Καμπιόνε ντ'Ιτάλια

Το Καμπιόνε ντ'Ιτάλια (ιταλικά: Campione d'Italia) είναι ιταλικός δήμος στην Επαρχία του Κόμο, στην περιφέρεια της Λομβαρδίας, ενώ αποτελεί αποσπασμένο έδαφος της Ιταλίας, ευρισκόμενο εντός των εδαφών του ελβετικού καντονιού Τιτσίνο. Το Καμπιόνε ντ'Ιτάλια απέχει λιγότερο από 1000 μέτρα από το κοντινότερο σημείο της κυρίως ειπείν Ιταλίας, με την οποία τα χωρίζει η Λίμνη Λουγκάνο καθώς και ορεινοί όγκοι. Η πόλη είναι μόνο κατ' όνομα ιταλική, καθώς οι περισσότερες κοινωνικές υπηρεσίες εντάσσονται σ' αυτές της γειτονικής Ελβετίας, ενώ αποτελεί εξαιρετικά δημοφιλή τουριστικό προορισμό.

Καμπιόνε ντ'Ιτάλια
Σημαία Έμβλημα
Καμπιόνε ντ'Ιτάλια 45°58′15″N 8°58′15″E
Χώρα	Ιταλία
Διοικητική υπαγωγή	Επαρχία του Κόμο
Προστάτης	Ζήνων Βερόνας
Έκταση	2,68 km²
Υψόμετρο	273 μέτρα
Πληθυσμός	1.752 (1  Ιανουαρίου 2023)
Ταχ. κωδ.	22061
Τηλ. κωδ.	091 και 004191
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Ιστορία

Η ιστορία του Καμπιόνε αρχίζει τον 1ο π.Χ. αιώνα με τους Ρωμαίους, οι οποίοι ιδρύουν στην ίδια θέση την πόλη-οχυρό Campilonum, ως μέτρο προστασίας έναντι της γαλατικής φυλής των Ελβέτιων (Helvetii).

Το 777 μ.Χ. ο Τότο του Καμπιόνε, τοπικός Λομβαρδός άρχοντας, αφήνει την πόλη ως κληρονομιά στην αρχιεπισκοπή του Μιλάνου, απ' όπου μεταβιβάζεται αργότερα στο αβαείο του Αγίου Αμβροσίου. Το 1521 η γύρω περιοχή του Τιτσίνο μεταβιβάζεται με εντολή του πάπα Ιούλιου Β΄ από την επισκοπή του Κόμο στην Ελβετία, ευχαριστώντας τη γείτονα χώρα για την συμμαχία της στον Πόλεμο της Λέγκας του Καμπραί. Εντούτοις, το αβαείο του Αγίου Αμβροσίου διατήρησε τον έλεγχο ενός μικρού κομματιού εδάφους, το οποίο και αποτελεί το σημερινό Καμπιόνε, καθώς και κάποια μικρότερα κομμάτια στη δυτική όχθη της λίμνης Λουγκάνο.

Η διοικητική του ταυτότητα άλλαξε όταν το 1798 το καντόνι του Τιτσίνο επέλεξε να ενταχθεί στην Ελβετική Συνομοσπονδία· οι δε Καμπιονέζοι επέλεξαν να παραμείνουν μέρος της Λομβαρδίας. Το 1800 έγινε η πρόταση εκ μέρους του Τιτσίνο για την ανταλλαγή του Καμπιόνε με το Ιντέμινι, ωστόσο, κατόπιν δημοψηφίσματος το 1814, η πρόταση δεν υλοποιήθηκε. Το 1848, εν μέσω των πολέμων για την ιταλική ενοποίηση, το Καμπιόνε ζήτησε την παραρτηματοποίησή του από τις ελβετικές αρχές, κάτι που δεν έγινε δεκτό καθόσον η Ελβετία επιθυμούσε να παραμείνει ουδέτερη.

Μετά την ενοποίηση της Ιταλίας το 1861, τα εδάφη δυτικά της λίμνης Λουγκάνο καθώς και το ήμισυ της λίμνης αποδόθηκαν στην Ελβετία, έτσι ώστε το ελβετικό εμπόριο και οι μεταφορές να μην χρειάζεται να περνούν μέσα από ιταλικό έδαφος. Το προσωνύμιο ντ' Ιτάλια προστέθηκε περί το 1930 από τον τότε Ιταλό πρωθυπουργό Μπενίτο Μουσολίνι, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί τρόπον τινά η «ιταλικότητα» του αποσπασμένου εδάφους.

Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το Αμερικανικό Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών (OSS, το οποίο αντικατέστησε η CIA) διατηρούσε μια μονάδα στο Καμπιόνε, χρησιμοποιώντας τη για επιχειρήσεις επί ιταλικού εδάφους. Αξιοσημείωτο είναι ότι την εποχή εκείνη οι φιλο-ναζιστικές αρχές της Ιταλίας δεν ασκούσαν έλεγχο στο Καμπιόνε, ενώ οι ελβετικές αρχές έκαναν τα «στραβά μάτια» όσο οι Αμερικανοί δεν δημιουργούσαν μεγάλες φασαρίες. Το διττό της όλης κατάστασης καταδεικνύεται και στα γραμματόσημα της εποχής, τα οποία αναγράφουν μεν "Campione d'Italia", ωστόσο τιμολογούνται σε ελβετικό φράγκο.

Οικονομικά και διοικητικά στοιχεία

Χάρτης όπου φαίνεται η ακριβής θέση του Καμπιόνε.

Το Καμπιόνε διατηρεί μέχρι και σήμερα στενούς οικονομικούς και διοικητικούς δεσμούς με την Ελβετία, με πιο πρόδηλο την νόμιμη ισχύ του ελβετικού φράγκου, αν και το ευρώ είναι εξίσου σε χρήση· όσον αφορά δε τους φόρους δασμών (customs duties) οι Ιταλοί πολίτες του Καμπιόνε υπάγονται στην ελβετική νομοθεσία. Οι πινακίδες των αυτοκινήτων είναι εξίσου ελβετικές, όπως και το δίκτυο τηλεπικοινωνιών, το οποίο διαχειρίζεται η ελβετική Swisscom, πράγμα που σημαίνει ότι με εξαίρεση την Ελβετία, για όλες τις άλλες χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας) οι εισερχόμενες κλήσεις στο Καμπιόνε θεωρούνται διεθνείς. Για να τηλεφωνήσει κανείς στο Καμπιόνε χρειάζεται να πληκτρολογήσει τον διεθνή τηλεφωνικό κωδικό της Ελβετίας (+41) καθώς και τον υπεραστικό κωδικό του Τιτσίνο (91)· μόνη εξαίρεση αποτελούν ορισμένες τηλεφωνικές γραμμές του δημαρχείου της πόλης. Οι ταχυδρομικές υπηρεσίες από την άλλη εκτελούνται με χρήση είτε του ελβετικού είτε του ιταλικού ταχυδρομικού κώδικα.

Βάσει των διμερών συμφωνιών που διέπουν το Καμπιόνε, οι κάτοικοί του έχουν πρόσβαση σε πολλές υπηρεσίες και κοινωνικές υποδομές της κυρίως ειπείν Ελβετίας (π.χ. ιατροφαρμακευτική περίθαλψη), οι οποίες κανονικά προσφέρονται μόνο στους Ελβετούς πολίτες.

Όπως και η ιταλική πόλη Λιβίνιο, το Καμπιόνε εξαιρείται από τον Ευρωπαϊκό ΦΠΑ. Το δε εισόδημα οφείλεται εν πολλοίς στη λειτουργία του Καζίνο του Καμπιόνε, καθώς η νομοθεσία περί τζόγου είναι πιο χαλαρή απ' ό,τι στην Ιταλία και την Ελβετία.

Όσον αφορά την τοπική ασφάλεια του δήμου, αυτή παρέχεται από την ιταλική στρατιωτική αστυνομία, τους λεγόμενους Καραμπινιέρους, σε συνεργασία με την τοπική δημοτική αστυνομία. Ως προς τις πυροσβεστικές υπηρεσίες και τα ασθενοφόρα, το Καμπιόνε εξυπηρετείται από τις αντίστοιχες ελβετικές δυνάμεις, καθώς το Λουγκάνο είναι η κοντινότερη μεγάλη πόλη.

Φωτοθήκη

• 
  Πανοραμική θέα στη λίμνη Λουγκάνο.
• 
  Το δημοτικό καζίνo.
• 
  Άποψη της προκυμαίας.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• (Ιταλικά) Επίσημος ιστότοπος