Κάρολι Κος
Ο Κάρολι Κος (ουγγρικά: Károly Kós, γερμανικά: Károly Kosch, Τιμισοάρα, 16 Δεκεμβρίου 1883 - Κλουζ-Ναπόκα, 25 Αυγούστου 1977) ήταν Ούγγρος αρχιτέκτονας, συγγραφέας, εθνολόγος και πολιτικός που δραστηριοποιήθηκε στο βασίλειο της Αυστροουγγαρίας και τη Ρουμανία.
| Κάρολι Κος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Kós Károly (Ουγγρικά) |
| Γέννηση | 16 Δεκεμβρίου 1883 Τιμισοάρα |
| Θάνατος | 25 Αυγούστου 1977 Κλουζ-Ναπόκα |
| Τόπος ταφής | Hazsongard cemetery |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ουγγρικά[1] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας και Οικονομικών της Βουδαπέστης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Zsófia Koós Balázs Kós András Kós Károly Kós |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ρουμανίας |
| Βραβεύσεις | βραβείο Μίκλος Υμπλ (2010) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε το 1883 στη Τιμισοάρα, η οποία τότε υπαγόταν στην Αυστροουγγαρία. Ο πατέρας του ήταν Γερμανός αξιωματικός, ενώ η μητέρα του ήταν γαλλοαυστριακής καταγωγής. Λίγα χρόνια μετά τη γέννησή του, η οικογένεια του Κος μετακόμισε στο Σιμπίου της Τρανσυλβανίας. Το 1901 προσβλήθηκε από σοβαρή ασθένεια που τον καθήλωσε στο κρεβάτι για περίπου έναν χρόνο, ενώ μετά την ανάρρωσή του γράφτηκε στη Σχολή Μηχανικών του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, στρεφόμενος αργότερα στην αρχιτεκτονική. Η επαγγελματική του καριέρα ξεκίνησε όσο ήταν ακόμη φοιτητής, ενώ με την ολοκλήρωση των σπουδών του το 1907, κέρδισε υποτροφία προκειμένου να πραγματοποιήσει εκπαιδευτικό ταξίδι στην Τρανσυλβανία[2][3].
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου αρχικά στρατολογήθηκε στον αυστροουγγρικό στρατό, όμως το 1916, με απόφαση του Υπουργείου Στρατιωτικών, απαλλάχτηκε από τη θητεία του και ακολούθως μετέβη με κρατική υποτροφία στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να μελετήσει την τοπική βυζαντινή και οθωμανική αρχιτεκτονική[2].
Μετά τη λήξη του πολέμου, ο Κος παρέμεινε στην Τρανσυλβανία, η οποία ενδιάμεσα είχε προσαρτηθεί στη Ρουμανία[3]. Το 1921 συμμετείχε στην ίδρυση του μειονοτικού Λαϊκού Κόμματος της Τρανσυλβανίας, το οποίο αργότερα αποτέλεσε ένα από συστατικά στοιχεία το Ουγγρικού Κόμματος της Ρουμανίας. Μεταπολεμικά διετέλεσε μέλος του ρουμανικού κοινοβουλίου κατά το διάστημα 1946 - 1948. Αργότερα, διετέλεσε καθηγητής στο Αγροτικό Κολέγιο του Κλουζ. Απεβίωσε στο Κλουζ την 25η Αυγούστου του 1977.
Έργο
ΕπεξεργασίαΤο έργο του Κος περιλαμβάνει σχεδιασμό και κατασκευές δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων στις περιοχές της σημερινής Ουγγαρίας και Ρουμανίας (υπόστεγα στον ζωολογικό κήπο της Βουδαπέστης, εκκλησίες, δημαρχεία, σχολεία, επαύλεις, πολυκατοικίες κλπ), συμμετοχή στην οργάνωση της τελετής στέψης του Καρόλου Α΄ της Αυστρίας, συγγραφή λογοτεχνικών έργων και εικονογράφηση βιβλίων και περιοδικών κ.ά. Παράλληλα, διακρίθηκε για τη συμβολή του στην προώθηση των ουγγρικών γραμμάτων και του ουγγρικού πολιτισμού εντός των συνόρων της Ρουμανίας[2][3].
Δημιουργίες του Κος
Επεξεργασία-
Προτεσταντικός ναός στην Όμπουντα της Βουδαπέστης. -
Ορθόδοξος ναός στο Κλουζ. -
Καμπαναριό ρωμαιοκαθολικής μονής. -
Έπαυλη στη Βουδαπέστη.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Anthony Alofsin, When Buildings Speak. Architecture as Language in the Habsburg Empire and Its Aftermath, 1867-1933, University of Chicago Press, 2006.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb15506414z. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Kós Károly (1883-1977) - Életrajzi adatok» (στα Ουγγρικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Anthony Alofsin, When Buildings Speak. Architecture as Language in the Habsburg Empire and Its Aftermath, 1867-1933, University of Chicago Press, 2006, σελ. 280.