Βικιπαίδεια

Δημήτρης Μυταράς

Έλληνας ζωγράφος

Ο Δημήτρης Μυταράς (Χαλκίδα, 18 Ιουνίου 1934 - Αθήνα, 16 Φεβρουαρίου 2017) ήταν σύγχρονος Έλληνας ζωγράφος με διεθνή καταξίωση και καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ).

Δημήτρης Μυταράς
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Δημήτρης Μυταράς (Ελληνικά)
Γέννηση18  Ιουνίου 1934[1]
Χαλκίδα[2]
Θάνατος16  Φεβρουαρίου 2017[1]
Αθήνα[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[3][4]
ΣπουδέςΑνωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1953, 1957)[5], Εθνική Σχολή Τεχνών Διακόσμησης[5] και Arts et Métiers ParisTech[5]
Ιδιότηταζωγράφος[5]
ΣύζυγοςΧαρίκλεια Μυταρά[6]
ΤέκναΑριστείδης Μυταράς
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία
Σημαντικά έργαΑφιέρωμα στο Δεξιλεω
ΒραβεύσειςΤαξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικα[5]
Υπογραφή
δεδομένα (π • σ • ε )
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας. Μυταράς, "Δόξα".

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στη Χαλκίδα τον Ιούνιο του 1934. Σπούδασε ζωγραφική στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1953-1958) έχοντας καθηγητές τον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά.[7] Με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. συνέχισε τις σπουδές στο Παρίσι: σκηνογραφία στην "École Supérieure des Arts Décoratifs" με καθηγητές τους Λαμπίς και Ζαν Λουί Μπαρρώ και εσωτερική διακόσμηση στη "Métiers d'Art" (1960-1964).[7][8][9] Γυρίζοντας στην Ελλάδα δίδαξε από το 1964 εσωτερική διακόσμηση στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο και από το 1969 στην ΑΣΚΤ, πρώτα από τη θέση του επιμελητή στο εργαστήρι ζωγραφικής.[7][8][9] Το 1977 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής της ΑΣΚΤ και από το 1982 έως το 1985 ήταν πρύτανης της σχολής.[8]

Έργα του Μυταρά έχουν εκτεθεί στην Αθήνα, σε ατομικές εκθέσεις στις γκαλερί "Ζυγός", "Άστορ", "Μέρλιν", στην αίθουσα "Τέχνης" (Θεσσαλονίκη), καθώς επίσης σε ατομικές εκθέσεις και Μπιενάλε σε Μπολόνια, Φλωρεντία, Ρώμη, Γένοβα, Τόκιο, Σάο Πάολο, Αλεξάνδρεια κ.ά.[8][10] Αναδρομικές εκθέσεις των έργων του έχουν πραγματοποιηθεί από την Πινακοθήκη Πιερίδη, το Βελλίδειο Ίδρυμα και τη γκαλερί Ειρμός της Θεσσαλονίκης, το Chateau Cenonceau στη Γαλλία, την Εθνική Πινακοθήκη, το Millesgården της Στοκχόλμης κ.α.[10] Ακόμα εργάστηκε ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος, συμπράττοντας με κορυφαία θεατρικά ιδρύματα και θιάσους (Εθνικό Θέατρο, ΚΘΒΕ, Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν») με τη διακόσμηση κτιρίων, την εικονογράφηση βιβλίων και δίσκων κ.α.[7][8][11][12] Ένα από τα ζωγραφικά του έργα κόσμησε τον επιτυχημένο δίσκο του Γιάννη Μαρκόπουλου "Ιθαγένεια" στο οποίο τραγουδούσε ο Νίκος Ξυλούρης. [13]

Τον Μάρτιο του 2008 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών[14]. Αργότερα η Ακαδημία τον διέγραψε από την επετηρίδα της διότι μετά από ασθένεια έμεινε τυφλός.[15][16] Στις διακρίσεις του περιλαμβάνεται και ο Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικα. Τιμές του απέδωσε και η Χαλκίδα, στην οποία γεννήθηκε και αργότερα ίδρυσε Εργαστήρι Τέχνης.[8] Πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου 2017, σε ηλικία 82 ετών. [17] Τον τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. [18]

Έργο

Επεξεργασία

Τα έργα του έχουν κυρίως ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Ξεχωρίζουν για τη συνύπαρξη αντιφατικών στοιχείων που παρουσιάζονται μαζί με παράδοξο τρόπο, έχουν έντονο σχέδιο και τα καθαρά και δυνατά χρώματα. Ξεκινώντας από το φωτογραφικό ρεαλισμό, σταδιακά ο Μυταράς προχώρησε προς την αφαίρεση για να καταλήξει σε μια εξπρεσιονιστική έκφραση. Στο έργο του διακρίνεται και η κοινωνική κριτική.[10][19]

