Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1963

8η διοργάνωση του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision

Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision 1963 ήταν ο όγδοος ετήσιος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision. Ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Λονδίνο του Ηνωμένου Βασιλείου, αφού ο βρετανικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός BBC προχώρησε για να διοργανώσει την εκδήλωση. Η Γαλλία είχε κερδίσει την έκδοση του 1962 με το δικαίωμα να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό, αλλά δεν μπόρεσε, λόγω οικονομικών ελλείψεων.

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1963
Ημερομηνίες
Τελικός23 Μαρτίου 1963
Διοργάνωση
Χώρος διεξαγωγήςΚέντρο Τηλεόρασης του BBC
Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
ΠαρουσιαστέςΚέιτι Μπόιλε
Μουσική διεύθυνσηΈρικ Ρόμπινσον
ΣκηνοθέτηςΙβόν Λίτλγουντ[1]
ΔιοργανωτήςBritish Broadcasting Corporation (BBC)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Ενδιάμεση πράξηOla & Barbro
Συμμετέχοντες
Αριθμός συμμετοχών16
Πρώτη εμφάνισηΚαμία
ΕπιστρέφουνΚαμία
ΑποχωρούνΚαμία
A coloured map of the countries of EuropeΣυμμετοχή της Πορτογαλίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ισπανίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Σαν Μαρίνο στη EurovisionΣυμμετοχή της Γαλλίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στη EurovisionΣυμμετοχή της Ιρλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ισλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Βελγίου στη EurovisionΣυμμετοχή της Ολλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ελβετίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Γερμανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Δανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Μάλτας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ιταλίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Νορβηγίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σουηδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Φινλανδίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Εσθονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λετονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λιθουανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβακίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αυστρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Σλοβενίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ουγγαρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Κροατίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης στη EurovisionΣυμμετοχή του Μαυροβουνίου στη EurovisionΣυμμετοχή της Σερβίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αλβανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βόρειας Μακεδονίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ελλάδας στη EurovisionΣυμμετοχή της Βουλγαρίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ρουμανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Μολδαβίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ουκρανίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Λευκορωσίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Ρωσίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Γεωργίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Αζερμπαϊτζάν στη EurovisionΣυμμετοχή της Τουρκίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Κύπρου στη EurovisionΣυμμετοχή του Ισραήλ στη EurovisionΣυμμετοχή του Μαρόκου στη EurovisionΣυμμετοχή του Λιχτενστάιν στη EurovisionΣυμμετοχή της Ανδόρας στη EurovisionΣυμμετοχή του Μονακό στη EurovisionΣυμμετοχή της Πολωνίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Τσεχίας στη EurovisionΣυμμετοχή της Αρμενίας στη EurovisionΣυμμετοχή του Λουξεμβούργου στη EurovisionLebanon in the Eurovision Song ContestTunisia in the Eurovision Song Contest
     Συμμετέχουσες χώρες
Ψηφοφορία
Σύστημα ψηφοφορίαςΕίκοσι μέλη κριτικής επιτροπής έδιναν βαθμούς στα πέντε αγαπημένα τους τραγούδια.
Μηδέν βαθμοί Νορβηγία
Σουηδία
Φινλανδία
Ολλανδία
Νικητής Δανία
"Dansevise"
← 1962Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision1964 →

Ο διαγωνισμός κερδήθηκε από τη Δανία με το τραγούδι "Dansevise", που εκτελείται από τους Γκρέτε και Γιούργκεν Ίνγκμαν. Η νίκη της Δανίας ήταν η πρώτη. Τέσσερις χώρες σημείωσαν 0 πόντους, ενώ η Φινλανδία, η Νορβηγία και η Σουηδία δεν σημείωσαν πόντους για πρώτη φορά και η Ολλανδία για δεύτερη φορά, καθιστώντας την πρώτη χώρα που για δύο συνεχόμενα χρόνια δεν κατάφερε να λάβει ούτε έναν πόντο.[2]

Τοποθεσία

Επεξεργασία
 
Το BBC Television Centre στο Λονδίνο, όπου διεξήχθη ο διαγωνισμός του 1963.

Το BBC προθυμοποιήθηκε να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό στη θέση της περσινής νικήτριας (Γαλλίας), η οποία δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στις οικονομικές απαιτήσεις της διοργάνωσης.

Ο χώρος όπου φιλοξενήθηκε ο διαγωνισμός ήταν το BBC Television Centre στο Γουάιτ Σίτι του Λονδίνου, το οποίο άνοιξε το 1960. Το εν λόγω κέντρο έκλεισε το 2013.[3]

Χρησιμοποιήθηκαν δύο στούντιο (TC3 και TC4): ένα για την παρουσιάστρια των τελετών Κέιτι Μπόιλε, το ακροατήριο και τον πίνακα αποτελεσμάτων και το άλλο για τους ερμηνευτές και την ορχήστρα που τις συνοδεύει. Ασυνήθιστα, χρησιμοποιήθηκε ένα μικροφωνικό βραχίονα (συνήθως χρησιμοποιείται για θεατρικές παραστάσεις και κωμωδίες) - ο θεατής δεν το βλέπει αυτό, έτσι φαίνεται ότι οι καλλιτέχνες μιμούνται τα φωνητικά τους. Αυτό δεν συνέβη, αλλά αυτή η καινοτομία ήταν να δημιουργήσει μια νέα ματιά στον διαγωνισμό.

