Μπαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ
Ο Μπαχαντούρ Σαχ Β΄, γεννημένος ως Μιρζά Αμπού Ζαφάρ Σιράτζ-ουντ-ντιν- Μουχαμάντ (24 Οκτωβρίου 1775 - 7 Νοεμβρίου 1862), συνήθως αναφέρεται με τον ποιητικό τίτλο του Μπαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ (Ζαφάρ σημαίνει 'Νίκη'), ήταν ο 20ός και τελευταίος αυτοκράτορας των Μουγκάλ και ένας Ινδουϊστής ποιητής. Ήταν ο δεύτερος γιος και διάδοχος τού πατέρα του, Ακμπάρ Β ́, ο οποίος απεβίωσε το 1837.[7] Ήταν ένας τιτουλάριος αυτοκράτορας, καθώς η αυτοκρατορία των Μουγκάλ υπήρχε μόνο κατ' όνομα, και η εξουσία του περιοριοριζόταν μόνο στην οχυρωμένη πόλη του Παλαιού Δελχί (Σαχτζαχανμπάντ). Μετά τη συμμετοχή του στην Ινδική εξέγερση του 1857, οι Βρετανοί τον εκτόπισαν και τον εξόρισαν στο Ρανγκοόν της Βιρμανίας, που ελεγχόταν από τους Βρετανούς στα τέλη του 1858, αφού τον καταδίκασαν για διάφορες κατηγορίες. Ο τίτλος αυτοκράτορας της Ινδίας αναλήφθηκε στη συνέχεια από την βασίλισσα Βικτώρια.
Μπαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | ابو ظفر سِراجُ الْدین محمد بُہادر شاہ ظفر (Ούρντου) |
Προφορά | |
Γέννηση | 24 Οκτωβρίου 1775[1][2][3] ή 1775 Δελχί |
Θάνατος | 7 Νοεμβρίου 1862[1][2][3] Γιανγκόν[4] |
Τόπος ταφής | Γιανγκόν |
Χώρα πολιτογράφησης | Μογγολική Αυτοκρατορία της Ινδίας |
Θρησκεία | Σουνιτισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | ουρντού |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποιητής[5] μονάρχης συγγραφέας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Taj Mahal Begum Zeenat Mahal |
Τέκνα | Mirza Jawan Bakht Mirza Farkhunda Shah Mirza Dara Bakht Mirza Khizr Sultan |
Γονείς | Ακμπάρ Β΄[6] και Lal Bai Timurid Qudsia Begum Sahiba, Kallu Bai[6] |
Αδέλφια | Mirza Jahangir Mirza Jahan Shah Mirza Salim |
Οικογένεια | Timurid dynasty και Δυναστεία των Μουγκάλ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Αυτοκράτορας των Μουγκάλ (1837–1857) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο πατέρας τού Μπαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ, Ακμπάρ Β΄, είχε φυλακιστεί από τους Βρετανούς, και δεν ήταν η προτιμώμενη επιλογή τού πατέρα του ως διάδοχός του. Μια από τις συζύγους του Ακμπάρ Β΄ τον πίεζε να ανακηρύξει τον γιο της, τη Μιρζά Τζαχανγκίρ, ως διάδοχό του. Ωστόσο, η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών εξόρισε τον Τζαχανγκίρ, όταν αυτός επιτέθηκε στον κάτοχό τους στο Κόκκινο Οχυρό,[7] έτσι άνοιξε ο δρόμος για τον Μπαχαντούρ Σαχ να αναλάβει τον θρόνο.
Η βασιλεία του
ΕπεξεργασίαΟ Μπαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ κυβερνούσε μια αυτοκρατορία των Μουγκάλ, που μέχρι τις αρχές του 19ου αι. είχε μειωθεί μόνο στην πόλη του Δελχί και το γύρω έδαφος μέχρι το Παλάμ.[8] Η αυτοκρατορία των Μαράθα είχε φέρει το τέλος στην αυτοκρατορεία των Μουγκάλ στο Ντεκάν κατά τη διάρκεια του 18ου αι., και οι περιοχές της Ινδίας που ήταν παλαιότερα υπό τη κυριαρχία των Μουγκάλ είτε είχαν απορροφηθεί από τους Μαράθα, είτε είχαν ανακηρύξει την ανεξαρτησία τους και έγιναν μικρότερα βασίλεια. [9] Οι Μαράθα εγκατέστησαν τον Σαχ Αλάμ Β΄ στον θρόνο το 1772, υπό την προστασία τού Μαράθα στρατηγού Μαχαντάτζι Σίντε και διατήρησαν την κυριαρχία επάνω στις υποθέσεις των Μουγκάλ στο Δελχί. Η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών έγινε η κυρίαρχη πολιτική και στρατιωτική δύναμη στα μέσα του 19ου αι. στην Ινδία. Εκτός από την περιοχή που ελεγχόταν από την Εταιρεία, εκατοντάδες βασίλεια και πριγκιπάτα είχαν κατακερματισμένα τα εδάφη τους. Ο αυτοκράτορας ήταν σεβαστός από την Εταιρεία, η οποία του έδινε χορηγία. Ο αυτοκράτορας επέτρεψε στην εταιρεία να εισπράττει φόρους από το Δελχί, και να διατηρεί στρατιωτική δύναμη μέσα σε αυτό. Ο Ζαφάρ δεν είχε ποτέ κανένα ενδιαφέρον για τη διακυβέρνηση, ούτε κάποια "ιμπεριαλιστική φιλοδοξία". Μετά την Ινδική εξέγερση του 1857, οι Βρετανοί τον εξόρισαν από το Δελχί.
Ο Μπαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ ήταν ένας γνωστός ποιητής στα Ουρντού, έχοντας γράψει μια σειρά από Ουρντικά ρομαντικά ποιήματα (ghazal). Ενώ κάποιο μέρος τού έργου του χάθηκε ή καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της Ινδικής Επανάστασης του 1857, μια μεγάλη συλλογή επιβίωσε και συγκεντρώθηκε στο Kουλιγιάτ-ι-Ζαφάρ. Η Αυλή που διατηρούσε ήταν το σπίτι πολλών διακεκριμένων μελετητών, ποιητών και συγγραφέων των Ουρντού, συμπεριλαμβανομένων του Mιρζά Γκαλίμπ, Νταάγκ Ντελβί, Moμίν Χαν Μομίν και Moχαμάντ Ιμπραχίμ Ζαούκ (ο οποίος ήταν επίσης ο μέντορας του Μπαχαντούρ Ζαχ Ζαφάρ).
-
Ένα από τα πολλά λάβαρα (alam) της αυτοκρατορίας των Μουγκάλ.
-
Η αιχμαλωσία του αυτοκράτορα και των γιών του από τον Γουίλιαμ Χόντσον στον τάφο τού Χουμαγιούν στις 20 Σεπτ. 1857.
-
Η σύλληψη του βασιλιά του Δελχί από τον λοχαγό Χένρυ Μ. Χόντσον, έργο Βρετανού ζωγράφου το 1878.
-
Πορτρέτο τού Μπαντούρ Σαχ με τίτλο "ο μεγάλος Μουγκάλ του Δελχί", ζωγραφική τού Γιόζεφ Άουγκουστ Σέφτ το 1854.
-
Ο Μπαχαντούρ Σάχ Β΄ με τους γιους του Μιρζά Τζαβάν Μπαχτ και Μιρζά Σαχ Αμπάς μαζί με το Βρετανικό προσωπικό, ενώ είναι εξόριστοι στη Βιρμανία.
-
Ο Μοαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ το 1858, λίγο μετά τη δίκη του και πριν την αναχώρησή του για την εξορία στη Βιρμανία.
-
Ποίημα γραμμένο από τον Ζαφάρ, με ημερομηνία 29 Aπρ, 1844.
-
Ο πρωθυπουργός της Ινδίας Μανμοάν Σινγκ προσεύχεται στο Μαζάρ του Μπαχαντούρ Σαχ Χαφάρ, στο Γιανγκόν της Μυανμάρ.
Βλέπε επίσης
ΕπεξεργασίαΑναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Bahadur-Shah-II. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. bahadur-schah-ii.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p30194.htm#i301937.
- ↑ indianculture
.gov .in /stories /bahadur-shah-zafar. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 18 Δεκεμβρίου 2013. 500355307. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 7,0 7,1 Husain, S. Mahdi (2006). Bahadur Shah Zafar; And the War of 1857 in Delhi. Aakar Books.
- ↑ Fanshawe, Herbert Charles (1902). Delhi Past and Present. London: John Murray. σελ. 4. ISBN 1340665395.
- ↑ Mehta, Jaswant Lal (2005). Advanced Study in the History of Modern India 1707–1813. Sterling Publishers. σελ. 94.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Πωρτρέτο του Μπαχάδαρ Σαχ στη δεκαετία του 1840 Το βιβλίο του Τόμας Μετκαλφ στο Δελχί
- Dalrymple, William (2009). The Last Mughal: The Fall of Delhi, 1857. Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-4088-0688-3.
- H L O Garrett (2007). The Trial of Bahadur Shah Zafar. Roli Books. ISBN 978-8174365842.
- K. C. Kanda (2007). Bahadur Shah Zafar and His Contemporaries: Zauq, Ghalib, Momin, Shefta : Selected Poetry. Sterling Publishers Pvt. Ltd. ISBN 978-81-207-3286-5.
- S. Mahdi Husain (2006). Bahadur Shah Zafar; And the War of 1857 in Delhi. Aakar Books. ISBN 978-81-87879-91-6.
- Shyam Singh Shashi (1999). Encyclopaedia Indica: Bahadur Shah II, The last Mughal Emperor. Anmol Publications. ISBN 978-81-7041-859-7.
- Gopal Das Khosla (1969). The last Mughal. Hind Pocket Books.
- Pramod K. Nayar (2007). The Trial of Bahadur Shah Zafar. Orient Longman. ISBN 978-81-250-3270-0.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Μπαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ στην IMDb
- Αποσπάσματα από τη συζήτηση του βιογράφου του Ζαφάρ Γουίλιαμ Ντάλλιμπλ (Βρετανική Βιβλιοθήκη)
- Ποίηση
- Μπαχαδούρ Σαχ Ζαφάρ στην Καβίτα Κος Αρχειοθετημένο Wayback Machine (σε Χίντι)
- Μπαχάνδρου Σαχ Ζαφάρ Ποίηση
- Εκτράγματα από ένα βιβλίο για τον Μπαχάντουρ Σαχ Ζαφάρ, με λεπτομέρειες της εξορίας και της οικογένειας
- Μπαχαδούρ Σαχ Ζαφάρ Γκαζάλ
- Αναλυτές σε άλλες ιστοσελίδες του Μπαχαδούρ Σαχ Ζαφάρ
- Ποίηση στο urdupoetry.com
- Καλαάμ και Ζαφάρ - Επιλέξτε στίχους (σε Χίντι)
- Απόγονοι
- Έκθεση του BBC για τους πιθανούς απογόνους του Μπαχάδρου Σαχ στο Χαϊδεράμπατ
- Ένα άρθρο για τους απογόνους του Μπαχάντουρ Σαχ στο Δελχί και την Χαϊδεράμπαθ[usurped]
- Άλλο ένα άρθρο για τους απογόνους του Μπαχαδούρ Σαχ στην Χαϊδεράμπαδ
- Ένα άρθρο για τους απογόνους του Μπαχάδρου Σαχ στη Κολκούτα
- Ξεχάμενη αυτοκράτειρα: Η Σουλτάνα Μπέγχαμ πουλάει τσάι στην Κολκούτα