Θεατρικές παραστάσεις

Επεξεργασία

Κατάλογος ελληνικών θεατρικών παραστάσεων στις οποίες ο Μυταράς, εργάστηκε ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος

χρονική περίοδος παράσταση εταιρεία παραγωγής θέατρο
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1961/1962 Απόψε αυτοσχεδιάζουμε Θίασος Δημήτρη Μυράτ Θέατρο Αθηνών
Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1990/1991 Διαμάντια και μπλουζ Θίασος Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου Θέατρο Αθήναιον

Περισσότερες πληροφορίες για κάθε παράσταση εμφανίζονται ενεργοποιώντας τον σύνδεσμο που υπάρχει στο όνομα της κάθε παράστασης

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Discogs. 2318310. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/mutaras-dimitris.html. Ανακτήθηκε στις 5  Νοεμβρίου 2020.
  3. ↑ LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 18  Σεπτεμβρίου 2012. gdsvqwk02kf4gpg. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  4. ↑ ea362f1f-0e1b-45a9-b71a-814aca5cb420. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2020.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 dp.iset.gr/en/artist/view.html?id=2462. Ανακτήθηκε στις 5  Νοεμβρίου 2020.
  6. ↑ www.nikias.gr/ell/product/%CE%9C%CF%85%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%AC-%CE%A7%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2020.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Κομίνη-Διαλέτη, Δώρα· Ματθιόπουλος, Ευγένιος Δ (1997). Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών:Ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες, 16ος-20ός αιώνας. Καλλιτεχνική βιβλιοθήκη. 3. Αθήνα: Εκδ. οίκος Mέλισσα. σελίδες 244-5. ISBN 9789602042243.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 «Δημήτρης Μυταράς». Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2016. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Καλλιγάς Μαρίνος · Ζίας Νίκος (1970). Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη - Ζωγράφοι, Γλύπτες, Χαράκτες. Αθήνα: Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα. σελ. 138.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Μυταράς Δημήτρης». Εθνική Πινακοθήκη. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2023. 
  11. ↑ ««Έφυγε» ο Δημήτρης Μυταράς - Εθνικό Θέατρο». www.n-t.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2023. 
  12. ↑ «Το ΚΘΒΕ αποχαιρετά τον Δημήτρη Μυταρά >». www.ntng.gr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2023. 
  13. ↑ Τρούσας, Φώντας (8 Οκτωβρίου 2022). «Δέκα μεγάλα άλμπουμ του «έντεχνου» ελληνικού τραγουδιού από το 1972». LiFO. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2023. 
  14. ↑ «Ακαδημία Αθηνών: Δελτία Τύπου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2017. 
  15. ↑ «Δ. Μυταράς: Με διέγραψαν από την Ακαδημία Αθηνών επειδή δεν βλέπω». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2016. 
  16. ↑ «Έχασε την όρασή του ο ζωγράφος Δημήτρης Μυταράς». Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2016. 
  17. ↑ [1]
  18. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2017. 
  19. ↑ Γουλανδρή, Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας (18 Ιουλίου 2001). «Δημήτρης Μυταράς Από το Σύγχρονο στο Διαχρονικό». Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2023. 

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Π.Δ.Καγκελάρη, Αναζητήσεις στη Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική - Η Συλλογή Καγκελάρη, τόμ.1, Αθήνα 1991. ISBN 960-220-134-7
  • Καλλιγάς Μαρίνος · Ζίας Νίκος (1970). Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη - Ζωγράφοι, Γλύπτες, Χαράκτες. Αθήνα: Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα.
  • Κομίνη-Διαλέτη, Δώρα· Ματθιόπουλος, Ευγένιος Δ (1997). Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών:Ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες, 16ος-20ός αιώνας. Καλλιτεχνική βιβλιοθήκη. 3. Αθήνα: Εκδ. οίκος Mέλισσα. ISBN 9789602042243.
  • Δ. Μυταράς. Ζωγραφική 1956 - 2008, Θεσσαλονίκη, Ιανός, 2008
  • Το σκοτεινό χρονικό, Θεσσαλονίκη, Ιανός, 2008

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Επεξεργασία

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ

Επεξεργασία
  • Ζωντανό μουσείο, Δημήτρης Μυταράς[2]
  • Οι Έλληνες, Δημήτρης Μυταράς[3]
  • Παρασκήνιο, Δημήτρης Μυταράς[4]
  • Δημήτρης Μυταράς, βιογραφικό και προσωπικές αρθρογραφίες του καλλιτέχνη στον ιστότοπο Aixmi.gr


Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Δημήτρης_Μυταράς&oldid=10838086"