Βικιπαίδεια

Κάγια Κάλλας

Εσθονή πολιτικός
(Ανακατεύθυνση από Κάγια Κάλας)

Η Κάγια Κάλλας (εσθονικά: Kaja Kallas, 18 Ιουνίου 1977) είναι Εσθονή πολιτικός, η οποία από τις 26 Ιανουαρίου 2021 είναι πρωθυπουργός της Εσθονίας και η πρώτη γυναίκα που υπηρέτησε στη θέση αυτή. Είναι αρχηγός του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος από το 2018 και μέλος του Κοινοβουλίου από το 2019 και προηγουμένως από το 2011 έως το 2014.

Κάγια Κάλλας
Πρωθυπουργός της Δημοκρατίας της Εσθονίας
Περίοδος
26 Ιανουαρίου 2021 – 23 Ιουλίου 2024
ΠρόεδροςΚέρστι Κάλιουλαϊντ
ΠροκάτοχοςΓιούρι Ράτας
ΔιάδοχοςΚρίστεν Μίχαλ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση18 Ιουνίου 1977, Ταλίν
ΕθνότηταΕσθονία
ΥπηκοότηταΕσθονία
Πολιτικό κόμμαΜεταρρυθμιστικό Κόμμα
ΣύζυγοςArvo Hallik (από 2018)
Παιδιά3
ΣυγγενείςΣιίμ Κάλλας (Πατέρας)
ΣπουδέςTallinn Lilleküla Gymnasium (1984–1992)
Tallinn English College (1992–1995)
Πανεπιστήμιο του Τάρτου (1995–1999)
Estonian Business School (2007–2010)
Lawrence University
ΕπάγγελμαΔικηγόρος
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αστέρος της Ρουμανίας (17  Ιουνίου 2021)
Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού, 2η τάξη (24  Απριλίου 2023)
Τάγμα του Πολικού Αστέρα - Μεγαλόσταυρος του Διοικητή (2024)[1]
Ιστοσελίδαhttps://kajakallas.ee/
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Κάλλας υπηρέτησε ως ευρωβουλευτής από το 2014 έως το 2018, εκπροσωπώντας τη Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη. Πριν συμμετάσχει στην πολιτική, ήταν δικηγόρος με ειδίκευση στην ευρωπαϊκή και εσθονική νομοθεσία περί ανταγωνισμού

Νεότητα και εκπαίδευση

Επεξεργασία

Η Κάλλας γεννήθηκε στο Τάλιν στις 18 Ιουνίου 1977[2] και είναι κόρη του Σίιμ Κάλλας, ο οποίος υπηρέτησε ως ο 14ος πρωθυπουργός της Εσθονίας και αργότερα διετέλεσε Ευρωπαίος Επίτροπος.[3] Κατά τη διάρκεια των σοβιετικών εκτοπισμών από την Εσθονία, η μητέρα της, Κρίστι, 6 μηνών τότε, απελάθηκε στη Σιβηρία με τη μητέρα και τη γιαγιά της σε ένα αυτοκίνητο βοοειδών και έμεινε εκεί μέχρι την ηλικία των 10 ετών. Ο παππούς της Κάλλας ήταν ο Έντουαρντ Άλβερ, ο οποίος ήταν ένας από τους ιδρυτές της Δημοκρατίας της Εσθονίας στις 24 Φεβρουαρίου 1918 και πρώτος αρχηγός της Εσθονικής Αστυνομίας από το 1918 έως τις 24 Μαΐου 1919.

Η Κάλλας αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Τάρτου το 1999 με πτυχίο νομικής. Από το 2007 παρακολούθησε την Εσθονική Σχολή Επιχειρήσεων, κερδίζοντας Master στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στα οικονομικά το 2010.[4][5] Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.[6]

Επαγγελματική σταδιοδρομία

Επεξεργασία

Η Κάλλας έγινε μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Εσθονίας το 1999 και δικηγόρος το 2002. Έγινε συνεργάτης στη δικηγορική εταιρεία Luiga Mody Hääl Borenius και Tark & Co και εργάστηκε ως εκτελεστικός σύμβουλος στην Εσθονική Σχολή Επιχειρήσεων. Είναι επίσης μέλος της Ευρωπαϊκής Αντιμονοπωλιακής Συμμαχίας. Το 2011 τοποθετήθηκε σε ανενεργό κατάσταση ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Εσθονίας.[7]

Τον Νοέμβριο του 2018, η Κάλλας δημοσίευσε το υπόμνημά της MEP: 4 aastat Euroopa Parlamendis (MEP: Τέσσερα χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), όπου περιγράφει τη ζωή και το έργο της στις Βρυξέλλες από το 2014 έως το 2018.[8]

