Λουίζα του Ηνωμένου Βασιλείου (1848-1939)
Η Λουίζα, Δούκισσα του Αργκάιλ (Louise, Duchess of Argyll, 18 Μαρτίου 1848 - 3 Δεκεμβρίου 1939) ήταν το έκτο παιδί και η τέταρτη κόρη της Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου και του Αλβέρτου της Σαξονίας-Κοβούργου-Γκότα.[1][2][3]
Λουίζα | |
---|---|
Πριγκίπισσα του Ηνωμένου Βασιλείου Δούκισσα του Αργκάυλ | |
Η Πριγκίπισσα Λουίζα σε πίνακα του 1915 | |
Γέννηση | 18 Μαρτίου 1848 Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, Λονδίνο |
Θάνατος | 3 Δεκεμβρίου 1939 (91 ετών) Παλάτι του Κένσινγκτον, Λονδίνο |
Τόπος ταφής | 12 Δεκεμβρίου 1939 Παρεκκλήσιο του Αγίου Γεωργίου, Κάστρο του Ουίνδσορ 13 Μαρτίου 1940 Φρόγκμορ, Ουίνδσορ, Μπέρκσιρ |
Σύζυγος | Τζον Κάμπελ, 9ος Δούκας του Αργκάυλ |
Πλήρες όνομα | |
Λουίζα Καρολίνα Αλβέρτα Αγγλικά: Louisa Caroline Alberta | |
Οίκος | Σαξ-Κόμπουργκ και Γκότα |
Πατέρας | Αλβέρτος της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα |
Μητέρα | Βικτωρία του Ηνωμένου Βασιλείου |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Πρώιμα χρόνια
ΕπεξεργασίαΗ Λουίζα Καρολίνα Αλβέρτα γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου 1848 στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ στο Λονδίνο και βαπτίσθηκε στις 13 Μαΐου του ίδιου έτους από τον Αρχιεπίσκοπο του Κάντερμπερυ, Τζον Σάμνερ.[2][4][5]
Όπως και τα άλλα αδέλφια της, η Λουίζα ανατράφηκε με το αυστηρό πρόγραμμα εκπαίδευσης που σχεδίασε ο πατέρας της και ο φίλος του, Κρίστιαν Φρίντριχ φον Στόκμαρ.[2] Τα μικρά παιδιά του διδάσκονταν πρακτικά καθήκοντα, όπως μαγείρεμα, γεωργία, οικιακές εργασίες και ξυλουργική.[2] Η Λουίζα περιεγράφηκε ως ένα έξυπνο και ταλαντούχο παιδί, με ταλέντα στην ζωγραφική [6] και τον χορό.[7] Θεωρήθηκε επίσης το αγαπημένο παιδί του πατέρα της.[8]
Γραμματέας
ΕπεξεργασίαΜετά το θάνατο του πρίγκηπα Αλβέρτου το 1861, η Βικτωρία συνέχισε τα σχέδια που είχε εκείνος για τα παιδιά τους.[2][9] Η ίδια η Βασίλισσα ήταν πολύ δυστυχισμένη και το παρατεταμένο πένθος της εκνεύρισε τη Λουίζα.[10] Για τα δέκατα έβδομα γενέθλιά της το 1865, η Λουίζα ζήτησε να ανοίξει η αίθουσα χορού για μια χορευτική παράσταση, κάτι που δεν είχε εκτελεστεί από το θάνατο του Αλβέρτου. Το αίτημά της απορρίφθηκε και η πλήξη της με την καθημερινή ρουτίνα του παλατιού ενοχλούσε τη μητέρα της, η οποία θεωρούσε τη Λουίζα αδιάκριτη και επιθετική.[11]
Η Βασίλισσα έκανε συνήθεια να διορίζει ως γραμματέα της, την μεγαλύτερη ανύπαντρη κόρη της, μια θέση που η Λουίζα ανέλαβε το 1866, στη θέση της μεγαλύτερης αδερφής της, Έλενας. Παρά τους φόβους της Βασίλισσας ότι η Λουίζα θα ήταν αδιάκριτη, εκείνη έμεινε ευχαριστημένη από τις υπηρεσίες της κόρης της, την οποία είχε χαρακτηρίσει αργότερα ως έξυπνη, ανιδιοτελή, στοργική και άτομο ισχυρού χαρακτήρα.[2][12]
Γάμος
ΕπεξεργασίαΩς κόρη της Βασίλισσας, η Λουίζα ήταν μια επιθυμητή νύφη, καθώς αναφέρεται ότι ήταν η πιο όμορφη κόρη της Βικτωρίας από σύγχρονους και σημερινούς βιογράφους.[11][13][14] Ωστόσο, κατηγορήθηκε από τον Τύπο για ρομαντικές υποθέσεις[15]. Αυτό, σε συνδυασμό με τον φιλελευθερισμό και τον φεμινισμό της, ώθησε τη Βασίλισσα να της βρει σύζυγο. Η επιλογή έπρεπε να ταιριάζει στη Βασίλισσα καθώς και στη Λουίζα και η Βασίλισσα επέμεινε ότι ο σύζυγός της θα έπρεπε να ζει κοντά της. Διάφοροι μνηστήρες προτάθηκαν από κορυφαίους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης.
Η Λουίζα απέρριψε όλους τους μνηστήρες και παντρεύτηκε τον Τζον Κάμπελ, διάδοχο του Δουκάτου του Αργκάυλ. Όμως, παρά την καλή αρχή, ο γάμος τους δεν ήταν ευτυχισμένος, εξαιτίας κυρίως της ατεκνίας τους και των περιορισμών στις δραστηριότητές τους από τη Βασίλισσα.[16][17] Πολλές φορές έμεναν σε ξεχωριστά σπίτια.[18] Ο Τζον είχε επίσης κακή σχέση με τον αδερφό της Λουίζας, Πρίγκιπα της Ουαλίας, που δεν αποδέχθηκε ποτέ τον γάμο τους.[19]
Η σχέση της Λουίζας με τις δύο αδερφές που ήταν πιο κοντά στη Βασίλισσα, τη Βεατρίκη και την Έλενα, χειροτέρεψε. Η Βεατρίκη παντρεύτηκε τον ψηλό και όμορφο Ερρίκο του Μπάττεμπεργκ το 1885 και απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Η Λουίζα, λέγεται πως ζήλευε την αδελφή της. Ο βιογράφος της Βεατρίκης, Μάθιου Ντέννισον, ισχυρίζεται ότι σε αντίθεση με τη Βεατρίκη, η Λουίζα παρέμεινε εντυπωσιακά όμορφη και μετά τα σαράντα[20]. Ωστόσο, η Βεατρίκη απολάμβανε μια ικανοποιητική σχέση με τον δημοφιλή σύζυγό της, σε αντίθεση με τη Λουίζα.[21] Μετά τον θάνατο του Ερρίκου το 1896, η Λουίζα έγραψε ότι: «εκείνος [ο Ερρίκος] ήταν σχεδόν ο καλύτερος φίλος που είχα - και μου λείπει περισσότερο από ό,τι μπορώ να πω».[22] Επιπλέον, η Λουίζα ανακοίνωσε ότι ήταν η εμπιστευόμενή του και ότι η Βεατρίκη δεν σήμαινε τίποτα για αυτόν.[23]
Μετέπειτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΗ Λουίζα ήταν αποφασισμένη να θεωρηθεί ως συνηθισμένος άνθρωπος και όχι ως μέλος της βασιλικής οικογένειας. Όταν ταξίδευε στο εξωτερικό, χρησιμοποίησε συχνά το ψευδώνυμο "κυρία Κάμπελ".[24]
Η υγεία του συζύγου της συνέχισε να επιδεινώνεται. Η Λουίζα τον νοσηλευόταν με αφοσίωση από το 1911. Αυτά τα χρόνια η Λουίζα και ο σύζυγός της ήταν πιο κοντά από ποτέ.[11] Εκείνος, έχοντας αναπτύξει βρογχικά προβλήματα που ακολουθούνται από διπλή πνευμονία, πέθανε στις 2 Μαΐου 1914[25]. Μετά το θάνατό του, η Λουίζα είχε μια νευρική κατάρρευση και υπέφερε από έντονη μοναξιά, γράφοντας σε έναν φίλο λίγο αργότερα: «Η μοναξιά μου χωρίς τον Δούκα είναι τρομερή, αναρωτιέμαι τι να κάνει τώρα!»[26]
Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στο Παλάτι του Κένσινγκτον, καταλαμβάνοντας δωμάτια δίπλα στην αδελφή της Βεατρίκη.[2] Έκανε περιστασιακές δημόσιες εμφανίσεις μαζί με τη βασιλική οικογένεια, καθώς η υγεία της επιδεινωνόταν. Η τελευταία της δημόσια εμφάνιση έγινε το 1937 στην έκθεση Οικιακών Τεχνών και Βιομηχανιών. Πέθανε στης 3 Δεκεμβρίου 1939 σε ηλικία 91 ετών.[2], φορώντας το νυφικό πέπλο που είχε φορέσει 70 χρόνια πριν.[27] Στις 8 Δεκεμβρίου το σώμα της αποτεφρώθηκε και οι στάχτες της τοποθετήθηκαν στις 12 Δεκεμβρίου στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Γεωργίου.[2] Στις 13 Μαρτίου 1940 μεταφέρθηκαν στο Βασιλικό Κοιμητήριο του Φρόγκμορ, κοντά στο Ουίνδσορ.[2]
Τίτλοι
Επεξεργασία- 18 Μαρτίου 1848 - 21 Μαρτίου 1871: Η Αυτής Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Λουίζα
- 21 Μαρτίου 1871 - 24 Απριλίου 1900: Η Αυτης Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Λουίζα, Μαρκησία του Λορν
- 24 Απριλίου 1900 - 2 Μαΐου 1914: Η Αυτης Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Λουίζα, Δούκισσα του Αργκάυλ
- 2 Μαΐου 1914 - 3 Δεκεμβρίου 1939: Η Αυτής Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Λουίζα, Χήρα Δούκισσα του Αργκάυλ
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ http://collections.vam.ac.uk/item/O73058/left-hand-of-princess-louise-hand-boehm-joseph-edgar/
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 http://www.englishmonarchs.co.uk/saxe_coburg_gotha_14.html
- ↑ http://www.oocities.org/jibarrahdez/Louise.html
- ↑ http://www.kxclassifieds.com/h-r-h-the-princess-i7915233/[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ http://www.liquisearch.com/princess_louise_duchess_of_argyll/early_life
- ↑ Lang & Shannon 1987, p. 326.
- ↑ McDougall 1988, Youth (1848–1878).
- ↑ Cantelupe 1949.
- ↑ http://royalcentral.co.uk/blogs/death-of-an-artist-princess-louise-duchess-of-argyll-39623
- ↑ Dennison 2007, p. 73.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Stocker 2004, Louise, Princess, duchess of Argyll.
- ↑ https://www.goodreads.com/characters/40127-princess-louise-duchess-of-argyll
- ↑ Longford 1987, p.
- ↑ Wake 1988, p.
- ↑ Stocker 2004, Louise, Princess, duchess of Argyll
- ↑ http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=6137138
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ Wake 1988, p. 270.
- ↑ McDougall 1988, Later years (1883–1939).
- ↑ Dennison 2007, p. 199.
- ↑ Wake 1988, p. 315.
- ↑ Dennison 2007, p. 198.
- ↑ Lutyens 1961, p. 52.
- ↑ https://en.wiki.x.io/wiki/Princess_Louise,_Duchess_of_Argyll#CITEREFMcDougall_1988,_Later_years_(1883%E2%80%931939)
- ↑ Longford 1991, p. 77.
- ↑ Quoted in Longford 1991, p. 77
- ↑ Wake 1988, p. 413.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Benson, E. F. (1938). Queen Victoria's Daughters. Appleton & Company.
- Buckle, George Earle (1926). Letters of Queen Victoria 1862–1878. London: John Murray.
- Cantelupe, Dorothy (1949). «Princess Louise, Duchess of Argyll». Oxford Dictionary of National Biography (online, DNB Archive έκδοση). Oxford University Press. http://www.oxforddnb.com/view/olddnb/34601. Ανακτήθηκε στις 25 January 2007.
