Μητροπολίτης Δράμας Διονύσιος Β΄
Ο Μητροπολίτης Δράμας Διονύσιος (κατά κόσμον Κυράτσος, 1923-2005) ήταν Έλληνας επίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος, Διδάκτωρ Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συγγραφέας 90 και πλέον μελετών και βιβλίων. Διετέλεσε Μητροπολίτης Δράμας από το 1965 έως το 2005.
| Μητροπολίτης Δράμας Διονύσιος Κυράτσος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Μητροπολίτης Διονύσιος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1923 Αρναία |
| Θάνατος | 30 Σεπτεμβρίου 2005 Δράμα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Εκπαίδευση | Δόκτωρ Θεολογίας |
| Σπουδές | Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μητροπολίτης (1965–2003, Μητρόπολη Δράμας) |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΟ κατά κόσμον Παναγιώτης Κυράτσος γεννήθηκε στην Αρναία Χαλκιδικής το έτος 1923. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1949. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1945 και Πρεσβύτερος το 1950 από τον Μητροπολίτη Ιερισσού Διονύσιο (τον μετέπειτα Μητροπολίτη Εδέσσης). Διακόνησε ως Ιεροκήρυκας και Πρωτοσύγκελλος των Ιερών Μητροπόλεων Ιερισσού και μετέπειτα Εδέσσης[1][2].
Το 1965 εξελέγη Μητροπολίτης Δράμας. Στις 21 Νοεμβρίου 1965 χειροτονήθηκε επίσκοπος και η χειροτονία πραγματοποιήθηκε στην Έδεσσα από τον Μητροπολίτη Εδέσσης Διονύσιο που τον είχε χειροτονήσει και στους άλλους δυο βαθμούς της ιερωσύνης. Ενθρονίστηκε στη Δράμα την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως του 1965[3].
Συνέβαλε στην ανέγερση και την αποπεράτωση συνολικά ογδόντα ιερών ναών καθώς επίσης χειροτόνησε πολλούς νέους ιερείς. Ανήγειρε τη Χριστιανική Εστία Δράμας (αίθουσα διαλέξεων και εκδηλώσεων), πολυόροφο Εκκλησιαστικό Μουσείο στη Δράμα όπου φυλάσσονται πολλά κειμήλια, δύο μαθητικά οικοτροφεία, κέντρο νεότητας και κατασκηνώσεις ενώ δημιούργησε στο επισκοπείο βιβλιοθήκη και παρεκκλήσιο του Αγίου Διονυσίου. Ταυτόχρονα συντήρησε και οργάνωσε τα μητροπολιτικά αρχεία. Διοργάνωνε ετησίως επιστημονικά συνέδρια για τους ιερείς της Μητροπόλεως αλλά και συνάξεις Πρεσβυτερών αλλά και Θεολόγων. Τα λειτουργικά συνέδρια αυτά, καθιερώθηκαν ως θεσμός για πρώτη φορά πανελλαδικά από τον Μητροπολίτη Διονύσιο[2].
Με προσωπική του μέριμνα ανασυστάθηκε και αναστηλώθηκε η ιστορική βυζαντινή Ιερά Μονή Παναγίας Εικοσιφοινίσσης Δράμας. Όταν ανέλαβε Μητροπολίτης Δράμας η Μονή παρουσίαζε εικόνα εγκατάλειψης και ερήμωσης. Αμέσως μετά την ενθρόνισή του το 1965 μερίμνησε για την εγκατάσταση στη Μονή γυναικείας αδελφότητας. Πραγματοποιήθηκαν επίσης εκτεταμένες εργασίες συντήρησης και ανέγερσης κτισμάτων[2][4].
