Βικιπαίδεια

Ηλίας Ζούρος

Ο Ηλίας Ζούρος (11 Μαρτίου 1966), είναι Έλληνας προπονητής καλαθοσφαίρισης στην ομάδα του Γ.Σ. Αμαρουσίου

Ηλίας Ζούρος
Α.Ε.Κ.
ΘέσηΠροπονητής
ΠρωτάθλημαΑ1 Εθνική (Basket League)
Κύπελλο Ελλάδας
Μπάσκετμπολ Τσάμπιονς Λιγκ
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΗλίας Ζούρος
ΕθνικότηταΕλληνική
Γέννηση11 Μαρτίου 1966 (1966-03-11) (58 ετών)
,
Καριέρα σε συλλόγους
Σύλλογοι:

0000-000000Πανιώνιος Γ.Σ. Σμύρνης (εφηβικό)
0000-000000Γ.Σ. Περιστερίου (βοηθός)
0000-000000Εθνικός Πειραιώς (βοηθός)
1995-199600Α.Ο. Παλαιού Φαλήρου
1996-199800Α.Ο. Σπόρτιγκ Αθηνών (βοηθός)
1998-199900Γ.Σ. Αμαρουσίου (βοηθός)
1999-200000Ολυμπιακός Σ.Φ. Πειραιώς (βοηθός)
2000-200200Ολυμπιακός Σ.Φ. Πειραιώς
2003-200400Σατζές Βηρυττού
2004-200400Α.Ο. Νήαρ Ηστ Καισαριανής
2005-200500Α.Σ. Άρης Θεσσαλονίκης
2006-200700Παρί Ρασίνγκ Κλαμπ
2007-201000Πανελλήνιος Γ.Σ.
2011-201100Ζάλγκιρις Κάουνας
2012-201200Αναντολού Εφές
2013-201300Ζάλγκιρις Κάουνας
2014-201500Τόφας Μπούρσα
2016-201700Μπούντουτσνοστ
2019 000000Γ.Σ. Περιστερίου
2021-202200Προμηθέας Πατρών
2024-000000Α.Ε.Κ.
Εθνικές Ομάδες:
1999-200000Εθνική Ελλάδος (βοηθός)
2011-201200Εθνική Ελλάδος

2016-2023000000Εθνική Γεωργίας

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του από τα εφηβικά τμήματα του Πανιωνίου, όπου έμεινε για τέσσερα χρόνια, κατακτώντας ένα Πρωτάθλημα Ελλάδος το 1993.[1] Αργότερα εργάστηκε ως βοηθός προπονητή του Σπύρου Φώσκολου στην ανδρική ομάδα του Γ.Σ. Περιστερίου.[1]

Επόμενοι σταθμοί του ήταν ο Εθνικός Πειραιώς και το Παλαιό Φάληρο, με το οποίο έφτασε κατά την περίοδο 1995-96 στον τελικό του Κυπέλλου Ε.Σ.ΚΑ.Ν.Α.[2] Κατόπιν υπέγραψε συμβόλαιο με το Σπόρτιγκ Αθηνών, παραμένοντας στο σύλλογο ως βοηθός προπονητή για δύο χρόνια.[1] Το 1997 μεταπήδησε στην ομάδα του Γ.Σ. Αμαρουσίου ως βοηθός του Κώστα Πετρόπουλου, όπου έμεινε για δύο χρόνια.[1]

Το 1999 προσέφερε ως βοηθός του Κώστα Πετρόπουλου στον πάγκο της Εθνικής Ελλάδος.[1] Μέχρι το Φεβρουάριο του 2002 γνώρισε 10 νίκες σε σύνολο 15 συμμετοχών.[3] Στο μεταξύ, το καλοκαίρι του 1999 προσελήφθη ως βοηθός προπονητή του Γιάννη Ιωαννίδη στον Ολυμπιακό Πειραιώς.[1] Την επόμενη χρονιά ανέλαβε το πόστο του πρώτου προπονητή της ομάδας, αποχωρώντας τελικά στα μέσα του 2002.[1]

Την περίοδο 2003-04 μετέφερε τις δραστηριότητές του στο Λίβανο, όπου ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Σαζές Βηρυττού (Sagesse Beirut).[1] Με την ομάδα αυτή κατέκτησε το Πρωτάθλημα Λιβάνου της περιόδου 2003-04, καθώς και το FIBA Asia Champions Cup.[4] Παράλληλα ανακηρύχθηκε κορυφαίος προπονητής της χρονιάς στην Ασία για το 2004.[4]

