Λουδοβίκος Β΄ της Βαυαρίας (1229-1294)

Δούκας της Άνω Βαυαρίας και Παλατινός Κόμης του Ρήνου

Ο Λουδοβίκος Β΄ ο Αυστηρός (Ludwig der Strenge, 13 Απριλίου 1229 - 2 Φεβρουαρίου 1294) από τον Οίκο των Βίττελσμαπχ, ήταν παλατινός κόμης του Ρήνου (1253-55) και δούκας της Βαυαρίας (1253-55). Το 1255 μοιράστηκε τη Βαυαρία με τον αδελφό του, κρατώντας το μερίδιό του ως Λουδοβίκος Α΄ δούκας της Άνω Βαυαρίας (1255-94).

Λουδοβίκος Β΄ της Βαυαρίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση13  Απριλίου 1229
Χαϊδελβέργη[1]
Θάνατος2  Φεβρουαρίου 1294
Χαϊδελβέργη[2]
Τόπος ταφήςαβαείο του Φέρστενφελντ
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία της Βραβάντης (1254–1256)[3][4]
Άννα του Γκλόγκαου (1260–1271)[3][4]
Ματθίλδη των Αψβούργων (1273–1294)[3][4]
ΤέκναΛουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας[3]
Αγνή της Βαυαρίας
Ροδόλφος Α΄ της Βαυαρίας[3]
Mathilda of Bavaria
Marie of Bavaria[5]
Agnes von Bayern[5]
Ludwig of Bavaria[5][3]
Anna of Bavaria[5]
ΓονείςΌθων Β΄ της Βαυαρίας[3] και Αγνή του Παλατινάτου[3]
ΑδέλφιαΕλισάβετ της Βαυαρίας[3]
Ερρίκος ΙΓ΄ της Βαυαρίας
ΟικογένειαΟίκος του Βίττελσμπαχ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδούκας της Βαυαρίας (1253–1294)[6]
Παλατινός Κόμης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν γιος του Όθωνα Β΄ παλατινού κόμη του Ρήνου και δούκα της Βαυαρίας και της Αγνής των Γουέλφων, κόρης του Ερρίκου Ε΄ παλατινού κόμη του Ρήνου. Νέος υποστήριξε τον Κορράδο Δ΄ των Χοενστάουφεν βασιλιά της Γερμανίας, σύζυγο της αδελφής του Ελισάβετ. Το 1253 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε στα δύο δουκάτα. Το 1255 μοίρασε τη Βαυαρία με τον αδελφό του: ο ίδιος κράτησε την Άνω Βαυαρία και ο Ερρίκος ΙΓ΄ την Κάτω Βαυαρία. Αυτό δεν ήταν νόμιμο και οι δυσαρεστημένοι επίσκοποι συμμάχησαν με τον Ότακαρ Β΄ της Βοημίας. Το 1257 ο Ότακαρ Β΄ εισέβαλε στη Βαυαρία, αλλά οι δύο αδελφοί, που συνήθως διχογνωμούσαν, συμφώνησαν και τον απέκρουσαν.

Διέμενε στο Μόναχο και στο κάστρο της Χαϊδελβέργης. Ως πρίγκιπας-εκλέκτορας ενεπλάκη στην εκλογή του βασιλιά της Γερμανίας για 40 έτη: το 1256 απεβίωσε ο διεκδικητής Γουλιέλμος Β΄ κόμης της Ολλανδίας και ο Λουδοβίκος Β΄ υποστήριξε τον Ριχάρδο Ανζού κόμη της Κορνουάλης. Μαζί με τον αδελφό του Ερρίκο ΙΓ΄ βοήθησαν τον ανιψιό τους Κορραδίνο, γιο του Κορράδου Δ΄, στο δουκάτο του της Σουαβίας, αλλά δεν έγινε δυνατή η εκλογή του Κορραδίνου ως βασιλιά της Γερμανίας. Για την υποστήριξή του αυτή στους Χοενστάουφεν, ο πάπας τον έθεσε υπό απαγόρευση το 1266. Το επόμενο έτος ακολούθησε τον στρατό του Κορραδίνου που διέβη τις Άλπεις, αλλά στη Βερόνα ο Λουδοβίκος Β΄ επέστρεψε. Ο Κορραδίνος προχώρησε και σκοτώθηκε στη Νάπολη το 1268· ο Λουδοβίκος Β΄ κληρονόμησε μερικές περιοχές στη Σουαβία.

Το 1273 υποστήριξε την εκλογή του Ροδόλφου Α΄ των Αψβούργων έναντι του Ότακαρ Β΄. Το 1275 ο στρατός τους συνάντησε το στρατό του βασιλιά της Βοημίας στον ποταμό Μοράβα και τον νίκησαν· ο Ότακαρ Β΄ σκοτώθηκε. Το 1289 το δικαίωμα του εκλέκτορα αφαιρέθηκε από τον δούκα της Βαυαρίας και δόθηκε σε αυτόν της Βοημίας. Του έμεινε το δικαίωμα ως παλατινός κόμης του Ρήνου. Όταν το 1291, απεβίωσε ο Ροδόλφος Α΄, ο Λουδοβίκος Β΄ δεν είχε τη δύναμη να υποστηρίξει τον Αλβέρτο Α΄ των Αψβούργων, αδελφό της συζύγου του Ματθίλδης, έναντι του Αδόλφου του Νασσάου.

Απεβίωσε στη Χαϊδελβέργη και ετάφη στην κρύπτη του αββαείου Φύρστενφελντ. Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Ροδόλφος Α΄, ο οποίος νυμφεύτηκε τη Ματίλντα, κόρη του Αδόλφου του Νασσάου.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1254 τη Μαρία της Βραβάντης, κόρη του Ερρίκου Β΄ δούκα της Βραβάνδης και της Μαρίας Χοενστάουφεν (κόρης της Ειρήνης Αγγελίνας). Δύο έτη μετά, με την υποψία μοιχείας, αυτή εκτελέστηκε. Η πραγματική ενοχή της δεν μπορεί να αποδειχθεί. Ως εξιλέωση ο Λουδοβίκος Β΄ ίδρυσε την κιστερκιανή μονή του Φύρστενφελντ κοντά στο Μόναχο.

Αν και διαφορετικές πηγές περιγράφουν διαφορετικά το συμβάν, μάλλον έγινε ως εξής: το 1256 ο Λουδοβίκος Β΄ επισκέφθηκε την κτήση του στο Ρήνο για ένα μακρύ χρονικό διάστημα. Η Μαρία έγραψε δύο επιστολές, μία προς τον άνδρα της και μία προς τον κόμη του Κύμπουργκ. Ο ταχυδρόμος παρέδωσε λάθος τις επιστολές, έτσι ο άνδρας της έλαβε την επιστολή προς τον κόμη και συμπέρανε ότι η σύζυγός του είχε σχέση. Δεν απέκτησαν τέκνα.

Το 1260 νυμφεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του Άννα των Πιαστ-Σιλεσίας, κόρη του Κορράδου Α΄ δούκα του Γκλόγκουφ και είχε τέκνα:

  • Μαρία, γενν. 1261, μοναχή στο αββαείο Μαρίανμπουργκ στο Μπόπαρντ.
  • Λουδοβίκος 1267-1290, απεβίωσε 23 ετών σε κονταρομαχία στη Νυρεμβέργη.

Το 1273 νυμφεύτηκε την τρίτη συζυγό του Ματθίλδη των Αψβούργων, κόρη του Ροδόλφου Α΄ της Γερμανίας και αδελφή του Αλβέρτου Α΄ της Γερμανίας[7]. Είχαν τέκνα:

Πρόγονοι

Επεξεργασία

Αναφορές

Επεξεργασία
  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 «Kindred Britain»
  4. 4,0 4,1 4,2 p11384.htm#i113838. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  6. Sigmund von Riezler: «Ludwig II., Herzog von Baiern und Pfalzgraf bei Rhein» (Γερμανικά) 1884. σελ. 497–502.
  7. Theresa Earenfight, Queenship in Medieval Europe, (Palgrave Macmillan, 2013), 173.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία