Ντένις Τίτο
Ο Ντένις Άντονυ Τίτο (Dennis Anthony Tito, γενν. 8 Αυγούστου 1940) είναι Αμερικανός αεροναυπηγός μηχανικός και πολυεκατομμυριούχος, γνωστότερος ως ο πρώτος στην ιστορία διαστημικός τουρίστας, δηλαδή ο πρώτος άνθρωπος που πλήρωσε ως ιδιώτης για να ταξιδέψει στο διάστημα: Στα μέσα του 2001 πέρασε σχεδόν οκτώ ημέρες σε τροχιά ως μέλος μιας αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Ντένις Τίτο | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Dennis Anthony Tito (Αγγλικά) |
Γέννηση | 8 Αυγούστου 1940 Κουίνς |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Rensselaer Polytechnic Institute Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αστροναύτης |
Ιστότοπος | |
www | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΟ Ντένις Τίτο γεννήθηκε στο Κουήνς της Νέας Υόρκης και πήρε πτυχίο στην αστροναυτική και στην αεροναυπηγική από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (1962) και μεταπτυχιακό τίτλο (Master of Science) στη Μηχανική από την πανεπιστημιόπολη του Πολυτεχνείου Ρενσελίερ στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ.[1]
Το 1972 ίδρυσε τη «Wilshire Associates», εταιρεία παροχής διαχειρίσως επενδύσεων, συμβουλευτικών και τεχνολογικών υπηρεσιών, στη Σάντα Μόνικα (Καλιφόρνια). Το 2013 η εταρεία είχε διεθνώς μια πελατεία που αντιπροσώπευε 71 δισεκατομμύρια δολάρια.[2] Η «Wilshire» βασίζεται σε «ποσοτικούς αναλυτές», ειδικούς που εφαρμόζουν μαθηματικά εργαλεία για την ανάλυση των κινδύνων της αγοράς – μια μεθοδολογία στην ανάπτυξη της οποίας βοήθησε και ο Ντένις Τίτο, εφαρμόζοντας τις ίδιες τεχνικές που εφάρμοσε για τις τροχιές των διαστημοπλοίων στο JPL.[3] Παρά τη μεταβολή του πεδίου της σταδιοδρομίας του, από την αεροδιαστημική μηχανική στη διαχείριση επενδύσεων, ο Τίτο διετήρησε το ενδιαφέρον του για το διάστημα.
Τη δεκαετία του 1990 διορίσθηκε στην επιτροπή του Τμήματος Υδροδοτήσεως και Ηλεκτροδοτήσεως του Δήμου του Λος Άντζελες και στήριξε την πολιτειακή απόφαση του 1994 να προστατευθεί η Λίμνη Μόουνοου από υπερβολικές υδροληψίες από μέρους της πόλεως.[4]
Στο διάστημα
ΕπεξεργασίαΣτα πλαίσια ενός προγράμματος που συμφωνήθηκε αρχικώς από τη «MirCorp», ο Ντένις Τίτο έγινε δεκτός από τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Διαστημική Υπηρεσία ως υποψήφιος για μια πτήση διαστημικού τουρισμού. Ο επιχειρηματίας επικρίθηκε πριν το διαστημικό ταξίδι του από τον Ντάνιελ Γκόλντιν, τότε διοικητή της NASA, που θεωρούσε ανάρμοστο το να ταξιδέψει ένας τουρίστας στο διάστημα.[5][6] Πληροφορίες για τη «MirCorp», τον Γκόλντιν και τον Ντένις Τίτο περιέχονται στο ντοκιμαντέρ του 2008 Orphans of Apollo. `Οταν ο Τίτο έφθασε στο Johnson Space Center για πρόσθετη εξάσκηση στο αμερικανικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ο Ρόμπερτ Ντ. Καμπανά τον έστειλε σπίτι του, όπως και τους δύο κοσμοναύτες που τον συνόδευαν, δηλώνοντας: «...Δεν θα είμαστε σε θέση να αρχίσουμε την εξάσκηση, επειδή δεν θέλουμε να εξασκήσουμε τον Ντένις Τίτο».[7]
Λίγο αργότερα ωστόσο, με έναν διακανονισμό με την εταιρεία διαστημικού τουρισμού Space Adventures, ο Ντένις Τίτο εκτοξεύθηκε με την αποστολη Soyuz TM-32 στις 28 Απριλίου 2001, προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου και παρέμεινε επί μία εβδομάδα. Συνολικά ο Τίτο και οι κοσμοναύτες που τον συνόδευσαν πέρασαν 7 ημέρες, 22 ώρες και 4 λεπτά στο διάστημα, και συμπλήρωσαν 128 περιφορές γύρω από τη Γη.[8] Ο Τίτο πραγματοποίησε αρκετά επιστημονικά πειράματα στο διάστημα, που όπως δήλωσε θα ήταν χρήσιμα για την εταιρεία του και τις δουλειές του. Αναφέρθηκε ότι ο επιχειρηματίας πλήρωσε 20 εκατομμύρια δολάρια για το διαστημικό ταξίδι του.[9]
Δύο χρόνια μετά τη διαστημική πτήση του, ο Ντένις Τίτο κατέθεσε στην κοινή ακρόαση της Επιτροπής της Γερουσίας των ΗΠΑ επί του Εμπορίου, Επιστημών και Μεταφορών (Υποεπιτροπή Επιστημών, Τεχνολογίας και Διαστήματος) και της Επιτροπής Επιστημών της Βουλής των Αντιπροσώπων (Υποεπιτροπή Αεροναυτικής και Διαστήματος) για το θέμα «Εμπορική Διαστημική Πτήση Ανθρώπων»[10] στις 24 Ιουλίου 2003. Στη δέκατη επέτειο της πτήσεώς του, έδωσε μία σχετική συνέντευξη στο BBC News.[11]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Dennis Tito to Speak at Rensselaer Nov. 14». Rensselaer Magazine. 4 Νοεμβρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ «Wilshire / About Us». Wilshire. 3 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Dennis A. Tito to Receive Prestigious Americanism Award from Boy Scouts of America». Western Los Angeles County Council. 11 Ιανουαρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ «Defender of the Trust Award». Mono Lake Committee. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ Brian Berger and Simon Saradzhyan (15 Μαρτίου 2001). «Goldin, Koptev at Odds on Tito Flight». Space.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ Leonard David (28 Απριλίου 2001). «NASA Chief Remains Miffed Over Tito Launch: 'Space is Not About Egos'». Space.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ Julie Mayeda (18 Ιανουαρίου 2004). «The forgotten frontier». SFGate. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ «First Space Tourist Dennis Tito to Make Business Visit to Russia». redOrbit. 15 Ιουνίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ «Profile: Tito the spaceman». BBC News. 28 Απριλίου 2001. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ «Congressional Testimony "Commercial Human Spaceflight" by Dennis Tito, Wilshire Associates». SpaceRef. 24 Ιουλίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
- ↑ «World's first space tourist 10 years on: Dennis Tito». BBC News. 30 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Klerkx, Greg: Lost in Space, The Fall of NASA, Random House, Νέα Υόρκη 2004
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- «Tito the spaceman» στον ιστότοπο του BBC (πρόσβαση τον Φεβρουάριο του 2006)
- Βιογραφία του Dennis Tito στο Spacefacts