Εθνικός Συνασπισμός για τις Συριακές Επαναστατικές και Αντιπολιτευτικές Δυνάμεις
Ο Εθνικός Συνασπισμός για τις Συριακές Επαναστατικές και Αντιπολιτευτικές Δυνάμεις[2] (αραβικά: الائتلاف الوطني لقوى الثورة والمعارضة السورية), γνωστός και ως Συριακός Εθνικός Συνασπισμός (αραβικά: الائتلاف الوطني السوري), είναι ένας συνασπισμός της αντιπολίτευσης στο Συριακό Εμφύλιο Πόλεμο που ιδρύθηκε στη Ντόχα του Κατάρ, το Νοέμβριο του 2012. Ο μετριοπαθής πρώην ιμάμης του Τζαμί της Ουμαγιάντ στη Δαμασκό, Μοάζ αλ Χατίμπ, εξελέγη πρόεδρος του συνασπισμού και παραιτήθηκε στις 21 Απριλίου 2013.[3] Ο Ριάντ Σεΐφ και ο Σουχεΐρ Ατασί, δύο σημαντικοί δημοκρατικοί ακτιβιστές και ο τελευταίος ένας κοσμικός υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξελέγησαν αντιπρόεδροι. Η θέση ενός τρίτου αντιπροέδρου παρέμεινει κενή για να εκλεγεί Κούρδος.[4] Ο Μουσταφά Σαμπάγκ εξελέγη γενικός γραμματέας του συνασπισμού.[5] Ο συνασπισμός διέθετε συμβούλιο 114 εδρών, αν και δεν ήταν πλήρες.[1]
Ίδρυση | 11 Νοεμβρίου 2012 |
---|---|
Έδρα | Κωνσταντινούπολη |
Περιοχή δράσης | Συρία |
Μέλη | Συμβούλιο 114 μελών[1] |
Επίσημες γλώσσες | Αραβικά |
Μητρική οργάνωση | Συριακή αντιπολίτευση |
Ιστότοπος | en.etilaf.org |
δεδομένα ( ) |
Στις 31 Μαΐου 2013, ο συνασπισμός έδωσε συμμετοχή σε 15 εκπροσώπους του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, επιτρέποντας την άμεση εκπροσώπηση των ανταρτών από τη Συρία σε μια πολιτική ομάδα για πρώτη φορά.[1] Στις 6 Ιουλίου, ο συνασπισμός εξέλεξε νέα ηγεσία. Ο Αχμάντ Ασί αλ Τζαρμπά εξελέγη πρόεδρος και ο Ανάς αλ Τζαμπντά εξελέγη γενικός γραμματέας. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2013, ο Εθνικός Συνασπισμός επέλεξε τον Αχμάντ Τουμά ως πρωθυπουργό μιας προσωρινής κυβέρνησης για τη Συρία.[6] Στις 25 Σεπτεμβρίου 2013, μερικές ισλαμικές ομάδες απέρριψαν τον Συριακό Εθνικό Συνασπισμό, δηλώνοντας ότι «Όλες οι ομάδες που σχηματίστηκαν στο εξωτερικό χωρίς να επιστρέψουν στη χώρα δεν μας αντιπροσωπεύουν».[7]
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΩς αποτέλεσμα του εμφυλίου πολέμου, σχηματίστηκε εναλλακτική κυβέρνηση από την αντιπολίτευση (κυβέρνηση του Συριακού Εθνικού Συνασπισμού) το Μάρτιο του 2012. Εκπρόσωποι αυτής της κυβέρνησης προσκλήθηκαν για να καταλάβουν την έδρα της Συρίας στον Αραβικό Σύνδεσμο στις 28 Μαρτίου 2013 [8]. Ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης αναγνωρίζεται ως "μοναδικός εκπρόσωπος του συριακού λαού" από αρκετές χώρες όπως οι ΗΠΑ [9], η Γαλλία, η Ισπανία[10] και το Ηνωμένο Βασίλειο[11]. Πρώτος πρόεδρος του Εθνικού Συνασπισμού για τις Συριακές Δυνάμεις της Επανάστασης και της Αντιπολίτευσης είναι ο Χαλέντ Χότζα στις 4 Ιανουαρίου 2015, ο οποίος εξελέγη σε κλειστή ψηφοφορία[12] στην Κωνσταντινούπολη,και πρωθυπουργός ανέλαβε ο Αχμάντ Σαλέχ Τουμά. Από τις 6 Μαΐου 2017 πρόεδρος του Εθνικού Συνασπισμού είναι ο Ριάντ Σεΐφ και αντιπρόεδρος ο Μουαφάκ Νιραμπιά.
Διεθνής αναγνώριση
ΕπεξεργασίαΑναγνώριση από | Ημερομηνία αναγνώρισης |
---|---|
Μπαχρέιν | 12-11-2012 |
Κουβέιτ | 12-11-2012 |
Ομάν | 12-11-2012 |
Κατάρ | 12-11-2012 |
Σαουδική Αραβία | 12-11-2012 |
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα | 12-11-2012 |
Γαλλία | 13-11-2012 |
Τουρκία | 15-11-2012 |
Ιταλία | 19-11-2012 |
Ηνωμένο Βασίλειο | 20-11-2012 |
Ισπανία | 29-11-2012 |
Δανία | 9-12-2012 |
Νορβηγία | 9-12-2012 |
Ολλανδία | 10-12-2012 |
Γερμανία | 10-12-2012 |
Βέλγιο | 10-12-2012 |
Λουξεμβούργο | 10-12-2012 |
Ηνωμένες Πολιτείες | 12-12-2012 |
Αυστραλία | 13-12-2012 |
Μάλτα | 22-3-2013 |
Αραβικός Σύνδεσμος | 26-3-2013 ( μέλος) |
Ηγεσία
ΕπεξεργασίαΠρόεδροι
Επεξεργασία№ | Πορτρέτο | Όνομα (Γέννηση–Θάνατος) |
Από | Έως | Πολιτικό κόμμα | Σημειώσεις | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Μόαζ αλ Χατίμπ (1960–) |
11 Νοεμβρίου 2012 | 22 Απριλίου 2013 | Ανεξάρτητος | —
| ||
— | Τζορτζ Σάμπρα (1947–) |
22 Απριλίου 2013 | 6 Ιουλίου 2013 | Συριακό Εθνικό Συμβούλιο | Υπηρεσιακός Πρόεδρος.[13] | ||
2 | Αχμάντ Τζαρμπά (1969–) |
6 Ιουλίου 2013 | 9 Ιουλίου 2014 | Συριακό Εθνικό Συμβούλιο | Επανεκλεγείς στις 5 Ιανουαρίου 2014. | ||
3 | Χαντί αλ Μπαχρά (1959–) |
9 Ιουλίου 2014 | 4 Ιανουαρίου 2015[14] | Ανεξάρτητος | —
| ||
4 | Χαλέντ Χότζα (1965–) |
4 Ιανουαρίου 2015 | 5 Μαρτίου 2016 | Ανεξάρτητος | Επανεκλεγείς στις 3 Αυγούστου 2015.[15] | ||
5 | Ανάς αλ Αμπντά (1967–)[16] |
5 Μαρτίου 2016[17] | 6 Μαΐου 2017[18] | Συριακό Εθνικό Συμβούλιο | —
| ||
6 | Ριάντ Σεΐφ (1946–) |
6 Μαΐου 2017 | 6 Μαΐου 2018 | Ανεξάρτητος | —
| ||
7 | Αμπντουραχμάν Μουσταφά (1964–) |
6 Μαΐου 2018[19] | Σήμερα | Ανεξάρτητος | —
|
Συριακή Μεταβατική Κυβέρνηση
ΕπεξεργασίαΣτη διάρκεια διάσκεψης στην Κωνσταντινούπολη στις 19 Μαρτίου 2013, τα μέλη του Εθνικού Συνασπισμού εξέλεξαν τον Γκασάν Χίτο (Ghassan Hitto) ως πρωθυπουργό μιας μεταβατικής κυβέρνησης για τη Συρία. Ο Χίτο ανακοίνωσε ότι θα σχηματιστεί κυβέρνηση τεχνοκρατών , που θα περιελάμβανε από 10 ως 12 υπουργεία. Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός θα επέλεγε τον υπουργό Άμυνας.[20] Προσωρινός πρωθυπουργός είναι ο Τζαγουάντ Αμπού Χατάμπ (γεννημένος το 1962) από τις 17 Μαΐου 2016.[21]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Syria Opposition Expands, Closes Meeting». Naharnet. 31 Μαΐου 2013.
