Θηρεσία της Γαλλίας (1736–1744)

Κόρη του Λουδοβίκου ΙΕ΄ της Γαλλίας

Η Θηρεσία Φελίσιτη της Γαλλίας (Marie Thérèse Félicité[3]: 1736-1744) ήταν η ένατη κόρη του Λουδοβίκου ΙΕ΄ της Γαλλίας και της Μαρίας Λετσίνσκα.

Θηρεσία της Γαλλίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Thérèse de France (Γαλλικά)
Γέννηση16  Μαΐου 1736[1]
Βερσαλλίες
Θάνατος28  Σεπτεμβρίου 1744[1]
Αββαείο του Φοντεβρώ
Αιτία θανάτουΕυλογιά
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΒασιλική Σαιν-Ντενί
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΓονείςΛουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας[2] και Μαρία Λεστσίνσκα[2]
ΑδέλφιαΣοφία της Γαλλίας
Βικτωρία της Γαλλίας
Λουίζα της Γαλλίας
Μαρία-Λουίζα της Γαλλίας
Εριέττα της Γαλλίας
Λουίζα Ελισάβετ της Γαλλίας
Αδελαΐδα της Γαλλίας
Σαρλ ντε Βιντιμίλ
Φίλιππος, Δούκας του Ανζού
Λουδοβίκος Φερδινάνδος της Γαλλίας
ΟικογένειαΟίκος των Βουρβόνων
Θυρεός

Το 1738 η Θηρεσία, που ήταν τότε δύο ετών, είχε σταλθεί στο αββαείο του Φοντεβρώ (Fontevraud) μαζί με τρεις από τις αδελφές της, τη Λουίζα Μαρία, τη Βικτωρία και τη Σοφία. Για λόγους οικονομίας για τις σπουδές τους, οι τέσσερις νεότερες πριγκίπισσες κρατήθηκαν μακριά από το βασίλειο, στη Μονή Φοντεβρώ από το 1738 ως το 1750, όπου πέρασαν το χρόνια της εκπαίδευσής τους πριν από την επιστροφή τους στις Βερσαλίες. Η Θηρεσία δεν επέστρεψε στις Βερσαλλίες, ενώ η αδερφή της Λουίζα προτίμησε να συνεχίσει να ζει μοναχικά ως καλόγρια στη Μονή του Σεν Ντενί.

Ωστόσο, η Θηρεσία ήταν συχνά άρρωστη. Το φθινόπωρο του 1744 η υγεία της πριγκίπισσας επιδεινώθηκε περισσότερο. Οι μοναχές του αββαείου, φοβούμενες για τον πρόωρο θάνατό της, έσπευσαν να τη βαφτίσουν Μαρία Θηρεσία Φελίσιτη. Το κορίτσι πέθανε από ευλογιά στις 28 Σεπτεμβρίου και τη θρήνησαν οι μοναχές και οι αδελφές της, δεδομένου ότι, σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, η μικρή Θηρεσία ήταν η πιο χαρούμενη και διασκεδαστική από τις τέσσερις αδελφές. Ήταν οκτώ χρονών και δεν είχε δει τους γονείς της από τη στιγμή που πήγε στο αββαείο.[4] Είναι η μοναδική από τις κόρες του Λουδοβίκου ΙΕ΄ που δεν ζωγραφίστηκε πορτραίτο της[3].

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Bearne, Mrs: A Royal Quartette, Λονδίνο 1908

Παραπομπές

Επεξεργασία