Ιγκνάτσι Γιάκουμπ Μασάλσκι
Ο Πρίγκιπας Ιγκνάτσι Γιάκουμπ Μασάλσκι (πολωνικά: Ignacy Jakub Massalski, λιθουανικά: Ignotas Jokūbas Masalskis) (1726-1794) ήταν Πολωνός-Λιθουανός ευγενής.
| Ιγκνάτσι Γιάκουμπ Μασάλσκι | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 22 Ιουλίου 1727 Aliekšycy[1] |
| Θάνατος | 28 Ιουνίου 1794[2] Βαρσοβία[1][3] |
| Αιτία θανάτου | απαγχονισμός[4][3] |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή[4][3] |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Βίλνιους |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[5] Καθολικισμός[4][6] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας καθολικός επίσκοπος (από 1762)[7] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Michał Józef Massalski[8] και d:Q25712999[8] |
| Οικογένεια | House of Massalski[3] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Confederate of the Confederacy Πολωνός εκλογέας Grand Referendary of Lithuania (cleric) (1754–1762)[9] Roman Catholic bishop of Vilnius (από 1762)[10][11] Lithuanian great writer (clergyman) (1748–1754)[12] d:Q112963346 (από 1744)[3] |
| Βραβεύσεις | Order of the White Eagle |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μασάλσκι έγινε καθολικός ιερέας και ονομάστηκε Επίσκοπος του Βίλνιους από τον Πάπας Κλήμη ΙΓ΄ στις 29 Μαρτίου 1762. Ήταν ένας από τους δημιουργούς της Επιτροπής Εθνικής Παιδείας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Επιτροπή, ο Μασάλσκι δημιούργησε 300 ενοριακά σχολεία.[13]
Το 1776 απομακρύνθηκε από την Επιτροπή[14] για υπεξαίρεση δημοσίων κεφαλαίων.[15] Τον διαδέχθηκε ως επικεφαλής της Επιτροπής ο Μίχαου Γέζι Πονιατόφσκι.[14]
Ο Μασάλσκι ήταν υποστηρικτής της Συνομοσπονδίας της Ταργκοβίτσα και αντίπαλος της Εξέγερσης του Κοστσιούσκο. Ως επίσκοπος, ο Μασάλσκι ήταν αντίθετος στην απαγωγή και την αναγκαστική μεταστροφή Εβραίων παιδιών. Δημοσίευσε ποιμαντική επιστολή το 1783, όπου καταδίκασε τέτοιες πρακτικές.[16]
Ο Μασάλσκι ανέθεσε την ανακατασκευή του Καθεδρικού Ναού του Βίλνιους από τον Λαουρίνας Γκουσεβίτσιους, ο οποίος τον μετέτρεψε στη σημερινή του εμφάνιση.[17] Έγινε ιδιοκτήτης του Παλατιού του Βέρκιαϊ το 1780 και οργάνωσε τη μεγάλη ανακατασκευή του σε νεοκλασικό στιλ, επίσης από τον Γκουσεβίτσιους.
Κατηγορούμενος για προδοσία, απαγχονίστηκε στη Βαρσοβία στις 28 Ιουνίου 1794 από έναν θυμωμένο όχλο μετά την Εξέγερση της Βαρσοβίας.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 dw.15487.
- ↑ «Annuaire prosopographique : la France savante» 116780. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 246.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 encyklopedia
.pwn .pl /haslo /Massalski-Ignacy-Jakub;3938399 .html. - ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. massij. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. massij. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2023.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. massij. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 245–246.
- ↑ «Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795». (Πολωνικά) d:Q123243396. Κρακοβία. 1885. σελ. 310.
- ↑ massij.
- ↑ viln.
- ↑ «Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795». (Πολωνικά) d:Q123243396. Κρακοβία. 1885. σελ. 280.
- ↑ Daniel Stone (2001). The Polish-Lithuanian State, 1386-1795. University of Washington Press. σελ. 314. ISBN 978-0-295-98093-5. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2012.
- ↑ 14,0 14,1 Jerzy Lukowski (5 Αυγούστου 2010). Disorderly Liberty: The Political Culture of the Polish-Lithuanian Commonwealth in the Eighteenth Century. Continuum International Publishing Group. σελ. 168. ISBN 978-1-4411-4812-4. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2012.
- ↑ Norman Davies (30 Μαρτίου 2005). God's Playground: The origins to 1795. Columbia University Press. σελίδες 397. ISBN 978-0-231-12817-9. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2012.
- ↑ Gershon David Hundert (1 Αυγούστου 2006). Jews in Poland-Lithuania in the Eighteenth Century: A Genealogy of Modernity. University of California Press. σελ. 67. ISBN 978-0-520-24994-3. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2012.
- ↑ Saulius Sužiedėlis (7 Φεβρουαρίου 2011). Historical Dictionary of Lithuania. Scarecrow Press. σελ. 185. ISBN 978-0-8108-4914-3. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2012.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |