Ιωάννης Φαβιάτος - Κοκκόλης
Ο Ιωάννης Φαβιάτος - Κοκκόλης (1887 - 1965) ήταν Έλληνας ναυπηγός και αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.[1]
| Ιωάννης Φαβιάτος - Κοκκόλης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1887 |
| Θάνατος | 1965 |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικα Χρυσός Σταυρός του Σωτήρος Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Γεωργίου Α΄ |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Οδησσό και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη. Αποφοίτησε από το Ζωγράφειο Γυμνάσιο το 1906 και σπούδασε ναυπηγική στο πανεπιστήμιο Durham (Newcaste Αγγλίας), απ'όπου αποφοίτησε[1] το 1910. Την περίοδο 1910 - 1915 εργάστηκε σε βρετανικά ναυπηγεία και το 1915 κατατάχθηκε[1] στο Πολεμικό Ναυτικό με τον βαθμό του Ανθυποναυπηγού. Το 1917 προήχθη σε Υποναυπηγό, το 1919 σε Ναυπηγό, το 1920 σε Επιναυπηγό, το 1931 σε αντιπλοίαρχο ναυπηγό, το 1934 σε πλοίαρχο ναυπηγό για να αποστρατευθεί τελικώς το 1939 με τον βαθμό του Υποναυάρχου.[2][3] Υπήρξε[3] καθηγητής στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (1917 - 1920), σύμβουλος ναυτικού ακολούθου στην ελληνική πρεσβεία του Λονδίνου (1920 - 1922), μέλος της Διασυμμαχικής Επιτροπής Επανορθώσεων Ναυτικών ζημιών Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς και τεχνικός υποδιευθυντής (1932 - 1935) και διευθυντής (1935 - 1939) του Ναυστάθμου Σαλαμίνος. Κατά την περίοδο 1926 - 1929 συμμετείχε σε αποστολές παρακολουθήσεως ναυπήγησης και παραλαβής νέων πλοίων για λογαριασμό του Πολεμικού Ναυτικού. Κατα τη διάρκεια της θητείας του στον Ναύσταθμο σχεδίασε τον "Τιτάνα", ένα μεγάλο ρυμουλκό, το οποίο έδωσε το έναυσμα για το τιτάνειο έργο ιδρύσεως ναυπηγείου στη ναυτική περιοχή του Σκαραμαγκά.
Μετά την αποστρατεία του εργάστηκε ως τεχνικός διευθυντής[2] (1940 - 1947) στα ναυπηγεία Βασιλειάδου στον Πειραιά. Την περίοδο 1947 - 1952 υπήρξε μέλος[2] της αποστολής του Οργανισμού Διαχείρισης Συμμαχικού Υλικού (ΟΔΙΣΥ) στο Βέλγιο, τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία καθώς και μέλος[2] της αντιπροσωπείας (1952) για τις γερμανικές επανορθώσεις στο Αμβούργο. Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο (τεχνικά συγγράματα κ.α.) και είχε τιμηθεί[3] με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος, με τον Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος και με τον Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄.
Απεβίωσε στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών στις 27 Αυγούστου 1965. Ήταν παντρεμένος με την Ιφιγένεια Αναστασίου Μάλτου και είχε αποκτήσει μια κόρη, σύζυγο του Δημοσθένη Πελία Ιωαννίδη.
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Φιλίππου Κωνσταντίνος, Διαδρομή ενός αιώνα Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., Αθήνα 2007, σελ.24 - 25
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Σακαγιάννης Γιώργος, Απόστρατος, κοινωνία & πολιτική, από τον Μεσοπόλεμο στη Μεταπολίτευση, Θεσσαλονίκη 2010, σελ.32
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος - Larousse, εκδόσεις Πάπυρος, λήμμα Ιωάννης Κοκκόλης