Μποταφόγκο ντε Φουτεμπόλ ε Ρεγκάτας
Η Μποταφόγκο ντε Φουτεμπόλ ε Ρεγκάτας (πορτογαλικά: Botafogo de Futebol e Regatas), γνωστή απλά ως Μποταφόγκο και με τον χαρακτηρισμό «Μοναχικό Άστρο» (Estrela Solitária), είναι βραζιλιάνικος αθλητικός σύλλογος με έδρα το Μποταφόγκο, μιας γειτονιάς του Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας, περισσότερο γνωστή για το ποδοσφαιρικό της τμήμα. Αγωνίζεται στο Στάδιο Νίλτον Σάντος του Ρίο.
 | ||||
| Επίσημη ονομασία | Botafogo de Futebol e Regatas | |||
|---|---|---|---|---|
| Προσωνύμιο | Fogão (Σόμπα) Glorioso (Ένδοξη) Estrela Solitária (Μοναχικό Άστρο) | |||
| Ίδρυση | 1894 ως κωπηλατικός σύλλογος 1904 ως ποδοσφαιρικός σύλλογος | |||
| Έδρα | Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία[1] | |||
| Στάδιο | Ολυμπιακό Στάδιο Νίλτον Σάντος, Ρίο ντε Τζανέιρο | |||
| Πρόεδρος |  Κάρλος Εντουάρντο Περέιρα | |||
| Προπονητής | Artur Jorge | |||
| Πρωτάθλημα | Σέριε A' | |||
| Ιστότοπος | botafogo.com.br | |||
| ||||
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | ||||
     | ||||
 Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα | ||||
| wikidata () | ||||
Στοιχεία
ΕπεξεργασίαΑγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία του εθνικού Πρωταθλήματος της Βραζιλίας, αλλά και στο πρωτάθλημα της πολιτείας του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Η Μποταφόγκο έχει ιδρυθεί επίσημα 1904 (ανεπίσημα το 1894) από 13 άλλους συλλόγους που την συνέθεσαν.
Η Μποταφόγκο κατέχει το ρεκόρ αγώνων χωρίς ήττα (52) μεταξύ 1977-1978. Έχει προσφέρει τον μεγαλύτερο αριθμό παικτών στην Εθνική Βραζιλίας σε Παγκόσμια Κύπελλα.
Το 2000 σε ψηφοφορία των συνδρομητών του μαγκαζίνου της ΦΙΦΑ για την μεγαλύτερη ομάδα του 20ου αιώνα, η Μποταφόγκο βγήκε 12η ανάμεσα σε πολλές ομάδες παγκοσμίως.[2][3]
Οι σημαντικότερες επιτυχίες της ομάδας είναι η κατάκτηση 3 Πρωταθλημάτων Βραζιλίας το 1968, 1995 και 2024, η κατάκτηση του Κόπα Κονμεμπόλ (πρόγονου του Κόπα Σουδαμερικάνα) το 1993 και η πρόσφατη κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες το 2024.
Γήπεδο
Επεξεργασία
Με χωρητικότητα 46.931 το Εστάντιο Νίλτον Σάντος χρησιμοποιείται από τη Μποταφόγκο για τους εντός έδρας αγώνες της.
Το όνομα φέρει τιμή σε έναν από τους μεγαλύτερους αμυντικούς στην ιστορία του ποδοσφαίρου και της ομάδας, τον Νίλτον Σάντος, ο οποίος αγωνίστηκε σε όλη του την ποδοσφαιρική καριέρα στην Μποταφόγκο (1948-1964). Το γήπεδο είχε επίσης χρησιμοποιηθεί για τους Παναμερικανικούς αγώνες του 2007 όπως και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο 2016. Το γήπεδο έχει χρησιμοποιηθεί επίσης και από τις άλλες 3 μεγάλες του Ρίο, τις Φλαμένγκο, Βάσκο ντα Γκάμα, Φλουμινένσε.
Τίτλοι
ΕπεξεργασίαΕθνικοί
Επεξεργασία- Πρωτάθλημα Α' Βραζιλίας: (3) 1968, 1995, 2024
- Πρωτάθλημα Β' Βραζιλίας : (2) 2015, 2021
Διεθνείς
Επεξεργασία- Κόπα Λιμπερταδόρες: (1) 2024
- Κόπα ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ: (1) 1993
- Τουρνουά του Παρισιού: (1) 1963
Τοπικοί
Επεξεργασία- Καμπεονάτο Καριόκα: (21) 1907, 1910, 1912, 1930, 1932, 1933, 1934, 1935, 1948, 1957, 1961, 1962, 1967, 1968, 1989, 1990, 1997, 2006, 2010, 2013, 2018
- Τουρνουά Ρίο ντε Τζανέιρο - Σάο Πάολο: (4) 1962, 1964, 1966, 1998
- Τουρνουά Τάσα Γκουαναμπάρα: (8) 1967, 1968, 1997, 2006, 2009, 2010, 2013, 2015
- Τουρνουά Τάσα Ρίο: (9) 1989, 1997, 2007, 2008, 2010, 2012, 2013, 2023, 2024
Διάσημοι ποδοσφαιριστές
ΕπεξεργασίαΕίναι περισσότερο γνωστή, Παγκοσμίως, λόγω της ανάδειξης του θρύλου Γκαρίντσα, ενός από τους καλύτερους Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και τον Ζαϊρζίνιο. Το 2012 είχε στις τάξεις της τον πασίγνωστο τρεις φορές νικητή του Τσάμπιονς Λιγκ, Κλάρενς Ζέεντορφ.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 www
.ipatrimonio .org /rio-de-janeiro-botafogo-futebol-e-regatas. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2022. - ↑ «The FIFA Club of the Century» (PDF). FIFA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2016.
- ↑ «FIFA World Player 2000 award information». FIFA.com. Δεκεμβρίου 6, 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Δεκεμβρίου 19, 2016. Ανακτήθηκε στις Ιουλίου 7, 2017.