Βικιπαίδεια

Κοίλη Ιπποθοωντίδας

δήμος της αρχαίας Αθήνας
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Κοίλη.

Συντεταγμένες: 37°58′10.2″N 23°43′4.1″E / 37.969500°N 23.717806°E / 37.969500; 23.717806


Η Κοίλη (αρχαία ελληνικά: Κοίλη‎‎, ο δήμος: Κοίλης) ήταν αρχαίος οικισμός - πόλη και δήμος της Ιπποθοωντίδας (περιοχή της Αρχαίας Αττικής και φυλή της αρχαίας Αθήνας).

Κοίλη Ιπποθοωντίδας
Γενικά στοιχεία
ΟνομασίαΚοίλη
Κύριος οικισμόςΚοίλη
Διοικητικά στοιχεία
Ταυτότηταδήμος της αρχαίας Αττικής
Ονομασία δήμουΔήμος Κοίλης
Ονομασία δημότη«εκ Κοίλης»
ΦυλήΙπποθοωντίδα
Δημητριάδα
ΤριττύςΆστεως
Σύστημα εξουσίαςΠόλη–κράτος
Πολιτικό σύστημαΑθηναϊκή Δημοκρατία
Τίτλος ηγέτηδήμαρχος
Λήψη αποφάσεωνΑρχαία Βουλή & Δήμος
Αριθμός βουλευτών
1η περίοδος
508 – 307/306 π.Χ.		3
2η περίοδος
307/306–224/223 π.Χ.		3
3η περίοδος
224/223–201/200 π.Χ.		3
4η περίοδος
201/200 π.Χ.– 126/127		άγνωστος
5η περίοδος
126/127–3ος αιώνας		άγνωστος
Ιστορική εξέλιξη
Ίδρυση508 ΠΚΕ
Λήξη3ος αιώνας
Αντικαταστάθηκε απόΔήμος Αθηναίων
Λατρευτικές παραδόσεις
Αρχαιολογία
Περιοχή
Αρχαία Αττική
Σήμερα: θέση βορειοδυτικά της Πνύκας
Οι δήμοι της αρχαίας Αττικής
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Τοποθεσία του αρχαίου δήμου

Επεξεργασία
 
Χάρτης της Αθήνας του 200 μ.Χ., ο οποίος εμφανίζει κάτω αριστερά τον δήμο της Κοίλης, στα νοτιοδυτικά του άστεως εντός και εκτός του Θεμιστοκλείου τείχους.

Ο δήμος της Κοίλης, ήταν δήμος του άστεως.[1] Βρισκόταν εν μέρει εντός και εν μέρει εκτός από το Θεμιστόκλειο τείχος της αρχαίας Αθήνας, στην κοιλάδα ανάμεσα στο Μουσείο (γνωστό επίσης ως λόφο των Μουσών και σήμερα ως λόφο Φιλοπάππου) και τους λόφους στη νότια πλευρά του Ιλισσού ποταμού, νοτιοδυτικά της Πνύκας,[2] κοντά στην Πύλη της Μελίτης ή τις Μελιτίδες Πύλες[3] στην Κοίλη Οδό και νότια του δήμου των Κειριάδων.

Ο ερευνητής του 19ου αιώνα Διονύσιος Σουρμελής, πίστευε ότι ο δήμος βρισκόταν στο χωριό Βάθια, μεταξύ των πυλών της Αχαρνίας και της Μελιτίδος έξω από τον περίβολο της πόλης, από το ρεύμα το οποίο βρισκόταν τότε εκεί μέχρι την Βρύση του Αγά.[4]

διά Κοίλης Οδός

Επεξεργασία

Στην Κοίλη Οδό, η οποία συνέδεε την περιοχή της Ακρόπολης με τον Πειραιά, κατά μήκος του Θεμιστόκλειου τείχους, βρισκόντουσαν οι τάφοι του Κίμωνα και του ιστορικού Θουκυδίδη.[5]

Ανασκαφές

Επεξεργασία

Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ανασκαφές, τις οποίες διεξήγαγε στην περιοχή του δήμου και κατά μήκος της «διά Κοίλης Οδού», η Α' Eφορεία Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων, έχουν προκύψει τα εξής:[6]

  • Συνοικία Κοίλης: Στη χαράδρα ανάμεσα στον λόφο των Μουσών και την Πνύκα υπάρχει πυκνότατο οικιστικό πλέγμα.
  • Οδός Κοίλης: Αποκατάσταση της αρχαίας οδού σε ένα μήκος 500 μέτρων. Η οδός είχε πλάτος από 3,50 έως 8,50 μ. και ήταν διπλής κατεύθυνσης.
  • Νεκροταφείο Κοίλης: Ανασκάφηκε το νεκροταφείο, κατά μήκος της αρχαίας οδού Κοίλης, ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής.

Η περιοχή της Κοίλης εκτεινόταν μετά το χώρο των Δυτικών Λόφων (ο λόφος του Μουσείου, γνωστός σήμερα ως λόφος Φιλοπάππου, ο λόφος της Πνύκας και ο λόφος των Νυμφών, οι οποίοι βρίσκονται στα δυτικά της Ακρόπολης των Αθηνών).[7]

Τμήμα της Κοίλης Οδού, έχει ανακαλυφθεί επίσης στην περιοχή των Πετραλώνων και σύμφωνα με την αρχαιολόγο Ελένη Μπάνου: «Στα Πετράλωνα, που σε όλη τη διάρκεια του 4ου αιώνα π. Χ. υπήρχαν εργαστηριακές εγκαταστάσεις - η περιοχή άλλωστε ενδείκνυτο για το εμπόριο και τη μεταφορά αγγείων προς τον Πειραιά μέσω των Μακρών τειχών- είναι γνωστή από παλιά η «δια Κοίλης οδός», η οποία διευκόλυνε την επικοινωνία του δήμου της Μελίτης με την εντός των τειχών περιοχή. Ένα τμήμα αυτής της οδού αποκαλύφθηκε πρόσφατα ενώ ένα άλλο τμήμα οδοστρώματος και αναλήμματος σώζεται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο ισόγειο οικοδομής επί της οδού Δημοφώντος».[8]

Η συμμετοχή του δήμου στην αρχαία Βουλή

Επεξεργασία

Ο δήμος, η ύπαρξη του οποίου επιβεβαιώνεται και από διάφορες επιγραφές,[9] ως μέλος αρχικά της Ιπποθοωντίδας φυλής, συμμετείχε με 3 βουλευτές στην αρχαία Βουλή των 500, κατά την πρώτη περίοδο (508 – 307/306 π.Χ.). Κατά τη δεύτερη περίοδο (307/306 – 224/223 π.Χ.). ο δήμος μεταφέρθηκε στην «μακεδονική» Δημητριάδα φυλή, αντιπροσωπευόμενος από 3 βουλευτές στη Βουλή των 600 και κατά την τρίτη περίοδο (224/223 – 201/200 π.Χ.). Μετά την κατάργηση και διάλυση των «μακεδονικών φυλών» (Αντιγονίς και Δημητριάς) επανήλθε στην Ιπποθοωντίδα φυλή για την επόμενη τέταρτη περίοδο (201/200 π.Χ. – 126/127), καθώς και την πέμπτη περίοδο (126/127 – 3ος αιώνας) με άγνωστο αριθμό βουλευτών–αντιπροσώπων.

Οι κάτοικοι της Κοίλης

Επεξεργασία
 
Τμήμα της Κοίλης οδού

Ο δημότης της αρχαίας Κοίλης αναφερόταν με την χρήση της λέξης «εκ Κοίλης», δηλαδή προέρχεται από την Κοίλη.[10] Αρχικά, ο δήμος της Κοίλης θεωρείται ότι ήταν ο πιο πυκνοκατοικημένος στην πόλη της Αθήνας και ο βασικός οικισμός του δήμου βρισκόταν κατά μήκος της Κοίλης Οδού απλωμένος και από τις δυο πλευρές της. Από τα πιο σημαντικά μνημεία στην περιοχή του δήμου ήταν α) το μνημείο–τάφος του ολυμπιονίκη, στο αγώνισμα του τέθριππου, Κίμωνα, (Κίμων του Στησαγόρα ή Κίμων ο Κοάλεμος), γνωστό και ως «Κιμώνεια μνήματα», το οποίο βρισκόταν στην «διά Κοίλης Οδό» απέναντι από το σημείο το οποίο θάφτηκαν τα άλογα του με τα οποία είχε στεφθεί νικητής για 3 συνεχόμενες φορές, στους 61ους (536 π.Χ.), 62ους (532 π.Χ.), και 63ους (528 π.Χ.), Ολυμπιακούς Αγώνες.[11] και β) το μνημείο–τάφος του ιστορικού Θουκυδίδη.[12][13] Χάρη σε αυτές τις πολλές ιστορίες, οι οποίες αναφέρονταν στα μνημεία αυτά, οι ερευνητές σκέφτηκαν αρχικά ότι ο δήμος θα έπρεπε να ήταν, τουλάχιστον σε ένα μέρος του, έξω από τα τείχη της πόλης, αφού ο Κικέρων είχε γράψει ότι ήταν παράνομο να θάβουν τους νεκρούς μέσα στα τείχη της πόλης. Ωστόσο, τα αρχαιολογικά ευρήματα έχουν δείξει ότι μόνο ένα μικρό τμήμα του δήμου, το οποίο περιέχει τους τάφους, αναπτυσσόταν εκτός των τειχών. Ο δήμος επίσης, είχε τη δική του Αγορά. Στην ελληνιστική εποχή χτίστηκε σειρά τοίχων αντιστήριξης, εντός του δήμου, με σκοπό την αμυντική θωράκιση της πόλης, έργο όμως, το οποίο εγκαταλείφθηκε και τελικά ο χώρος χρησιμοποιήθηκε κατά τη ρωμαϊκή εποχή, ως Νεκρόπολις (=νεκροταφείο).

Προσωπικότητες από την Κοίλη

Επεξεργασία

Υπήρξαν διάφοροι γνωστοί πολίτες από τον δήμο της Κοίλης, όπως ο Βάκχιος ο εκ Κοίλης γιος του Μητροβίου, ο βουλευτής Δαμύλος ο εκ Κοίλης, ο χοροδιδάσκαλος Δημήτριος ο εκ Κοίλης γιος του Ερμογένου, ο βουλευτής Δημοφών ο εκ Κοίλης, ο επιστάτης στα Προπύλαια Δίκτυς ο εκ Κοίλης, ο κληρούχος Διογένης ο εκ Κοίλης, ο δικαστής Διόνυσος ο εκ Κοίλης, ο Δρομοκλής ο εκ Κοίλης γιος του Αριστομένους κ.α.[14] Από τους πλέον γνωστούς, οι οποίοι είχαν κάποιου είδους σχέση με το δήμο ή την περιοχή του ήταν επίσης οι:

  • Κίμωνας, θάφτηκε στην περιοχή του δήμου τον έκτο αιώνα π.Χ.
  • Αρχίνος, γεννήθηκε τον πέμπτο αιώνα π.Χ., (πιθανώς είχε ενταχθεί στον δήμο).
  • Λεπτίνης, γεννήθηκε γύρω στα μέσα του πέμπτου αιώνα π.Χ., (είχε ενταχθεί στον δήμο).

