Βικιπαίδεια

Κατάλογος τελικών Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου

κατάλογος εγχειρημάτων Wikimedia

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου είναι διεθνής ποδοσφαιρική διοργάνωση, η οποία καθιερώθηκε το 1930 με το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ουρουγουάη. Στη διοργάνωση συμμετέχουν οι εθνικές ομάδες ανδρών των ομοσπονδιών που είναι μέλη της FIFA, του αθλητικού οργανισμού που διοικεί παγκοσμίως το ποδόσφαιρο. Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διοργανώνεται κάθε τέσσερα χρόνια, με εξαίρεση το 1942 και το 1946 που η διοργάνωση δεν διεξήχθη λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πόλεμου.

Κατάλογος τελικών Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου
Ίδρυση1930
Αριθμός ομάδων32 (στην τελική φάση)
211 (στα προκριματικά του 2018)
Τρέχων κάτοχοςΑργεντινή (3ος τίτλος)
Περισ. κατακτήσειςΒραζιλία (5 τίτλοι)
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση
wikidata (π • σ • ε )
Η Γερμανία πανηγυρίζοντας μετά τη νίκη επί της Αργεντινής στον Τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου το 2014.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2022 έλαβε χώρα στο Κατάρ και είναι το τελευταίο που διεξήχθη. Νικήτρια ήταν η ομάδα της Αργεντινής.

Ο τελικός είναι ο τελευταίος σε σειρά αγώνας που διεξάγεται και το αποτέλεσμα αναδεικνύει την πρωταθλήτρια εθνική ομάδα. Αν μετά από 90 λεπτά το αποτέλεσμα είναι ισόπαλο, προστίθενται 30 λεπτά της παράτασης. Εάν το αποτέλεσμα εξακολουθεί να είναι ισόπαλο και μετά την ολοκλήρωση της παράτασης, οι δύο ομάδες εκτελούν πέναλτι. Η ομάδα που θα σκοράρει τα περισσότερα πέναλτι ανακηρύσσεται τότε νικήτρια.[1] Ο τελικός έχει αποφασιστεί να είναι μονός αγώνας. Μοναδική εξαίρεση ήταν το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1950, όπου η νικήτρια της διοργάνωσης ήταν η νικήτρια ενός ομίλου που αποτελούταν από 4 ομάδες (Ουρουγουάη, Βραζιλία, Σουηδία και Ισπανία). Η νίκη της Ουρουγουάης επί της Βραζιλίας στην τελευταία αγωνιστική με 2-1 στο Ριο Ντε Τζανέιρο, καθόρισε την τελική βαθμολογία μεταξύ των δύο πρώτων στον όμιλο. Από τότε αυτός ο αγώνας αναγνωρίζεται από τη FIFA ως ο de facto τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1950.[2]

Στα 22 Παγκόσμια Κύπελλα που έχουν διοργανωθεί, 81 εθνικές ομάδες έχουν συμμετάσχει τουλάχιστον μια φορά. Από αυτές, 13 έχουν φτάσει στον τελικό, ενώ 8 έχουν κατακτήσει το τρόπαιο.[σημ. 1] Με πέντε κύπελλα, η Βραζιλία είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα του θεσμού, καθώς επίσης και η μόνη ομάδα που έχει συμμετάσχει σε όλες τις διοργανώσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου.[4] Η Ιταλία και η Γερμανία έχουν κατακτήσει από τέσσερις τίτλους.

Τρεις τίτλους έχει η Αργεντινή, δύο τίτλους έχουν η Ουρουγουάη και η Γαλλία, ενώ από ένα Κύπελλο έχουν η Αγγλία και η Ισπανία. Το τρόπαιο της Γερμανίας το 2014 αποτελεί τον πρώτο τίτλο της ενωμένης Γερμανίας (τα προηγούμενα τρία κύπελλα τα είχε κατακτήσει ως Εθνική Δυτικής Γερμανίας). Επίσης, η Εθνική Γερμανίας έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή ομάδα που κατέκτησε Παγκόσμιο Κύπελλο στην Αμερική, Νότια ή Βόρεια.[5]

Η εθνική ομάδα που κερδίζει στον τελικό λαμβάνει το Τρόπαιο Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου και το όνομά της αναγράφεται στο κάτω μέρος του τροπαίου.

Οι τελικοί του 1970 και του 1994, καθώς και του 1986, του 1990 και του 2014 είναι μέχρι και σήμερα οι μόνοι τελικοί στους οποίους αγωνίστηκαν οι ίδιες ομάδες (Βραζιλία - Ιταλία και Γερμανία - Αργεντινή αντίστοιχα). Ο τελικός του 1934 παραμένει ο τελευταίος τελικός μεταξύ ομάδων που συμμετείχαν και οι δύο για πρώτη φορά σε τελικό.[σημ. 2]Η πιο ιστορική μέρα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Κατάλογος τελικών

Επεξεργασία

Ο ακόλουθος πίνακας παρουσιάζει τους 22 τελικούς της διοργάνωσης.[2]

Κατάλογος των τελικών, των φιναλίστ, των σταδίων και του τελικού αποτελέσματος
Έτος Νικητής Τελικό
αποτέλεσμα 		Φιναλίστ Στάδιο Περιοχή Θεατές Αναφορές
1930 Ουρουγουάη   4–2 Αργεντινή Στάδιο της Εκατοεντηρίδας Μοντεβιδέο, Ουρουγουάη 80.000 [6][7]
1934 Ιταλία     2–1 
Το αποτέλεσμα ήταν 1-1 στο 90'.[8] 		Τσεχοσλοβακία Στάντιο Νατσιονάλε ΠΝΦ Ρώμη, Ιταλία 50.000 [8]
1938 Ιταλία   4–2 Ουγγαρία Σταντ Ολιμπίκ Υβ-ντυ-Μανουάρ Παρίσι, Γαλλία 45.000 [9][10]
1950 Ουρουγουάη   2–1
[σημ. 3] 		Βραζιλία Στάδιο Μαρακανά Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία 173.850 [11][12][10]
1954 Δυτική Γερμανία   3–2 Ουγγαρία Στάδιο Βάνκντορφ Βέρνη, Ελβετία 60.000 [13][10]
1958 Βραζιλία   5–2 Σουηδία Στάδιο Ρασούντα Σόλνα, Σουηδία 51.800 [14][10]
1962 Βραζιλία   3–1 Τσεχοσλοβακία Στάδιο Νασιονάλ Σαντιάγο, Χιλή 69.000 [15][10]
1966 Αγγλία     4–2 
[σημ. 4] 		Δυτική Γερμανία Στάδιο Γουέμπλεϊ Λονδίνο, Αγγλία 93.000 [16][10]
1970 Βραζιλία   4–1 Ιταλία Στάδιο Αζτέκα Πόλη του Μεξικού, Μεξικό 107.412 [17][10]
1974 Δυτική Γερμανία   2–1 Ολλανδία Ολυμπιακό στάδιο Μονάχου Μόναχο, Δυτική Γερμανία 75.200 [18][10]
1978 Αργεντινή     3–1 
[σημ. 5] 		Ολλανδία Στάδιο Μονουμεντάλ Μπουένος Άιρες, Αργεντινή 71.483 [19][10]
1982 Ιταλία   3–1 Δυτική Γερμανία Σαντιάγο Μπερναμπέου Μαδρίτη, Ισπανία 90.000 [20][10]
1986 Αργεντινή   3–2 Δυτική Γερμανία Στάδιο Αζτέκα Πόλη του Μεξικού, Μεξικό 114.600 [21][10]
1990 Δυτική Γερμανία   1–0 Αργεντινή Στάδιο Ολίμπικο Ρώμη, Ιταλία 73.603 [22][10]
1994 Βραζιλία     0–0  
[σημ. 6] 		Ιταλία Ρόουζ Μπόουλ Πασαντίνα, Η.Π.Α. 94.194 [23][10]
1998 Γαλλία   3–0 Βραζιλία Σταντ ντε Φρανς Σαιν-Ντενί, Γαλλία 80.000 [24][10]
2002 Βραζιλία   2–0 Γερμανία Στάδιο Νισάν Γιοκοχάμα, Ιαπωνία 69.029 [25][10]
2006 Ιταλία     1–1  
[σημ. 7] 		Γαλλία Ολυμπιακό Στάδιο Βερολίνου Βερολίνο, Γερμανία 69.000 [26]
2010 Ισπανία     1–0 
[σημ. 8] 		Ολλανδία Σόκερ Σίτι Γιοχάνεσμπουργκ, Νότια Αφρική 84.490 [27][10]
2014 Γερμανία     1–0 
[σημ. 9] 		Αργεντινή Στάδιο Μαρακανά Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία 74.738 [29][10]
2018 Γαλλία   4–2 Κροατία Στάδιο Λουζνικί Μόσχα, Ρωσία 78.011 [10][30]
2022 Αργεντινή     3–3  
[σημ. 10] 		Γαλλία Εθνικό Στάδιο Λουσαΐλ Λουσαΐλ, Κατάρ 88.966 [31]
  Τελικός που ολοκληρώθηκε στην παράταση
   Τελικός που ολοκληρώθηκε στη διαδικασία των πέναλτι

