Βικιπαίδεια

Κωνσταντίνος Κοκορόπουλος

Ο Κωνσταντίνος Κοκορόπουλος ήταν πολιτικός μηχανικός, απόφοιτος του Πολυτεχνείου του Μονάχου (Technische Hochschule Munchen) (1916), ο οποίος την περίοδο 1924-1931 εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας με Τεχνικό και Εργοληπτικό Γραφείο στη Θεσσαλονίκη και από το 1931 και μετά ως Επιθεωρητής Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Θεσσαλονίκης.[1]

Κωνσταντίνος Κοκορόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Κωνσταντίνος Κοκορόπουλος (Ελληνικά)
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΤεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός μηχανικός
δεδομένα

Έργα του

Επεξεργασία
  •  
    Ξενοδοχείο Αργώ (1922 -1929), Εγνατία 11 &  Ελ. Σβορώνου 1, Θεσσαλονίκη
    Ξενοδοχείο "Αργώ" (πρώην "Νέαι Σέρραι"), Έτος κατασκευής Κ. Κοκορόπουλος 1922 & Γ. Καμπανέλλος 1929, Εγνατία 11- Ελ. Σβορώνου 1, Θεσσαλονίκη[2]
  •  
    Μέγαρο Συνδίκα (1924), Ίων. Δραγούμη & Οπλοποιού, Πλατεία Ελευθερίας, Θεσσαλονίκη
    Μέγαρο Συνδίκα (σε συνεργασία με Ι. Ζαχαριάδης), Έτος κατασκευής 1924, Συμβολή Ίωνος Δραγούμη και Οπλοποιού, Πλατεία Ελευθερίας, Θεσσαλονίκη[3]
  •  
    Μέγαρο Μαλλάχ & Εζρατή (1924), Βενιζέλου 40, Θεσσαλονίκη
    Μέγαρο Μαλλάχ & Εζρατή (σε συνεργασία με Αλέξανδρο Αποστολίδη), Έτος Κατασκευής 1924, Βενιζέλου 40, Θεσσαλονίκη[4]
  • Ξενοδοχείο "Ριτζ" (σε συνεργασία με Ι. Ζαχαριάδης), Έτος κατασκευής 1924, Πλατεία Ελευθερίας, Θεσσαλονίκη[5]
  • Μέγαρο Κ. Βαλαούρη (σε συνεργασία με Ι. Ζαχαριάδης), Έτος κατασκευής 1924, Διαγώνιος, Θεσσαλονίκη[5]. Έχει κατεδαφιστεί[6]. Στο κτίριο υπήρχε στην πρόσοψη σε ανάγλυφη κορνίζα το μονόγραμμα Β του ιδιοκτήτη, καθώς και η χρονολογία ανέγερσης (1925)[7]
  • Ξενοδοχείο "Kinissi Palace" (πρώην “Μοντέρν”), (σε συνεργασία με Ι. Ζαχαριάδης), Έτος κατασκευής 1924 (αρχικά έργο του Μ. Βασιλείου 1920), Εγνατία & Συγγρού, Θεσσαλονίκη[2]
  •  
    Μέγαρο Μπουρλά-Λεβή (1925), Βενιζέλου 3 & Ρογκότη 4, Θεσσαλονίκη
    Μέγαρο Μπουρλά-Λεβή (Στοά Λεβή-Μενεξέ) (σε συνεργασία με Ι. Ζαχαριάδης), Έτος κατασκευής 1925, Βενιζέλου 3 & Ρογκότη 4, Θεσσαλονίκη.[5][8]
  •  
    Μέγαρο Κόφφα (1925), Τσιμισκή-Βενιζέλου, Θεσσαλονίκη
    Μέγαρο Κόφφα (σε συνεργασία με Α. Ζαχαριάδης), Έτος κατασκευής 1925, Γωνία Τσιμισκή-Βενιζέλου, Θεσσαλονίκη[5]
  •  
    Οικοδομή Ε. Νίκογλου (1925), Π.Π.Γερμανού 15, Θεσσαλονίκη
    Οικοδομή Ε. Νίκογλου (σε συνεργασία με Ι. Ζαχαριάδης), Έτος κατασκευής 1925, Π.Π.Γερμανού 15, Θεσσαλονίκη[9]