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές - σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. ↑ [...] "Coele: (Κοίλη, also Κοιλή; Koílē, Koilḗ). Attic asty Deme of the phyle Hippothontis, from 307/6 to 201/0 BC of the Demetrias, with three bouleutaí, in the originally densely populated ‘rocky Athens’, which was, however, abandoned already in the 4th cent. BC [5], south-west of the Pnyx between the hill of nymphs and the Mouseion, near the Melitian gate [2. 168f.] at the koilḕ hodós [2. 180], where the tombs of Cimon [1] (Hdt. 6,103) and the historian Thucydides (Marcellinus, Vita Thucydidis 17,55; Paus. 1,23,9)." [...], Lohmann, Hans (Bochum), Coele Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.
  2. ↑ John S. Traill: Demos and trittys. Epigraphical and topographical studies in the organization of Attica. Athenians Victoria College, Toronto 1986, p. 136.
  3. ↑ Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 192-193: [...] "Εννέα πύλας είχεν η πόλις των Αθηνών• ήσαν δέ αύται• α) το Δίπυλον όπερ εκαλείτο και Θριασία πύλη ή Ιερά πύλη, ως άγουσα προς την Ιεράν οδόν την προς την Ελευσίνα, ή πύλη προς τον Κεραμικόν, ως συνδέουσα τον έσω Κεραμικόν μετά του έξω• β) η Διομία πύλη κατά την είσοδον εις το Κυνύσοργες• γ) η του Διοχάρους κατά την εις το Λύκειον είσοδον• δ) αι Μελιτίδες πύλαι κατά το χωρίον το καλούμενον Κοίλη προς το βόρειον της πόλεως ένθα ήσαν τεθαμμένοι ο Κίμων (4 = Ηροδοτ.β. 6 κ. 103.) και ο ιστοριογράφος Θουκυδίδης (5 = Πλουταρχ.εις Κίμ.κ. 4 - Ηροδοτ. αυτ.)• ε) η Πειραϊκή• ς) η Αχαρνία• ζ) η Ιτωνία κατά το μέσον της οδού της μεταξύ του Ιλισσού και των υπωρειών του λόφου του Μουσείου, και παρ' ήν ην ο τάφος της Αμαζόνος Αντιόπης (6 = Πλατ. εις Αξιοχ. σ. 304. εκδ. Στεφ. - Παυσ. Αττ. κ. 1,2.)• η) αι Ιππάδες πύλαι παρ' ας ήσαν οι τάφοι του ρήτορος Υπερίδου και των γονέων αυτού (7 = Βοικ. Πολιτ.Οικον. Αθ. Τ. 12. σ. 371. εκδ. Σούττεν.)• και θ) αι Ηρίαι πύλαι (αι των νεκροταφείων) πιθανώς αι μεταξύ του Διπύλου και της Αχαρνίας πύλης ή μεταξύ της Αχαρνίας καί της Διομείας (1 = Ληκ. Αθ. σ. 386.)". [...]
  4. ↑ Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 26-27: [...] "Οι Αθηναίοι εκάλουν μίαν των δώδεκα πυλών της πόλεως Μελιτίδα, και το όνομα τούτο εδόθη εις την πύλην δια την εν Μελίτη θέσιν της, κειμένην προς άρκτον της πόλεως• ότι δε η Μελίτη έκειτο προς άρκτον βεβαιούται εκ των εξής Α'. ο Ανώνυμος ο γράψας τον βίον του θουκυδίδου λέγει ότι «τελευτησας (ο Θουκυδίδης) Αθήνησιν, ετάφη πλησίον των Μελιτίδων πυλών εν χωρίω της Αττικής, ο προσαγορεύεται Κοίλη .... Και στήλη τις ανέστηκεν εν τη Κοίλη, τούτο έχουσα το επίγραμμα». «Θουκυδίδης Ολόρου Αλιμούσιος ενθάδε κείται». Ταύτα και ο Μαρκελίνος γράφει εις τον αυτόν Θουκυδίδην, και ο Πλούταρχος