Λιμού
Συντεταγμένες: 43°3′25″N 2°13′7″E / 43.05694°N 2.21861°E
Το Λιμού (γαλλικά: Limoux, προφέρεται: [limu], οξιτανικά: Limós, προφέρεται: [liˈmus]) είναι γαλλική κοινότητα στο νομό της Ωντ, στη διοικητική περιοχή της Οξιτανίας.
| Λιμού | ||
|---|---|---|
 Άποψη της Πλατείας της Δημοκρατίας. | ||
| ||
| Διοίκηση | ||
| Χώρα | Γαλλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | καντόνιο του Λιμού, Ωντ και διαμέρισμα του Λιμού | |
| • Δήμαρχος του Λιμού | Ζαν-Πωλ Ντυπρέ | |
| Ταχυδρομικός κώδικας | 11300[1] | |
| Κωδικός Κοινότητας | 11206[2] | |
| Πληθυσμός | 10.302 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | |
| Έκταση | 32,41 km²[4] | |
| Υψόμετρο | 172 μέτρα, 156 μέτρα[5] και 740 μέτρα[5] | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
  Λιμού | ||
| Ιστότοπος | https://www.limoux.fr[6] | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
| δεδομένα | ||
.svg)
Το Λιμού είναι υπονομαρχία του νομού και έχει πληθυσμό 10.066 κατοίκους (2017).
Οι αμπελώνες του είναι διάσημοι για την παραγωγή αφρώδους οίνου γνωστού ως Μπλανκέτ ντε Λιμού.[7] Η πόλη είναι επίσης γνωστή για το καρναβάλι της, που διαρκεί αρκετούς μήνες.
Οι κάτοικοί του ονομάζονται Λιμουξάν.[8]
Γεωγραφικά στοιχεία
Επεξεργασία
Η κοινότητα Λιμού βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του νομού Ωντ, στη διοικητική περιοχή Οξιτανία, στα νότια της Γαλλίας.
Είναι κτισμένο στις όχθες του ποταμού Ωντ περίπου 30 χλμ. νότια της πρωτεύουσας του νομού Καρκασσόν.
Είναι η μία από τις δύο υπονομαρχίες του νομού, η άλλη είναι η κοινότητα Ναρμπόν.
Έχει πληθυσμό 10.066 κατοίκους (2017) και είναι το κέντρο ευρύτερης αστικής περιοχής που συγκεντρώνει 12.831 κατοίκους (2017).
Η έκταση είναι 32,41 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το υψόμετρο κυμαίνεται ανάμεσα στα 156 και 740 μέτρα.
Το κλίμα του Λιμού είναι μεσογειακό με ζεστά, ξηρά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες με λίγη βροχή. Το χιόνι δεν είναι ασυνήθιστο, περιστασιακά υπάρχει ομίχλη και συχνά πνέουν θυελλώδεις άνεμοι. Οι θερμοκρασία πέφτει λίγο κάτω από 0 °C τον χειμώνα.
Μπλανκέτ ντε Λιμού
Επεξεργασία
Το Λιμού βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Ωντ και είναι γνωστό από τον 16ο αιώνα για την παραγωγή ενός διάσημου αφρώδους οίνου, το Μπλανκέτ ντε Λιμού, που παράγεται γύρω από την πόλη. Ακόμη και σήμερα κατασκευάζεται σύμφωνα με την παραδοσιακή μέθοδο και σε μικρές ποσότητες σύμφωνα με την πατροπαράδοτη πρακτική. Αυτό το αφρώδες κρασί του Λανγκεντόκ, που παίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομία της πόλης, έχει χαρακτηριστεί ως Προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ). Το Μπλανκέτ ντε Λιμού αναφέρθηκε για πρώτη φορά σε ένα παλιό κείμενο το 1544.[9]
Οι ιστορικοί του κρασιού πιστεύουν ότι το πρώτο αφρώδες κρασί στον κόσμο παρήχθη σε αυτήν την περιοχή το 1531, από τους μοναχούς στο μοναστήρι Σαιντ-Ιλαίρ.
Το καρναβάλι του Λιμού
Επεξεργασία
Κάθε χειμώνα, το Λιμού γιορτάζει τη γιορτή las fécos για σχεδόν 3 μήνες. Οι εορτασμοί ξεκινούν περίπου 12 εβδομάδες πριν από την καθολική θρησκευτική γιορτή των Βαΐων. Την Κυριακή που προηγείται της Κυριακής των Βαΐων, οι καρναβαλιστές καίνε τον Καρνάβαλο.
Είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια καρναβάλι στον κόσμο. Κάθε Σαββατοκύριακο, μία ή περισσότερες ομάδες παρελαύνουν στην κεντρική πλατεία υπό τους ήχους μουσικής από τοπικές μπάντες. Παρελάσεις γίνονται έως και τρεις φορές την ημέρα. Κάθε μπάντα είναι ντυμένη με μια παραδοσιακή φορεσιά (συχνά ντύνονται Πιερότοι της Κομέντια ντελ άρτε). Σατιρίζονται διάφορα θέματα που λαμβάνονται από την επικαιρότητα ή τις τελευταίες τοπικές εκδηλώσεις. Οι εκδηλώσεις του καρναβαλιού συγκεντρώνουν πάντα μεγάλο αριθμό τουριστών στην πόλη.[10]
Αξιοθέατα - Μνημεία
Επεξεργασία
Η πόλη παρουσιάζει ένα αρκετά καλά διατηρημένο αρχιτεκτονικό σύνολο. Υπάρχουν όμορφα αρχοντικά του 15ου αιώνα, παλιά σπίτια, μερικά από τα οποία χρονολογούνται από την Αναγέννηση και παλιά σοκάκια.
Ο ποταμός Ωντ διασχίζει την πόλη και έχει τρεις γέφυρες. Η Νέα γέφυρα είναι μια οχυρωμένη γέφυρα που κατασκευάστηκε το 1327 και αποτελείται από έξι καμάρες. Η Παλιά γέφυρα ξαναχτίστηκε τον 19ο αιώνα.
Το Δημαρχείο είναι ένα αξιόλογο κτήριο με χαρακτηριστική πρόσοψη και μπαλκόνια από σφυρήλατο σίδερο.
Στο κέντρο της πόλης, η πλατεία Πλας ντε λα Ρεπυμπλίκ είναι ένας τετράγωνος χώρος όπου πραγματοποιούνται οι παρελάσεις κατά τη διάρκεια του Καρναβαλιού του Λιμού. Χρονολογείται από τον 15ο και τον 18ο αιώνα. Η πλατεία είναι πολύ γραφική καθώς καλύπτεται με στοές στις τρεις πλευρές της. Περιλαμβάνει παλιά αγορά και σιντριβάνια.
Διάσπαρτα στην πόλη βρίσκονται τα ερείπια των παλιών οχυρώσεων της πόλης από τον 14ο αιώνα. Ένα άλλο γραφικό σημείο είναι το Τιβολί που είναι ένα φαρδύς δρόμος περιπάτου φυτεμένος με πλατάνια. Η πόλη έχει ένα μνημείο αφιερωμένο στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870-1871.
Υπάρχουν επίσης μερικά μουσεία που προσπαθούν να διατηρήσουν την τέχνη και τη μνήμη της περιοχής. Έτσι, το μουσείο Πετιέ, που ιδρύθηκε το 1880, συγκεντρώνει σαλόνια διακοσμημένα στο στυλ της Μπελ Επόκ και πίνακες ζωγραφικής από το 1900. Είναι αφιερωμένο σε μία ζωγράφο από το Λιμού, τη Μαρί-Λουίζ Πετιέ. Το Μουσείο του Πιάνου είναι ένα μοναδικό μουσείο στη Γαλλία και συγκεντρώνει μια συλλογή πιάνων από τον 19ο αιώνα έως σήμερα.[11]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement
.ign .fr /83edtfdyqte031y0ra49d2e3 /telechargement /inspire /RGC-2015-01$RGC2015 /file /RGC2015 .7z. - ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ . «limoux.fr/votre-ville/tourisme/vins». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ . «habitants.fr/limoux/services-publics».
- ↑ Laurence Turetti et Georges Chaluleau, Histoire d'un vignoble Limoux. La blanquette de Limoux à l'épreuve du temps, Villemur-sur-Tarn, Loubatières, 2018, 160 pages p. (ISBN 978-2-86266-766-9), p. 160 pages
- ↑ . «audetourisme.com/fr/experiences/carnaval-limoux/».
- ↑ Laurence Turetti et Georges Chaluleau, Les 100 pianos de Limoux : a permanent exhibition, Alet-les-Bains, Alta Vita, 2014, 107 pages p. (ISBN 978-2-9547913-0-2)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Limoux στο Wikimedia Commons- (Γαλλικά) Επίσημος ιστότοπος
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Γαλλίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |