Μασάκι Κομπαγιάσι
Ο Μασάκι Κομπαγιάσι (ιαπωνικά: 小林 正樹, Masaki Kobayashi 14 Φεβρουαρίου 1916 – 4 Οκτωβρίου 1996) ήταν Μαρξιστής [9] Ιάπωνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Είναι γνωστός του για την κοινωνική κριτική που άσκησε στην φεουδαρχική Ιαπωνική κοινωνία, καθώς και σε όλα τα στοιχεία που διαμόρφωσαν την Ιαπωνία, όπως η αριστοκρατία, ο μιλιταρισμός, η τυπολατρία, τα παρωχημένα πρότυπα ηθικής ακεραιότητας και οι Ιαπωνικές παραδόσεις. Είναι κυρίως γνωστός για την ταινία του Χαρακίρι που κέρδισε το βραβείο της Κριτικής επιτροπής στις Κάννες και θεωρήθηκε ως αριστούργημα [10] από τους περισσότερους κριτικούς. Γεννήθηκε στο Οτάρου της Ιαπωνίας.
| Μασάκι Κομπαγιάσι | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 小林正樹 (Ιαπωνικά) |
| Γέννηση | 14 Φεβρουαρίου 1916[1][2][3] Οτάρου[4] |
| Θάνατος | 4 Οκτωβρίου 1996[1][5][4] Τόκυο |
| Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία Ιαπωνική Αυτοκρατορία (1916–1947) |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Ουασέντα και Hokkaido Otaru Choryo High school |
| Ιδιότητα | σκηνοθέτης κινηματογράφου[6], παραγωγός ταινιών[7], συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης[8] και βοηθός σκηνοθέτη |
| Σημαντικά έργα | Harakiri, The Human Condition, Kwaidan και Samurai Rebellion |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Κριτικής Επιτροπής (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών) (1963), Βραβείο Κριτικής Επιτροπής (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών) (1965), Βραβείο Σάδερλαντ (1967), Medal with Purple Ribbon (1984) και Mainichi Film Award for Best Director |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΤο 1933 πραγματοποιεί εγγραφή στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, στο οποίο ξεκίνησε τις σπουδές στην τέχνη και τη φιλοσοφία. Άρχισε να ενδιαφέρεται σε μεγάλο βαθμό για τη βουδιστική γλυπτική και έχει ως σκοπό να συνεχίσει τις σπουδές του πάνω στην Ιστορία της τέχνης, όμως ο πόλεμος που είχε ήδη ξεκινήσει, δεν του επιτρέπει να υλοποιήσει τις προοπτικές του.Αφότου αποφοίτησε το 1941, άρχισε να εργάζεται στο Shochiku Film Company στην πόλη Οφούνα. Η εργασία του ,όμως, αυτή όμως δεν κράτησε για πολύ καιρό εξαιτίας της εμπλοκής και της ήττας της Ιαπωνίας στον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Κομπαγιάσι, ο οποίος περιγράφεται από τους ιστορικούς της εποχής του, αλλά και τους τωρινούς, ως ειρηνιστής, κατατάχτηκε αναγκαστικά στον ιαπωνικό αυτοκρατορικό στρατό το 1942. Απεχθανόταν όμως οικτρά τον στρατό και ως διαμαρτυρία, αρνήθηκε κάθε προαγωγή του σε ανώτερα αξιώματα. Πολέμησε στη Μαντζουρία και στα νησιά Ρυόκου και συνελήφθη από τους συμμάχους ως αιχμάλωτος πολέμου στη μάχη της Οκινάουα.
Παρέμεινε στην Οκινάουα μέχρι το τέλος του πολέμου. Μετά το τέλος του πόλεμου, κατάφερε να επαναλάβει την καριέρα του στον κινηματογράφο και να ξαναφοιτήσει στο στούντιο Shochiku. Από το 1946, υπήρξε επιφανής μαθητής του Κεϊσούκε Κινοσίτα, ο οποίος ουσιαστικά αποτέλεσε τον μέντορά του. Ο Κομπαγιάσι έκανε το σκηνοθετικό ντεμπούτο του το 1952, με την ταινία «Musoko no seishun» (Νεολαία Υιοί μου). Τo 1958 πραγματοποίησε τη θρυλική 9ωρη επική ταινία του, με τίτλο Ningen δεν joken (Η ανθρώπινη κατάσταση), που ήταν βασισμένη στο μυθιστόρημα έξι τόμων του Jumpei Gomikawa. Η ταινία ακολουθεί ένα μόνο αρσενικό χαρακτήρα από την περίοδο της ιαπωνικής κατοχής της Μαντζουρίας, μέχρι την αιχμαλωσία των ιαπωνικών δυνάμεων από τους Ρώσους το 1945, μετά την ιαπωνική παράδοση.Επέλεξε να κάνει την ταινία αυτή σε τρία μέρη, καθένα από τα οποία διαρκούσε περίπου τρεις ή περισσότερες ώρες.Εκτός από ταινίες μυθοπλασίας, ο Κομπαγιάσι έχει δημιουργήσει και αρκετά ντοκιμαντέρ.
Φιλμογραφία
ΕπεξεργασίαΌλες οι ταινίες της φιλμογραφίας του είναι οι εξής:
- 1952: Musoko no seishun
- 1953: Sincerity (Magokoro)
- 1953: The Thick-Walled Room (Kabe atsuki heya)Δεν προβλήθηκε πριν το 1956, παρόλο που ήταν ολοκληρωμένη από το 1953
- 1954: Three Loves (Mittsu no ai) 1954: Somewhere Beneath the Wide Sky (Kono hiroi sora no dokoka ni) 1955:Beautiful Days (Uruwashiki saigetsu)
- 1956: Fountainhead aka The Spring (Izumi)
- 1956: I'll Buy You (Anata kaimasu)
- 1957:Black river (Kuroi kawa)
- 1959–1961: The human condition trilogy (Ningen no jōken)
- 1959: No Greater Love- Αγάπη μέσα στην κόλαση
- 1959: Road to Eternity- Ο ήλιος δεν ανέτειλε γι'αυτούς
- 1961: A soldier's prayer- Η ανθρώπινη μοίρα
- 1962: The Inheritance (Karami-ai)
- 1962: Harakiri(Seppuku- Χαρακίρι
- 1964: Kwaidan- Ιστορίες φαντασμάτων
- 1967: Samurai rebellion(Jōi-uchi: Hairyō-tsuma shimatsu)- Επαναστάτης Σαμουράι
- 1968: Hymn to a tired man(Nihon no seishun)
- 1971: Inn of Evil (Inochi bō ni furō)
- 1975: The fossil(Kaseki)
- 1979: Glowing Autumn (Moeru aki)
- 1983: Tokyo trial(Tōkyō saiban)
- 1985: Family Without a Dinner Table aka The Empty Table (Shokutaku no nai ie)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0462030. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2015.
- ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. kobayashi-masaki.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13994165t.
- ↑ 4,0 4,1 www
.britannica .com /EBchecked /topic /320752 /Kobayashi-Masaki. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13994165t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2015.
- ↑ www
.tv .com /shows /zenki /cast /. - ↑ (Αγγλικά) www.acmi.net.au. creators/30311.
- ↑ «Cine.gr - Ταινίες Seppuku - Χαρακίρι - AKA : Harakiri». www.cine.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ «Harakiri». www.rottentomatoes.com. 1 Ιανουαρίου 1962. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2015.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- (Αγγλικά) Obituary: Masaki Kobayashi - The Independent