Πολιτική σταδιοδρομία

Επεξεργασία

Μέλος του Κοινοβουλίου της Εσθονίας, 2011-2014

Επεξεργασία

Το 2010, η Κάλλας αποφάσισε να συμμετάσχει στο Εσθονικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα. Διετέλεσε υποψήφια για το Κοινοβούλιο της Εσθονίας (Riigikogu) το 2011 για την επαρχία Χάργιου και την επαρχία Ράπλα, λαμβάνοντας 7.157 ψήφους. Ήταν μέλος του 12ου Κοινοβουλίου της Εσθονίας και προήδρευσε της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων από το 2011 έως το 2014.[7]

Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, 2014-2018

Επεξεργασία

Στις ευρωεκλογές του 2014, η Κάλλας ήταν υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και έλαβε 21.498 ψήφους.[7]

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Κάλλας υπηρέτησε στην Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας και ήταν αναπληρώτρια της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών. Ήταν αντιπρόεδρος της Αντιπροσωπείας στην Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας ΕΕ-Ουκρανίας, καθώς και μέλος της Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση Euronest και Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.[2]

Εκτός από τα καθήκοντα της επιτροπής της, η Κάλλας ήταν μέλος της Διακομματικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ψηφιακή Ατζέντα και αντιπρόεδρος της Ομάδας Νεολαίας.[9]

Κατά τη διάρκεια της θητείας της στο Κοινοβούλιο, η Κάλλας ασχολήθηκε με τη στρατηγική για την ψηφιακή ενιαία αγορά, την ενέργεια και τις καταναλωτικές πολιτικές, καθώς και για τις σχέσεις με την Ουκρανία. Συγκεκριμένα, υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, διατηρώντας ότι τα σύνορα στον ψηφιακό κόσμο εμποδίζουν την εμφάνιση καινοτόμων εταιρειών. Είναι υποστηρικτής της καινοτομίας και συχνά τονίζει ότι οι κανονισμοί δεν μπορούν και δεν πρέπει να εμποδίζουν την τεχνολογική επανάσταση.[2] Η Κάλλας υπηρέτησε ως εισηγήτρια για έξι εκθέσεις: τη γνωμοδότηση σχετικά με τον λεγόμενο κανονισμό για την ηλεκτρονική προστασία της ιδιωτικής ζωής,[10] τους κανόνες αστικού δικαίου για τη ρομποτική,[11] την ετήσια έκθεση για την πολιτική ανταγωνισμού της ΕΕ[12] και για την επίτευξη νέας συμφωνίας για καταναλωτές ενέργειας,[13] τη νομοθεσία για παραβάσεις και κυρώσεις κατά παραγγελία[14] και την έκθεση πρωτοβουλίας για την ψηφιακή ενιαία αγορά.[15]

Κατά τη διάρκεια της θητείας της στο Κοινοβούλιο, έλαβε επίσης την απονομή ως «Ευρωπαίος Νεαρός Ηγέτης (EYL40)».[16]

Επιστροφή στην εθνική πολιτική

Επεξεργασία

Στις 13 Δεκεμβρίου 2017, ο αρχηγός του Κόμματος Μεταρρυθμίσεων, Χάννο Πέβκουρ, ανακοίνωσε ότι δεν θα λάμβανε πλέον υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος τον Ιανουάριο του 2018 και πρότεινε να τον αντικαταστήσει η Κάλλας.[17] Αφού εξέτασε την προσφορά, η Κάλλας ανακοίνωσε στις 15 Δεκεμβρίου ότι θα αποδεχόταν την πρόσκληση για υποψηφιότητα στις ηγετικές εκλογές.[18]

Στις 3 Μαρτίου 2019, το Κόμμα Μεταρρύθμισης, με επικεφαλής την Κάλλας, κέρδισε τις γενικές εκλογές με περίπου το 29% των ψήφων, με το κυβερνών κόμμα του Εσθονικού Κεντρώου Κόμματος να λαμβάνει το 23%.[19]

Τον Ιανουάριο του 2021, μετά την παραίτηση του Γιούρι Ράτας ως πρωθυπουργού, η Κάλλας σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού υπό την ηγεσία της Μεταρρύθμισης με το Κεντρώο Κόμμα,[20] καθιστώντας την την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό στην ιστορία της Εσθονίας.[21]

Η Κάλλας παραιτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2022 προκειμένου να σχηματίσει μια νέα κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία ορκίστηκε στις 18 Ιουλίου.[22][23]

Μια νέα κυβέρνηση με πρωθυπουργό την Κάλλας ορκίστηκε στις 17 Απριλίου 2023.

Άλλες δραστηριότητες

Επεξεργασία
  • Φίλοι της Ευρώπης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (από το 2020)
  • Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (ΕΣΕΣ), μέλος[24]
  • Γυναικείο Οικονομικό Φόρουμ, μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου[25]
  • Υπόδειγμα Ευρωπαϊκής Ένωσης Ταλίν, υποστηρίκτρια[26]
  • Ευρωπαϊκή Φιλελεύθερη Νεολαία, μέντορας
  • Ευρωπαίοι Νέοι Ηγέτες, μέλος
  • Erasmus για νέους επιχειρηματίες, πρέσβης του ΕΚ
  • Ομάδα λάτρεων βιβλιοθηκών του ΕΚ, μέλος
  • Ευρωπαϊκό Φόρουμ Διαδικτύου, πολιτικό μέλος
  • Ευρωπαϊκό Φόρουμ για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (EUFORES), μέλος του εκτεταμένου συμβουλίου
  • Global Young Leaders, μέλος
  • Γυναίκες Πολιτικοί Ηγέτες, μέλος
  • Ευρωπαϊκό Δίκτυο Εκπαίδευσης για την Επιχειρηματικότητα, πρέσβης του ΕΚ.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ valitsus.ee/en/prime-minister-ministers/prime-minister-kaja-kallas.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «8th parliamentary term | Kaja KALLAS | MEPs | European Parliament». www.europarl.europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  3. ↑ «Digital Savvy Estonia Is Set to Get Its First Female Prime Minister». Fortune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2019. 
  4. ↑ «Kaja Kallas». Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  5. ↑ Ντέλοϊ, Κορίν (3 Μαρτίου 2019). «Victory for the centre-right opposition (ER) in the general elections in Estonia» (PDF). The Foundation Robert Schuman. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2019. 
  6. ↑ «Kaja Kallas». valitsus.ee. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2021. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Biography». Kaja Kallase Blogi. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2016. 
  8. ↑ «MEP. 4 aastat Euroopa Parlamendis» (στα Εσθονικά). Goodreads. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2019. 
  9. ↑ «European Youth Forum». www.youthforum.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2016. 
  10. ↑ Kallas, Kaja (4 Οκτωβρίου 2017). «Opinion on the proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council concerning the respect for private life and the protection of personal data in electronic communications and repealing Directive 2002/58/EC (Regulation on Privacy and Electronic Communications)». Committee on Industry, Research and Energy. For the Committee on Civil Liberties, Justice and Home Affairs. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2019. 
  11. ↑ «Procedure File: 2015/2103(INL) | Legislative Observatory | European Parliament». oeil.secure.europarl.europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  12. ↑ «Procedure File: 2014/2158(INI) | Legislative Observatory | European Parliament». oeil.secure.europarl.europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  13. ↑ «Opinion of the Committee on the Internal Market and Consumer Protection for the Committee on Industry, Research and Energyon Delivering a New Deal for Energy Consumers». Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. 12 Απριλίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2016. 
  14. ↑ «Procedure File: 2013/0432(COD) | Legislative Observatory | European Parliament». oeil.secure.europarl.europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  15. ↑ «Procedure File: 2015/2147(INI) | Legislative Observatory | European Parliament». oeil.secure.europarl.europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  16. ↑ «European Young Leaders (EYL40) programme – Call for Nominations for the Class of 2018». Erasmus Mundus Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2021. 
  17. ↑ «Pevkur not to run for Reform lead again, Kallas not announcing yet». ERR. 13 Δεκεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2017. 
  18. ↑ «Kaja Kallas to run for Reform Party chair». ERR. 15 Δεκεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2017. 
  19. ↑ «Estonia general election: Opposition party beats Centre rivals». BBC (Λονδίνο). 5 Μαρτίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2019. https://web.archive.org/web/20190304013952/https://www.bbc.com/news/world-europe-47430993. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2019. 
  20. ↑ «Kaja Kallas to become Estonia's first female prime minister» (στα αγγλικά). euronews. 24 Ιανουαρίου 2021. https://www.euronews.com/2021/01/24/estonia-politics-kaja-kallas-to-become-baltic-nation-s-first-female-prime-minister. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2021. 
  21. ↑ Χάνκεβιτζ, Στεν (26 Ιανουαρίου 2021). «Estonia becomes the only country in the world led by women». Estonian World. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021. 
  22. ↑ Preussen, Wilhelmine (2022-07-14). «Estonian prime minister resigns, prepares to form new government». Politico. https://www.politico.eu/article/estonian-prime-minister-handed-resignation-form-government/. 
  23. ↑ «Estonia: New cabinet sworn into office». Deutsche Welle. Reuters. 2022-07-18. https://dw.com/en/estonia-new-cabinet-sworn-into-office/a-62514862. 
  24. ↑ «The ECFR Council». ecfr.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021. 
  25. ↑ «Advisory Board Members». Women Economic Forum. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021. 
  26. ↑ «Model European Union Tallinn». Facebook. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Κάγια_Κάλλας&oldid=10750620"