Λέων Τορνίκιος
Ο Λέων Τορνίκιος ήταν ευγενής Βυζαντινός στρατηγός αρμένικης καταγωγής, ο οποίος κατέστη διεκδικητής του αυτοκρατορικού θρόνου το 1047.
| Λέων Τορνίκιος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Λέων Τορνίκιος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 11ος αιώνας Αδριανούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Ευπρεπία |
| Οικογένεια | Οικογένεια Ταρωνιτών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | στρατηγός Κατεπανάτο της Ιταλίας |
Βιογραφία
Επεξεργασία
Καταγόταν από αρμένικη οικογένεια[1] της οποίας τα εδάφη είχαν τεθεί υπό βυζαντινό έλεγχο. Συνεργαζόμενος με την αυτοκρατορική οικογένεια κατά την διάρκεια της βασιλείας του Κωνσταντίνου Θ΄, ορίστηκε ως στρατηγός της Μελιτηνής ή της Ιβηρίας. Πατρίκιος και βεστιάριος, ήταν ιδιαίτερα αντιπαθής στον αυτοκράτορα, του οποίου μία αδερφή, η Ευπρεπία, είχε, αντιθέτως, ιδιαίτερα αισθήματα προς το πρόσωπό του.
Το 1047, μία εξέγερση των στρατευμάτων των θεμάτων της Δύσης, της οποίας το επίκεντρο βρισκόταν στην Αδριανούπολη συγκέντρωσε αριθμό στρατηγών οι οποίοι βρίσκονταν σε δυσμένεια. Οι συνωμότες, των οποίων ηγείτο ο Ιωάννης Βατάτζης, απηύθυναν κάλεσμα στον Τορνίκιο. Αισθανόμενος ότι βρισκόταν σε κίνδυνο (ο Κωνσταντίνος είχε επιχειρήσει να τον κλείσει σε μοναστήρι), και βασιζόμενος σε προφητείες που του υπόσχονταν την άνοδο στον θρόνο, εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη στις 14 Σεπτεμβρίου 1047 μαζί με αρκετούς πολέμαρχους και αφίχθη την επομένη στην Αδριανούπολη, η οποία βρισκόταν σε απόσταση 240 χιλιομέτρων[2].
Ανακηρυχθής αυτοκράτορας από τους στρατιώτες του, βάδισε, όντας επικεφαλής τους, προς την Κωνσταντινούπολη, στην οποία και κατέφθασε στις 25 Σεπτεμβρίου, όπου και στρατοπέδευσε απέναντι από την συνοικία των Βλαχερνών. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Θ΄, παρά την κακή κατάσταση της υγείας του (υπέφερε από ουρική αρθρίτιδα), ηγήθηκε της άμυνας της αυτοκρατορικής πόλης εν αναμονή του στρατού των θεμάτων της Ανατολής. Συγκέντρωσε τα στρατεύματα τα οποία διέθετε και όπλισε τους κατοίκους. Ο Λέων Τορνίκιος, έπειτα από δύο επιτυχημένες επιθέσεις, υποχώρησε στις 28 Σεπτεμβρίου 1047[2] στην Αρκαδιούπολη. Πολιόρκησε την Ραιδεστό, τελευταία πόλη της Δύσης η οποία ήταν ακόμη πιστή στον Κωνσταντίνο, ωστόσο υποχρεώθηκε να αναδιπλωθεί προς την Αρκαδιούπολη όταν πληροφορήθηκε την άφιξη των στρατευμάτων των θεμάτων της Ανατολής, από τα οποία και ηττήθηκε τον Δεκέμβριο. Εγκαταλειμμένος από τα στρατεύματά του τα οποία δήλωσαν πίστη στον Κωνσταντίνο, τυφλώθηκε από τον Ιωάννη Βατάτζη στις 24 Δεκεμβρίου του ιδίου έτους[3].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Οι Τορνίκιοι κατάγονταν από τον Βαγρατίδη Απογκανέμ, νεώτερο γιο του Τορνίκ και αδερφό του Γκριγκόρ Α΄, πρίγκιπα του Ταρόν ; (Γαλλικά) Settipani, Christian (2006). Continuité des élites à Byzance durant les siècles obscurs. Les princes caucasiens et l'Empire du VIe au IXe siècle. Παρίσι: de Boccard. σελ. 367-369. ISBN 978-2-7018-0226-8. .
- ↑ 2,0 2,1 Bréhier, p. 245
- ↑ Eduard von Muralt Essai de chronographie byzantine Eggers, 1855
Πηγή
Επεξεργασία- Bréhier, Louis (2006). Vie et Mort de Byzance. Albin Michel. σελ. 632. ISBN 2-226-17102-9. Unknown parameter
|month=ignored (βοήθεια).