Κρέουσα της Αθήνας

Στην ελληνική μυθολογία, η Κρέουσα της Αθήνας ήταν Αθηναία πριγκίπισσα.

Κρέουσα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα
Προφορά	[[File:]]
Όνομα γεννήσεως
Σύντομο όνομα
Γέννηση
Εξαφάνιση
Θάνατος
Αιτία θανάτου
Συνθήκες θανάτου
Τόπος ταφής
Κατοικία
Εθνικότητα
Ψευδώνυμο
Παρατσούκλι
Χώρα πολιτογράφησης
Δημότης (αρχ. Αττική)
Θρησκεία
Eορτασμός αγίου
Θρησκευτικό τάγμα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα
Ομιλούμενες γλώσσες
Εκπαίδευση
Σπουδές
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα
Εργοδότης
Αντιπρόσωπος
Μισθός
Αξιοσημείωτο έργο
Επηρεάστηκε από
Καθαρή θέση
Τηλεοπτικά προγράμματα
Περίοδος ακμής
Περίοδος ακμής	-
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα
Πολιτική ιδεολογία
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματος
Οικογένεια
Σύζυγος
Σύντροφος
Τέκνα
Γονείς	και
Θετοί γονείς
Αδέλφια
Συγγενείς
Οικογένεια
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	/
Πόλεμοι/μάχες
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα
Βραβεύσεις
Συνεργάτης
Υπογραφή
Θυρεός

Οικογένεια

Η Κρέουσα ήταν η μικρότερη κόρη του Ερεχθέου, Βασιλιά της Αθήνας και της Πραξιθέας. Ήταν η αδελφή των Πρωτογένειας, Πανδώρας, Πρόκριδου, Ωρείθυιας και Χθωνίας. Ο Απολλόδωρος αναφέρει την Κρέουσα ως μητέρα του Αχαιού και του Ίωνα από τον σύζυγό της, Ξούθο. Προφανώς είναι και η μητέρα της κόρης του Ξούθου, Διομήδη.

Ωστόσο, σύμφωνα με το Ίων του Ευριπίδη, στο οποίο είναι εξέχων χαρακτήρας, η Κρέουσα ήταν μητέρα του Ίωνα από τον Απόλλωνα, καθώς ο Ξούθος ήταν στείρος, γι 'αυτό δέχτηκε τον Ίωνα ως γιο του. Η Κρέουσα αναφέρεται επίσης ως μητέρα του Ίωνα με τον Απόλλωνα από τον Στέφανο τον Βυζάντιο. Ο Γάιος Ιούλιος Υγίνος ονομάζει την Κρέουσα μητέρα του Κέφαλου από τον Ερμή.

Μυθολογία

Η Κρέουσα γλίτωσε από τη μοίρα των αδελφών της επειδή ήταν βρέφος τη στιγμή που είχαν ορκιστεί να αυτοκτονήσουν εάν μία από αυτές πέθαινε. Σύμφωνα με τη γενική παράδοση, η Κρέουσα έκανε τον Ιόν, τον Αχαιό και τον Δώρο από τον Ξούθο.

Αλλά στο έργο Ίων, η Κρέουσα έμεινε έγκυος από τον Απόλλωνα πολύ πριν από τον γάμο της με τον Ξούθο. Για να την προστατεύσει από τον θυμό του πατέρα της, ο Απόλλωνας χρησιμοποίησε τις δυνάμεις του για να κρατήσει κρυμμένη την εγκυμοσύνη της. Η Κρέουσα γέννησε το παιδί της χωρίς πόνο λόγω της επέμβασης του Απόλλωνα, αλλά άφησε το μωρό σε μια σπηλιά επειδή φοβόταν τη δυσαρέσκεια του πατέρα της. Ωστόσο, ο Απόλλωνας είχε ζητήσει από τον Ερμή να φέρει τον γιο του, τον Ίον, στο ναό του και να κανονίσει να ανατραφεί εκεί. Η Κρέουσα, που δεν το γνώριζε, επέστρεψε για να φέρει το παιδί αφού αισθάνθηκε ενοχές. Όταν δεν μπορούσε να βρει το παιδί, υπέθεσε ότι τα άγρια θηρία είχαν φάει το μωρό και επέστρεψε με θρήνο.

Χρόνια αργότερα, ο Ξούθος πήγε να συμβουλευτεί το μαντείο των Δελφών για το γάμο του με την Κρέουσα που είναι άτεκνη και εκεί συνάντησε τον Ιόν, που μεγάλωσε στο ναό του Απόλλωνα. Η προφητεία που δόθηκε από τον Απόλλωνα φάνηκε να υποδεικνύει τον Ιόν ως γιο του, οπότε ο Ξούθος αποφάσισε να υιοθετήσει τον νέο. Η Κρέουσα, αγνοώντας την υπογονιμότητα του συζύγου της, πίστευε ότι η γέννηση του Ιόν πρέπει να ήταν αποτέλεσμα της μοιχείας του Ξούθου στο παρελθόν και προσπάθησε να δηλητηριάσει τον νεαρό άνδρα, αλλά ο Ιόν ανακάλυψε εγκαίρως τη συνωμοσία της και την κυνηγούσε για να την σκοτώσει. Η Κρέουσα αναζήτησε καταφύγιο στο βωμό του Απόλλωνα και ζήτησε να μην τη σκοτώσει. Τελικά, λόγω της παρέμβασης της Πυθίας που είπε στον Ιόν ότι βρέθηκε εγκαταλελειμμένος και του έδωσε το καλάθι στο οποίο τον είχε βρει, η Κρέουσα συνειδητοποίησε ότι ο Ιόν ήταν ο γιος της από τον Απόλλωνα που είχε εγκαταλείψει, αφού ο Ιόν της περιέγραψε το περιεχόμενο του καλαθιού στο οποίο βρέθηκε ως μωρό. Στο τέλος του έργου, η Αθηνά υποσχέθηκε ότι η Κρέουσα και ο Ξούθος θα είχαν δύο γιους μαζί, τον Αχαιό και τον Δώρο. Στη συνέχεια, η θεά τους είπε να κρατήσουν όλα αυτά μυστικό από τον Ξούθο.

Πολιτισμός

Το έργο του 1754, «Κρέουσα, Βασίλισσα της Αθήνας» του Ουίλιαμ Ουάιτχεντ, δημιουργήθηκε στο Βασιλικό Θέατρο του Λονδίνου.

Πηγές

• Ευριπίδης, The Complete Greek Drama, επιμέλεια των Whitney J. Oates και Eugene O'Neill, Jr. σε δύο τόμους. 1. Ιόν, που μεταφράστηκε από τον Ρόμπερτ Πότερ. Νέα Υόρκη. Τυχαίο σπίτι. 1938. Ηλεκτρονική έκδοση στην ψηφιακή βιβλιοθήκη του Περσέα.
• Ευριπίδης, Euripidis Fabulae. τομ. 2 . Gilbert Murray. Οξφόρδη. Clarendon Press, Οξφόρδη. 1913. Ελληνικό κείμενο διαθέσιμο στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Περσέα .
• Γάιος Ιούλιος Υγίνος, Fabulae από τους Μύθους του Υγίνου που μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από τη Mary Grant. Εκδόσεις Πανεπιστημίου του Κάνσας στις Ανθρωπιστικές Σπουδές. Ηλεκτρονική έκδοση στο Topos Text Project.
• Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, Η Βιβλιοθήκη με αγγλική μετάφραση του Σερ Τζέιμς Τζορτζ Φρέιζερ, FBA, FRS in 2 Volume, Κέιμπριτζ, MA, Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Λονδίνο, William Heinemann Ltd. 1921. Ηλεκτρονική έκδοση στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Περσέα. Ελληνικό κείμενο διαθέσιμο από τον ίδιο ιστότοπο .
• Στέφανος ο Βυζάντιος, Stephani Byzantii Ethnicorum quae supersunt, επιμέλεια του August Meineike (1790-1870), που δημοσιεύθηκε το 1849. Μερικές καταχωρήσεις από αυτό το σημαντικό αρχαίο εγχειρίδιο με ονόματα τόπων έχουν μεταφραστεί από τον Μπράντι Κίσλινγκ Ηλεκτρονική έκδοση στο Topos Text Project.