Κλαυδία των Βαλουά
Η Κλαυδία (γαλλ. Claude de Valois, 12 Νοεμβρίου 1547 - 21 Φεβρουαρίου 1575) από τον Οίκο των Βαλουά ήταν πριγκίπισσα της Γαλλίας και με τον γάμο της έγινε πριγκίπισσα της Λωρραίνης.
Κλαυδία των Βαλουά | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Προφορά | |
Γέννηση | 12 Νοεμβρίου 1547 Ανάκτορο Φονταινεμπλώ |
Θάνατος | 21 Φεβρουαρίου 1575 Νανσύ |
Αιτία θανάτου | επιπλοκή κατά τον τοκετό |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης[1] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κάρολος Γ΄ της Λωρραίνης (από 1559)[1][2] |
Τέκνα | Ερρίκος Β΄ της Λωρραίνης[1] Χριστίνα της Λωρραίνης[1] Φραγκίσκος Β΄ της Λωρραίνης[1] Κατερίνα της Λωρραίνης[1] Ελισάβετ της Λωρραίνης[1][3] Κάρολος της Λωρραίνης , επίσκοπος[1] Αντωνία της Λωρραίνης[1][3] Claude de Lorraine[3] Anne de Lorraine[3] |
Γονείς | Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας και Αικατερίνη των Μεδίκων |
Αδέλφια | Ελισάβετ των Βαλουά Βικτωρία των Βαλουά Μαργαρίτα της Γαλλίας Joan of Valois Louis of Valois Φραγκίσκος Β΄ της Γαλλίας Κάρολος Θ΄ της Γαλλίας Henri d'Angoulême Φραγκίσκος του Ανζού Ερρίκος Γ΄ της Γαλλίας Ντιάν της Γαλλίας |
Οικογένεια | Οίκος της Λωρραίνης |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν το τρίτο παιδί και η δεύτερη κόρη του Ερρίκου Β΄ της Γαλλίας και της Αικατερίνης των Μεδίκων, κόρης του Λαυρέντιου των Μεδίκων, Δούκα του Ουρμπίνο.ΒΓεννήθηκε στο Φονταινεμπλώ, αλλά επειδή θεωρήθηκε ότι είχε συλληφθεί στο Κάστρο του Ανέ, απεκαλείτο στο βασίλειο «Δεσποινίς του Ανέ» (Mademoiselle d'Anet), ένα παρωνύμιο που δυσαρέστησε τη μητέρα της.[4]
Η Κλαυδία ανατράφηκε μαζί με την αδελφή της Ελισάβετ, και τη μελλοντική νύφη της, Μαρία της Σκωτίας. Τα βασιλικά παιδιά τέθηκαν υπό την φροντίδα του Ζαν ντ'Υμιέρ και της συζύγου του Φρανσουάζ ντ'Υμιέρ, με τις εντολές της Ντιάν ντε Πουατιέ[4].
Η Κλαυδία υπήρξε κληρονόμος των ελαττωματικών χαρακτηριστικών που η Αικατερίνη φέρεται να μετέδωσε σε όλα τα παιδιά της, με εξαίρεση τη Μαργαρίτα. Υπέφερε από κύφωση και είχε ένα στραβό πόδι, ενώ κατά τη διάρκεια τής παιδικής της ηλικίας ήταν συχνά ευάλωτη σε διάφορες παιδικές ασθένειες.[4]
Στις 19 Ιανουαρίου 1559, στην ηλικία των 11 ετών, παντρεύτηκε τον Κάρολο Γ΄ της Λωρραίνης στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας των Παρισίων. Ο γάμος διοργανώθηκε ως συμβολική ένωση ειρήνης μεταξύ Γαλλίας και Λωρραίνης, αφού ο Κάρολος Γ΄ είχε περάσει την παιδική του ηλικία ως όμηρος στο γαλλικό βασίλειο. Η Κλαυδία αναχώρησε στη Λωρραίνη με τον σύζυγό της στα τέλη του 1559, λίγο πριν την αναχώρηση της αδερφής της Ελισάβετ στην Ισπανία και της θείας της, Μαργαρίτας, στη Σαβοΐα[4].
Δούκισσα της Λωρραίνης
ΕπεξεργασίαΟ γάμος της Κλαυδίας και του Καρόλου χαρακτηρίστηκε ευτυχισμένος.[4] Η Κλαυδία ήταν η αγαπημένη της μητέρας της, η οποία την επισκεπτόταν περιστασιακά στη Λωρραίνη. Η Αικατερίνη απολάμβανε να βλέπει τα εγγόνια της από την Κλαυδία και επίσης συμπαθούσε πολύ τον γαμπρό της, Κάρολο.[4] Η Αικατερίνη ήταν, για παράδειγμα, παρούσα στο Μπαρ-λε-Ντυκ για το βάπτισμα του πρωτότοκου γιου της Κλαυδίας, Ερρίκου[4]. Η απόσταση μεταξύ Γαλλίας και Λωρραίνης είναι τόσο μικρή, που η Κλαυδία θα έκανε επίσης συνεχείς επισκέψεις στη μητέρα της και στο γαλλικό βασίλειο, μερικές φορές μαζί με τον σύζυγο και τα παιδιά της.