- Chomet, Seweryn (1999). Helena: A princess reclaimed. New York: Begell House. ISBN 1-56700-145-9.
- Dennison, Matthew (2007). The Last Princess: The Devoted Life of Queen Victoria's Youngest Daughter. London: Weidenfeld & Nicolson. ISBN 978-0-297-84794-6.
- Hubbard, R.H. (1977). Rideau Hall . Montreal and London: McGill-Queen's University Press. ISBN 978-0-7735-0310-6.
- Longford, Elizabeth (1987). Victoria R. I. (Second έκδοση). London: Weidenfeld & Nicolson. ISBN 0-297-84142-4.
- Longford, Elizabeth (1991). Darling Loosy: Letters to Princess Louise 1856 to 1939. London: Weidenfeld & Nicolson. ISBN 0-297-81179-7.
- Lutyens, Mary (1961). Lady Lytton's Diary. London: Rupert Hart-Davies.
- MacDermot, H.E. (1938). Sir Thomas Roddick: His Work in Medicine and Public Life. Canada: MacMillan Co. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011.
- Marshall, Dorothy (1972). The Life and Times of Victoria. London: Weidenfeld & Nicolson. OCLC 300168891.
- Martínez, Tori V. (2005). «Swiss Cottage: A Royal Playhouse». Time Travel Britain. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2011.
- McDougall, D. Blake (1988). «Princess Louise Caroline Alberta, Youth (1848–1878)». Edmonton Legislature Library. Legislative Assembly of Alberta. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011.
- McDougall, D. Blake (1988). «Princess Louise Caroline Alberta, Later years (1883–1939)». Edmonton Legislature Library. Legislative Assembly of Alberta. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011.
- Morgan, Henry James (1903). Types of Canadian women and of women who are or have been connected with Canada. Toronto: William Briggs. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011.
- Ralph Lewis, Brenda (1996). «Princess Louise». Britannia Internet Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2011.
- Sandwell, R.W. (2006). «Dreaming of the Princess: Love, Subversion, and the Rituals of Empire in British Columbia, 1882». Στο: Coates, Colin MacMillan. Majesty in Canada: Essays on the Role of Royalty. Toronto: Dundurn Press Ltd. ISBN 978-1-55002-586-6. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011.
- Stocker, M. (September 2004). «Louise, Princess, duchess of Argyll (1848–1939)». Oxford Dictionary of National Biography (online, January 2008 έκδοση). Oxford University Press. doi:. http://www.oxforddnb.com/view/article/34601. Ανακτήθηκε στις 23 January 2008.
- Stocker, Mark (September 2004). «(Joseph) Edgar Boehm». Oxford Dictionary of National Biography (online, January 2008 έκδοση). Oxford University Press. doi:. http://www.oxforddnb.com/view/article/2762. Ανακτήθηκε στις 25 January 2008.
- Queen Victoria of Great Britain (1884). More Leaves from the Journal of a Life in the Highlands from 1862 to 1882. London: Smith & Elder, & Co. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011.
- Waite, P. B. (2000). «John Campbell, 9th Duke of Argyll». Dictionary of Canadian Biography. Library and Archives Canada and University of Toronto. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2011.
- Wake, Jehanne (1988). Princess Louise: Queen Victoria's unconventional daughter. London: Collins. ISBN 0-00-217076-0.
- No. 20857. 17 May 1848. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/20857/page/
- No. 23671. 25 October 1870. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/23671/page/
- No. 23712. 3 March 1871. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/23712/page/
- No. 23720. 24 March 1871. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/23720/page/
- No. 24539. 4 January 1878. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/24539/page/
- No. 24633. 15 October 1878. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/24633/page/
- No. 25449. 11 August 1885. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/25449/page/
- No. 30730. 4 June 1918. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/30730/supplement/
- No. 33284. 14 June 1927. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/33284/supplement/
- No. 34396. 11 May 1937. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/34396/supplement/
- No. 34746. 1 December 1939. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/34746/supplement/
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Princess Louise, Duchess of Argyll της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |