος star της Dance μουσικής άλλαξε το top 40."

Τον Οκτώβριο του 2009, ο Νταβίντ Γκετά επιλέχτηκε για να είναι ο πρέσβης στην Ευρώπη του ηλεκτρονικού παιχνιδιού DJ Hero, που αποτελεί συνέχεια του Guitar Hero, σε πλατινένια έκδοση[23][24].

Το 2010, ο Νταβίντ Γκετά ανανεώνει τη συνεργασία του με την Activision και αποτελεί έναν από τους επιλέξιμους DJ στο ηλεκτρονικό παιχνίδι DJ Hero[25][26].

Από το έτος 2009, ο Νταβίντ Γκετά αποτελεί έναν από τους πρεσβευτές της εταιρίας ακουστικών Sennheiser. Για τον Ιβάν Μπουαλό, διευθυντή επικοινωνίας της Sennheiser France, είναι ο πλέον διάσημος DJ στη Γαλλία όσο και σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στο κοινό το οποίο στοχεύουμε, την ηλικιακή ομάδα 15-24 ετών, αλλά και τους 25-45 ετών[27].

Δίσκοι

Επεξεργασία

Pop Life

Επεξεργασία

Η κυκλοφορία του τρίτου του δίσκου με τίτλο Pop Life το 2007 είναι διεθνής. Ο δίσκος πουλάει 530.000 αντίτυπα παγκοσμίως εκ των οποίων τα 300.000 στη Γαλλία. Το Pop Life διακρίνεται από τις προηγούμενες δουλειές του, καθώς για πρώτη φορά συναντάμε γυναίκες ερμηνευτές, μαζί με τον αξεπέρστο Chris Willis (η φωνή του Just A Little More Love και των περισσότερων προηγούμενων μουσικών κομματιών)[28]. Το πρώτο single το Love Is Gone αποτελεί το hit των νυχτερινών κέντρων και του ραδιοφώνου για το Καλοκαίρι του 2007. Η επιτυχία αυτού του κομματιού θα έχει μια αρκετά μεγάλη επιτυχία που θα του δώσει τη δυνατότητα να γίνει γνωστό κι εκτός Ευρώπης, κυρίως σε Αμερικανούς DJs. "Το πιο τρελό, είναι πως ξεκίνησαν να παίζουν το Love Is Gone στα hip-hop clubs των ΗΠΑ", αναφέρει ο Νταβίντ Γκετά. "Ήταν εντελώς απρόσμενο. Το Love Is Gone παίχτηκε επίσης στο ραδιόφωνο, από τη Νέα Υόρκη στο Μαϊάμι."

Το Love Is Gone είναι το κομμάτι που απέφερε τα περισσότερα χρήματα το 2008 σύμφωνα με την εταιρεία διαχείρησης πνευματικών δικαιωμάτων Sacem μπροστά από το Relax του Mika και το Double Je του Κριστόφ Βιλέμ. Αυτό εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από το γεγονός πως το Love Is Gone σημείωσε επιτυχία στα νυχτερινά κέντρα παγκοσμίως και συνεπώς απέφερε τεράστια έσοδα από την πώληση των δικαιωμάτων του[29]. Το single Love Is Gone πούλησε 110.500 αντίτυπα στη Γαλλία, και έγινε ασημένιο από το Εθνικό Συνδικάτο Φωνογραφικών Εκδόσεων[30]. Το δεύτερο κομμάτι του δίσκου Pop Life, το Baby When The Light σε συνεργασία με την Αγγλίδα τραγουδίστρια Cozi Costi, έγινε χρυσό από το SNEP με 150.000 να έχουν πωληθεί στα τέλη του 2009, μόλις δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του[31][32].

Το 2007, κατατάγεται 10ος στη βαθμολογία του DJ Mag Top 100. Το 2008, αναδεικνύεται 5ος.

One Love

Επεξεργασία
Μια παγκόσμια επιτυχία
 
Ο Νταβίντ Γκετά με την Kelly Rowland σε live στο μουσικό φεστιβάλ Orange Rockcorps του Λονδίνου το 2009

Στα τέλη του 2008, γράφει τον τέταρτο δίσκο του One Love. Αρκετές αμερικάνικες προσωπικότητες της R'n'B λαμβάνουν μέρος, ανάμεσά τους οι Akon, Kid Cudi, Estelle, Will.I.Am, Ne-yo, Samantha Jade.

Σ'αυτό τον τέταρτο, ο Νταβίντ Γκετά ψάχνει ακόμη περισσότερη ανεξαρτησία : προσπαθεί να ξεφύγει από τις φήμες που κυκλοφορούν σχετικά με την αυθεντικότητα των μουσικών του. Αρχίζει τότε σταδιακά να αποκόπτεται από τον Ζοακίμ Γκαρό, τον παλιό του μουσικό σύντροφο με τον οποίο δούλευε επί εννέα χρόνια (2000-2009)[33]. Συνεργάζεται για τον δίσκο με άλλους DJ και μουσικούς παραγωγούς, ανάμεσά τους ο Fred Rister, ο Afrojack, ο Sandy Vee, ο Jean Claude Sindres. Καθώς αρκετοί ήταν οι star που συμμετείχαν σε αυτό, η EMI αποφασίζει να το θέσει σε προτεραιότητα και να βγάλει προς πώληση ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο τον δίσκο[34]. Έτσι ο δίσκος κυκλοφορεί σε περισσότερες από 65 χώρες[35].

Την ημέρα κυκλοφορίας, το One Love τοποθετείται στη θέση #1 ταυτόχρονα σε 17 χώρες[36]. Ο δίσκος γίνεται διαμαντένιος με περισσότερες από 500.000πωλήσεις αντιτύπων στη Γαλλία [37] και διαμαντένιος δίσκος παγκοσμίως με περισσότερες από 1,5 εκατομμύρια πωλήσεις αντιτύπων παγκοσμίως[38][39] είτις ο γαλλικός δίσκος μουσικής με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως για το 2009[40].

Το πρώτο single είναι το When Love Takes Over, ένα τραγούδι πουείναι σε συνεργασία με το πρώην μέλος των Destiny's Child, Kelly Rowland. Για πρώτη φορά, ο Νταβίντ Γκετά βρίσκεται επικεφαλής στα charts του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Νταβίντ Γκετά λαμβάνει τότε με τον Fred Rister, τον συμπαραγωγό αυτού του κομματιού, τα συγχαρητήρια του οργανισμού Sacem[41].
« Ο Νταβίντ Γκετά γνώρισε μια ιστορική επιτυχία το 2009 στις αμερικάνικες και βρετανικές αγορές », επισημαίνει η Σοφί Μερσιέ, του Bureau Export, του δημόσιου φορέα που έχει αναλάβει τη στήριξη και την προώθηση των Γάλλων καλλιτεχνών στο εξωτερικό[42].

Τρεις μήνες αργότερα, το single Sexy Bitch φτάνει επίσης την πρώτη θέση στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αποτελεί τον πρώτο Γάλλο καλλιτέχνη, που καταφέρνει να έχει δύο single στην πρώτη θέση των πωλήσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Σερζ Γκανσμπούρ, ο Σαρλ Αζναβούρ, ο Mr Oizo και ο Modjo είχαν επίης καταφέρει να γίνουν #1 μέχρι τότε αλλά για μόλις μία φορά[43] [44].

Τα κομμάτια Gettin' Over You και Club Can't Handle Me φτάνουν επίσης την πρώτη θέση είτις ένα σύνολο τεσσάρων κομματιών στη θέση #1 του Ηνωμένου Βασιλείου [45].

Επιρροή του δίσκου

Το One Love έχει ένα σημαντικό αντίκτυπο στον κόσμο της ηλεκτρονικής μουσικής, καθώς πρόκειται πράγματι για τον πρώτο δίσκο την παραγωγή του οποίου έχει αναλάβει ένας DJ που είχε τέτοια επιτυχία στη διεθνή μουσική σκηνή. Ο Steve Angello, ένα από τα μέλη της σουηδικής κολεκτίβας DJ Swedish House Mafia, ανέφερε στο περιοδικό DJ Mag πως η επιτυχία του Νταβίντ Γκετά επέτρεψε την καλύτερη γνωριμία με τη διεθνή σκηνή. [46]. Μπόρεσαν έτσι να συνεργαστούν με τον Αμερικανό ράπερ Pharell Williams στο κομμάτι One (your name). "Πάντα ονειρευόμουν να ενώσω τις μουσικές αυτών των δύο κόσμων, το hip-hop και την electro. Αυτό το μείγμα πολιτισμών θα αλλάξει πολλά στη σκηνή της ηλεκτρονικής μουσικής. Βρισκόμαστε σε μια αληθηνή στροφή", εκτίμησε ο Νταβίντ[47].

"Αυτή η μόδα δείχνει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για αυτό το είδος μουσικής ανά τον κόσμο, εξηγεί ο μουσικολόγος Γκέοφ Ρόμπερτς. Καλλιτέχνες όπως ο Νταβίντ κάνουν την dance music δημοφιλή. Και με την έλευση καλύτερωνημερών, αυτό το φαινόμενο θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο[48] !"

Nothing But The Beat (2011-)

Επεξεργασία

Πριν από την κυκλοφορία του πέμπτου του δίσκου, με τίτλο Nothing But The Beat, ο DJ δοκιμάζει τα μελλοντικά του κομμάτια σε νυχτερινά κέντρα και συναυλίες, όπως το Little Bad Girl σε συνεργασία με τους Taio Cruz και Ludacris. Στις 2 Μαΐου 2011, το πρώτο single Where Them Girls At βγαίνει προς πώληση στην ηλεκτρονική πλατφόρμα νόμιμου κατεβάσματος iTunes. Το βίντεο του κομματιού κυκλοφορεί στις 28 Ιουνίου 2011. Αρκετοί διεθνείς καλλιτέχνες, όπως η Sia Furler, ο will.i.am, η DEV, ο Usher, η Jessie J, ο Akon ή η Nicki Minaj, ανάμεσα σε άλλους, συνεργάζονται στον δίσκο. Αποτελεί τον πρώτο δίσκο του DJ χωρίς τη φωνητική συμμετοχή του Chris Willis. Το Nothing But The Beat κυκλοφόρησε στις 29 Αυγούστου 2011[49][50][51].

Αυτός ο δίσκος έχει ως ιδιαιτερότητα πως αποτελείται από δύο δίσκους, εκτός από την έκδοση των ΗΠΑ. Ο πρώτος αποτελείται από συμπαραγωγές με διεθνείς καλλιτέχνες ενώ ο δεύτερος είναι ένας δίσκος αποκλειστικά instrumental. Ο τελευταίος φιλοξενεί αρκετά μουσικά ρεύματα. Αν οι fans περίμεναν μια επιστροφή στην πηγή της εποχής Ζοακίμ Γκαρό, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ο Νταβίντ Γκετά προσανατολίζεται προς άλλα μουσικά στυλ με στόχο να αποδείξει τη δυνατότητά του να φτιάξει μουσικά κομμάτια που να είναι τόσο mainstream όσο και underground.

Ξαναβρίσκουμε περισσότερο κομμάτια σε στυλ French touch που δεν γίνεται να μην θυμίσουν το γαλλικό γκρουπ Daft Punk, ή ακόμη τους Justice. Ολλανδικά κομμάτια όπως είχαμε ακούσει στα τελευταία του live sets, ένας τίτλος break που πολλοί συγκρίνουν με το dubstep, ένα progressive κομμάτι σε συνεργασία με τον Avicii. Αυτό το κομμάτι κατάφερε, για μια ακόμη φορά, να σηκώσει συζήτηση για τη συμμετοχή ή μη του Νταβίντ Γκετά σ'αυτό. Παρόλα αυτά, φαίνεται πως συγκεκριμένα σημεία του κομματιού παραπέμπουν περισσότερο στο μουσικό στυλ του Νταβίντ Γκετά παρά σε αυτό του Avicii. Τέλος, βρίσκουμε ένα κομμάτι σε στυλ Acid House που παραπέμπει στο γκρουπ Logic που ο Νταβίντ Γκετά και ο Ζοακίμ Γκαρό είχαν στήσει μαζί.

Η κριτική αυτού του δίσκου υπήρξε μοιρασμένη: αν γενικά ο πρώτος δίσκος κριτικάρεται εκτός από τον τίτλο Titanium, ο δεύτερος δίσκος διχάζει : ορισμένοι τον "υμνούν" και άλλοι τον χαρακτηρίζουν ως μια κακοφτιαγμένη αντιγραφή της μουσικής του γκρουπ Daft Punk.

Στη διάρκεια του καλοκαιριού του 2012, και συγκεκριμένα την 1η Ιουνίου, ο Νταβίντ Γκετά εμφανίστηκε ζωντανά με τους Nicky Romero και Nervo στο Alexandra Palace του Λονδίνου.[52]

Μια επανέκδοση του Nothing but the Beat, υπό τον τίτλο Nothing But The Beat 2.0, κυκλοφόρησε στις 7 Σεπτεμβρίου 2012. Το πρώτο single αυτού του δίσκου, ήταν το "She Wolf (Falling to Pieces)" για το οποίο ο Γκετά συνεργάστηκε, και πάλι, με τη Sia. Το επόμενο single από τον συγκεκριμένο δίσκο ανακοινώθηκε από τον Γκετά πως θα ήταν το κομμάτι "Just One Last Time" στο οποίο συνεργάστηκε για τα φωνητικά με τον Taped Rai.

Επίσης, συνέθεσε, παρήγαγε και συμμετείχε στον έβδομο δίσκο της Rihanna με τίτλο "Unapologetic", την οποία θα συνοδεύσει στην ευρωπαϊκή της περιοδεία, στα πλαίσια του Diamonds World Tour.

Βραβεία και υποψηφιότητες

Επεξεργασία
Έτος Βραβείο Κατηγορία Υποψηφιότητα Αποτέλεσμα
2006 DJ Awards Best House DJ Υποψηφιότητα
2007 Best International DJ Νίκη
Best Ibiza Night Νίκη
World Music Awards World's Best Selling DJ Νίκη
TMF Awards Best Dance Act Υποψηφιότητα
2008 DJ Awards Καλύτερος House DJ Νίκη
MTV Europe Music Awards Best French Act Υποψηφιότητα
2009 DJ Awards Καλύτερος House DJ Υποψηφιότητα
DJ Magazine Top 100 DJs
3rd Place
2010 Grammy Awards[53] Δίσκος της Χρονιάς "I Gotta Feeling"
(με τους The Black Eyed Peas) 		Υποψηφιότητα
Καλύτερος Dance Δίσκος "When Love Takes Over"
(με την Kelly Rowland) 		Υποψηφιότητα
Best Remixed Recording, Non-Classical Νίκη
Best Electronic/Dance Album One Love Υποψηφιότητα
World Music Awards[54] Best DJ Νίκη
Καλύτερος Παραγωγός Νίκη
Πρώτος σε πωλήσεις Γάλλος καλλιτέχνης Νίκη
NRJ Music Awards Παγκόσμιο Άλμπουμ της Χρονιάς One Love Νίκη
DJ Magazine Top 100 DJs
2nd Place
2011 Grammy Awards Best Remixed Recording, Non-Classical "Revolver"
(με τη Madonna) 		Νίκη
MTV Europe Music Awards Best Male Υποψηφιότητα
Best French Act Υποψηφιότητα
DJ Magazine[55] Top 100 DJs (#1 Position) Νίκη
2012 Brit Awards International Male Solo Artist Ο ίδιος Υποψηφιότητα[56]
Grammy Awards[57] Best Dance Recording "Sunshine" (w/ Avicii) Υποψηφιότητα
Best Dance/Electronica Album Nothing but the Beat Υποψηφιότητα

