Κράτης Μαλλώτης
Ο Κράτης ο Μαλλώτης (2ος αι. π.Χ.) υπήρξε αρχαίος Έλληνας στωικός φιλόσοφος από τους σημαντικότερους γραμματικούς και κατασκευαστής υδρογείου σφαίρας. Ίδρυσε στην Πέργαμο δική του σχολή.
Κράτης Μαλλώτης | |
---|---|
Η υδρόγειος σύμφωνα με τον Κράτη (150 π.Χ.) | |
Γέννηση | 2ος αιώνας π.Χ. Μαλλός Κιλικίας |
Θάνατος | 145 π.Χ. (περίπου) |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Ερευνητικός τομέας | βιβλιοθηκονόμος |
Αξίωμα | επικεφαλής της βιβλιοθήκης της Περγάμου |
Ιδιότητα | φιλόσοφος και βιβλιοθηκονόμος |
Φοιτητές του | Παναίτιος, Ασκληπιάδης ο Μυρλεανός, Ηρόδικος ο Βαβυλώνιος, Zenodotus of Mallus και Tauriscus |
δεδομένα ( ) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στη Μάλλο της Κιλικίας και έγινε φιλόσοφος. Ίδρυσε δική του σχολή στην Πέργαμο και αντιτάχτηκε ριζικά στην Αλεξανδρινή διδασκαλία του Αρίσταρχου από τη Σαμοθράκη ως προς την γραμματική και την ερμηνεία του Ομήρου. Το 167 π.Χ. περίπου ή κατά άλλους το 169 ή 170 π.Χ. πήγε με αποστολή του βασιλιά Αττάλου Β' της Περγάμου στη Ρώμη όπου δίδαξε και ίδρυσε την γραμματική.
Πιθανότατα απεβίωσε το 145 π.Χ..
Έργα του
ΕπεξεργασίαΟ Κράτης ασχολήθηκε με το σφαιρικό σχήμα της Γης.[1] Ο Ερατοσθένης είχε ήδη υπολογίσει την διάμετρο της Γης και είχε εκφράσει την θεωρία της Γεωκεντρικότητας. Ο Κράτης ήταν ο πρώτος που κατασκεύασε υδρόγειο σφαίρα, την οποία παρουσίασε στην Πέργαμο το 150 π.Χ. περίπου. Υποστήριζε ότι η Γη διαιρείται σε πέντε ζώνες, από τις οποίες δύο πολικές, δύο εύκρατες και μία καυτή, ενώ την διαίρεσε σε τέσσερις κατοικήσιμες και μη κατοικήσιμες περιοχές. Ισχυρίζονταν ότι οι πολικές ζώνες ήταν πολύ ψυχρές και δυσμενείς για την ανάπτυξη της ανθρώπινης ζωής, ενώ ο Ισημερινός ήταν πολύ καυτερός και επίσης δυσμενής. Υπήρχαν όμως και δύο εύκρατες ζώνες. Η «οικουμένη», που ήταν δικός του ορισμός, περιείχε όλες τις τότε γνωστές περιοχές της Ασίας, Αφρικής και Ευρώπης. Οι άλλες τρεις περιοχές ήταν οι «Περίοικοι», «Αντίποδες» και «Αντίοικοι».
Oi «Περίοικοι» και «Αντίποδες» του Κράτη (150 π.χ.) υπάρχουν αναμφισβήτητα και αντιστοιχούν κατά προσέγγιση στη Βόρεια Αμερική και τη Νότια Αμερική αντίστοιχα, αλλά η ήπειρος «Αντίοικοι», ή Terra Australis, δεν αντιστοιχεί, εκτός από θραύσματα (Αυστραλασία, Νότια Αφρική). Και ο Ωκεανός στην πραγματικότητα περιβάλλει τον πλανήτη, αλλά στις 60 μοίρες νότιο γεωγραφικό πλάτος, όχι στον Ισημερινό.
Ήξερε επίσης ότι οι εποχές του κλίματος στο βόρειο ημισφαίριο ήταν αντίθετες με αυτές στο νότιο ημισφαίριο. Οι ιδέες του Κράτη ήταν σημαδιακές για την επιστήμη από την αρχαιότητα και μέχρι τα τέλη του Μεσαίωνα.
Συγγράμματα
ΕπεξεργασίαΣυνέταξε πολυάριθμα συγγράμματα και εξηγήσεις του Ομήρου, από τα οποία σώζονται μόνο τίτλοι και μερικά αποσπάσματα.
Πηγές
Επεξεργασία- Crates In: Encyclopædia Britannica. 11. Auflage. Bd 7. London 1910–1911, S. 381.
- Crates of Mallos in Cilicia, In: Oskar Seyffert, Henry Nettleship (Hrsg.), J. E. Sandys (Hrsg.): Dictionary of Classical Antiquities, 1894, S. 169–170 (englisch)
- Professor Dr. R. du Bois-Reymond und Oberst z.D. C .Schaefer (1908). «Handbuch zur Geschichte der Naturwissenschaften und der Technik». Verlag von Julius Springer. Unknown parameter
|accessyear=
ignored (|access-date=
suggested) (βοήθεια) - Edward Luther Stevenson (1858-1944) (1921). Terrestrial and celestial globes; their history and construction, including a consideration of their value as aids in the study of geography and astronomy. New Heaven: Pub. for the Hispanic society of America by the Yale university press. σελίδες 7-8. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2012.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Στράβων: Geography, ii.5.10 Αρχειοθετήθηκε 2012-05-27 at Archive.is (englisch)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Crates of Mallus στο Wikimedia Commons