εις Κίμωνα, ότι ενταύθα ην τα Κιμώνεια μνήματα, ως βεβαιοί τούτο ο Ηρόδοτος (β. στ'. κ. 103)• Είπον ανωτέρω ότι αι Μελιτίδες κείνται εις άρκτον. Τούτο δε δηλούται εκ του χωρίου Κοίλης και των Κιμωνείων μνημάτων διότι η Κοίλη μεθερμηνευομένη υπό των εγκατοίκων κατά τους χρόνους των κρατησάντων Δουκών ωνομάσθη Βάθια, ούτω μέχρι σήμερον καλουμένη. Η βάθια αύτη κειμένη μεταξύ των πυλών Αχαρνίας και Μελιτίδος έξω του περιβόλου της πόλεως αρχομένη από του νυν ξερορεύματος ή χειμάρρου μέχρι της νυν λεγομένης Αγά βρύσεως είνε η αρχαία Κοίλη. Β' δε ότι τα Κιμώνια μνήματα προ του Άστεως κατά τους μνησθέντας ιστορικούς πλησίον των Μελιτίδων πυλών και της Κοίλης, και ανασκαφέντα περί την πρώτην δεκάδα του παρόντος αιώνος μαρτυρούσιν, ότι αληθώς η Κοίλη είνε η νυν Βάθια". [...]
  5. ↑ Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 205-206: [...] "Κοίλη, δήμος φυλής Ιπποθοοντίδος εκτός του τείχους της πόλεως των Αθηνών προς άρκτον, αρχόμενος από των Μελιτίδων πυλών. Οι δημόται ελέγοντο εκ Κοίλης. Εν τω δήμω τούτω ην τεθαμμένος ο ιστοριογράφος Θουκυδίδης. «Έστι δ' αυτού (Θουκυδίδου) τάφος πλησίον των πυλών εν χωρίω της Αττικής ό Κοίλη καλείται» (1 = Μαρκελλιν. Βίος Θουκυδ. & 55.)• ωσαύτως δε και ο Κίμων ην εντεταφιασμένος ενταύθα. «Προς γαρ ταις Μελιτίσι πύλαις καλουμέναις εστίν εν Κοίλη τα καλούμενα Κιμώνεια μνήματα» (2 = Αυτ. σ. 17. - Πλουταρχ. εις Κίμ. κ. 4.). «Τέθαπται δε Κίμων προ του άστεος πέραν της δια Κοίλης καλεομένης οδού» (3 = ηροδοτ. β. 6. κ. 103.). - Περί της αληθούς θέσεως της Κοίλης διαφωνούσιν οι νεώτεροι• κατά τον Λήκιον ο δήμος ούτος κατείχε το ανώτερον δηλ. το προς ανατολάς μέρος του εντός των Μακρών τειχών διαστήματος (4 = Ληκ. Δημ.)• Κατά δε τον Ρος η Κοίλη αρχομένη από των τειχών της πόλεως, διείρχετο κατ' αριστεράν του νυν κανονοστασίου και προβαίνουσα προς την του Αγά λεγομένην βρύσιν, επερατούτο εκείθεν εις τον ελαιώνα (1= Ρος Δημ.)". [...]
  6. ↑ "Α' Eφορεία Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων Αρχειοθετήθηκε 2015-05-22 στο Wayback Machine." (pdf), σελ. 8.
  7. ↑ Πηγή: Το άρθρο των αρχαιολόγων Όλγας Βογιατζόγλου - Αικατερίνης Καβούρα, με τίτλο: "Δυτικοί λόφοι Αθηνών Αρχειοθετήθηκε 2017-01-29 στο Wayback Machine.", στην ιστοσελίδα "Οδυσσεύς": odysseus.culture.gr του Υπουργείου Πολιτισμού.
  8. ↑ Πηγή: Το άρθρο της Μαρίας Θερμού, με τίτλο: "Αρχαίοι δρόμοι κάτω από τα πόδια μας - Αποκαλύφθηκαν από τις ανασκαφές σε Ψυρρή, Κολωνό, Πετράλωνα", 15/05/2012, στην εφημερίδα το Βήμα.
  9. ↑ Κοιλ[νεκρός σύνδεσμος] Attica (IG I-III), στην ιστοσελίδα: epigraphy.packhum.org
  10. ↑ Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Κοίλη, δήμος της Αττικής, εκ της Ιπποθοωντίδος φυλής (Κάτοικ. Εκ Κοίλης)". [...], σελ. 213.