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ www.billboard.com/music/music-news/david-guetta-jack-back-alias-mixtape-8473853/.
  2. ↑ www.allmusic.com/artist/david-guetta-mn0000213561/biography.
  3. ↑ www.france.fr.
  4. ↑ www.culture.gouv.fr/Nous-connaitre/Organisation/Conseil-de-l-Ordre-des-Arts-et-des-Lettres/Arretes-de-Nominations-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres/Nomination-ou-promotion-dans-l-ordre-des-Arts-et-des-Lettres-Cinquantenaire.
  5. ↑ «ACE Title Search - Works written by: GUETTA PIERRE DAVID». ASCAP. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2011. 
  6. ↑ Otter, Charlotte (22 Οκτωβρίου 2010). «Music Week – Music Week – Music business magazine – F*** Me I'm Famous goes global». Music Week. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2010. 
  7. ↑ David Guetta: the man taking dance music into the US charts – The Guardian 1 June 2010
  8. ↑ « Mon moteur, c'est la musique et le plaisir » Αρχειοθετήθηκε 2010-02-06 στο Wayback Machine., Isabelle Mas, L'Expansion, 1
  9. ↑ "Famousse" Αρχειοθετήθηκε 2012-02-03 στο Wayback Machine., Stéphanie Binet, Libération, 14 Αυγούστου 2010
  10. ↑ «David Guetta : Il dévoile sa collaboration secrète avec Madonna !», purepeople.com, 12 Αυγούστου 2010
  11. ↑ Sidney & David Guetta - Nation Rap sur Discogs, discogs.com, 12 Αυγούστου 2010
  12. ↑ "DJ Mag" : David Guetta dans les 100 meilleurs DJs internationaux., musiqueradio.com, 14 Αυγούστου 2010
  13. ↑ Cathy Guetta Αρχειοθετήθηκε 2011-01-24 στο Wayback Machine., closermag.fr, 14 Αυγούστου 2010
  14. ↑ David Guetta, la nuit lui appartient, lepoint.fr, Mélanie Delattre et Thibaut Danancher, 07/01/2010 στις 11:10
  15. ↑ (Γαλλικά) David Guetta, la recette fonctionne Αρχειοθετήθηκε 2011-06-14 στο Wayback Machine., la-clau.net, 12 Αυγούστου 2010
  16. ↑ " David Guetta : Αποκαλύπτει τη μυστική του συνεργασία με τη Madonna!"
  17. ↑ (Γαλλικά) Les Certifications depuis 1973 (choisir Guetta D. dans la liste et appuyer sur OK) Αρχειοθετήθηκε 2016-02-07 στο Wayback Machine. infodisc.fr, 12 Αυγούστου 2010
  18. ↑ (Γαλλικά) David Guetta and Jd Davis - The World Is Mine, acharts.us, 9 Ιουλίου 2012
  19. ↑ (Γαλλικά) David Guetta feat. JD Davis - The World is Mine (chanson), lescharts.com, 14 Νοεμβρίου 2011
  20. ↑ (Αγγλικά) DJ Mag Top 100 - 2005 Results Αρχειοθετήθηκε 2012-11-13 στο Wayback Machine., residentadvisor.net, 12 Αυγούστου 2010
  21. ↑ David Guetta: "Je suis un mec heureux Αρχειοθετήθηκε 2014-10-19 στο Wayback Machine., moustique.be, Luc Lorfèvre, 23 août 2011 à 08h53
  22. ↑ David et Cathy Guetta au "Zénith" de Paris en 2010, musiqueradio.com, 12 août 2010
  23. ↑ David Guetta, ambassadeur de DJ Hero en France, gamehope.com, JoKeR, 2 octobre 2009 à 18:26:49
  24. ↑ DJ Hero : David Guetta au lancement, jeuxpo.com, 12 août 2010
  25. ↑ Test DJ Hero 2, jeuxactu.com, Laurely Birba, jeudi 21 octobre 2010, 9:45
  26. ↑ Test DJ Hero 2
  27. ↑ David Guetta et Pierre Arditi, ambassadeurs de Sennheiser[νεκρός σύνδεσμος], e-marketing.fr, 12 août 2010
  28. ↑ Clip et Paroles de David Guetta - Baby When The Light Αρχειοθετήθηκε 2009-12-02 στο Wayback Machine., elgringooo.fr, 12 août 2010
  29. ↑ Love Is Gone lui a tant rapporté… Αρχειοθετήθηκε 2010-12-24 στο Wayback Machine., www.gala.fr, 12 août 2010
  30. ↑ «Chiffres vente du titre Love Is Gone de David Guetta». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2012. 
  31. ↑ Disques en France Αρχειοθετήθηκε 2012-07-30 at Archive.is, disqueenfrance.com, 9 janvier 2012
