Νεουκέν
Το Νεουκέν (ισπανικά: Neuquén, μαπουντουνγκούν: Nehuenken) είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας Νεουκέν της Αργεντινής και του νομού Κονφλουένσια. Η πόλη καταλαμβάνει μια λωρίδα γης δυτικά της συμβολής των ποταμών Λιμάι και Νεουκέν, οι οποίοι ενώνονται για να σχηματίσουν τον Ρίο Νέγρο. Το Νεουκέν είναι η μεγαλύτερη πόλη στην Παταγονία, καθώς η πόλη και τα προάστια της έχουν 395.600 κατοίκους σύμφωνα με υπολογισμό του 2019.[3] Μαζί με τις πόλεις Πλοτιέ και Τσιπολιέτι, αποτελούν πολεοδομικό συγκρότημα.
| Νεουκέν | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Νεουκέν | ||
| Χώρα | Αργεντινή | |
| Διοικητική υπαγωγή | νομός Κονφλουένσια | |
| Ίδρυση | 12 Σεπτεμβρίου 1904[1] | |
| Διοίκηση | ||
| • Σώμα | Cabinet of Neuquén | |
| Έκταση | 63 km² | |
| Υψόμετρο | 270 μέτρα | |
| Πληθυσμός | 288.896 (2022)[2] | |
| Ταχ. κωδ. | Q8300 | |
| Τηλ. κωδ. | 299 | |
| Ζώνη ώρας | UTC−03:00 | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Η πόλη ιδρύθηκε το 1904 και είναι η νεότερη πρωτεύουσα της επαρχίας στην Αργεντινή.[4] Νεουκέν, στα μαπουντουνγκούν, σημαίνει "νερό που έχει δύναμη, ή δυνατό νερό", αναφερόμενο στον ομώνυμο ποταμό.[5]
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΟι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής ήταν πολύ ευκίνητοι και άλλαζαν κατοικία ανάλογα με τις εποχές, τις κλιματολογικές συνθήκες και την αφθονία των τροφίμων και των θηραμάτων. Γύρω στον 16ο αιώνα οι άνθρωποι που ζούσαν σε διάφορες περιοχές της επαρχίας άρχισαν να αφομοιώνονται από τους Μαπούτσε, την σημαντικότερη φυλή ιθαγενών της περιοχής.[6] Ένα από τα πιο σημαντικά μονοπάτια που χρησιμοποιούσαν οι Μαπούτσε διέσχιζε την συμβολή των ποταμών Λιμάι και Νεουκέν.
Τον 17ο αιώνα Ευρωπαίοι εξερευνητές έφτασαν στην περιοχή της συμβολής.
Το 1604, ο Ερνάνδο Αρίας δε Σααβέδρα αποφάσισε να εξερευνήσει τα μονοπάτια προς την Παταγονία. Με την υποστήριξη των κτηνοτρόφων του Μπουένος Άιρες, της Σάντα Φε και του Κοριέντες, αναχώρησε από το Μπουένος Άιρες και πέρασε από τα βουνά της Σιέρα δε λα Βεντάνα. Έφτασε στη περιοχή που βρίσκεται το Νεουκέν και συνέχισε, πιθανώς περνώντας από την σημερινή περιοχή Άουκα Μαουίδα.[7]
Το 1782, αναχωρώντας από το Κάρμεν δε Παταγόνες, ο Βασίλιο Βιγιαρίνο ταξίδεψε προς το Ρίο Νέγρο.[8] Στις 23 Ιανουαρίου 1783, έφτασε στη συμβολή των ποταμών Λιμάι και Νεουκέν, κατασκηνώνοντας σε ένα νησί.[9] Στη συνέχεια πήρε τη βάρκα του και διέσχισε τον ποταμό Λιμάι μέχρι την συμβολή του με τον ποταμό Κολιόν Κουρά, απ'όπου συνέχισε για να φτάσει προς τον ποταμό Τσιμεουίν.[10]
Ιστορία του Νεουκέν σαν αργεντίνικη επαρχία
ΕπεξεργασίαΤο 1885, τα εδάφη της περιοχής που τότε ήταν γνωστή σαν Κονφλουένσια (= συμβολή) δημοπρατήθηκαν και τα αγόρασαν λίγοι άνθρωποι. Λίγο μετά την εκστρατεία κατάκτησης της ερήμου που διεξήγαγε ο αργεντίνικος στρατός για να επεκταθεί προς τον νότο, οι Τεουέλτσε και Πεουέντσε, οι τοπικές φυλές, που κατοικούσαν την περιοχή του Νεουκέν, είτε εκδιώχθηκαν, είτε σκοτώθηκαν.
Δεδομένου ότι η Αργεντινή δεν είχε υπογράψει συμφωνία για τον καθορισμό των συνόρων με τη Χιλή, η κυβέρνηση της Αργεντινής κατέληξε σε συμφωνία με τη βρετανική εταιρεία Buenos Aires Great Southern Railway που κατασκεύαζε ένα σιδηροδρομικό δίκτυο, κυρίως στην επαρχία του Μπουένος Άιρες, να κατασκευάσει μια σιδηροδρομική γραμμή προς το Νεουκέν, με αντάλλαγμα η περιοχή του Νεουκέν να παραμείνει αργεντίνικη. Το 1899, δημιουργήθηκε γραμμή που συνέδεε το Μπουένος Άιρες με το Τσιπολιέτι, ενώ με τον κεντρικό σιδηρόδρομο συνδέθηκε και το Νεουκέν το 1902, μετά την κατασκευή μιας γέφυρας.[11][12]
Η πόλη ιδρύθηκε επίσημα στις 12 Σεπτεμβρίου 1904 και η πρωτεύουσα της ήδη υπάρχουσας ομοσπονδιακής περιοχής Νεουκέν μεταφέρθηκε από το Τσος Μαλάλ στο Νεουκέν. Το όνομα Νεουκέν προέρχεται από την λέξη nehuenken, που στα Μαπούτσε σημαίνει βύθισμα, μια λέξη που χρησιμοποιούσαν οι ιθαγενείς για να αναφερθούν στον ποταμό.
Το 1930, η πόλη είχε μόνο 5.000 κατοίκους. Στη δεκαετία του 1960, η πόλη άρχισε να επεκτείνεται όταν η κρατική YPF ανακάλυψε κοιτάσματα πετρελαίου στη περιοχή. Τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 σημειώθηκε τεράστια δημογραφική ανάπτυξη, συνοδευόμενη από τη δημιουργία του Εθνικού Πανεπιστημίου του Κομάουε το 1971 και πολλών ειδών ανάπτυξης στη περιοχή.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ www
.neuquencapital .gov .ar /cultura /monolito-fundacional /. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2024. - ↑ 2010 Argentina census.
- ↑ «Argentina: Provinces and Agglomerations - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information». citypopulation.de. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ «Ciudades y capitales – año y fundador». El Historiador. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ Oreja, Pablo Fermín (8 Ιανουαρίου 2004). «¿Son los neuquinos "atrevidos, arrogantes y audaces"?, Por Pablo Fermín Oreja08-01-04». Rio Negro (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2022.
- ↑ Historia del Neuquén, Pangera Editora, 2001, page 27.
- ↑ DESCHAMPS, J y TONNI, E. Al sur de Buenos Aires en los siglos XVI al XVIII: entorno ambiental, asentamientos y primeros caminos Αρχειοθετήθηκε 2014-03-15 στο Wayback Machine. Αρχειοθετήθηκε Μάρτιος 15, 2014 στη Wayback Machine του Internet Archive'. Documento de Trabajo Nº 247. Universidad de Belgrano. Pag 30. 31 y 33
- ↑ «Basilio Villarino, de España a Neuquén (primera parte) | Más Neuquén» (στα Ισπανικά). 2 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2023.
- ↑ Neuquén: Historia y leyendas, InterPatagonia.
- ↑ Naves y navegantes por Choele Choel, Rio Negro Online, H. Pérez Morando.
- ↑ Redacción (7 Ιουλίου 2002). «Se cumplen cien años de la llegada del ferrocarril a la estación Neuquén». Diario Río Negro | Periodismo en la Patagonia (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2023.
- ↑ «A 105 años». www1.rionegro.com.ar. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Neuquén στο Wikimedia Commons