Κωνσταντίνος Ανδραβιδιώτης
Ο Κωνσταντίνος Ανδραβιδιώτης ή Παπαδημητρόπουλος[1] ή καπετάν Κωνσταντής († 1856) ήταν οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 από την Ανδραβίδα[2].
| Κωνσταντίνος Ανδραβιδιώτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 18ος αιώνας Ανδραβίδα |
| Θάνατος | 1856 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | δήμαρχος Χιλίαρχος |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Ανδραβιδιώτης γεννήθηκε στην Ανδραβίδα και αναφέρεται πως είχε δραστηριοποιηθεί κατά των Οθωμανών από την προεπαναστατική περίοδο. Λόγω της δράσης του αναγκάστηκε να καταφύγει στη Ζάκυνθο, όπου υπηρέτησε στον βρετανικό στρατό και συνδέθηκε φιλικά με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Χαράλαμπο Βιλαέτη[3].
Με την κήρυξη της επανάστασης στη Γαστούνη την 29η Μαρτίου του 1821, ο Ανδραβιδιώτης τέθηκε υπό τις διαταγές του Γεωργίου Σισίνη και όντας επικεφαλής Ηλείων ενόπλων ανάγκασε τις τοπικές οθωμανικές δυνάμεις να καταφύγουν στο κάστρο του Χλεμουτσίου. Έπειτα συμμετείχε μαζί με άλλους οπλαρχηγούς και προκρίτους στο επαναστατικό συνέδριο του Πύργου, όπου αποφασίστηκε η δράση εναντίον των Αλβανών ενόπλων του Λάλα[4]. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης, έλαβε μέρος σε αρκετές μάχες όπως στη μάχη του Λάλα, στο Πούσι, στην Ανδραβίδα, στη Γαστούνη, στην Πάτρα, στο Σανταμέρι και στη θέση Πόρτες[5]. Το 1825 έλαβε το βαθμό του χιλίαρχου[1].
Μετά τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, ο Ανδραβιδιώτης παρέμεινε στο στράτευμα και χρησιμοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, το 1831 μαζί με τους Διάκο και Κουμανιώτη στην καταδίωξη ομάδας ενόπλων που δρούσε στην Ηλεία, ενώ το 1835 ανέλαβε την καταδίωξη των Χονδρογιανναίων[6]. Τον Ιούλιο του 1847 έλαβε το βαθμό του ταγματάρχη στη Βασιλική Φάλαγγα[7], ενώ η επιτροπή εκδουλεύσεων τον κατέταξε στη Δ' τάξη των ταγματαρχών[1]. Μετά την αποστράτευσή του διετέλεσε δήμαρχος Μυρτουντίων. Απεβίωσε το 1856. Από το γάμο του απέκτησε τέσσερις κόρες και τρεις γιους[8].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τ. 3ος, σ. 94.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1989, τ. 9ος, σ. 88
- ↑ Δημητρίου Παν. Οικονομόπουλου, Το χρονικό της Ανδραβίδας, Ανδραβίδα 1977, σ. 43 - 44.
- ↑ Οικονομόπουλου, 1977, σ. 44.
- ↑ Οικονομόπουλου, 1977, σ. 45 - 46.
- ↑ Οικονομόπουλου, 1977, σ. 54 - 56.
- ↑ Οικονομόπουλου, 1977, σ. 56 - 57.
- ↑ Οικονομόπουλου, 1977, σ. 57.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Δημητρίου Παν. Οικονομόπουλου, Το χρονικό της Ανδραβίδας, Ανδραβίδα 1977.