Αποτελέσματα ανά χώρα

Επεξεργασία
 
Χάρτης των τροπαιούχων χωρών.

Το τρόπαιο έχουν κατακτήσει συνολικά οκτώ διαφορετικές εθνικές ομάδες ενώ στον τελικό έχουν συμμετάσχει δεκατρείς διαφορετικές εθνικές ομάδες. Πολυνίκης της διοργάνωσης είναι η Βραζιλία με πέντε τρόπαια. Περισσότερες παρουσίες σε τελικό έχει η Γερμανία με οκτώ συμμετοχές.

Εθνική ομάδα Τρόπαια Φιναλίστ Εμφανίσεις
σε τελικό 		Νικήτριες χρονιές Φιναλίστ
Βραζιλία 5 2 7 1958, 1962, 1970, 1994, 2002 1950, 1998
Γερμανία 4 4 8 1954, 1974, 1990, 2014 1966, 1982, 1986, 2002
Ιταλία 4 2 6 1934, 1938, 1982, 2006 1970, 1994
Αργεντινή 3 3 6 1978, 1986, 2022 1930, 1990, 2014
Γαλλία 2 2 4 1998, 2018 2006, 2022
Ουρουγουάη 2 0 2 1930, 1950 –
Αγγλία 1 0 1 1966 –
Ισπανία 1 0 1 2010 –
Ολλανδία 0 3 3 – 1974, 1978, 2010
Τσεχοσλοβακία 0 2 2 – 1934, 1962
Ουγγαρία 0 2 2 – 1938, 1954
Σουηδία 0 1 1 – 1958
Κροατία 0 1 1 – 2018

Αποτελέσματα ανά Ομοσπονδία

Επεξεργασία

Στους τελικούς των Παγκοσμίων Κυπέλλων έχουν συμμετάσχει εθνικές ομάδες από μόνο δύο συνομοσπονδίες: την ΟΥΕΦΑ και την ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ. Η ΟΥΕΦΑ υπερτερεί στο σύνολο τόσο στις συμμετοχές όσο και στις κατακτήσεις.

Ομοσπονδία Εμφανίσεις Νίκες Φιναλίστ
ΟΥΕΦΑ 29 12 17
ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ 15 10 5

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. ↑ Η FIFA έχει κατηγοριοποιήσει τις παρακάτω εθνικές ομάδες ως τις ίδιες για τήρηση των αρχείων: Δυτική Γερμανία/Γερμανία, Τσεχοσλοβακία/Τσεχία, Γιουγκοσλαβία/Σερβία και ΕΣΣΔ/Ρωσία.[3]
  2. ↑ Τυπικά και στον τελικό του 1958 αγωνίζονταν δύο ομάδες που συμμετείχαν πρώτη φορά σε τελικό, αλλά η συμμετοχή της Βραζιλίας στον de facto τελικό του 1950 θεωρείται γενικά ως προηγούμενη «τελική» συμμετοχή για την ομάδα.
  3. ↑ Δεν ήταν ο τελικός, αλλά η τελευταία αγωνιστική στον όμιλο.
  4. ↑ Το αποτέλεσμα ήταν 2-2 στο 90'.[16]
  5. ↑ Το αποτέλεσμα ήταν 1-1 στο 90'[19]
  6. ↑ Το αποτέλεσμα ήταν 0-0 μετά από 120'. Η Βραζιλία νίκησε 3-2 στη διαδικασία των πέναλτι.[23]
  7. ↑ Το αποτέλεσμα ήταν 1-1 μετά από 120'. Η Ιταλία νίκησε 5-3 στα πέναλτι.[26]
  8. ↑ Το αποτέλεσμα ήταν 0-0 στο 90'.[27]
  9. ↑ Το αποτέλεσμα ήταν 0-0 στο 90'.[28]
  10. ↑ Το αποτέλεσμα ήταν 3-3 μετά από 120'. Η Αργεντινή νίκησε 4-2 στα πέναλτι.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «Laws of the Game» [Οι κανόνες του Παιχνιδιού] (PDF) (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2009. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «FIFA World Cup™ Finals since 1930» [Τελικοί Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου από το 1930] (PDF) (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2009. 
  3. ↑ «All-time FIFA World Cup Ranking 1930-2010» (PDF) (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2013. 
  4. ↑ «Όλα όσα θέλετε να ξέρετε για το Μουντιάλ 2014». Ο Φιλελεύθερος. 12 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2014. 
  5. ↑ «Γερμανία: η πρώτη ευρωπαϊκή ομάδα που πήρε Μουντιάλ στην Αμερική». gazzetta.gr. 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2014. 
  6. ↑ «Hosts Uruguay beat arch-rivals to first world crown» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2014. 
  7. ↑ «World Cup 1930». Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2022. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Delight for the Azzurri as home advantage tells» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  9. ↑ «Pozzo the mastermind as Italy retain their crown» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  10. ↑ 10,00 10,01 10,02 10,03 10,04 10,05 10,06 10,07 10,08 10,09 10,10 10,11 10,12 10,13 10,14 10,15 10,16 10,17 «World Cup Soccer: History, Finals, Winners & Host Nations». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2022. 
  11. ↑ «Uruguay triumph brings heartbreak for Brazil» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  12. ↑ «The story of the soccer's biggest ever crowd}». Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020. (Αγγλικά)
  13. ↑ «urt for Hungary as Germans achieve a miracle» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  14. ↑ «A star is born as Brazil are champions at last» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  15. ↑ «Brazil flying high with 'Little Bird' Garrincha» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Hurst the hero for England in the home of football» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  17. ↑ «Mexico in thrall to Brazilians' beautiful game» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  18. ↑ «Dutch take plaudits but Germany take the prize» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Kempes key as Argentina are crowned with confetti» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  20. ↑ «Brazil shine but Rossi strikes Spanish gold for Italy» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  21. ↑ «Maradona lights up the world – with a helping hand» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  22. ↑ «Germany hit winning note as Italian chorus fades» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  23. ↑ 23,0 23,1 «Brazil back on top in football's final frontier» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  24. ↑ «Zidane lights the blue-touch paper for France» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  25. ↑ «Redemption for Ronaldo as world's eyes turn east» (στα Αγγλικά). FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  26. ↑ 26,0 26,1 «Italy conquer the world as Germany wins friends» (στα Αγγλικά). FIFA.com (Fédération Internationale de Football Association). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2014. 
  27. ↑ 27,0 27,1 «Pride for Africa as Spain strike gold». FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2012. 
  28. ↑ McNulty, Phil (13 Ιουλίου 2014). «Germany 1–0 Argentina». BBC Sport (στα Αγγλικά). British Broadcasting Corporation. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2014. 
  29. ↑ «Germans reign as Brazil thrills the world» (στα Αγγλικά). FIFA.com. 14 Ιουλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2014. 
  30. ↑ «France beat Croatia to claim World Cup glory». Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2022. 
  31. ↑ «FIFA : Argentina - France 3-3 (4-2)». Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Κατάλογος_τελικών_Παγκοσμίου_Κυπέλλου_Ποδοσφαίρου&oldid=10802164"