Ιωάννης Φλέσσας
Ο Ιωάννης Φλέσσας ή Φλεσσόπουλος του Νικήτα ήταν αγωνιστής του 1821.
| Ιωάννης Φλέσσας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1800 Πολιανή Μεσσηνίας |
| Θάνατος | Μαΐου 1888 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δικαστής στρατιωτικός πολιτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πληρεξούσιος μέλος της Βουλής των Ελλήνων ειρηνοδίκης |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Πολιανή Μεσσηνίας το 1800. Ανιψιός του Παπαφλέσσα, έλαβε μέρος σε πολλές μάχες καθ' όλη τη διάρκεια του Αγώνα. Στη μάχη κατά του Ιμπραήμ πασά στις 26 Μαΐου 1825 στα Δερβενάκια και Θουρίας των Καλαμών διέσωσε τον τραυματισθέντα πατέρα του, όπως γράφει ο Χρ. Παρασκευόπουλος.[1]
Στις 8 Ιανουαρίου 1831, διορίστηκε ειρηνοδίκης Μεγαλοπόλεως [2], τον Ιούλιο του 1832 εξελέγη βουλευτής της Επαρχίας Λεονταρίου,[3] ενώ το 1843 εξελέγη Πληρεξούσιος στην Α' Εθνοσυνέλευση της Γ' Σεπτεμβρίου της Επαρχίας Λεονταρίου [4][5][6]. Η εκλογή του εγκρίθηκε από την Εθνοσυνέλευση.[7] και το 1844 εξελέγη Βουλευτής Καλαμών στην Α' Περίοδο από 7 Σεπτεμβρίου 1844 έως 14 Απριλίου 1847.
Στις 6 Ιουλίου 1847 από την Πολιανή στέλνει επιστολή στο Βασιλιά Όθωνα παραπονούμενος, όπως ο ίδιος αναφέρει, για την "καταδίωξή του από τας υπαλλήλους Αρχάς της Μεσσηνίας". Το 1868, εκλέγεται Βουλευτής Καλαμών (Β΄ Περίοδος, 21 Μαρτίου 1868-17 Μαρτίου 1869) και το 1869 επανεκλέγεται Βουλευτής Καλαμών (Γ' Περίοδος, 17 Μαΐου 1869-28 Δεκεμβρίου 1869).
Το 1872 με αναφορά του αναζητά τον προβιβασμό του σε ανθυπολοχαγό της φάλαγγας, ενώ το Σεπτέμβριο του 1873 προβιβάζεται σε υπολοχαγό[8] και έπειτα το 1880 σε λοχαγό.[9]
Το 1887, συνέταξε κατάσταση με ονόματα μαχητών του αγώνος. Πέθανε το Μάιο του 1888.[10]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ "Πάντες ετράπησαν εις φυγήν. Μόνον οι Φλεσσαίοι καταλαβόντες τα προ της Θουρίας υψώματα, έκαμαν τα στρατεύματα του Ιμπραήμ κατά την εισβολή των προς τας Καλάμας, να υποστούν τρομακτική επίθεση[...]Κατά την μάχη αυτήν, ήτις έδωκε καιρόν να φύγουν τα γυναικόπαιδα των διαφόρων χωρίων προς τας Καλαμάς και εκείθεν προς την Σέλιτσαν και τα Πηγάδια, φονεύθηκαν ό Αθανάσιος Φλέσσας και ό Νικόλαος Φλέσσας. Ό Νικήτας ως εκ θαύματος έσώθη υπό του εικοσαετούς τότε υιού του Ιωάννου μεταφερθείς πληγωμένος εις την Μονή Γαρδικίου, προς περιποίηση των δύο πληγών, ας έλαβε πολεμών." [...]
- ↑ ΦΕΚ, αριθ. φύλο 1, 3 Ιαν. 1834, σελ. 4α
- ↑ βλ. «Εθνική Εφημερίς» 13 Ιουλίου 1832, σελ. 118
- ↑ Μητρώον Πληρεξουσίων, Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων
- ↑ Εφημερίδα "Ταχύτερος Φήμη" της 25 Νοεμβ. 1843, σελ. 3
- ↑ Εφημερίδα "Αιώv", 19 Νοεμβρίου 1843, σελ. 3
- ↑ Εφημερίδα "Ο Ελληνικός Παρατηρητής" της 7 Δεκ. 1843, σ. 4.
- ↑ Β.Δ. 2 Σεπτεμβρίου 1873. ΦΕΚ 52/23 Οκτ. 1873. σελ. 383
- ↑ Β.Δ. 23 'Απριλίου 1880 ΦΕΚ 68/16 Ιουνίου 1880 σελ.330
- ↑ έφ. "ΠΡΩΙΑ" αριθ. φύλλο. 2818/26 Μαΐου 1888. σελίδα 2