Μόλων (σατράπης)

Για άλλα άτομα ή χρήσεις της ονομασίας, δείτε: Απολλώνιος Μόλων.

Ο Μόλων της Μηδίας, (πέθανε το 220 π.Χ.) ήταν στρατηγός και σατράπης, υπό τον Σελευκίδη βασιλιά Αντίοχο Γ΄ τον Μεγάλο (241 π.Χ. - 187 π.Χ.), έκτο ηγεμόνα της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών, (βασίλεψε μεταξύ 223-187 π.Χ.).

Μόλων
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	3ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος	220 π.Χ.
Συνθήκες θανάτου	αυτοκτονία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Αδέλφια	Alexander
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Σελευκίδας σατράπης

Σατράπης της Μηδίας

Ο Μολών κατείχε τη Σατραπεία της Μηδίας από την ένταξή της (223 π.Χ.) στις περιοχές του παραπάνω μονάρχη. Εκτός από την Μηδία, ο Αντίοχος είχε παράσχει στον Μόλωνα και στον αδελφό του Αλέξανδρο, επίσης στρατηγό και σατράπη της Περσίδος, τη διακυβέρνηση και όλων των άνω επαρχιών της αυτοκρατορίας του. Αλλά το μίσος που τα δυο αδέλφια είχαν για το στρατηγό Ερμεία, τον πρώτο τη τάξει επικεφαλής της διοίκησης (με τη σημερινή έννοια: πρωθυπουργός) του Αντιόχου, σύντομα οδήγησε και τους δυο τους σε εξέγερση.

Εξέγερση εναντίον του Αντίοχου του Μέγα (220 π.Χ.)

Οι δύο στρατηγοί καταρχήν ήρθαν αντιμέτωποι με τον βασιλιά τους, που δεν ήταν σε επαρκή θέση να αντιταχθεί στην ταχύτατη ανάπτυξή τους, αφού ο Μόλων βρέθηκε επικεφαλής ενός μεγάλου στρατού και κυρίαρχος ολόκληρης της χώρας προς τα ανατολικά του Τίγρη. Ο Μόλων όμως, ματαίωσε στις προσπάθειές του για να περάσει τον ποταμό Τίγρη ποτάμι όταν του έφραξε το δρόμο ο στρατηγός Ζεύξις. Ωστόσο, ο Ξενοίτας, στρατηγός επίσης του Αντιόχου, ο οποίος στάλθηκε εναντίον του Μόλωνα, με μεγάλη στρατιωτική δύναμη, αφού τόλμησε και διέσχισε τον ποταμό Τίγρη, με τη σειρά του, επιτέθηκε εναντίον του Μόλωνα και διέσπασε σε κομμάτια το στρατό του Μόλωνα. Ο επαναστάτης σατράπης αναγκάστηκε πλέον να διασχίσει τον Τίγρη και να γίνει κυρίαρχος της πόλης της Σελευκείας της επί του Τίγρη, μαζί με το σύνολο της Βαβυλωνίας και της Μεσοποταμίας. Ο τρομερός χαρακτήρας που εξέλαβε η εξέγερση ανάγκασε εν τέλει τον Αντίοχο να βαδίσει ο ίδιος αυτοπροσώπως, εναντίον των επαναστατών.

Η Μάχη της Απολλωνιάτιδος

Αφού πέρασε το χειμώνα στη πόλη της Νισίβεως, ο Αντίοχος διέσχισε τον Τίγρη το 220 π.Χ., και προχώρησε προς τα νότια εναντίον του Μόλωνα, ο οποίος βάδισε από τη Βαβυλώνα για να τον συναντήσει. Στη Μάχη της Απολλωνιάτιδος που ακολούθησε, η εγκατάλειψη της αριστερής πτέρυγας του στρατού των ανταρτών καθόρισε ταυτόχρονα και τη νίκη υπέρ του βασιλιά Αντίοχου.

Το τέλος του Μόλωνα

Ο Μόλων αυτοκτόνησε, δίδοντας ο ίδιος τέλος στη ζωή του, για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού. Αλλά το σώμα του τελικά σταυρώθηκε με διάταξη του Αντίοχου, ή πιθανότερα με απόφαση από τον πρώτο τη τάξει διοικητή Ερμεία.

Αφού, ο Αντίοχος κατέστειλε την επανάσταση στην Μικρή ή Ατροπατηνή Μηδία, στη συνέχεια έκανε το ίδιο και με την εξέγερση της Κάτω Μηδίας ή Μεγάλης Μηδίας, που διεκδίκησε και αυτή την ανεξαρτησία της με τον Αρταβαζάνη ως ηγέτη. Ο Αντίοχος αποφάσισε να απαλλαχθεί από τον Ερμεία δολοφονώντας τον και επέστρεψε στη Συρία το 220 π.Χ.

Πηγές - Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολύβιος, Ιστορίαι, Histories, Evelyn S. Shuckburgh (translator); Λονδίνο - Νέα Υόρκη, (1889).
• William Smith (lexicographer) (editor); Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Molon", Βοστώνη, (1867).
• Thomas Fischer: Molon und seine Münzen (222-220 v. Chr.), Bochum.