Μεταγραφή ελληνικών και κυριλλικών χαρακτήρων
μεταγραφή κειμένου από το ελληνικό αλφάβητο στο κυριλλικό σύστημα γραφής
Η μεταγραφή ελληνικών και κυριλλικών χαρακτήρων αναφέρεται στην γραπτή απόδοση των ελληνικών γραμμάτων και φθόγγων στο κυριλλικό σύστημα γραφής, ή αντίστροφα των κυριλλικών γραμμάτων στα ελληνικά, κατά τα πρότυπα της ορθογραφικής μεταγραφής.[1][2][3][4]
Ελληνικά γράμματα και φθόγγοι | Κυριλλικά | Παραδείγματα | Σημειώσεις |
---|---|---|---|
α | а | Αχιλλέας Ахиллеас | |
αι | э | Αιμίλιος Эмилиос | στο ξεκίνημα μια λέξης ή μετά από φωνήεν (εκτός από ι, η, υ) |
е | Αλκαίος Алкеос Καρυαί Карье |
μετά από σύμφωνο ή ι, η, υ | |
άι, άυ | аи | ||
αια, αία | ея/эя | Ιστιαία Истиея | στο τέλος των λέξεων |
αιά | еа/эа | Παλαιά Καμένη Палеа-Камени | στο τέλος των λέξεων |
αυ | ав | Σταύρος Ставрос | πριν από β, γ, δ, ζ, λ, μ, ν, ρ, ή πριν από σύμφωνο ή φωνήεν που προφέρεται |
аф | Αυξέντιος Афксендиос | πριν από θ, κ, ξ, π, σ, τ, φ, χ, or ψ ή σύμφωνο ή φωνήεν που δεν προφέρεται στο τέλος της λέξης | |
β | в | Βασίλης Василис | |
γ | г | Γρηγόριος Григориос | πριν από ε, αι, ι, η, υ, ει, ή σύμφωνο ή α, ο, ω |
γε, γαι | е | Γερακινή Еракини | στο ξεκίνημα των λέξεων |
йе | Ρήγαιον Рийеон | μετά από φωνήεν | |
ье | μετά από σύμφωνο | ||
γη, γι, γει, γοι, γυ, γυι γή, γί, γεί, γοί, γύ, γυί |
йи | Γίδες Йидес | πριν από σύμφωνα στο τέλος των λέξεων, μετά από φωνήεν ή στο ξεκίνημα των λέξεων |
ьи | Πυργί Пирьи | πριν από σύμφωνα στο τέλος των λέξεων, ή μετά από φωνήεν | |
γηα, για, γεια, γοια, γυα, γυια | я | Γιαννιτσά Яница | στο ξεκίνημα των λέξεων |
йя | Πλάγια Плайя | μετά από φωνήεν | |
ья | Μουργιά Мурья | μετά από σύμφωνο | |
γιε, γιαι | е | στο ξεκίνημα των λέξεων | |
йе | μετά από φωνήεν | ||
ье | Μαργιές Марьес | μετά από σύμφωνο | |
γηο, γιο, γειο, γοιο, γυο, γυιο γηω, γιω, γειω, γοιω, γυω, γυιω |
йо | Βαγιωνιά Вайонья | στο ξεκίνημα των λέξεων ή μετά από φωνήεν |
ьо | Κηπουργό Кипурьо | μετά από σύμφωνο | |
γηου, γιου, γειου, γοιου, γυου, γυιου | ю | Гιούρα Юра | στο ξεκίνημα των λέξεων |
йю | Παναγιούδα Панайюда | μετά από φωνήεν | |
ью | Μαργιού Марью | μετά από σύμφωνο | |
γγ | нг | Άγγελος Ангелос | |
γκ | г | Γκάνα Гана Ζαγκλιβέριον Загливерион |
στο ξεκίνημα των λέξεων, καθώς και στη μέση της λέξης |
нг | Έγκωμη Энгоми | σύμφωνο στις λέξεις με ελληνική ετυμολογία στη μέση της λέξης | |
нк | στη μέση της λέξης μετά από φωνήεν που δεν προφέρεται | ||
γξ | нкс | Σάλπιγξ Салпинкс | |
γχ | нх | Αγχίαλος Анхиалос | |
δ | д | Καρδίτσα Кардица | |
ε | э | Έλβας Элвас | στο ξεκίνημα των λέξεων ή μετά από φωνήεν (εκτός ι, η, υ) |
е | Μελίνα Мелина Κριεζά Криеза |
μετά από σύμφωνο ή ι, η, υ | |
εα | ея | Ρηχέα Рихея Νέα Ψαρά Неа-Псара |
στη μέση της λέξης ή τονισμένο ά (εκτός από τις νέες λέξεις) |
