Ιωάννης Ε΄ της Νάπολης
Ο Ιωάννης, από την οικογένεια των Σεργίων, ήταν πρόξενος, και Δούκας της Νάπολης την περίοδο προς το τέλος του 1033 έως στις αρχές του 1034 έως το 1050, πριν από τον Απρίλιο του 1051[1].
| Ιωάννης Ε΄ της Νάπολης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 11ος αιώνας |
| Θάνατος | 1042 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Σέργιος Ε΄ της Νάπολης |
| Γονείς | Σέργιος Δ΄της Νάπολης |
Ο Ιωάννης ήταν γιος και ο διάδοχος του Σέργιου Δ΄ ο οποίος παραιτήθηκε ενώ αντιμετώπιζε την συμμαχία των Πανδόλφου και Ράινουλφ Ντρένγκοτ[2]. Ο Ιωάννης πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να ζητήσει βοήθεια από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, όσο έλειπε ανέλαβε το δουκάτο εκ νέου ο πατέρας. Τελικά ο αυτοκράτορας δεν ικανοποιεί το αίτημα του υποτελούς του και ο Ιωάννης επέστρεψε στο δουκάτο.
Ο Ιωάννης αναγκάστηκε να δώσει φόρο στον Γκουαϊμάρ του Σορέντο και να συνεχίσει ειρηνικά τη θητεία του. Το 1038 ίδρυσε μια νέα εκκλησία στη Νάπολη αφιερωμένη στον Άγιο Συμεών[3].
Παιδιά του ήταν οι :
- Σέργιος Ε΄, διάδοχός του
- Ιωάννης, ίσως ο Ιωάννης ΣΤ΄ επίσκοπος Νάπολης
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Venance Grumel Traité d'études byzantines: La Chronologie les Presses universitaires de France, Paris 1958 « Ducs de Naples » , p. 424
- ↑ Jules Gay L'Italie méridionale et l'Empire byzantin depuis l'avènement de Basile Ier jusqu'à la prise de Bari par les Normands (867-1071) Albert Fontemoing éditeur, Paris 1904 , p. 442
- ↑ (Αγγλικά) Patricia Skinner, « Urban Communities in Naples, 900–1050 », Papers of the British School at Rome 62 (1994), 289.