Δομετιανός Μελιτηνής
O Δομετιανός (όπως επεκράτησε) ή ορθότερα Δομιτιανός (λατιν. Domitianus, περ. 550 – 602) ήταν ανιψιός του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Μαυρικίου και Αρχιεπίσκοπος Μελιτηνής από το 580 περίπου μέχρι τον θάνατό του.[1]
| Άγιος Δομετιανός Επίσκοπος Μελιτηνής | |
|---|---|
 Η ταφή του Δομετιανού, εικόνα από το Μηνολόγιο του Βασιλείου Β΄ (11ος αι.) | |
| Όσιος | |
| Γέννηση | περ. 550 Μικρά Ασία |
| Κοίμηση | 602 Κωνσταντινούπολη |
| Τιμάται από | Ορθόδοξη Εκκλησία Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εορτασμός | 10 Ιανουαρίου |
| δεδομένα () | |
Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως διπλωμάτης και ήταν περίφημος για τις ικανότητές του στον τομέα αυτόν. Πιθανώς αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο του ανατέθηκε, υπό το αξίωμα του ιεράρχη, να επαναφέρει στην Ορθόδοξη πίστη τους κατοίκους της Ρωμαϊκής Αρμενίας, όπου και η Μελιτηνή, στα ευαίσθητα ανατολικά-βορειοανατολικά σύνορα της Αυτοκρατορίας. Εκεί οι κάτοικοι ασπάζονταν τον μονοφυσιτικό (αιρετικό) Χριστιανισμό, και ο Δομετιανός κατόρθωσε να μεταστρέψει μεγάλο μέρος του πληθυσμού.[2] Επιπλέον επεχείρησε, έστω και ανεπιτυχώς, να εκχριστιανίσει τον βασιλέα των Περσών Χοσρόη Β΄ (της Δυναστείας των Σασσανιδών), αφού πρώτα τον είχε βοηθήσει να επανακτήσει τον θρόνο του μετά τον Σασσανιδικό εμφύλιο πόλεμο το 590-591. Για τις δραστηριότητές του αυτές ο Δομετιανός τιμάται ως Άγιος τόσο από την Ορθοδόξη όσο και από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Αντιθέτως, η μνεία του από τις Προχαλκηδόνιες Εκκλησίες (μονοφυσιτικές), όπως η Αρμενική και η Κοπτική, είναι τελείως αρνητική, καθώς στη δική τους παράδοση θεωρείται ως ανθρωποσφαγέας εξαιτίας των κτηνωδών διωγμών που άσκησε κατά των Μονοφυσιτών.[3]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Martindale (1992), σελ. 411.
- ↑ Kaegi & Kazhdan (1991).
- ↑ Honigmann (1953), σελίδες 218-223.
Πηγές
Επεξεργασία- Allen, Pauline (1980). «Neo-Chalcedonism and the Patriarchs of the Late Sixth Century». Byzantion 50 (1): 5-17.
- Booth, Phil (2019). «The Ghost of Maurice at the Court of Heraclius». Byzantinische Zeitschrift 112 (3): 781-826. doi:. https://www.academia.edu/download/64039534/Booth_2.pdf.[νεκρός σύνδεσμος]
- Greatrex, Geoffrey· Lieu, Samuel N.C., επιμ. (2002). The Roman Eastern Frontier and the Persian Wars: A Narrative Sourcebook. Part II, AD 363-630. Routledge.
- Hatch, William H.P. (1937). «The Subscription in the Chester Beatty Manuscript of the Harclean Gospels». Harvard Theological Review 30 (3): 141-155. doi:.
- Honigmann, Ernest (1953). «Two Metropolitans, Relatives of the Emperor Maurice: Dometianus of Melitene (about 580 – January 12, 602) and Athenogenes of Petra». Patristic Studies. Πόλη του Βατικανού: Biblioteca Apostolica Vaticana. σελίδες 217-225.
- Kaegi, Walter Emil, και Kazhdan, Alexander: το λήμμα «Domitianos» στο The Oxford Dictionary of Byzantium, επιμ. Alex. Kazhdan, Oxford University Press, Οξφόρδη και Νέα Υόρκη 1991, σελ. 648, ISBN 0-19-504652-8
- Lee, Doug (2007). «Episcopal Power and Perils in the Late Sixth Century: The Case of Gregory of Antioch». Bulletin of the Institute of Classical Studies 50 (Supplement 91): 99-106. doi:.
- Martindale, John R. (επιμ.): The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume III, AD 527-641, Cambridge University Press, Cambridge 1992, ISBN 0-521-20160-8
- Palmer, Andrew (1993). The Seventh Century in the West-Syrian Chronicles. Liverpool University Press.
- Paret, Roger (1957). «Dometianus de Mélitène et la politique religieuse de l'empereur Maurice». Revue des études byzantines 15: 42–72. doi:. https://www.persee.fr/doc/rebyz_0766-5598_1957_num_15_1_1148.
- Watkins, Basil (2016). The Book of Saints: A Comprehensive Biographical Dictionary (8η αναθεωρ. έκδοση). Bloomsbury.
- Whitby, Michael (1988). The Emperor Maurice and His Historian: Theophylact Simocatta on Persian and Balkan Warfare. Clarendon Press.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Ο Όσιος Δομετιανός στον Ορθόδοξο συναξαριστή