Λένι Ουίλκενς
Ο Λέοναρντ Ράντολφ Ουίλκενς (Leonard Radolph Wilkens, γεννήθηκε 28 Οκτωβρίου 1937) είναι Αμερικανός πρώην καλαθοσφαιριστής και προπονητής στην Εθνική Ομοσπονδία Μπάσκετ (NBA). Έχει εισαχθεί τρεις φορές στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame για πρώτη φορά το 1989 ως παίκτης, ως προπονητής το 1998 και το 2010 ως μέλος της Ντριμ Τιμ των Ηνωμένων Πολιτειών του 1992, στην οποία ήταν βοηθός προπονητής.[1] Έχει επιλεγεί στους καλύτερους προπονητές του NBA δύο φορές (1996, 2022).[2][3] Επίσης το 2006 εισήχθη στο Κολεγιακό Hall of Fame.
  | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 2013 | ||||||||||||
| Προσωπικά στοιχεία | ||||||||||||
| Εθνικότητα | Αμερικανική | |||||||||||
| Γέννηση | 28 Οκτωβρίου 1937 Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες | |||||||||||
| Ύψος | 1,85 μ. | |||||||||||
| Νεανικοί σύλλογοι | ||||||||||||
| Κολέγιο | Providence Friars men's basketball | |||||||||||
| Στοιχεία καριέρας | ||||||||||||
| Ντραφτ | 1960 / Γύρος: 1 / Επιλογή:6η από τους Σεντ Λούις Χοκς | |||||||||||
| Αθλ. καριέρα | 1960 - 1975 | |||||||||||
| Θέση | Πόιντ γκαρντ | |||||||||||
| Καριέρα σε συλλόγους | ||||||||||||
| Ως παίκτης: | ||||||||||||
| 1960 - 1968 |  Σεντ Λούις Χοκς | |||||||||||
| 1968 - 1972 | Σιάτλ Σούπερσονικς | |||||||||||
| 1972 - 1974 | Κλίβελαντ Καβαλίερς | |||||||||||
| 1974 - 1975 | Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς | |||||||||||
| Ως προπονητής: | ||||||||||||
| 1969 - 1972 | Σιάτλ Σούπερσονικς | |||||||||||
| 1974 - 1976 | Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς | |||||||||||
| 1977 - 1985 | Σιάτλ Σούπερσονικς | |||||||||||
| 1986 - 1993 | Κλίβελαντ Καβαλίερς | |||||||||||
| 1993 - 2000 | Ατλάντα Χοκς | |||||||||||
| 2000 - 2003 | Τορόντο Ράπτορς | |||||||||||
| 2004 - 2005 | Νιου Γιορκ Νικς | |||||||||||
Τίτλοι
| ||||||||||||
Ήταν 13 φορές NBA All-Star 13 συνολικά φορές (ως παίκτης εννιά φορές και ως πρώτος προπονητής τέσσερις), ήταν ο προπονητής της χρονιάς στο NBA το 1993, κέρδισε το πρωτάθλημα NBA το 1979 ως επικεφαλής προπονητής των Σιάτλ Σούπερσονικς, και ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο ως επικεφαλής προπονητής της ανδρικής ομάδας μπάσκετ των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996.[1][4]
Κατά τη διάρκεια της σεζόν 1994–95, σημείωσε ρεκόρ για τις περισσότερες νίκες προπονητικής κανονικής περιόδου στην ιστορία του NBA, ένα ρεκόρ που κατείχε όταν αποχώρησε με 1.332 νίκες. Από τον Φεβρουάριο του 2022, βρίσκεται στην τρίτη θέση της λίστας, πίσω από τον Ντον Νέλσον και τον Γκρεγκ Πόποβιτς.[5] Είναι επίσης ο πιο παραγωγικός προπονητής στην ιστορία του NBA, με 2.487 αγώνες κανονικής περιόδου και έχει τις περισσότερες ήττες από οποιονδήποτε άλλο προπονητή στην ιστορία του πρωταθλήματος με 1.155.[1]
Τίτλοι και διακρίσεις
ΕπεξεργασίαΩς παίκτης
- 9 × NBA All-Star: 1963 – 1965, 1967 – 1971, 1973
- NBA All-Star Game MVP: 1971
- Πρώτος στις ασίστ NBA: 1970
- Επετειακή ομάδα NBA: 50 και 75 χρόνων
- Νο. 19 αποσύρθηκε από τους Σιάτλ Σούπερσονικς
- Δεύτερη ομάδα Consensus All-American: 1960
Ως προπονητής
- Πρωτάθλημα NBA: 1979
- Προπονητής της χρονιάς NBA: 1994
- 4 × προπονητής του NBA All-Star Game: 1979, 1980, 1989, 1994
- Οι 10 κορυφαίοι προπονητές στην ιστορία του NBA: 1996
- Οι 15 κορυφαίοι προπονητές στην ιστορία του NBA: 2022
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Legends profile: Lenny Wilkens». Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023.
- ↑ «NBA AT 50: TOP 10 COACHES». Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023.
- ↑ «NBA 75: Top 15 coaches in league history revealed». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2022.
- ↑ «IOC : Dream Team 1992 - Where are they now?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ «Spurs coach Gregg Popovich passes Wilkens for No. 2 on all-time coaching wins list». Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2023.