  • Η «Ανώνυμος Εταιρεία Βιομηχανίας Υφασμάτων ΥΦΑΝΕΤ» (σε συνεργασία με Αντώνιος Νικόπουλος), Έτος κατασκευής 1926, Συμβολή των οδών Ομήρου και Παπάφη, περιοχή Αγίου Φανουρίου, Θεσσαλονίκη[10]
  •  
    Μέγαρο Φόλια (Ταμείου Συντάξεως Αυτοκινητιστών)(1934) Εγνατία 111, Θεσσαλονίκη
    Μέγαρο Ταμείου Συντάξεως Αυτοκινητιστών (Μέγαρο Φόλια) (σε συνεργασία με Ι. Ζαχαριάδης), Έτος κατασκευής 1934, Εγνατία 111, Θεσσαλονίκη[9]
  • Καπναποθήκες Α. Μιχαηλίδη-Κ. Σακκά (σε συνεργασία με Αντώνιος Νικόπουλος), Έτος κατασκευής 1937, Συμβολή Ναυμαχίας Λήμνου 13 & Δωδεκανήσου (Α. Μιχαηλίδη) και Ναυμαχίας Λήμνου 11 & Ολυμπίου Διαμαντή 5 (Κ. Σακκά) Θεσσαλονίκη[11]
  • Καπναποθήκη Τζανίδη (σε συνεργασία με Αντώνιος Νικόπουλος), Έτος κατασκευής 1937-1939, Οδός Καραολή & Δημητρίου 17-19, Θεσσαλονίκη[11]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «Μηχανικοί Τεχνικού Επιμελητηρίου». engineers.ims.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Κολώνας Β. (2015). Εκατό χρόνια φιλοξενίας. Τα ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης (1914-2014). UNIVERSITY STUDIO PRESS. 
  3. ↑ «ΜΕΓΑΡΟ ΣΥΝΔΙΚΑ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 29 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2020. 
  4. ↑ «Ιστορία της εβραϊκής οικοδομικής και αρχιτεκτονικής δραστηριότητας στη Θεσσαλονίκη». www.salonikajewisharchitecture.com. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Κολώνας Β. (2012). Θεσσαλονίκη 1912-2012. Η Αρχιτεκτονική μιας εκατονταετίας. UNIVERSITY STUDIO PRESS. 
  6. ↑ Τζήμου, Κύα (22 Απριλίου 2013). «Η πόλη στο χτες και στο σήμερα: Διαγώνιος». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020. 
  7. ↑ xristoszafiris (8 Δεκεμβρίου 2015). «Η Διαγώνιος ματιά και μνήμη μας». ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020. 
  8. ↑ «ΜΠΟΥΡΛΑ ΛΕΒΙ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 1 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2020. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Παπαδόπουλος Λ., Παπακώστας Γ., Σαμουηλίδου Α., & Τσιτιρίδου Σ. (1999). «Συντακτικές, μορφολογικές και κατασκευαστικές παράμετροι στη Μεσοπολεμική Αρχιτεκτονική της Θεσσαλονίκης»,. Οριον, Τιμητικός τόμος στον καθηγητή Δ. Α. Φατούρο. Α.Π.Θ. Πολυτεχνική Σχολή-Τμήμα Αρχιτεκτόνων. 
  10. ↑ Τζήμου, Κύα (10 Ιουλίου 2015). «O Xάρτης της πόλης: Εργοστάσιο ΥΦΑΝΕΤ». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2022. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Γκουβούση Σ. & Ταβλίκος Σ. (2018). Οι Καπναποθήκες της Θεσσαλονίκης,. UNIVERSITY STUDIO PRESS. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Κωνσταντίνος_Κοκορόπουλος&oldid=10580222"