Με προτροπή του Μητροπολίτου Διονυσίου εγκαταστάθηκε στους Ταξιάρχες Δράμας η αδελφότητα γυναικών με επικεφαλής την μετέπειτα Γερόντισσα Ακυλίνα της Δράμας με σκοπό την αφιέρωσή τους στον μοναχισμό. Στις 17 Ιουλίου 1970 έλαβε το μέγα και αγγελικό σχήμα και ονομάσθηκε Ακυλίνα μοναχή από τον Μητροπολίτη Διονύσιο[5]. Η αδελφότητα με επικεφαλής την Ακυλίνα, τον Απρίλιο του 1970, εγκαταστάθηκε, με την επίβλεψη και στήριξη του Μητροπολίτη Δράμας Διονυσίου, στην εγκαταλελειμμένη περιοχή των Ταξιαρχών Δράμας (Σίψα) όπου υπήρχε ναΰδριο της Αναλήψεως του Σωτήρος[5]. Ανεγέρθηκε εκ βάθρων ολόκληρο το κτιριακό οικοδόμημα με ναό, κελιά, εργαστήρια κ.ά. Στις 25 Απριλίου 1971 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της Ιεράς Μονής από τον Μητροπολίτη Διονύσιο[6].
Θεμελίωσε τον νέο ναό του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης στη Δράμα.
Στις 5 Μαρτίου 1993 ανακηρύχθηκε παμψηφεί διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τη διατριβή Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης και η Δύση : η λατινική εκκλησία και οι καινοτομίες της. Υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας καθώς ως πρεσβύτερος και ως επίσκοπος ακολούθως συνέγραψε ενενήντα και πλέον μελέτες και βιβλία, όπως η «Ιστορία της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας από τις απαρχές της μέχρι σήμερα» (έκδοση της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας) και η «Ιστορία και Θαύματα Παναγίας Εικοσιφοινίσσης» (έκδοση της Ιεράς Μονής Εικοσιφοινίσσης, Δράμα 2003)[7].
Τις προσωπικές του οικονομίες τις διέθεσε για την αναστήλωση της Μονής Παναγίας Εικοσιφοινίσσης και της Μονής Αναλήψεως του Σωτήρος Σίψας-Ταξιαρχών Δράμας. Τα αμφιά του τα διέθεσε στις δύο αυτές Μονές και το σύνολο των βιβλίων του στη Μητρόπολη Δράμας.
Εκοιμήθη στις 30 Σεπτεμβρίου 2005. Η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στις 3 Οκτωβρίου 2005 στον Μητροπολιτικό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου Δράμας και ετάφη σύμφωνα με την επιθυμία του στη Ιερά Μονή Παναγίας Εικοσιφοινίσσης Δράμας, ως τρίτος κατά σειρά κτήτωρ της[2][8][9].
Προτομή του ανεγέρθηκε μπροστά στον Μητροπολιτικό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου Δράμας.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Διονύσιος Κ. Κυράτσος, Μητροπολίτης Δράμας, 1923-2005[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Ο Μητροπολίτης Δράμας Διονύσιος Κυράτσος. Ποιμαντικό έργο και κηρυκτική διακονία - Ερίφης, Θεοχάρης, IKEE / Aristotle University of Thessaloniki - Library
- ↑ Ευαγγελου Λέκκου, Χρυσούν Ιωβηλαίον Εκκλησιαστικής Διακονίας Σεβ. Μητροπολίτου Δράμας κ. Διονυσίου, Αθήνα 1996
- ↑ Μητροπολίτης Δράμας Διονύσιος Κυράτσος
- ↑ 5,0 5,1 Ἱερά Μονή Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος Δράμας
- ↑ Γέροντες και Γυναικείος Μοναχισμός, ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ, Ι.Μ.ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ, 2015, ISBN 9789607735904
- ↑ [1][νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Απεβίωσε ο μητροπολίτης Δράμας Διονύσιος, in.gr
- ↑ «Ιερά Μητρόπολις Δράμας - Διατελέσαντες-Αρχιερείς (ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΚΥΡΑΤΣΟΣ)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2019.