Την επόμενη χρονιά επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό αρχικά της Νήαρ Ήστ και κατόπιν του Άρη Θεσσαλονίκης, όπου και παρέμεινε μέχρι το Δεκέμβριο του 2005.[1][5] Από το καλοκαίρι του 2006 μέχρι το Δεκέμβριο του 2007 ανέλαβε την καθοδήγηση της γαλλικής ομάδας Παρί Ρασίνγκ Κλαμπ.[1] Κατόπιν ο Ιάκωβος Φιλιππούσης τον παρότρυνε να επιστρέψει στην Ελλάδα για να αναλάβει τον πάγκο του Πανελληνίου Γ.Σ., όπου και παρέμεινε για 2,5 χρόνια.[6] Κατά τη διάρκεια της θητείας του ο σύλλογος ολοκλήρωνε τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις σταθερά στην κορυφαία πεντάδα της Α1 Εθνικής Κατηγορίας, ενώ παράλληλα έφτασε μέχρι τους τελικούς του EuroCup 2010, όπου και κατετάγη τέταρτος. Ο Ζούρος αναδείχθηκε δε Προπονητής της Χρονιάς για το EuroCup 2010.[7]

Το καλοκαίρι του 2010 ο Ζούρος εξέφρασε την επιθυμία να μη συνεχίσει πλέον στο σύλλογο παρά την καλή του συνεργασία με τη διοίκηση, επικαλούμενος ως λόγο τη «μεγάλη καθυστέρηση συγκρότησης της ομάδας» που «ήλθε να προστεθεί σε ένα γενικό κοινωνικό κλίμα αβεβαιότητας που προκαλεί η οικονομική κρίση».[6]

Τον Ιανουάριο ο Ζούρος υπέγραψε συμβόλαιο με τη Ζάλγκιρις Κάουνας, ομάδα του Λιθουανικού Πρωταθλήματος Καλαθοσφαίρισης, μέχρι το καλοκαίρι του 2011.[8] Με τον τρόπο αυτό έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής ομάδας του εξωτερικού, η οποία αγωνίζεται στην Euroleague.[9] Στις 13 Φεβρουαρίου 2011 κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο με τη Ζάλγκιρις, η οποία κέρδισε τη Λιέτουβος Ρίτας με 81-69 στον τελικό του Κυπέλλου Λιθουανίας.[10] Μέσα στην ίδια χρονιά κατέκτησε επίσης το Πρωτάθλημα Λιθουανίας, καθώς και το Πρωτάθλημα της Βαλτικής Λίγκας.[11] Η λήξη της συνεργασίας του με την ομάδα έλαβε τέλος τον Οκτώβριο του 2011,[12] εφόσον ήρθε σε ρήξη με τον τότε ιδιοκτήτη της ομάδας, Βλαντιμίρ Ρομανόφ.[13]

Στις 4 Μαρτίου 2011 η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης προχώρησε στην ανακοίνωση της ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής Ελλάδος Ανδρών από τον Ζούρο μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.[14][15][16] Από τη θέση αυτή απομακρύνθηκε μετά την αποτυχία της ομάδας να περάσει - μάλλον αναπάντεχα - με επιτυχία το Προολυμπιακό Τουρνουά.[17]

Στις 27 Φεβρουαρίου 2012, ο Ζούρος προσελήφθη στην τεχνική ηγεσία της Αναντολού Εφές αποτελώντας τον πρώτο Έλληνα προπονητή που αναλαμβάνει ανδρική ομάδα της Τουρκίας (ο Τζώρτζης Δικαιουλάκος έχει αναλάβει τη γυναικεία ομάδα της Φενερμπαχτσέ).[11] Η ομάδα έφτασε στη σειρά των τελικών, χάνοντας ωστόσο το Πρωτάθλημα Τουρκίας από τη Μπεσίκτας.[18][19] Μετά το τέλος της περιόδου η Εφές έκανε πρόταση ανανέωσης συμβολαίου στο Ζούρο, ο οποίος εν τέλει αρνήθηκε την πρόταση, καθώς βρισκόταν σε συζητήσεις για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Ολυμπιακού.[20]

Την άνοιξη του 2013 ο προπονητής απέρριψε την προσφορά για τριετές συμβόλαιο από την Ομοσπονδία της Κίνας για τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού της ανδρικής ομάδας της χώρας, επικαλούμενος οικογενειακούς λόγους.[21] Εν τέλει το συμβόλαιο αυτό υπέγραψε ο Παναγιώτης Γιαννάκης.[22] Από την πλευρά του ο Ζούρος επέστρεψε στον πάγκο της λιθουανικής Ζάλγκιρις, διαδεχόμενος τον Ζοάν Πλάθα.[13] Εντούτοις η δεύτερη θητεία του στο σύλλογο έληξε πολύ σύντομα, στα τέλη Οκτωβρίου του 2013, εξαιτίας σειράς κακών αποτελεσμάτων.[23]

Το Δεκέμβριο του 2014 ο Ζούρος επέστρεψε στο Πρωτάθλημα Τουρκίας, έχοντας αναλάβει την Τόφας Μπούρσα, ομάδα με έδρα την πόλη της Προύσας.[24] Καθώς ο σύλλογος απέτυχε να απομακρυνθεί από τη ζώνη του υποβιβασμού η συνεργασία των δύο πλευρών ολοκληρώθηκε πριν τη λήξη της περιόδου, στα μέσα Απριλίου του 2015.[25]

Το Φεβρουάριο του 2016 υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την Εθνική Ομάδα της Γεωργίας.[26] Παρέμεινε στην τεχνική της ηγεσία μέχρι τις 14 Σεπτεμβρίου του 2023, όταν και ανακοίνωσε την απόφαση του να αποχωρήσει. Κατά την διάρκεια της θητείας του οδήγησε την Γεωργία δύο φορές στους ομίλους του Ευρωμπάσκετ (2017, 2022) ενώ πέτυχε την πρόκριση της για πρώτη φορά στους ομίλους του Μουντομπάσκετ το 2023, φτάνοντας στον γύρο των 16 της διοργάνωσης.[27]

Στις 25 Ιουνίου 2019, επέστρεψε στο ελληνικό πρωτάθλημα, αφού υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα του Γ.Σ. Περιστερίου μέχρι το 2021.[28] Στις 29 Νοεμβρίου 2019, απομακρύνθηκε από τον πάγκο του Περιστερίου.[29]

Στις 7 Νοεμβρίου 2021, ανακοινώθηκε από τον Προμηθέα Πατρών.[30] Στις 18 Απριλίου 2022, αποτέλεσε παρελθόν από τον Προμηθέα.[31]

Στις 26 Ιανουαρίου 2024, συμφώνησε με την ομάδα της Α.Ε.Κ. μέχρι το τέλος της αγωνιστικής σεζόν 2023-24.[32]

Διακρίσεις

Επεξεργασία

Συλλογικές

Επεξεργασία

Ατομικές

Επεξεργασία
  • Κορυφαίος προπονητής της χρονιάς στην Ασία: 2004
  • Προπονητής της Χρονιάς για το EuroCup: 2010
  • Πρώτος Έλληνας προπονητής ομάδας του εξωτερικού, η οποία αγωνίζεται στην Euroleague.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «Ηλίας Ζούρος». Ιστότοπος Sport24.gr. 12 Δεκεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2010. 
  2. ↑ ««Ιστορικό Ανδρικής Καλαθοσφαίρισης»». Επίσημη ιστοσελίδα Α.Ο. Παλαιού Φαλήρου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2010. 
  3. ↑ Ηλίας Ζούρος Αρχειοθετήθηκε 2009-03-21 στο Wayback Machine., στατιστικά προπονητή στην επίσημη ιστοσελίδα της Εθνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Βιογραφικό προπονητή: Ηλίας Ζούρος». Επίσημος ιστότοπος EuroCup. 
  5. ↑ «Α1: Τέλος ο Ζούρος, ανέλαβε ο Ματζόν», άρθρο στον ιστότοπο του NovaΣΠΟΡ FM, 22 Δεκεμβρίου 2005.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Ζούρος: «Άψογη συνεργασία, αλλά…»». Ιστότοπος NovaΣΠΟΡ FM. 10 Σεπτεμβρίου 2010. 
  7. ↑ 2009-10 Eurocup Coach of the Year: Ilias Zouros, Panellinios BC, επίσημη ιστοσελίδα του EuroCup Ανδρών.
  8. ↑ «Ανέλαβε τη Ζαλγκίρις ο Ζούρος» Αρχειοθετήθηκε 2011-01-17 στο Wayback Machine., άρθρο στον ιστότοπο Contra.gr, 15 Ιανουαρίου 2011.
  9. ↑ «Και επίσημα ο Ζούρος στη Ζαλγκίρις», άρθρο στον ιστότοπο του NovaΣΠΟΡ FM, 15 Ιανουαρίου 2011.
  10. ↑ «Κυπελλούχος ο Ζούρος»[νεκρός σύνδεσμος], άρθρο στον ιστότοπο του NovaΣΠΟΡ FM, 13 Φεβρουαρίου 2011.
  11. ↑ 11,0 11,1 «Ωραίος ως... Ευρωπαίος!» Αρχειοθετήθηκε 2012-02-29 στο Wayback Machine., άρθρο στον ιστότοπο της εφημερίδας SportDay.gr, 27 Φεβρουαρίου 2012.
  12. ↑ «Τέλος ο Ηλίας Ζούρος», άρθρο στον ιστότοπο Contra.gr, 20 Οκτωβρίου 2011.
  13. ↑ 13,0 13,1 «Επιστρέφει στην Ζαλγκίρις ο Ζούρος»[νεκρός σύνδεσμος], άρθρο στον ιστότοπο SentraGoal.gr, 22 Ιουνίου 2013.
  14. ↑ «Ζούρος και επίσημα!», άρθρο στον ιστότοπο του NovaΣΠΟΡ FM, 4 Μαρτίου 2011.
  15. ↑ «Ο Ηλίας Ζούρος στο τιμόνι της Εθνικής στο μπάσκετ» Αρχειοθετήθηκε 2011-03-09 στο Wayback Machine., άρθρο στον ιστότοπο της εφημερίδας «Ναυτεμπορική», 4 Μαρτίου 2011.
  16. ↑ «Ελλάδα appoint Zouros Coach», άρθρο στον επίσημο ιστότοπο της FIBA Europe, 4 Μαρτίου 2011. (Αγγλικά)
  17. ↑ «Ο Κολοκυθάς «τελείωσε» τον Ζούρο», άρθρο στον ιστότοπο της εφημερίδας «Το Βήμα», 13 Ιουλίου 2012.
  18. ↑ «Πρωταθλήτρια η Μπεσίκτας», άρθρο στον ιστότοπο Gazzetta.gr, 11 Ιουνίου 2012.
  19. ↑ «Πρωταθλήτρια η Μπεσίκτας!», άρθρο στον ιστότοπο του NovaΣΠΟΡ FM, 11 Ιουνίου 2012.
  20. ↑ «Ζούρος: «Είπα όχι στην Εφές λόγω Ολυμπιακού»», άρθρο στον ιστότοπο της εφημερίδας «Το Βήμα», 19 Δεκεμβρίου 2012.
  21. ↑ «"Όχι" Ζούρου στην εθνική Κίνας»[νεκρός σύνδεσμος], άρθρο στον ιστότοπο του Κρήτη ΣΠΟΡ FM, 11 Απριλίου 2013.
  22. ↑ «Μπάσκετ: Ο Γιαννάκης ανέλαβε την Εθνική Κίνας», άρθρο στον ιστότοπο της εφημερίδας «Ναυτεμπορική», 25 Απριλίου 2013.
  23. ↑ «Παρελθόν από τη Ζαλγκίρις ο Ζούρος», άρθρο στον ιστότοπο Contra.gr, 28 Οκτωβρίου 2013.
  24. ↑ «Στην Τόφας ο Ηλίας Ζούρος», άρθρο στον ιστότοπο Contra.gr, 22 Δεκεμβρίου 2014.
  25. ↑ «Ο Ηλίας Ζούρος αποτελεί παρελθόν από την Τόφας Μπούρσα», άρθρο στον ιστότοπο In.gr, 15 Απριλίου 2015.
  26. ↑ ΕΠΙΣΗΜΟ! Στην Εθνική Γεωργίας ο Ζούρος!, onsports.gr. 18/02/2016. Ανακτήθηκε 19/02/2016
  27. ↑ «Τέλος από την Εθνική Γεωργίας ο Ηλίας Ζούρος». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2024. 
  28. ↑ «Και επίσημα Ζούρος στο Περιστέρι!». www.sdna.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2019. 
  29. ↑ «Περιστέρι: Τέλος ο Ζούρος, αναλαμβάνει ο Νίκος Παπανικολόπουλος». Newsbeast.gr. 29 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2019. 
  30. ↑ «Επίσημο: Στο Προμηθέα ο Ηλίας Ζούρος (photo)». Eurohoops. 7 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2021. 
  31. ↑ «Τέλος ο Ηλίας Ζούρος από τον Προμηθέα». Eurohoops. 18 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2022. 
  32. ↑ «ΑΕΚ: Ανακοινώθηκε ο Ηλίας Ζούρος ως το τέλος της σεζόν». Eurohoops. 26 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Ηλίας_Ζούρος&oldid=10819455"