Κάρολος Α΄ της Πορτογαλίας
Ο Κάρολος Α΄ (πορτ. Carlos I, 28 Σεπτεμβρίου 1863 - 1 Φεβρουαρίου 1908) από τον Οίκο της Σαξονίας-Κοβούργου & Γκότα ήταν βασιλιάς της Πορτογαλίας από το 1889 ως το 1908, όταν και δολοφονήθηκε. Ήταν ο πρώτος Πορτογάλος βασιλιάς που γνώρισε βίαιο θάνατο από το 1578, κάτι που του έδωσε τον τίτλο του μάρτυρα (Martirizado).[1][2][3]
| Κάρολος Α΄ | |
|---|---|
 | |
| Περίοδος | 19 Οκτωβρίου 1889 - 1 Φεβρουαρίου 1908 |
| Προκάτοχος | Λουδοβίκος Α΄ |
| Διάδοχος | Εμμανουήλ Β΄ |
| Γέννηση | 28 Σεπτεμβρίου 1863 Βασιλικό Παλάτι Αζούντα, Λισαβόνα |
| Θάνατος | 1 Φεβρουαρίου 1908 (44 ετών) Πλατεία Εμπορίου, Λισαβόνα |
| Τόπος ταφής | Βασιλικό Πάνθεον του Οίκου των Μπραγκάνσα, Λισαβόνα |
| Σύζυγος | Αμαλία της Ορλεάνης |
| Επίγονοι | Λουδοβίκος Φίλιππος Μαρία Άννα Εμμανουήλ Β΄ |
| Οίκος | Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα |
| Πατέρας | Λουδοβίκος Α΄ της Πορτογαλίας |
| Μητέρα | Μαρία Πία της Σαβοΐας |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικισμός |
| Υπογραφή |  |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΠρώιμα χρόνια
Επεξεργασία
Ο Κάρολος γεννήθηκε στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας στις 1 Φεβρουαρίου 1863 και ήταν ο πρώτος γιος του Λουδοβίκου Α΄ της Πορτογαλίας και της Μαρίας Πίας της Σαβοΐας.[3] Βαφτίστηκε με τα ονόματα Κάρολος Φερδινάνδος Λουδοβίκος Μαρία Βίκτωρ Μιχαήλ Ραφαήλ Γαβριήλ Γκοντζάγκα Ιαβέρης Φραγκίσκος του Ασσίς Ιωσήφ Συμεών.[4]
Είχε μια εντατική εκπαίδευση, προκειμένου να είναι προετοιμασμένος να κυβερνήσει ως συνταγματικός μονάρχης της χώρας. Το 1883 ταξίδεψε στην Ιταλία, την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, όπου εμπλούτισε τις γνώσεις του σχετικά με το σύγχρονο κόσμο. Για ορισμένο διάστημα τα έτη 1883, 1886 και 1888 υπηρέτησε ως αντιβασιλέας, καθώς ο πατέρας του ταξίδευε στην Ευρώπη. Ο πατέρας του Λουδοβίκος Α΄ τον συμβούλευε να είναι μετριόφρων και να μελετάει με προσοχή.
Βασιλιάς της Πορτογαλίας
ΕπεξεργασίαΟ Κάρολος έγινε Βασιλιάς στις 19 Οκτωβρίου 1889, μετά από το θάνατο του πατέρα του.[2][3] Έπειτα από το βρετανικό τελεσίγραφο του 1890 η Πορτογαλία αναγκάστηκε να παραιτηθεί από σημαντικές εδαφικές διεκδικήσεις της στη νότια Αφρική, κάτι που θα προκαλέσει αρνητικά συναισθήματα στο εσωτερικό της χώρας.[3]
Στον οικονομικό τομέα, η Πορτογαλία είχε κηρύξει δύο φορές πτώχευση (το 1892 και το 1902), δημιουργώντας βιομηχανική αστάθεια, πολιτική αστάθεια και κριτική ενάντια στη μοναρχία.[3] Ο Κάρολος απάντησε με το διορισμό του Ζουάου Φράνκο ως πρωθυπουργού και στη συνέχεια με την αποδοχή της διάλυσης του κοινοβουλίου.[5]
Ως προστάτης των επιστημών και των τεχνών, ο βασιλιάς Κάρολος συμμετείχε ενεργά (το 1894) στον εορτασμό της 500ης επετείου από τη γέννηση του Ερρίκου του Θαλασσοπόρου. Το επόμενο έτος βράβευσε τον Πορτογάλο ποιητή Ζοάο ντε Ντέους σε μια τελετή στη Λισαβόνα. Ο Κάρολος είχε προσωπικό ενδιαφέρον για την εξερεύνηση των βαθέων υδάτων και των θαλασσών γενικότερα, άσσια εξερεύνηση, δημοσιεύοντας μια έκθεση με τις δικές του μελέτες σε αυτόν τον τομέα. Από τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα, το σημαντικότερο ήταν η ωκεανογραφία. Έδωσε ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων του σε ωκεανογραφικά ερευνητικά σκάφη, καθώς και στη δημιουργία ενός από τα πρώτα ενυδρεία στον κόσμο, στη Λισαβόνα, το οποίο είναι επισκέψιμο ακόμη και σήμερα.[6] Το Πολεμικό Ναυτικό της Πορτογαλίας, σήμερα διαθέτει ένα υδρογραφικό πλοίο με την ονομασία του βασιλιά Καρόλου Α΄, προκειμένου να τιμήσει την προσφορά του.[5]