  32. ↑ Les Disques d'Or 2009, proxy.siteo.com.s3.amazonaws.com, 12 août 2010
  33. ↑ Joachim Garraud: "Jarre est un révolutionnaire" Αρχειοθετήθηκε 2010-08-18 στο Wayback Machine., Eric Mandel, 17 mars 2010, lejdd.fr
  34. ↑ David Guetta Αρχειοθετήθηκε 2014-07-27 στο Wayback Machine., Myriam, juin 2009, nightlife-mag.ch
  35. ↑ "One Love" sera le nouveau single de David Guetta, Thierry Cadet, mercredi 14 octobre 2009 à 10:00, chartsinfrance.net
  36. ↑ David Guetta : en pourparlers avec Shakira et Dr Dre ! Αρχειοθετήθηκε 2010-11-21 στο Wayback Machine., 14 septembre 2009 à 09h24, nightlife-mag.ch
  37. ↑ Disque en France, les certifications Αρχειοθετήθηκε 2014-03-27 στο Wayback Machine., disqueenfrance.com, 2010
  38. ↑ David Guetta: The Billboard Cover Story (article page 3), Cortney Harding à New York, 12 mars 2010 à 5:37, nightlife-mag.ch
  39. ↑ «Elu meilleur DJ house, David Guetta est en transe». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2017.  Unknown parameter |auteur= ignored (|author= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |consulté le= ignored (|access-date= suggested) (βοήθεια); Unknown parameter |site= ignored (βοήθεια); Unknown parameter |année= ignored (|year= suggested) (βοήθεια).
  40. ↑ Amour, gloire et paillettes, Odile de Plas, 15 janvier 2010, lemonde.fr
  41. ↑ Binôme de David Guetta, le Malouin Fred Rister a « le bon feeling » Αρχειοθετήθηκε 2010-03-06 στο Wayback Machine., 15/10/2009, www.lavoixdunord.fr
  42. ↑ Les fortunes de la musique[νεκρός σύνδεσμος], Jean-François Arnaud, 21 janvier 2010, challenges.fr
  43. ↑ David Guetta : Premier Frenchy à faire succomber l'Angleterre, il… s'attaque aux States ! La belle Kelly l'aide bien… Αρχειοθετήθηκε 2010-12-18 στο Wayback Machine., 28 août 2009 à 16:06, purepeople.com
  44. ↑ Charts UK : David Guetta ré-écrit l'histoire Αρχειοθετήθηκε 2010-01-08 στο Wayback Machine., Charles Decant, mardi 25 août 2009 à 16h19, ozap.com
  45. ↑ David Guetta de nouveau n°1 des charts britanniques, 17 août 2010, jeanmarcmorandini.com
  46. ↑ Top 100 DJs / 20. Steve Angello Αρχειοθετήθηκε 2010-12-25 στο Wayback Machine., Jim Butler, novembre 2009, djmag.com
  47. ↑ l'album "One love" de David Guetta: mélange d'électro-house et de Hip-Hop
  48. ↑ David Guetta revient dans les bacs avec ’One More Love’, jeudi 9 septembre 2010, nightlife-mag.ch
  49. ↑ Nothing But The Beat : Amazon.fr: Musique, Amazon.fr, 15 July 2011, French
  50. ↑ «Nothing But The Beat : David Guetta: Amazon.fr: Musique» (στα French). Amazon.fr. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2011. 
  51. ↑ http://www.ninapeople.com/david-guetta--son-prochain-titre-en-l-honneur-du-public-de-glasgow--a48327.html[νεκρός σύνδεσμος]
  52. ↑ «David Guetta». Alexandra Palace. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2012. 
  53. ↑ «The 52nd Annual Grammy Awards Nominees List» (PDF). Grammy Award. National Academy of Recording Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2009. 
  54. ↑ «World Music Awards 2010». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2010. 
  55. ↑ Loben, Carl. «DJ Mag Top 100 DJs». DJ Mag. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. 
  56. ↑ «Brit awards 2012: nominations in full». Brits. The Guardian. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2012. 
  57. ↑ «Grammy nominees/winners 2012». Grammys. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2012. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Νταβίντ_Γκετά&oldid=10712641"