Θεσπρωτός (μυθολογία)
Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Θεσπρωτός ήταν εγγονός του γενάρχη των Ελλήνων Πελασγού, ένας από τους 50 γιους του Λυκάων της Αρκαδίας και της Μελίβοιας ή της Νύμφης Κυλλήνη (μυθολογία).[1][2] Ο Θεσπρωτός εγκατέλειψε την γενέτειρα του και μετανάστευσε βόρεια, στην σημερινή Θεσπρωτία που πήρε το όνομα του, απόγονοι του θεωρούνται οι Θεσπρωτοί. Ο γιος του ήταν ο Άμβρακας επώνυμος στην Αρχαία Αμβρακία.[3] Σύμφωνα με μερικές παραδόσεις είχε καταφύγει στον Θεσπρωτό ο Θυέστης. Ο Θεσπρωτός μα τον πατέρα του και τους αδελφούς του έμειναν γνωστοί για ένα ανοσιούργημα που διέπραξαν απέναντι στον Δία. Ο μέγιστος θεός είχε ενοχληθεί από την ανεμελιά τους και αποφάσισε να τους δοκιμάσει, τους επισκέφτηκε σαν χωρικός. Ο Λυκάων και οι γιοι του έσφαξαν ένα βρέφος και το πρόσφεραν σαν δείπνο στον Δία, ο ίδιος το αναγνώρισε αμέσως και εξοργισμένος τους θανάτωσε με έναν κεραυνό.[3]
| Θεσπρωτός | |
|---|---|
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Άμβρακας |
| Γονείς | Λυκάων |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, "Ρωμαικές αρχαιότητες" 1.13.1
- ↑ Παυσανίας, 8.17.6
- ↑ 3,0 3,1 Βιβλιοθήκη Απολλόδωρου, 3.8.1
Πηγές
Επεξεργασία- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica, τομ. 28ος, σελ.83.
- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969