Βασιλοκτονία
ΕπεξεργασίαΣτις 1 Φεβρουαρίου 1908, η βασιλική οικογένεια, επιστρέφοντας στη Λισαβόνα από το παλάτι της Βίλα Βισόζα στο Αλεντέιζου, θα δεχθεί επίθεση με πυροβολισμούς στην Πλατεία Εμπορίου από δύο μέλη του Πορτογαλικού Δημοκρατικού Κόμματος, τους Αλφρέδο Κόστα και Μανουέλ Μπουίσα.[2][3]
Από τους πυροβολισμούς ο βασιλιάς Κάρολος θα πεθάνει αμέσως, ενώ ο διάδοχος Λουδοβίκος Φίλιππος είκοσι περίπου λεπτά αργότερα.[3] Οι δολοφόνοι σκοτώθηκαν από τους πυροβολισμούς της αστυνομίας και της φρουράς της βασιλικής οικογένειας, ενώ από τη σύγχυση δέχτηκε πυρά και ένας πολίτης.[3] Επτά ημέρες αργότερα, ο νεότερος γιος του Καρόλου, ο Εμμανουήλ, θα ανακηρυχθεί βασιλιάς της Πορτογαλίας.[3]
Γάμος και οικογένεια
ΕπεξεργασίαΗ πρώτη υποψήφια σύζυγος του Καρόλου ήταν μία από τις κόρες του Φρειδερίκου Γ΄ της Γερμανίας, όμως το ζήτημα της θρησκείας και η βρετανική πίεση ματαίωσαν το γάμο. Στη συνέχεια, θα γνωρίσει και θα παντρευτεί την Αμαλία της Ορλεάνης, τη μεγαλύτερη κόρη του Φιλίππου, Κόμη του Παρισιού και διεκδικητή του πρώην γαλλικού θρόνου.[5] Από τον γάμο τους απέκτησαν τρία παιδιά:[7]
- Λουδοβίκος Φίλιππος (1887 - 1908)
- Μαρία Άννα (1887 - 1887)[8]
- Εμμανουήλ (1889 - 1932)
Αρκετά χρόνια μετά το θάνατο του Καρόλου, μία γυναίκα με το όνομα Μαρία Πία υποστήριξε ότι ήταν εξώγαμη κόρη του, κάτι που ωστόσο δεν εξακριβώθηκε.[9]
Πρόγονοι
Επεξεργασία| 8. Φερδινάνδος της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα | |||||||||||||
| 4. Φερδινάνδος Β΄ της Πορτογαλίας | |||||||||||||
| 9. Μαρία Αντωνία πριγκίπισσα Κοχάρυ | |||||||||||||
| 2. Λουδοβίκος Α΄ της Πορτογαλίας | |||||||||||||
| 10. Πέτρος Β΄ της Βραζιλίας | |||||||||||||
| 5. Μαρία Β΄ της Πορτογαλίας | |||||||||||||
| 11. Μαρία Λεοπολδίνα της Αυστρίας (1797-1826) | |||||||||||||
| 1. Κάρολος της Πορτογαλίας | |||||||||||||
| 12. Κάρολος Αλβέρτος της Σαρδηνίας | |||||||||||||
| 6. Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ της Σαρδηνίας & Ιταλίας | |||||||||||||
| 13. Μαρία Θηρεσία της Αυστρίας (1801-1855) | |||||||||||||
| 3. Μαρία Πία της Σαβοΐας | |||||||||||||
| 14. Ράινερ Ιωσήφ, αρχιδούκας της Αυστρίας | |||||||||||||
| 7. Αδελαΐδα της Αυστρίας | |||||||||||||
| 15. Ελισάβετ της Σαβοΐας | |||||||||||||
| Προσφωνήσεις του Βασιλιά Καρόλου Α΄ | |
|---|---|
.svg) | |
| Προσφώνηση αναφοράς | Μεγαλειότατος |
| Προφορική προσφώνηση | Μεγαλειότατε |
| Εναλλακτική προσφώνηση | Δ/Δ |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ http://www.britannica.com/EBchecked/topic/531212/Sebastian
- ↑ 2,0 2,1 2,2 http://www.parlamento.pt/VisitaParlamento/Paginas/BiogDCarlosI.aspx[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2015.
- ↑ http://www.archontology.org/nations/portugal/port009/
- ↑ 5,0 5,1 5,2
Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Carlos I.» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 5 (11η έκδοση) Cambridge University Press
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2015.
- ↑ http://www.geni.com/people/Manuel-II-Rei-de-Portugal/6000000003230065968
- ↑ http://www.geni.com/people/Maria-Ana-de-Portugal/6000000008221575148
- ↑ https://books.google.gr/books?id=wfiqAAAAQBAJ&pg=PT123&lpg=PT123&dq=Maria+Pia+de+Saxe-Coburgo+e+Bragança&source=bl&ots=eQeb_iTpjv&sig=qXXRuCdXOM_urDbpAiXwiHjUECE&hl=el&sa=X&ei=LqsiVZybIYHcUrKNg_gF&ved=0CDEQ6AEwBDgK#v=onepage&q=Maria%20Pia%20de%20Saxe-Coburgo%20e%20Bragan%C3%A7a&f=false
.svg)