Μανουήλ Κομνηνός Ραούλ Ασάνης
Ο Μανουήλ Κομνηνός Ραούλ Ασάνης, από την Οικογένεια Ασάνη, ήταν βυζαντινός στρατηγός του 14ου αιώνα.
Μανουήλ Κομνηνός Ραούλ Ασάνης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Μανουήλ Κομνηνός Ῥαούλ Ασάν (Ελληνικά) |
Γέννηση | 14ος αιώνας (πιθανώς) |
Θάνατος | 1355 |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Anna Komnene Doukaina Palaiologina Asanina[1] |
Τέκνα | Ανδρόνικος Παλαιολόγος Ασάνης ο νεότερος |
Γονείς | Ανδρόνικος Ασάν |
Αδέλφια | Ειρήνη Ασανίνα Ιωάννης Ασάνης |
Συγγενείς | Ιωάννης ΣΤ´ Καντακουζηνός (σύζυγος της αδελφής), Μανουήλ Καντακουζηνός (ανιψιός εξ αδελφής), Ματθαίος Καντακουζηνός (ανιψιός εξ αδελφής), Ανδρόνικος Καντακουζηνός (ανιψιός εξ αδελφής), Μαρία Καντακουζηνή (sororal niece), Θεοδώρα Καντακουζηνού (sororal niece) και Ελένη Καντακουζηνή (sororal niece) |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | δεσπότης (1356–1358)[2] άρχων στρατηγός Σεβαστοκράτωρ (1347–1354)[2] Πριμικήριος |
Ο Μανουήλ ήταν γιος του Ανδρόνικου Ασάν και αδελφός των Ιωάννη, Ελένης, και Ελένης[3]. Ήταν εγγονός του Βούλγαρου του τσάρου Μίτσο Ασέν και της Ειρήνης Παλαιολογίνας, κόρη του βυζαντινού αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου[3]. Το 1342 διορίσθηκε από τον Ιωάννη Καντακουζηνό στρατηγός όλων των στρατευμάτων στο Διδυμότειχο[3]. Τα στρατεύματα στο Διδυμότειχο ήταν 1000 ιππείς και 8.000 τοξότες[3].
Το 1332 πήρε μέρος στην μάχη του Ρουσόκαστρου κατά των Βουλγάρων και Ταρτάρων, κατά τον δεύτερο εμφύλιο φυλακίστηκε αλλά τον απελευθέρωσε ο Ιωάννης Καντακουζηνός[3]. Έπειτα διορίσθηκε άρχων της Βιζύης όπου είχε κτήματα η γυναίκα του, κόρη του Θεόδωρου Συναδηνού, η Άννα[3]. Αργότερα πήρε από τον Καντακουζηνό τον τίτλο του σεβαστοκράτορα και του Δεσπότη[3]. Στον Βενετογενουάτικο πόλεμο το 1351 πήρε μέρος ως στρατηγός[3].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Γερμανικά) Προσωπογραφικό λεξικό της εποχής των Παλαιολόγων. 1976. ISBN-13 978-3-7001-3003-1.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Προσωπογραφικό λεξικό της εποχής των Παλαιολόγων. 1976. ISBN-13 978-3-7001-3003-1.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Ζαφειρίου, Γερακίνα (2000, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ)), Η νοτιοδυτική Θράκη κατά τους 13ο και 14ο αιώνες, σελ. 130 - 131]