- ↑ Θανάσης Αθανασίου Έτσι άρχισε το μακελειό στη Συρία reporter.com.cy
- ↑ Black, Ian (21 April 2013). «Syria: opposition anger over US refusal to fund arms». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/world/2013/apr/21/syria-opposition-anger-us-refusal-fund-arms.
- ↑ «Syria's opposition chooses president, formally signs coalition deal». Al Arabiya. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ Rebhy, Abdullah (11 Νοεμβρίου 2012). «Syrian opposition groups reach unity deal». Associated Press. http://seattletimes.com/html/nationworld/2019659507_apmlsyriaopposition.html. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ «Syrian opposition elects moderate Islamist as prime minister». Reuters. 14 September 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-24. https://web.archive.org/web/20150924184707/http://www.reuters.com/article/2013/09/14/us-syria-crisis-pm-idUSBRE98D08Z20130914. Ανακτήθηκε στις 14 September 2013.
- ↑ «Islamist rebels in Syria reject National Coalition». BBC News. 25 Σεπτεμβρίου 2013. http://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-24239779. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2013.
- ↑ Black, Ian (26-3-2013). "Syrian opposition takes Arab League seat". The Guardian
- ↑ Madhani, Aamer (12-12-2012). «Obama says U.S. will recognize Syrian opposition». USA Today. http://www.usatoday.com/story/news/world/2012/12/11/al-nusra-designated-terrorists/1760755/.
- ↑ «España reconoce como único representante legítimo del pueblo sirio a la nueva coalición opositora». Europa Press. 28 Νοεμβρίου 2012. http://www.europapress.es/internacional/noticia-siria-espana-reconoce-unico-representante-legitimo-pueblo-sirio-nueva-coalicion-opositora-20121128214246.html. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ «Syria conflict: UK recognises opposition, says William Hague». BBC News. 20 Νοεμβρίου 2012. http://www.bbc.co.uk/news/uk-politics-20406562. Ανακτήθηκε στις 20-11-2012.
- ↑ Sigma Live, 5-1-2015.
- ↑ «Syria opposition names interim leader». Al Jazeera English. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Syrian opposition bloc appoints new leader». Al Jazeera English. 5 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ «Syrian Coalition Re-elects Presidential Body for 2nd Term». Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2015.
- ↑ «Anas Al Abde». National Coalition of Syrian Revolution and Opposition Forces. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2016.
- ↑ «Syrian opposition elects new leader». AP. 5 Μαρτίου 2016. http://www.timesofisrael.com/syrian-opposition-elects-new-leader-2/. Ανακτήθηκε στις 6 March 2016.
- ↑ «Leading Syrian opposition body elects dissident Riad Seif as new chief». Middle East Eye. 6 Μαΐου 2017.
- ↑ «Abdulrahman Mustafa». National Coalition for Syrian Revolutionary and Opposition Forces. Μάιος 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018.
- ↑ «Syrian rebels to choose interim defence minister | Middle East». World Bulletin. 29 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2013.
- ↑ «Jawad Abu Hatab». Syrian National Coalition of Syrian Revolution and Opposition Forces. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016.