Η Κλαυδία παρακολούθησε το γάμο μεταξύ του Ερρίκου της Ναβάρρας και της αδελφής του Mαργαρίτας στο Παρίσι τον Αύγουστο του 1572. Λίγες μέρες μετά, το βράδυ της Σφαγής, η Κλαυδία ήταν προφανώς ενημερωμένη ότι έπρεπε να γίνει σφαγή εναντίον του συζύγου της αδερφής της και των ακολούθων του. Η Μαργαρίτα των Βαλουά περιγράφει ότι η Κλαυδία είχε δάκρυα στα μάτια της και προσπάθησε να την σταματήσει από το να φύγει από τη μητέρα τους, όταν η Μαργαρίτα επρόκειτο να πάει στην αίθουσα του συζύγου της[4]. Η Μαργαρίτα περιγράφει ότι η Κλαυδία την κράτησε από το χέρι και την παρακαλούσε να μην φύγει: ήταν αντίθετη από τη μητέρα τους, που προειδοποίησε την Κλαυδία να μην πει τίποτα στη Μαργαρίτα.[4] Η Κλαυδία είπε στη μητέρα τους ότι δεν ήταν σωστό να στείλει τη Μαργαρίτα να "θυσιαστεί", καθώς θα κινδύνευε να γίνει στόχος, αλλά η Αικατερίνη απάντησε ότι η Μαργαρίτα θα ήταν ασφαλής, αν το ήθελε ο Θεός, ότι θα προκαλούσε καχυποψία εάν δεν πήγαινε, και στη συνέχεια είπε στη Μαργαρίτα να φύγει, κάτι που έκανε την Κλαυδία να κλάψει.[4] Μετά τη σφαγή, η Μαργαρίτα βρήκε καταφύγιο στο δωμάτιο της Κλαυδίας.[4]
Ο Μπραντόμ έδωσε την ακόλουθη περιγραφή της Κλαυδίας: «Στην ομορφιά της μοιάζει με τη μητέρα της, με τη γνώση και την ευγένεια της μοιάζει με τη θεία της · και ο λαός της Λωρραίνης την αγαπούσε. Στην πραγματικότητα, με το θάνατό της ο λαός ήταν λυπημένος και ο Δούκας της Λωρραίνης ήταν τόσο θλιμμένος που, αν και ήταν νέος όταν χήρευσε, δεν παντρεύτηκε ξανά, λέγοντας ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να την βρει μια όπως αυτήν. [...] Εν συντομία, ήταν μια αληθινή πριγκίπισσα της Γαλλίας, έχοντας καλό μυαλό και όντας ικανή, βοήθησε τον σύζυγό της, Δούκα της Λωρραίνης, στην κυβέρνηση των θησαυρών και των αρχηγείων του».[5]
Η Κλαυδία πέθανε κατά τον τοκετό το 1575 στην ηλικία των 27. Ο Μπραντόμ έγραψε ότι "πέθανε στη γέννα, ενώ την ξεγεννούσε μια γριά Γαλλίδα μαία, μια μεθυσμένη, στην οποία είχε περισσότερη εμπιστοσύνη απ' ότι σ' οτιδήποτε".
Παιδιά
ΕπεξεργασίαΗ Κλαυδία και ο σύζυγός της είχαν εννέα παιδιά:
- Ερρίκος Β΄ (1563 - 1624), Δούκας της Λωρραίνης και του Μπαρ.
- Χριστίνα (1565 - 1637), παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Α΄ των Μεδίκων, Μεγάλο Δούκα της Τοσκάνης, είχαν τέκνα.
- Κάρολος (1567 - 1607), καρδινάλιος, επίσκοπος τους Μετς και του Στρασβούργου.
- Αντωνία (1568 - 1610) παντρεύτηκε τον Ιωάννη Γουλιέλμο του Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ.
- Άννα (1569 - 1576).
- Φραγκίσκος Β΄ (1572 - 1632), Δούκας της Λωρραίνης και του Μπαρ.
- Αικατερίνη (1573 - 1648), ηγουμένη του Ρεμιρμόν.
- Ελισάβετ (1574 - 1635), παντρεύτηκε τον Μαξιμιλιανό Α΄ της Βαυαρίας.
- Κλαυδία (1575 - 1576).
Απεικονίσεις
ΕπεξεργασίαΥπάρχει ένας χαρακτήρας στη σειρά του αμερικανικού καναλιού CW, Reign, που ονομάζεται Κλαυδία. Απεικονίζεται από τη Βρετανίδα ηθοποιό Ρόουζ Ουίλλιαμς. Ωστόσο, ο χαρακτήρας απεικονίζεται ως όμορφη και κακομαθημένη και έχει περισσότερα κοινά με την νεότερη αδελφή της Κλαυδίας, Μαργαρίτα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 genealogy
.euweb .cz /lorraine /lorraine4 .html. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2016. - ↑ p4221.htm#i42202. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 Frieda, Leonie, "Catherine de Medici", Orion Books, London, 2005
- ↑ Brantôme, Pierre de Bourdeille, The book of the ladies (illustrious dames)