Ιωνάς Κινγκ
Ο Ιωνάς Κιγκ[2] (αγγλ.: Jonas King, 29 Ιουλίου 1792-22 Μαΐου 1869) υπήρξε Αμερικανός φιλέλληνας και ο πρώτος Ευαγγελικός ιεραπόστολος στην Ελλάδα.
| Ιωνάς Κινγκ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 29 Ιουλίου 1792[1] |
| Θάνατος | 22 Μαΐου 1869[1] Αθήνα |
| Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών |
| Θρησκεία | Προτεσταντισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Κολλέγιο Ουίλιαμς |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μεταφραστής |
| Εργοδότης | Κολλέγιο Άμερστ |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Ιωνάς Κιγκ, γεννήθηκε στις ΗΠΑ και ασπάστηκε τον Χριστιανισμό σε ηλικία 15 ετών[3]. Λαμβάνοντας ένα γράμμα από το Συμβούλιο των Ελληνίδων Κυριών της Νέας Υόρκης, απέρριψε την προσφορά να γίνει καθηγητής στο Vale College των ΗΠΑ, για να έρθει στην Ελλάδα το 1828, φέρνοντας μαζί του μεγάλες ποσότητες από τρόφιμα και ρούχα για τους Έλληνες που εκείνη την εποχή ήταν σε δύσκολη κατάσταση [4], και έτυχε θερμής υποδοχής από τον Ιωάννη Καποδίστρια[5].
Αρχικά έμεινε στον Πόρο, όπου το 1829 παντρεύτηκε την Ασπασία Μέγκου και το 1831 μετακόμισε στην Αθήνα, όπου διακόνησε για 35 χρόνια. Με την ενθάρρυνση του Ιωάννη Καποδίστρια, ο Κιγκ ίδρυσε το πρώτο Σχολείο θηλέων στην Τήνο (1829-30) και το πρώτο Γυμνάσιο στην Αθήνα (1833)[5]. Είχε τόσο καλές σχέσεις με το Υπουργείο Παιδείας, σε σημείο που ο Υπουργός Ρίζος Νερουλός συχνά τον συμβουλευόταν για εκπαιδευτικά ζητήματα [6], ενώ τα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση, προμήθευε με διδακτικά βιβλία όλα τα δημόσια σχολεία. Συνδέθηκε φιλικά με τον αρχιμανδρίτη Νεόφυτο Βάμβα και τον Θεόκλητο Φαρμακίδη[5].
Με τις θερμές εκκλήσεις που έκανε ως αντιπρόσωπος φιλελληνικών οργανώσεων, κατόρθωνε να συγκεντρώνονται μεγάλα χρηματικά ποσά για τις φιλανθρωπικές και εκπαιδευτικές ανάγκες του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Συγχρόνως κήρυττε και δίδασκε την Αγία Γραφή, ελπίζοντας πως η Ορθόδοξη Εκκλησία θα αναμορφωνόταν και θα απέρριπτε «μεσαιωνικές και Ιησουιτικές επιδράσεις» που είχαν εισχωρήσει σ' αυτήν.
Διωγμοί και Αφορισμός
ΕπεξεργασίαΤο 1835, μετά από μια κυριακάτικη λειτουργία, ο Μητροπολίτης Αθηνών επιτέθηκε δριμύτατα εναντίον του Ιωνά Κιγκ και απείλησε ότι θα αφόριζε όσους έστελναν τα παιδιά τους στο σχολείο του Κιγκ. Από τότε ξεκίνησε ένας συνεχής διωγμός του Κιγκ από «ορισμένα όργανα της νεοσυσταθείσης Εκκλησίας της Ελλάδος ακραίου συντηρητικού ήθους» με επικεφαλής τον Οικονόμο Κωνσταντίνο εξ Οικονόμων [7].
Το 1844 κατηγορήθηκε από ορισμένες Αθηναϊκές εφημερίδες ότι ασεβούσε κατά των εικόνων και της Παρθένου Μαρίας. Ο Κιγκ απάντησε αναφέροντας αποσπάσματα από τα συγγράμματα των Εκκλησιαστικών Πατέρων Επιφανίου, Χρυσοστόμου, Βασιλείου του Μεγάλου, Ειρηναίου, Κλήμεντα και άλλων, και οι οποίοι, κατά τον Κιγκ, απέρριπταν την προσκύνηση των εικόνων και της μητέρας του Κυρίου. Μάλιστα τον επόμενο χρόνο, ο Κιγκ εξέδωσε αυτά τα αποσπάσματα σε βιβλίο με τίτλο Απολογία Ιωνά Κιγκ, όπου εξόργισε τους συντηρητικούς Ορθόδοξους κληρικούς. Σαν συνέπεια, η Ιερά Σύνοδος και αργότερα το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης αφόρισαν τον Ιωνά Κιγκ και το βιβλίο του[8].
Το επόμενο χρόνο, ο Κιγκ μηνύθηκε και παραπέμφθηκε να δικαστεί στη Σύρο, το κλίμα όμως ήταν τόσο εχθρικό, ώστε τον συμβούλεψαν να μην εμφανιστεί στο δικαστήριο. Στην επιστροφή του, επάνω στο πλοίο, δέχτηκε επίθεση από φανατικούς θρησκευόμενους, οι οποίοι τον απείλησαν ότι θα τον σκότωναν. Μόλις έφτασε στο σπίτι του πληροφορήθηκε για μια συνωμοσία 50 ανθρώπων που σκόπευαν να τον δολοφονήσουν[7]. Τον επόμενο Σεπτέμβριο κατασχέθηκαν 100 αντίτυπα της Απολογίας του και κάηκαν[8]. Ο διασυρμός του Κιγκ καταδικάστηκε από πολλούς Έλληνες διανοούμενους και από τα πιο έγκριτα ξένα περιοδικά της εποχής.
Το 1847 δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα «Αιών» μια σειρά άρθρων του Κωνσταντίνου Σιμωνίδη που περιείχαν ψέματα, με τον τίτλο «Όργια του Κιγκ». Τα άρθρα αυτά δημιούργησαν πολύ εχθρικό κλίμα εναντίον του Κιγκ και η Κυβέρνηση αναγκάστηκε να τοποθετήσει φρουρούς έξω από το σπίτι του, συμβουλεύοντάς τον να απομακρυνθεί για ένα χρονικό διάστημα από την Ελλάδα. Συγχρόνως διατάχτηκε δικαστική έρευνα, η οποία απέδειξε ότι όλα αυτά ήταν μια απάτη του Σιμωνίδη, ο οποίος συνελήφθη και καταδικάστηκε για πλαστογραφία[8].
To 1848 ο Κιγκ και η εννεαμελής οικογένειά του επέστρεψαν στην Ελλάδα. Το 1851 διορίστηκε Πρόξενος των ΗΠΑ στην Ελλάδα και παρέμεινε σε αυτή την θέση για 7 χρόνια. Σύντομα όμως ξέσπασε διωγμός εναντίον του με την κατηγορία ότι «βλασφημεί τον αληθινό Θεό και τη μόνη Αποστολική Εκκλησία»[7]. Σύρθηκε πάλι στο δικαστήριο και καταδικάστηκε σε 15 ημερών φυλάκιση και σε απέλαση, καταδίκη που επικυρώθηκε και από τον Άρειο Πάγο. 12 διακεκριμένοι δικηγόροι της Αθήνας αποδοκίμασαν την όλη ενέργεια ως σκευωρία και την απόφαση του Αρείου Πάγου εσφαλμένη.
Στις ΗΠΑ υπήρξε αντίδραση για την όλη κατάσταση. Ειδική επιτροπή της Γερουσίας εξέτασε τα στοιχεία της δικογραφίας, με βάση τον Ελληνικό Ποινικό Κώδικα και το Σύνταγμα και βρήκε την απόφαση αντισυνταγματική. Η Ελληνική Κυβέρνηση με υπόδειξη του νέου Υπουργού Δικαιοσύνης, Σπύρου Πήλλικα, ο οποίος ήταν ένας από του δικηγόρους που είχαν αποδοκιμάσει την καταδίκη του Κιγκ, εξέδωσε Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο ακύρωσε την καταδικαστική αυτή απόφαση δικαιώνοντας τον Κιγκ [8].
Ο Ιωνάς Κιγκ, είχε τη χαρά να προσκληθεί από τον πρόεδρο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος τον δέχτηκε εγκάρδια και τον προσφώνησε θερμά, παρά τον αφορισμό που του είχε γίνει μερικά χρόνια πριν.
Ο Κινγκ πέθανε στην Αθήνα και ο τάφος του βρίσκεται στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Σώζεται επίσης η κατοικία του στην Πλάκα, στη γωνία των οδών Σχολείου και Φλέσσα.[9]
Υποσημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w63r17sx. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Επίσης Ιωνάς Κινγ ή Κιγγ και Τζόνας Κινγκ.
- ↑ Hintzoglou P. Α., «Reformed Communities in an Eastern Orthodox Culture», Fuller Theological Seminary, 1969, σελ. 79.
- ↑ Hingoglou P., «Reformed Communities in an Eastern Orthodox Culture», Fuller Theological Seminary, 1969, Σελ. 87-90.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Δράγα Γ. Δ., «Ιωνάς Κιγκ», 1972, σελ. 60-74.
- ↑ Κυριακάκη Μ. Β., «Πρωτοπορεία και Πρωτοπόροι», 1985, σελ. 14.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Hintzoglou P. Α., «Reformed Communities in an Eastern Orthodox Culture», Fuller Theological Seminary, 1969, σελ. 92-94.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Δράγα Γ. Δ., «Ιωνάς Κιγκ», 1972, σελ. 86, 100.
- ↑ Σκουμπουρδή, Αρτεμις (2016). Μοναστηράκι-Πλάκα. Οι γειτονιές των θεών. Αθηνα. σελ. 493-94. ISBN 978-960-16-5247-4.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Ανανίας Καβάκας, Η ιστορία των Ελληνικών Ευαγγελικών Εκκλησιών.
- P. Α. Hintzoglou, Reformed Communities in an Eastern Orthodox Culture.
- Γ. Δ. Δραγάς, Ιωνάς Κιγκ.
- Μ. Β. Κυριακάκη, Πρωτοπορεία και Πρωτοπόροι.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Έργα του Ιωνά Κινγκ, στον ιστότοπο books.google.com (pdf):
- The New York Times, 3 Δεκεμβρίου 1852, σελ. 6, Jonas King (pdf) (Αγγλικά).
- Περιοδικό Αστήρ, Σεπτέμβριος 1999, «Η εμπειρία του παρελθόντος - μια παρακαταθήκη της Ευαγγελικής Αναμορφώσεως για τον 21ον αιώνα Αρχειοθετήθηκε 2007-12-16 στο Wayback Machine.».
- Appleton's Cyclopedia of American Biography: Βιογραφία του Jonas King (Αγγλικά).