Éditions Gallimard
Οι Éditions Gallimard (Éditions Gallimard) είναι ένας από τους κορυφαίους γαλλικούς εκδοτικούς οίκους, ιδίως στο πεδίο της λογοτεχνίας. Το 2003, μαζί με τις θυγατρικές του, εξέδωσαν 1.418 τίτλους βιβλίων.
 | |
| Νομική μορφή | ανώνυμη εταιρεία με διοικητικό συμβούλιο |
|---|---|
| Κλάδος | εκδοτική δραστηριότητα |
| Ίδρυση | 1911 |
| Ιδρυτής | Γκαστόν Γκαλιμάρ |
| Έδρα | Παρίσι, Γαλλία |
| Μητρική | Groupe Madrigall |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
    | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ιδρύθηκε στις 31 Μαΐου 1911 στο Παρίσι από τον Γκαστόν Γκαλιμάρ (1881-1975) με αρχική επωνυμία Les Éditions de la Nouvelle Revue Française. Σήμερα διευθύνεται από τον εγγονό του, τον Αντουάν Γκαλιμάρ.[1] Κατά την πρώτη οκταετία του, μέχρι τον Ιούνιο του 1919, ο οίκος εξέδωσε εκατό τίτλους, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει το βιβλίο ποίησης La Jeune Parque του Πωλ Βαλερύ.[2][3] Οι «Γκαλιμάρ» εξέδωσαν επίσης τον δεύτερο τόμο του διάσημου έργου Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο του Μαρσέλ Προυστ, το οποίο υπήρξε το πρώτο βιβλίο των εκδόσεων που κέρδισε Βραβείο Γκονκούρ.[4]
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, ο Γκαστόν Γκαλιμάρ φιλοξενήθηκε στην Καρκασσόν από τον ποιητή Ζοέ Μπουσκέ. Προηγουμένως, τον Οκτώβριο του 1940 είχε συζητήσεις με τις γερμανικές αρχές κατοχής, που ήθελαν να μετατρέψουν τον εκδοτικό οίκο σε όχημα της προπαγάνδας τους.[5]
Στις αρχές του 21ου αιώνα οι Éditions Gallimard είχαν μια μεγάλη επιτυχία με την έκδοση και διανομή των βιβλίων του Χάρι Πότερ στη Γαλλία: πούλησαν 26 εκατομμύρια αντίτυπα των επτά τόμων.[4] Μπόρεσαν έτσι να αγοράσουν τις Εκδόσεις Φλαμαριόν (Groupe Flammarion) από το RCS MediaGroup το 2012. Σήμερα οι Éditions Gallimard θεωρούνται ένας από τους σημαντικότερους γαλλικούς εκδοτικούς οίκους. Μέχρι το 2011 ο κατάλογός τους περιελάμβανε 36 νικητές Βραβείου Γκονκούρ, 38 κατόχους Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας και δέκα συγγραφείς τιμηθέντες με Βραβείο Πούλιτζερ.[4] Το 2010 η εταιρεία είχε έσοδα 230 εκατομμύρια ευρώ[4] και απασχολούσε περισσότερους από χίλιους εργαζόμενους.[6]
Θυγατρικές εταιρείες
ΕπεξεργασίαΕκδοτικοί οίκοι
Επεξεργασία- Éditions Denoël
- Les Éditions du Mercure de France
- Nouveaux Loisirs (τουριστικοί οδηγοί)
- Groupe Flammarion
- Futuropolis
- Gallimard Jeunesse
- Éditions P.O.L. (88%)
- Éditions de La Table Ronde
- Bibliothèque de la Pléiade
Εταιρείες διανομής
Επεξεργασία- SODIS
- SOCADIS
- Centre de Diffusion de l'Édition
- France Export Diffusion
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Pascal Fouché (2005). Dictionnaire encyclopédique du Livre en deux volumes. Éditions du Cercle de la Libraire. σελ. 251. ISBN 2-7654-0911-0.
- ↑ Henri Vignes· Pierre Boudrot (2011). Bibliographie des éditions de la Nouvelle Revue française : 26 mai 1911-15 juillet 1919. Paris: Libraire H. Vignes. ISBN 9782867421822.
- ↑ Michel Jarrety (1992). Paul Valéry. Hachette supérieur. ISBN 9782010178894.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Gallimard, une histoire si française». Les Échos (εφημερίδα). 4 Μαρτίου 2011.
- ↑ Pascal Fouché (1987). L'édition française sous l'Occupation : 1940-1944. Bibliothèque de littérature française contemporaine de l'Université Paris. OCLC 17851738.
- ↑ Livres hebdo, 14 Οκτωβρίου 2011.