ει | ь | Δασκαλειόν Даскальон | μη τονισμένο φωνήεν πριν από τονισμένο φωνήεν |
и | Ειρήνη Ирини | ||
εια | ия | Μαρώνεια Марония | στο τέλος των λέξεων ή άτονο α, ή μετά από σύμφωνο |
ευ | эв | Ευδοκία Эвдокия | πριν από φωνήεντα και σύμφωνα που προφέρονται |
эф | Ευτύχιος Эфтихиос | πριν από σύμφωνα που δεν προφέρονται | |
ζ | з | Ζαγορά Загора | |
η | ь | Παληάμπελα Пальямбела | μη τονισμένο φωνήεων ανάμεσα σε άτονο και τονισμένο φωνήεων |
и | Ηλίας ήас | ||
θ | т | Θεόδωρος Теодорοс | |
ι | ь | Κολιάκι Кольяки Κρανιά Кранья Μηχανιώνα Миханьона |
μη τονισμένο φωνήεων ανάμεσα σε άτονο και τονισμένο φωνήεων |
и | Ιωνάς Ионас | ||
ϊ | и | Μωραΐτικα Мораитика Εύβοϊκός Эввоикос |
στη θέση του διαζευκτικού, ή στο τέλος των επιθέτων |
й | Γάϊος Гайос Γάϊα Гайя |
σε περιπτώσεις όπου το διαζευγμένο γράμμα είναι άτονο | |
ια, ϊα | ия | Άνω Άχαΐα Ано-Ахаия Γαβριά Гаврия Τρία Νησιά – Триа-Нисья |
στο τέλος των λέξεων, αν το α είναι άτονο, ή γράμματα που ακολουθούν σύμφωνα (εκτός από το νούμερο τρία) |
κ | к | Κάλυμνος Калимнос | |
λ | л | Λάρνακα Ларнака | |
μ | м | Μέγαρα Мегара | |
μπ | б | Μπάμπης Бабис | στο ξεκίνημα των λέξεων |
мб | Χαραλάμπης Хараламбис | φωνήεν ή στη μέση μιας λέξης πριν το σύμφωνο | |
мп | στη μέση μιας λέξης σε σύμφωνο που δεν προφέρεται | ||
ν | н | ||
ντ | д | Ντίνος Динос | στο ξεκίνημα των λέξεων |
нд ή нт | Κωνσταντίνος Константинос | στη μέση της λέξης | |
ξ | кс | Ξάνθη Ксанти | |
ο | о | ||
οι | ь | Κωστακιοί Костакьи | άτονο φωνήεν μεταξύ άλλων φωνηέντων |
и | Οινόη Инои Κοκλιοί Коклии |
||
οια | ия | Βέροια Верия | στο τέλος των λέξεων |
όι | ои | ||
ου | у | Σούρπη Сурпи | |
π | п | Πάτμος Патмос | |
ρ | р | Ρήγας Ригас | |
σ (ς) | з | Σμόλικας Змоликас | πριν τα β, γ, δ, μ |
с | Σύρος Сирос | ||
τ | т | Τρόοδος Троодос | |
τζ | дз | Καζαντζάκης Казандзакис | |
τσ | ц | Τσάτσος Цацос | |
υ, υι | ь | Καρυά Карья | άτονο φωνήεν πριν η μετά από άλλο φωνήεν |
и | Ύδρα Идра Δρυοπίς Дриопис |
||
φ | ф | Φωκίδα Фокида | |
χ | х | Χαλκίδα Халкида | |
ψ | пс | Ψαρά Псара | |
ω | о | Ωνάσης Онассис |
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Κρύσταλ, Ντέιβιντ (2003). Λεξικό γλωσσολογίας και φωνητικής. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη. ISBN 960-16-0859-1.
- ↑ (Ρωσικά) Salnova, A. V. (2005). Греческо-русский и русско-греческий словарь [Ελληνορωσικό και Ρωσοελληνικό λεξικό]. Μόσχα: Русский язык Медиа. ISBN 5-9576-0124-1.
- ↑ (Ρωσικά) Borisova, A. B. (2004). Греческий без репетитора [Ελληνικά χωρίς δάσκαλο]. Μόσχα: Корона. σελίδες 8–10. ISBN 5-89-815-482-5.
- ↑ (Ρωσικά) Инструкция по передаче на картах географических названий Греции. [Οδηγίες μεταγραφής ελληνικών τοπονυμίων στα ρωσικά] — М. ГУГК, 1964. — 29 с.