  11. ↑ Ηρόδοτος, «Ιστορίαι», Βιβλίο ΣΤ΄, «Ερατώ», 103.1-4: [...] "1 Ἀθηναῖοι δὲ ὡς ἐπύθοντο ταῦτα, ἐβοήθεον καὶ αὐτοὶ ἐς τὸν Μαραθῶνα. ἦγον δὲ σφέας στρατηγοὶ δέκα, τῶν ὁ δέκατος ἦν Μιλτιάδης• τοῦ τὸν πατέρα Κίμωνα τὸν Στησαγόρεω κατέλαβε φυγεῖν ἐξ Ἀθηνέων Πεισίστρατον τὸν Ἱπποκράτεος. 2 καὶ αὐτῷ φεύγοντι Ὀλυμπιάδα ἀνελέσθαι τεθρίππῳ συνέβη, καὶ ταύτην μὲν τὴν νίκην ἀνελόμενόν μιν τὠυτὸ ἐξενείκασθαι τῷ ὁμομητρίῳ ἀδελφεῷ Μιλτιάδῃ• μετὰ δὲ τῇ ὑστέρῃ Ὀλυμπιάδι τῇσι αὐτῇσι ἵπποισι νικῶν παραδιδοῖ Πεισιστράτῳ ἀνακηρυχθῆναι, καὶ τὴν νίκην παρεὶς τούτῳ κατῆλθε ἐπὶ τὰ ἑωυτοῦ ὑπόσπονδος. 3 καί μιν ἀνελόμενον τῇσι αὐτῇσι ἵπποισι ἄλλην Ὀλυμπιάδα κατέλαβε ἀποθανεῖν ὑπὸ τῶν Πεισιστράτου παίδων, οὐκέτι περιεόντος αὐτοῦ Πεισιστράτου• κτείνουσι δὲ οὗτοί μιν κατὰ τὸ πρυτανήιον νυκτὸς ὑπείσαντες ἄνδρας. τέθαπται δὲ Κίμων πρὸ τοῦ ἄστεος, πέρην τῆς διὰ Κοίλης καλεομένης ὁδοῦ• καταντίον δ᾽ αὐτοῦ αἱ ἵπποι τεθάφαται αὗται αἱ τρεῖς Ὀλυμπιάδας ἀνελόμεναι. 4 ἐποίησαν δὲ καὶ ἄλλαι ἵπποι ἤδη τὠυτὸ τοῦτο Εὐαγόρεω Λάκωνος, πλέω δὲ τουτέων οὐδαμαί. ὁ μὲν δὴ πρεσβύτερος τῶν παίδων τῷ Κίμωνι Στησαγόρης ἦν τηνικαῦτα παρὰ τῷ πάτρῳ Μιλτιάδῃ τρεφόμενος ἐν τῇ Χερσονήσῳ, ὁ δὲ νεώτερος παρ᾽ αὐτῷ Κίμωνι ἐν Ἀθήνῃσι, οὔνομα ἔχων ἀπὸ τοῦ οἰκιστέω τῆς Χερσονήσου Μιλτιάδεω Μιλτιάδης". [...]
  12. ↑ Παυσανίας, «Ελλάδος περιήγησις», «Αττικά», 23.9: [...] "ἀνδριάντων δὲ ὅσοι μετὰ τὸν ἵππον ἑστήκασιν Ἐπιχαρίνου μὲν ὁπλιτοδρομεῖν ἀσκήσαντος τὴν εἰκόνα ἐποίησε Κριτίας, Οἰνοβίῳ δὲ ἔργον ἐστὶν ἐς Θουκυδίδην τὸν Ὀλόρου χρηστόν• ψήφισμα γὰρ ἐνίκησεν Οἰνόβιος κατελθεῖν ἐς Ἀθήνας Θουκυδίδην, καί οἱ δολοφονηθέντι ὡς κατῄει μνῆμά ἐστιν οὐ πόῤῥω πυλῶν Μελιτίδων". [...]
  13. ↑ Μαρκελλίνος, «Βίος Θουκυδίδου», - Marcellino, “Vita di Tucidide”, XVII, 55 και Immanuel Bekker, "De bello Peloponnesiaco: accedunt scholia Graeca et dukeri wassiique annotationes", Thucydides, Immanuel Bekker, Τόμος 1, Reimer, 1821, ενότητα: Μαρκελλίνου, "Βίος Θουκυδίδου", σελ. xvii: [...] "έστι δε αυτού τάφος πλησίων των πυλών, εν χωρίω της Αττικής ό Κοίλη καλείται, καθά φησιν Άντυλλος, αξιόπιστος ανήρ μαρτυρήσαι, και ιστορίαν γνώναι και διδάξαι δεινός. και στήλη δε, φησίν, έστηκε εν τη Κοίλη, Θουκυδίδης Ολόρου Αλιμούσιος έχουσα επίγραμμα• τινές δε προσέθηκαν και το ενθάδε κείται, αλλά λέγομεν ότι νοούμενον εστι τούτο και προσυπακουόμενον• ουδέ γαρ έκειτο εν τω επιγράμματι". [...]
  14. ↑ Δημότες της Κοίλης Αρχειοθετήθηκε 2016-06-22 στο Wayback Machine.. Αναζήτηση με τη λέξη-κλειδί στον τόπο (Place): EK KOILHS (στα κεφαλαία αγγλικά), στις ιστοσελίδες: empressattica.com και atheniansproject.com του Προγράμματος «Αθηναίοι» = Athenians Project

Πηγές – βιβλιογραφία

Επεξεργασία

Πρωτογενείς πηγές

Δευτερογενείς πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Κοίλη_Ιπποθοωντίδας&oldid=10887887"