Καφέ Ντομ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Καφέ Ντομ (Cafe Le Dome) είναι ένα από τα πιο ιστορικά και παραδοσιακά καφενεία και μπρασερί στο Παρίσι και από τα πιο γνωστά σημεία συνάντησης συγγραφέων και καλλιτεχνών. Βρίσκεται στο Μπουλβάρ του Μονπαρνάς (108, Blvd du Montparnasse) στην Αριστερή Όχθη (Rive Gauche) του Σηκουάνα, πολύ κοντά και σε άλλα «φιλολογικά» καφέ της γαλλικής πρωτεύουσας (Μετρό: Vavin).
| Καφέ Ντομ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | εστιατόριο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°50′31″N 2°19′45″E |
| Διοικητική υπαγωγή | 14ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού |
| Χώρα | Γαλλία |
| Έναρξη κατασκευής | 1898 |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Καφέ Ντομ ιδρύθηκε το 1897, ως ένα απλό καφενείο που συγκέντρωνε Γάλλους εργάτες και φτωχούς καλλιτέχνες, το οποίο εξελίχτηκε όμως κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου σε ένα από τα πιο διάσημα καφέ της γαλλικής πρωτεύουσας.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, το Καφέ Ντομ και τα άλλα καφέ στο βουλεβάρτο του Μονπαρνάς αποτελούσαν σημείο συνάντησης καλλιτεχνών, συγγραφέων και διανοούμενων. Προσήλκυε ακόμη εμιγκρέδες, που ανάμεσά τους ήταν ο Μαρκ Σαγκάλ (Marc Chagall) από τη Ρωσία, ο Χαΐμ Σουτίν (Chaim Soutine) από τη Λιθουανία και ο Αμεντέο Μοντιλιάνι από την Ιταλία. Σ’ αυτούς προστέθηκαν και πολιτικοί πρόσφυγες, όπως οι Ρώσοι επαναστάτες Λένιν και Λέων Τρότσκι, οι οποίοι ζούσαν εξόριστοι στο Παρίσι.
Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που έπιναν κατά καιρούς τον καφέ ή το κρασί τους στο Καφέ Ντομ ήταν ο Πικάσο, ο οποίος είχε μετακομίσει από το λόφο της Μονμάρτρης στα φτηνότερα στούντιο στην περιοχή του Μονπαρνάς, ο Μπρακ, ο Ντεραίν, ο ιαπωνικής καταγωγής ζωγράφος Λεονάρ Φουζιτά, ο πολωνικής καταγωγής ζωγράφος Μόιζ Κίσλινγκ και ο ρωσικής καταγωγής γλύπτης Οσίπ Ζάντκιν. Άλλοι διάσημοι θαμώνες ήταν οι ζωγράφοι Πωλ Γκωγκέν, Μαξ Ερνστ και Βασίλι Καντίνσκι, καθώς και οι Αμερικανοί ποιητές Έζρα Πάουντ και Έβα Κότσεβερ και ο Λιβανέζος ποιητής Χαλίλ Γκιμπράν.
Μετά το 1920, το Καφέ Ντομ ήταν ο πλέον προσφιλής χώρος συνάντησης ζωγράφων και γλυπτών, αλλά και εκπατρισμένων Αμερικανών συγγραφέων. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, φιλοξένησε το νεαρό τότε Ιρλανδό συγγραφέα Σάμουελ Μπέκετ και τους Αμερικανούς μυθιστοριογράφους Έρνεστ Χέμινγουεϊ και Χένρυ Μίλερ.
To 1940, ο υπαρξιστής φιλόσοφος Ζαν-Πωλ Σαρτρ και η σύντροφός του Σιμόν ντε Μποβουάρ παραπονιόνταν ότι στο Καφέ Ντομ σύχναζαν οι Γερμανοί κατακτητές κι αποφάσισαν να μετακομίσουν στα καφέ Ντε Μαγκό του βουλεβάρτου Σαιν – Ζερμαίν, όπου συγκεντρώνονταν οι Γάλλοι καλλιτέχνες.
Στη δεκαετία του 1960, το Καφέ Ντομ, όπως και τα άλλα «φιλολογικά» καφέ του Μονπαρνάς «Λα Κουπόλ» και «Λε Σελέκτ», αναβίωσαν και πάλι, προσελκύοντας ξανά την ελίτ της γαλλικής διανόησης και τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών.
Πηγές
Επεξεργασία- Noel Riley Fitch: "The Grand Literary Cafes of Europe", pp. 36 – 38 Café du Dome, New Holland Publishers (UK) Ltd, London, 2006.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Le Dôme στο Wikimedia Commons