Προβλήματα με την ψηφοφορία

Επεξεργασία

Τη χρονιά εκείνη προέκυψε ένα πρόβλημα με την ψηφοφορία. Όταν ήρθε η σειρά της Νορβηγίας να ανακοινώσει τις ψήφους, ο εκπρόσωπος στο Όσλο δεν χρησιμοποίησε τη σωστή διαδικασία ώστε ο αριθμός του τραγουδιού ακολουθούμενος από το όνομα της χώρας να ανακοινώνεται πριν την ανακοίνωση των βαθμών. Η Κέιτι Μπόιλ ζήτησε από τη Νορβηγία να επαναλάβει τα αποτελέσματά της, όμως ο Νορβηγός εκπρόσωπος ζήτησε από την Κέιτ να επανέλθει σε εκείνους μετά την ανακοίνωση όλων των άλλων αποτελεσμάτων. Όταν επέστρεψε η Μπόιλ στη Νορβηγία τα αποτελέσματα ξανά άλλαξαν, με αποτέλεσμα να κερδίσουν οι γείτονες της Νορβηγίας (η Δανία) σε βάρος της Ελβετίας. Στην πραγματικότητα, ο Νορβηγός εκπρόσωπος δεν είχε δώσει τις σωστές ψήφους την πρώτη φορά.[2]

Επίσης, ζητήθηκε και από το Μονακό να ψηφίσει για 2η φορά καθώς αρχικά το Μονακό έδωσε έναν βαθμό σε αμφότερα το Ηνωμένο Βασίλειο και στο Λουξεμβούργο. Όμως, όταν η Κέιτι Μπόιλ επέστρεψε για να επαναληφθεί η ανακοίνωση των ψήφων, η ψήφος του Μονακό στο Λουξεμβούργο απορρίφθηκε, χωρίς να έχει καμία επίδραση στην κατάταξη των χωρών.[2]

Συμμετέχουσες χώρες

Επεξεργασία

Στον διαγωνισμό έλαβαν μέρος όλες οι χώρες που ήταν παρούσες και στους αντίστοιχους του 1961 και του 1962. Ξανά δεν υπήρχε επιστροφή ή αποχώρηση κάποιας χώρας.

Διευθυντές ορχηστρών

Επεξεργασία

Οι μαέστροι ήταν:[4]

Επιστροφές καλλιτεχνών

Επεξεργασία

Τη χρονιά αυτή επανήλθε ένας μόνο καλλιτέχνης, ο Ρόνι Κάρολ εκπροσωπώντας το Ηνωμένο Βασίλειο για 2η συνεχόμενη χρονιά.[2]

Αποτελέσματα

Επεξεργασία
Σειρά Χώρα Καλλιτέχνης Τραγούδι Γλώσσα[5][6] Θέση Βαθμοί
01   Ηνωμένο Βασίλειο Ρόνι Κάρολ "Say Wonderful Things" Αγγλικά 4 28
02   Ολλανδία Άνι Πάλμεν "Een speeldoos" Ολλανδικά 16 0
03   Γερμανία Χάιντι Μπριλ "Marcel" Γερμανικά 9 5
04   Αυστρία Καρμέλα Κόρεν "Vielleicht geschieht ein Wunder" Γερμανικά, Αγγλικά 7 16
05   Νορβηγία Ανίτα Θαλάουγκ "Solhverv" Νορβηγικά 13 0
06   Ιταλία Εμίλιο Περίκολι "Uno per tutte" Ιταλικά 3 37
07   Φινλανδία Λάιλα Χάλμε "Muistojeni laulu" Φινλανδικά 15 0
08   Δανία Γκρέτε και Γιούργκεν Ίνγκμαν "Dansevise" Δανικά 1 42
09   Γιουγκοσλαβία Βίτσε Βούκοβ "Brodovi" (Бродови) Σερβο-Κροάτικα 11 3
10   Ελβετία Έστερ Όφαριμ "T'en va pas" Γαλλικά 2 40
11   Γαλλία Αλέν Μπαριέρ "Elle était si jolie" Γαλλικά 5 25
12   Ισπανία Χοσέ Γκουαρδιόλα "Algo prodigioso" Ισπανικά 12 2
13   Σουηδία Μόνικα Ζέτελουντ "En gång i Stockholm" Σουηδικά 14 0
14   Βέλγιο Ζακ Ρεϊμόν "Waarom?" Ολλανδικά 10 4
15   Μονακό Φρανσουάζ Αρντί "L'amour s'en va" Γαλλικά 6 25
16   Λουξεμβούργο Νάνα Μούσχουρη "À force de prier" Γαλλικά 8 13

Πίνακας βαθμολογίας

Επεξεργασία

Κάθε χώρα είχε 20 μέλη της κριτικής επιτροπής που έδωσαν στα πέντε αγαπημένα τραγούδια τους 5, 4, 3, 2 και 1 ψήφους. Όλοι αυτοί οι ψήφοι θα προστεθούν στη συνέχεια και τα πέντε τραγούδια με τους περισσότερους πόντους πήραν 5, 4, 3, 2 και 1 βαθμούς.

Αποτελέσματα ψηφοφορίας
                                 
  Ηνωμένο Βασίλειο 28 3 5 3 3 3 3 5 2 1
Ολλανδία 0
Γερμανία 5 2 3
Αυστρία 16 4 4 1 2 3 2
Νορβηγία 0
Ιταλία 37 2 1 3 2 5 4 5 3 3 5 4
Φινλανδία 0
Δανία 42 3 5 2 3 4 2 5 3 5 5 5
Γιουγκοσλαβία 3 1 2
Ελβετία 40 5 4 5 1 5 4 4 1 4 4 3
Γαλλία 25 4 1 2 4 5 4 1 1 2 1
Ισπανία 2 2
Σουηδία 0
Βέλγιο 4 4
Μονακό 25 1 2 5 1 3 1 1 5 4 2
Λουξεμβούργο 13 3 1 1 2 2 4
The table is ordered by appearance
N. Χώρα που λαμβάνει Χώρα που ψηφίζει
5 Δανία Βέλγιο, Φινλανδία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Σουηδία
3 Ιταλία Δανία, Μονακό, Ελβετία
Ελβετία Αυστρία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο
2 Ηνωμένο Βασίλειο Νορβηγία, Ισπανία
Μονακό Γαλλία, Γερμανία
1 Γαλλία Γιουγκοσλαβία

Διεθνείς μεταδόσεις και ψηφοφορία

Επεξεργασία

Την ανακοίνωση των ψήφων έκανε ένας εκπρόσωπος από κάθε χώρα με την ακόλουθη σειρά. Ο κάθε εθνικός φορέας έστειλε και έναν παρουσιαστή για τον διαγωνισμό, ώστε να καλύψει τον διαγωνισμό στην αντίστοιχη γλώσσα.

Εκπρόσωποι βαθμολογιών

Επεξεργασία
  1.   Ηνωμένο Βασίλειο – Νίκολας Πάρσον
  2.   ΟλλανδίαΠιμ Γιάκομπς[7]
  3.   Γερμανία – Βέρνερ Φάιγκελ
  4.   Αυστρία – Εμίλ Κολπάχερ
  5.   Νορβηγία – Ρόαλντ Έγιεν[8]
  6.   Ιταλία – Έντσο Τορτόρα
  7.   Φινλανδία – Πόπε Μπεργκ[9]
  8.   Δανία – TBC
  9.   Γιουγκοσλαβία – Μίλογιε Όρλοβιτς
  10.   Ελβετία – Αλεξάντρ Μπέργκερ
  11.   Γαλλία – Αρμάν Λανού
  12.   Ισπανία – Χούλιο Ρίκο
  13.   Σουηδία – Έντβαρντ Ματς[10]
  14.   Βέλγιο – Βαρτ Μπόγκερτ (Ward Bogaert)
  15.   Μονακό – TBC
  16.   Λουξεμβούργο – TBC

Παρουσιαστές

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Eurovision Song Contest 1963». Songs4Europe.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2014. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 «Eurovision Song Contest 196». EBU. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2012. 
  3. «Dyke accused of conflict of interest over £6m holding in rival TV firm». The Independent (Λονδίνο). 2000-01-17. http://www.independent.co.uk/news/media/dyke-accused-of-conflict-of-interest-over-pound6m-holding-in-rival-tv-firm-728639.html. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. «Conductors». andtheconductoris.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2016. 
  5. «Eurovision Song Contest 1963». The Diggiloo Thrush. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2012. 
  6. «Eurovision Song Contest 1963». 4Lyrics.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  7. «Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival». Eurovision Artists (στα Ολλανδικά). 
  8. Dyrseth, Seppo (OGAE Norway)
  9. «Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila». Viisukuppila.fi. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  10. «Infosajten.com». Infosajten.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6 Roxburgh, Gordon (2012). Songs For Europe The United Kingdom at The Eurovision Song Contest Volume One: The 1950s and 1960s. UK: Telos. σελ. 326. ISBN 978-1-84583-065-6. 
  12. Christian Masson. «1963 - Londres». Songcontest.free.fr. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2012. 
  13. Leif Thorsson (2006). Melodifestivalen genom tiderna [Melodifestivalen through time]. Stockholm: Premium Publishing AB. σελ. 46. ISBN 91-89136-29-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία